الگوی رفتاری قدرتهای بزرگ در مدیریت بحران بین المللی سوریه در نظام تک-چندقطبی
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی
محمد رضا دهشیری
1
(عضو هیات علمی دانشکده روابط بین الملل)
مسلم گلستان
2
(دانش اموخته کارشناسی ارشد دیپلماسی و سازمانهای بین المللی دانشکده روابط بین الملل)
کلید واژه: مدیریت بحران, بحران سوریه, الگوی رفتاری, موازنه قوای نامتقارن, واژه‌های کلیدی: نظام بین‌الملل, نظام تک- چندقطبی,
چکیده مقاله :
چکیده الگوی رفتاری قدرتهای بزرگ در مدیریت بحران‌ها دبر اثر تغییر ساختار نظام بین‌الملل و پیچیده شدن آن پس از جنگ سرد، از مسائل مهم درخور پژوهش است. بنابراین، نگارندگان مقاله درصدد کاربست نظریه واقع‌گرایی ساختاری برای تحلیل الگوی مدیریت بحران سوریه از سوی قدرتهای بزرگ در نظام تک- چندقطبی اهستند. وفقبراساس منطق واقع‌گرایی ساختاری، تغییر ساختار نظام بین‌الملل از دوقطبی دوران جنگ سرد، به تک‌قطبی و پس‌ازآن به تک- چندقطبی موجب تغییر در فرآایندهای نظام بین‌الملل شده است. به‌تبعپیرو آن‌ها (ساختار و فرآیندفرایند)، الگوی رفتاری دولت‌ها و مدیریت بحران‌ها نیز متفاوت می‌گردد. ازاین‌رو، سؤال اصلی آن است که اقتضائات نظام تک- چندقطبی چگونه بر الگوی رفتاری قدرتهای بزرگ در مدیریت بحران بین‌المللی سوریه تأثیر گذاشته است؟ بر این اساس، این مقاله با اتخاذ رویکرد تبیینی- تحلیلی و با روش گردآوری کتابخانه‌ای درصدد تبیین این فرضیه نوآورانه است که محدودیت‌های نظام تک- چندقطبی الگوی رفتاری قدرتهای بزرگ را به سمت موازنه قوای نامتقارن در عرصه سیاست بین‌الملل در مدیریت بحران‌ها و به‌ویژه بحران سوریه سوق داده است. موازنه قوای نامتقارن به‌عنوان یک الگوی رفتاری از ابزارهای متفاوتی، مانند: ابزار نهادی، ابزار ائتلافی، ابزار تهاجمی و ابزار تحریمی بهره می‌گیرد تا بحران‌ها را مدیریت کند. سطح تحلیل پژوهش نیز مطابق با نظریه واقع‌گرایی ساختاری از نوع تصویر سوم یا سطح نظام بین‌الملل است.
Abstract The study of the pattern of great powers' behavior in international crises management is worth attention for researchers specially when in the post-Cold War era the structure of international system has undergone change and has become complicated. In the present article the authors want to apply structural realism theory for analyzing the pattern of Syrian crises management by the great powers in the uni-multipolar system. According to structural realism, the change in the structure of international system from bipolar in the Cold War era to unipolar, and after that to uni-multipolar has led to the change of processes of international system and as a result of these changes (structure and process) of the pattern of great powers behavior and crisis management would be different. The main question of this article is that how the characteristic of the uni-multipolar system have affected the great power's behavior pattern in dealing with the management of the Syria's crisis? On this basis, the article by adopting explanatory-analytical approach and with the library based methodology wants to examine the hypothesis that the constraints of the uni-multipolar system has turned the great powers' pattern of behavior into asymmetrical balance of power in the sphere of international politics and specially in dealing with Syria's crisis management. The asymmetrical balance of power as a pattern of behavior makes use of different tools like institutional tool, coalition, aggression and sanction to manage the crises. The level of research analysis in the article according to structural realism theory is the third image or international system level.
_||_