امروزه با توجه به اثرات جانبی آنتیبیوتیکها و افزایش مقاومتی که میکروارگانیسمهای بیماریزا علیه آنها کسب کرده اند تلاش براي جايگزين کردن عوامل ضدمیکروبی با منشأ گیاهی و با عوارض جانبي كمتر ضروری است. این تحقیق نوعی مطالعه آزمایشگاهی بوده که با هدف تعيين اثر ضدباکتریا چکیده کامل
امروزه با توجه به اثرات جانبی آنتیبیوتیکها و افزایش مقاومتی که میکروارگانیسمهای بیماریزا علیه آنها کسب کرده اند تلاش براي جايگزين کردن عوامل ضدمیکروبی با منشأ گیاهی و با عوارض جانبي كمتر ضروری است. این تحقیق نوعی مطالعه آزمایشگاهی بوده که با هدف تعيين اثر ضدباکتریایی گیاه جوزهندی بر جدایههای Streptococcus pyogenes مولد بتالاکتاماز وسیع الطیف انجام گرفت. در این تحقیق، عصاره متانولی گیاه به روش ماسراسیون تهیه و عصاره با کاغذ واتمن شماره یک فیلتر شد، سپس توسط سیستم تقطیر در خلا دوار تغلیظ و خشک گردید. غلظتهای مختلف 80، 40، 20، 10، 5، 5/2، 25/1 و 625/0 از عصاره در حلال دیمتیل سولفوکساید و متانول با حجم برابر تهیه شد. شناسایی جدایههای مولد بتالاکتاماز به روش فنوتیپی با دیسکهای آنتیبیوتیکی سفوتاکسیم و دیسک ترکیبی سفوتاکسیم/کلاولونیک اسید صورت گرفت. فعالیت ضدباکتریایی بر علیه 40 ایزوله از باکتریهای مولد بتالاکتاماز، به روش انتشار چاهک بررسی شد. پس از انکوباسیون به مدت 24 ساعت در دمای 37 درجه سانتیگراد میزان حساسیت باکتریها، با اندازهگیری قطر هاله بازدارندگی از رشد تعیین شد. بر اساس نتایج حاصله، از 40 باکتری Streptococcus pyogenes 50 درصد از جدایهها مولد بتالاکتاماز بودند. ایزولههای Streptococcus pyogenes به عصاره گیاه جوزهندی حساسیت نشان دادند و میانگین حداقل غلظت بازدارندگی از رشد نسبت به استرپتوکوکوس مولد بتالاکتاماز، 10میلیگرم بر میلیلیتر بود. با توجه به بالا بودن اهمیت و خاصیت ضدمیکروبی گیاه جوزهندی و نتایج به دست آمده از این مطالعه ، می توان امیدوار بود که در آینده با انجام تحقیقات بیشتر بتوان از این گیاه استفاده بهتر و علمی تری جهت تولید فرآورده هایی با اثربخشی بیشتر و عوارض کمتر برای درمان عفونت های استرپتوکوکی کرد.
پرونده مقاله