کاربیدبور به دلیل خواصی مانند سختی بالا، مدول الاستیک بالا، چگالی پایین و غیره، بسیار مورد توجه است. با این حال کاربرد آن به علت مشکل در زینتر پذیری و چقرمگیشکست پایین، محدود است. در این تحقیق از روش پرس تک محوری با فشار MPa 140 برای فرآیند ساخت پیش فرمهای متخلخل کار چکیده کامل
کاربیدبور به دلیل خواصی مانند سختی بالا، مدول الاستیک بالا، چگالی پایین و غیره، بسیار مورد توجه است. با این حال کاربرد آن به علت مشکل در زینتر پذیری و چقرمگیشکست پایین، محدود است. در این تحقیق از روش پرس تک محوری با فشار MPa 140 برای فرآیند ساخت پیش فرمهای متخلخل کاربید بور استفاده گردیده است. مواد اولیه مورد استفاده، پودر B4C با اندازه 43 میکرون، افزودنی کربناکتیو به میزان 0، 5 و10 درصد وزنی و پودر رزین فنولیک به عنوان بایندر و عامل ایجاد تخلخل به میزان 9% وزنی میباشد. عملیات رخنهدهی با مذاب سیلیسیم و تولید سرامیک RBBC در کوره خلأ، در دمای 1600 درجه سانتیگراد انجام شد. در طی فرآیند فلزخورانی، فاز β-SiC تشکیل شده از سیلیسیم و کربن، موجب افزایش دانسیته حجمی و خواص استحکامی نمونهها شد. با افزایش کربناکتیو، مقدار سیلیسیم باقیمانده از 35% حجمی به 18% حجمی کاهش یافته و در مقابل فاز کاربید سیلیسیم ثانویه از 10% حجمی به 21% حجمی افزایش یافته است. کاهش سیلیسیم باقیمانده و افزایش فاز β-SiC توسط نرمافزار آنالیز تصویری مشخص شده است.
پرونده مقاله
کاربید بور به دلیل خواصی مانند سختی بالا، مدول یانگ بالا، وزن مخصوص پائین بسیار مورد توجه است، با این حال کاربرد آن به علت مشکل در زینتر پذیری، چقرمگی شکست پائین و مقاومت به اکسیداسیون کم در دماهایی بیشتر از 1000 درجه سانتیگراد، نسبتا محدود شده است. به دست آوردن کاربید چکیده کامل
کاربید بور به دلیل خواصی مانند سختی بالا، مدول یانگ بالا، وزن مخصوص پائین بسیار مورد توجه است، با این حال کاربرد آن به علت مشکل در زینتر پذیری، چقرمگی شکست پائین و مقاومت به اکسیداسیون کم در دماهایی بیشتر از 1000 درجه سانتیگراد، نسبتا محدود شده است. به دست آوردن کاربید بور با دانسیته بالا به وسیله روش های سینتر رایج بسیار مشکل و پر هزینه بوده که علت آن نقطه ذوب بالا، پیوندهای کوالانت، ضریب نفوذ در خود پائین و فشار بخار بالای آن میباشد. تحقیقات زیادی برای بهبود شرایط سینتر با روش های مختلف و استفاده از کمک زینتر های گوناگون صورت گرفته است. اغلب مشاهده شده که مقادیر کمی از اکسیدها در بهبود زینترینگ سرامیکهای غیر اکسیدی موثر بودهاند. در این مقاله اثر کمک سینتر های اکسیدی مختلف بر رفتار سینتر و خواص مکانیکی کاربید بور گزارش شده است.
پرونده مقاله
در این مقاله تأثیر دما و زمان بار ریزی بر خواص و ریزساختار نانوکامپوزیت A1-B4Cمورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور سه درصد حجمی ذرات B4C با میانگین اندازه ذرات nm300 به مذاب آلیاژ A1-356 افزوده شد. مخلوط حاصل در دماهای 750، 850 و 950 درجه سانتیگراد و مدت زمانهای چکیده کامل
در این مقاله تأثیر دما و زمان بار ریزی بر خواص و ریزساختار نانوکامپوزیت A1-B4Cمورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور سه درصد حجمی ذرات B4C با میانگین اندازه ذرات nm300 به مذاب آلیاژ A1-356 افزوده شد. مخلوط حاصل در دماهای 750، 850 و 950 درجه سانتیگراد و مدت زمانهای 10، 15 و 20 دقیقه در قالب فلزی ریختهگری شد. نتایج نشان دهنده افزایش استحکام کششی نمونههای کامپوزیتی نسبت به زمینه است. بیشترین میزان استحکام کششی پس از 15 دقیقه اختلاط در دمای ˚C850 و به میزانMPa 178 حاصل شده که نسبت به فلز زمینه 72 درصد افزایش داشته است. همچنین اثر دما و زمان اختلاط بر نوع شکست نشان دهنده این است که در تمامی قطعات نانوکامپوزیتی نوع شکست به صورت ترد بوده و نرمترین سطح شکست مربوط به نمونههای تولید شده در زمان اختلاط 15 دقیقه و دمای °C 850 میباشد که دارای بیشترین میزان استحکام کششی است.
پرونده مقاله