در این تحقیق نانو ذرات CuO، ZnO و نانوکامپوزیت ZnO-CuO با روش سل ژل سنتز شد. ویژگیهای محصولات سنتز شده با استفاده از آزمونهای XRD، DRS-UV و FESEM ارزیابی شد. نتایج تجزیه و تحلیل XRD نشان داد که نانو ذرات CuO، ZnO و کامپوزیت ZnO-CuO کریستالی بوده و آمورف نیست. نتایج تج چکیده کامل
در این تحقیق نانو ذرات CuO، ZnO و نانوکامپوزیت ZnO-CuO با روش سل ژل سنتز شد. ویژگیهای محصولات سنتز شده با استفاده از آزمونهای XRD، DRS-UV و FESEM ارزیابی شد. نتایج تجزیه و تحلیل XRD نشان داد که نانو ذرات CuO، ZnO و کامپوزیت ZnO-CuO کریستالی بوده و آمورف نیست. نتایج تجزیه و تحلیل DRS-UV نشان داد که به ترتیب CuO، ZnO و نانوکامپوزیت ZnO-CuO دارای متوسط انرژی شکاف باند 27/1 و 21/3 و 43/2 الکترون ولت هستند. محاسبات نشان داد ترکیبات CuO و ZnO و کامپوزیت ZnO–CuO در اثر تابش نور میتواند به ترتیب 40، 10 و 68% از آلایندهی رنگی رودامین B را تخریب نماید؛ بنابراین کامپوزیت نمودن ZnO با CuO سبب افزایش فعالیت فتوکاتالیزوری محصولات شد. همچنین مکانیسم فعالیت فتوکاتالیزوری محصولات سنتز شده و نقش اکسید مس در افزایش بازه فرآیند فتوکاتالیزوری مورد بحث قرار گرفته است. ارزیابی خواص ضد باکتری نشان داد نانو کامپوزیت ZnO-CuO دارای توانایی ضد باکتریایی علیه استافیلوکوکوس آرئوس بهعنوان باکتری گرم مثبت و اشریشیاکلی بهعنوان باکتری گرم منفی است.
پرونده مقاله
در این تحقیق اتصال نانو کامپوزیت زمینه آلومینیومی تقویت شده با ذرات آلومیناید وانادیوم با استفاده از فرآیند اتصال فاز مایع گذرا و ارزیابی خواص آن، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. همچنین اثر تغییرات دما و زمان اتصال بر خواص اتصال بررسی شد. برای این منظور ابتدا نانو کامپو چکیده کامل
در این تحقیق اتصال نانو کامپوزیت زمینه آلومینیومی تقویت شده با ذرات آلومیناید وانادیوم با استفاده از فرآیند اتصال فاز مایع گذرا و ارزیابی خواص آن، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. همچنین اثر تغییرات دما و زمان اتصال بر خواص اتصال بررسی شد. برای این منظور ابتدا نانو کامپوزیت Al-Al3V جهت اتصال آماده سازی شد. از فلز مس به عنوان لایه واسطه، استفاده شد و اتصال این قطعات به روش فاز مایع گذرا، در دماهای 560، 580 و 600 درجه سانتی گراد و زمان های 20، 40 و 60 دقیقه مورد بررسی قرار گرفت. جهت ارزیابی ریز ساختار درز اتصال و اطراف آن از میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده شد. همچنین بررسی استحکام برشی اتصال ها توسط دستگاه تست فشار انجام شد. نتایج نشان داد در دمای 580 و 600 درجهسانتیگراد اتصال بهتری نسبت به بقیه نمونه ها ایجاد شده است. با افزایش دمای اتصال، حجم مذاب ایجاد شده در درز اتصال بیشتر شده و لذا سطح وسیع تری از درز اتصال توسط مذاب پر شد. با توجه به نمودارهای سختی سنجی بدست آمده بیشترین میزان سختی در درز اتصال و اطراف آن در دمای 600 درجهسانتیگراد در زمان 20 دقیقه است که دلیل آن نفوذ مس و ذرات رسوبی Al2Cu بیشتر در اطراف درز اتصال است. بیشترین استحکام برشی مقدار 65 مگاپاسکال برای اتصال ایجاد شده در دمای 600 درجهسانتیگراد در زمان 40 دقیقه به دست آمد.
پرونده مقاله