بدن انسان به طور خود به خود قادر به ترمیم نقایص استخوانی کوچک است، درحالیکه معایب استخوانی بزرگ بدون مداخلات پزشکی قادر به ترمیم نمیباشد. تلاشهای صورت گرفته در جهت رفع این نقایص، منجر به پایهگذاری علم مهندسی بافت استخوان شده است. در این تحقیق، داربست های پلیکاپرو چکیده کامل
بدن انسان به طور خود به خود قادر به ترمیم نقایص استخوانی کوچک است، درحالیکه معایب استخوانی بزرگ بدون مداخلات پزشکی قادر به ترمیم نمیباشد. تلاشهای صورت گرفته در جهت رفع این نقایص، منجر به پایهگذاری علم مهندسی بافت استخوان شده است. در این تحقیق، داربست های پلیکاپرولاکتون/ کراتین و پلیکاپرولاکتون/ کراتین/ هیدروکسی آپاتیت با روش الکتروریسی ساخته شدند و مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس جهت بررسی تمایز سلولهای بنیادی، سلولهای مزانشیمی مشتق از بافت چربی بر روی سطح داربستها کشت داده شد و روند تمایز سلولهای بنیادی مزانشیمی به سلولهای استخوانی طی 7 و 14 روز توسط آزمونهای آلکالین فسفاتاز و آلیزارین رد مورد بررسی قرار گرفت. افزایش فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز، حضور مواد معدنی تشکیلشده و گسترده شدن رنگ قرمز-نارنجی بر روی سطح داربستهای حاوی نانوذرات هیدروکسی آپاتیت که نشان از حضور Ca+2 بود، تمایز سلولهای مزانشیمی به سلولهای استخوانی را ثابت کرد. بنابراین نتایج حاصل از این تحقیق، داربست پلی-کاپرولاکتون/ کراتین/ هیدروکسی آپاتیت را بستری مناسب جهت رشد و تمایز سلولهای بنیادی در مهندسی بافت استخوان معرفی میکند.
پرونده مقاله
کیتوسان بعنوان یک جزء ماتریکس خارج سلولی جهت تهیه داربست متخلخل در مهندسی بافت مورد بررسی قرارگرفته است. در این تحقیق، داربست کیتوسان و داربست کیتوسان/ پلیوینیلپیرولیدون بهعنوان شاهد و داربست کامپوزیت (کیتوسان/پلیوینیلپیرولیدون)/ کتیرا با نسبتهای 25:75، 50:50 و 7 چکیده کامل
کیتوسان بعنوان یک جزء ماتریکس خارج سلولی جهت تهیه داربست متخلخل در مهندسی بافت مورد بررسی قرارگرفته است. در این تحقیق، داربست کیتوسان و داربست کیتوسان/ پلیوینیلپیرولیدون بهعنوان شاهد و داربست کامپوزیت (کیتوسان/پلیوینیلپیرولیدون)/ کتیرا با نسبتهای 25:75، 50:50 و 75:25 توسط روش خشکاندن انجمادی ساخته شد. اثر کتیرا بر خواص ساختاری و خواص آنتیباکتریال در نمونهها موردبررسی قرار گرفت. مورفولوژی سطح، خواص مکانیکی، درصد تخلخل و گروههای عاملی بر روی سطح نمونهها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، آزمون استحکام فشاری و FTIR مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که درصد تخلخل در داربست حاوی کتیرا نسبت به داربست بدون کتیرا افزایشیافته است. با حفظ نمونهها در محلول بافر فسفات (PBS) برای 14 روز، زیستتخریبپذیری داربستها موردبررسی قرارگرفته شد و نتایج نشان داد میزان تخریب در داربست (کیتوسان / پلیوینیلپیرولیدون) / کتیرا با نسبت 75:25 افزایش یافت. نتایج نشان داد در داربست کیتوسان / پلیوینیلپیرولیدون حاوی کتیرا با نسبت (75:25) رشد باکتری استافیلوکوک اورئوس و E.coli کاهشیافته است. بنابراین بر اساس نتایج این تحقیق، داربستهای حاوی کتیرا باعث بهبود خواص آنتیباکتریایی میگردد.
پرونده مقاله