هدف این پژوهش، بررسی نقش ناهمخوانی بین عزت نفس آشکار و ناآشکار در پیش بینی نشانههای افسردگی بود. روش پژوهش همبستگی و جامعۀ آماری تمام دانشجویان کارشناسی پیوستۀ دانشگاه فرهنگیان کردستان در سال تحصیلی 98-1397 به تعداد 956 نفر بود که از میان آنها به روش نمونهگیری تصادفی منظم 274 نفر انتخاب شدند و به پرسشنامۀ افسردگی (Beck, Steer, & Brown,1956) عزت نفس (Rosenberg,1965) و ترجیح حروف الفبای نام (Nuttin, 1987) پاسخ دادند. اطلاعات 253 نفر با استفاده از تحلیل رگرسیون چندمتغیری سلسلهمراتبی و نرم افزار spss تحلیل شد. نتایج نشان داد که ضریب همبستگی چندمتغیری برای متغیر پیش بین عزت نفس آشکار با نشانههای افسردگی برابر با 63/0- است که در سطح 001/0 معنا دار است (58/0= β)، اما این پیش بینی برای عزت نفس ناآشکار معنا دار نیست. همچنین همبستگی چندمتغیری برای جهت و مقدار ناهمخوانی بین عزت نفس آشکار و ناآشکار با نشانههای افسردگی برابر با 93/0 است که در سطح 001/0 معنا دار است 51/0= β). بر اساس این یافته ها، افرادی که عزت نفس آسیبدیدهای دارند؛ سطح بالاتری از نشانههای افسردگی و افرادی که دارای عزت نفس دفاعیاند؛ سطح پایینتری از نشانههای افسردگی را بروز می دهند.
پرونده مقاله