تأثیر درمان شناختی ـ رفتاری مذهب‌محور
محورهای موضوعی : تربیتی
زینب کاویانی
1
(کارشناسی ارشد روان‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان)
نجمه حمید
2
(عضو هیأت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز)
میرصلاح‌الدین عنایتی
3
(عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات خوزستان)
کلید واژه: درمان شناختی ـ رفتاری مذهب‌محور, تاب‌آوری, زنان متأهل,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی ـ رفتاری مذهب‌محور بر تاب‌آوری زوج‌ها بود. روش پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون است. جامعۀ آماری همۀ زنان متأهل مراجعه‌کننده به مرکز مشاورۀ ناحیۀ یک کرج بود. با روش نمونه‌گیری در دسترس، 30 زن دارای تاب‌آوری پایین با آزمون تاب‌آوری کانر و دیویدسون (2003)، انتخاب شدند و به‌طور تصادفی، در دو گروه آزمایش و گروه گواه قرار گرفتند. درمان شناختی ـ رفتاری مذهب‌محور در 10 جلسه چهل‌وپنج دقیقه‌ای به گروه آزمایش داده شد، در این مدت گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. مقیاس تاب‌آوری در پس‌آزمون دوباره به‌کار گرفته شد. تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان شناختی ـ رفتاری مذهب‌محور به‌طور معناداری با افزایش تاب‌آوری در ارتباط است (0001/0P < ). یافته‌های این مطالعه نشان داد درمان شناختی ـ رفتاری مذهب‌محور ممکن است به‌عنوان روشی مؤثر برای افزایش تاب‌آوری در نظر گرفته شود.
The purpose of this study was to investigate the effect of religious–based cognitive–behavioral therapy on resiliency in couples. The research employed a quasi–experimental method with a pretest and posttest design. The population consisted of all married women referred to district 1 counseling center in Karaj city. 30 women with low resiliency were selected by available sampling through Kanner and Davidson resiliency Questionnaire (2003), and randomly assigned to an experimental (15 subjects) and a control group (15 subjects). The experimental group received 10 sessions of religious-based cognitive–behavioral therapy, each forty five minutes which held twice a week. During this period no intervention was given to the control group. Resiliency questionnaire was administered again as the post test. The co-variance analysis revealed that religious-based cognitive–behavioral therapy was significantly related to the increase of resiliency (P < 0.0001). The findings of religious- based cognitive-behavioral therapy can be considered as a significant and effective method in increasing resiliency.
Brennan, M. (2004). Spirituality and religiousness predict adaptation to vision lossin middle-aged and older adults, The International Journal for the Psychology of Religion; 14(3):193-214.
Barrera, T.L., Zeno, D., Bush, A.L., Barber, C.R., Stanley, M.A. (2012). Integrating religion and spirituality into treatment for late-life anxiety: three case studies. Cognitive and Behavioral Practice; 19(2): 346-58.
Exline, J.J. (2008). Beliefs about God and forgiveness in a Baptist church sample, Journal of psychology and Christianity; 27: 131-139.
Gunnestad, A.,Thwala, S. (2011). Resilience and religion in children and youth in southern Africa, International Journal of Childrens Spirituality, 16: 169-185.
Hackney, C.H., Sanders, G.S. (2003). Religiosity and mental health: A meta analysis of recent studies, Journal for the Scientific Study of Religion; 42, 43-55.
Hills, P., Francis, L.J. (2004). Primary Personality trait correlates religious practice and orientation. Personality and Individual Differences; 36, 61-37.
Koszycki, D., Raab, K., Aldosary, F., Bradwejn, J.A. (2010). Multifaith spiritually based intervention for generalized anxiety disorder: a pilot randomized trial. Journal of Clinical of Psychology; 66(4): 430-41.
Paukert, A.L., Phillips, L., Cully, J.A., Loboprabhu, S.M., Lomax, J.W., Stanley, M.A. (2009). Integration of religion into ognitive-behavioral therapy for geriatric anxiety and depression. Journal of Psychiatric Practice; 15(2): 103-12.
Thoresen, C.E., Harris, H.S. (2002). Spirituality and health: whats the evidence and whats needed? Annual Behavioral Medicine; 24(1):3-13.
Worthington, E.L. Kurusu, T.A., McCullough, M.E., Sandage, S.J. (1996). Empirical research on religion and psychology therapeutic processes and outcome: A Ten-year review and research prospectus.