مجله پژوهشنامه ادیان، فصلنامه نامه علمی- پژوهشی گروه ادیان و عرفان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات است. هیأت تحریریه مجله مشتاقانه از دریافت جدیدترین دستاوردهای پژوهشی استادان و پژوهشگران حوزه ادیان و عرفان جهت انتشار در مجله استقبال می کند. مقالاتی در این مجله امکان چاپ می یابد که دارای مشخصات زیر باشد:
1. مقاله پیش از این در جایی دیگر چاپ نشده و همزمان به نشری های دیگر فرستاده نشده باشد.
2. مقاله درخور نشریات علمی – پژوهشی باشد.
3. در نگارش مقاله دستور خط فارسی (مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی) رعایت شود.
4. چکیده مقاله به زبان های فارسی و انگلیسی حداکثر در 150 کلمه همراه با کلیدواژه هابه مقاله پیوست گردد.
5. اختصارات به صورت زیر آورده شود:
د. درگذشته؛ ه. هجری؛ ق. قمری؛ ش. شمسی؛ م. میلادی؛ حک: حکومت؛ نک: نگاه کنیدبه؛ قس: مقایسه کنید با.
توضیح: برای سال های پیش از 1300 شمسی تنها ازه. استفاده شود.
6. شکل لاتینی اعلام و اصطلاحات تخصصی در پاورقی آورده شود.
7. شیوه آوانگاری اعلام تاریخی و جغرافیایی در چکیده انگلیسی براساس الگوی دایر ةالمعارف اسلام چاپ لیدن ( 2 باشد.
8 . مشخصات کامل نویسنده مقاله (نام و نام خانوادگی، مرتبه دانشگاهی، نام دانشگاه یامؤسسه متبوع، نشانی پستی، شماره تلفن، پست الکترونیکی...)
در صفحه های جداگانه به مقاله پیوست گردد.
9- تمامی متون فارسی در متن مقاله با فونت فارسی irlotus در محیط ورد باسایز 14 تایپ شود.تمامی متون انگلیسی در متن و پی نوشت با فونت tims new romans تایپ شود.
10- عنوان ها و اولین پاراگراف بدون تورفتگی و پاراگراف های بعدی با تورفتگی به اندازه 5سانتیمتر؛
11-قبل از نقطه (.)، ویرگول (،) دو نقطه (:) و نقطه ویرگول (؛) فاصله نباشد و بعد از آنها فاصله باشد. یک Space
12 . حجم مقاله از 20 صفحه فراتر نرود.
13 . مجله در ویرایش مقالات آزاد است.
نکات ویراستاری
لطفا در نگارش مقاله به نکات زیر توجه کنید:
1و--«ها»ى نشان جمع با نیمفاصله از کلمۀ قبل خود جدا نوشته مىشود:
بنویسیم: دیوانها ننویسیم: دیوان ها/دیوانها
2-«اى» نشانۀ نکره یا نسبت، پس از کلمات مختوم به «ھ» ناملفوظ، با نیمفاصله نوشته مىشود:
بنویسیم: برنامهاى جامع ننویسیم: برنامه اى جامع
بنویسیم: نیروهاى فرامنطقهاى ننویسیم: نیروهاى فرا منطقه اى
3-تمام اسمها، صفتها، قیدها و نیز حرفهاى مرکب با نیمفاصله نوشته مىشود:
توسعهطلبى، دلنگرانى، سازماندهىشده، فرصتطلبانه، پرهزینه، بهزودى، به ویژه، بهتدریج، درواقع، بررغم، درمورد، ازبراى، بهعنوان، بهمنزله، بهسبب، بهخاطر، بهواسطه
4-صفتهاى تفصیلى و عالى با نیمفاصله نوشته مىشود: بزرگتر، بزرگترین
5-نشانۀ «مى» در آغاز فعل با نیمفاصله نوشته مىشود:مىنویسد، مىنوشت
6-حروف ربط مرکب با نیمفاصله نوشته مىشود:چنانکه، درصورتىکه، آنکه، وقتىکه، همینکه، چنانچه
7-کلمات مختوم به «ه» غیرملفوظ، در صورت اضافه شدن به کلمۀ بعدى، بدون «ء» یا «ى» نوشته مىشود:درباره موضوع، هفته آینده
8-در «عبارتهاى فعلى»، که دستکم از یک حرف و یک اسم و یک فعل ساخته مىشوند، حرف اضافه، نزدیک به اسم (نیمفاصله) نوشته مىشود: بهخدمت گرفتن، ازپس کار برآمدن، ازیاد بردن
9-سالهاى قمرى با «ھ» نمایش داده مىشود؛ بنابراین صورتهاى (ق/ه/قمرى/هجرى) نادرست است.
10-بعد از آوردن اعداد در آغاز سطور جهت شمارش، نقطه مىآید نه خط تیره 1. 2. 3.
11-علایم سجاوندى (،-؛-:-و . . .) هیچگاه قبل از پرانتز یا گیومه نمىآیند، بلکه بعد از آنها درج مىشوند:
مثال: این سخن سعدى که «مستعجل به سر درآید»، هشدارى است براى شتابندگان.
12-تمام علایم سجاوندى نسبت به کلمۀ قبل بىفاصله و با کلمۀ بعدى با یک فاصله کامل نوشته مىشود.
شیوه نامه ارجاع دهی و تنظیم کتاب نامه
***مسئولیت درستی یا نادرستی مطالب ذکر شده در مقاله بر عهدۀ نویسنده است.