استحاله و تغییر هستی‌شناختی در آیین‌های گذار
محورهای موضوعی : مسیحیت
فاطمه بیات فرد
1
,
فاطمه لاجوردی
2
1 - دانش‌آموختۀ دکتری ادیان و عرفان، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استادیار گروه ادیان و عرفان، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
کلید واژه: آیین, آیین‌های گذار, مرگ و حیات نمادین, استحاله, رازآمیزی,
چکیده مقاله :
آیین در واقع بیان نمادین و گاهی رازآمیز ارزش‌های فرهنگی و دینی یک جامعه است. ساختار آیین متأثر از اسطوره‌ها و باورهای متافیزیکی و گاهی مادی مردمی است که در طول سالیان متمادی به آن عمل کرده و آنرا حفظ می‌کنند. از مهم‌ترین و متداول‌ترین آیین‌های رایج جوامع بشری آیین گذار است. آیینی که مقاطع مهم زندگی انسان را به او گوشزد کرده و به مرور نقش‌ها و مسؤولیت‌های جدید و متعالی‌تری را به او می‌سپارد. فرد در جریان برگزاری آیین گذار دستخوش نوعی استحاله و تغییر هستی‌شناختی می‌شود که از آن به مرگ نمادین از هستی پیشین و حیات دوباره به هستی جدید تعبیر می‌شود. نوشتار حاضر ضمن برشمردن ساختار و ویژگی‌های آیین به بررسی مفهوم استحاله و تغییر هستی‌شناختی در آیین‌های گذار می‌پردازد.
Common rites in every society reflect the cultural and religious ideas of their people. The structure of a rite is built by the mythical, metaphysical and sometimes mundane believes of people who have been faithful to them for centuries. Passage rites are of the most important and most common practices in human societies. These rites are in fact the reminders of the most important stages of life to people and at the same time introduce some new sets of responsibilities and roles to people who are experiencing the passage. This paper considers the ontological change that is realized by man in these stages of life, including birth, puberty, marriage and death. This change is so radical that they describe it as a symbolic death to one's previous being and birth to a new one. When brought to birth, man is not yet complete unless he undergoes successive symbolic and spiritual deaths before the final one.