به منظور ارزیابی اثرات زیست محیطی نظام تولید بادامزمینی بر مبنای مصرف کود نیتروژن تحقیقی به روش ارزیابی چرخه حیات در منطقه آستانه اشرفیه در سال 1394 انجام گرفت. بدینمنظور، آزمایش مزرعهای در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه سطح مصرف نیتروژن (شاهد، 30 و 60 کیلوگرم د چکیده کامل
به منظور ارزیابی اثرات زیست محیطی نظام تولید بادامزمینی بر مبنای مصرف کود نیتروژن تحقیقی به روش ارزیابی چرخه حیات در منطقه آستانه اشرفیه در سال 1394 انجام گرفت. بدینمنظور، آزمایش مزرعهای در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه سطح مصرف نیتروژن (شاهد، 30 و 60 کیلوگرم در هکتار) و در سه تکرار اجرا شد. در این مطالعه، شش گروه تأثیر زیست محیطی گرمایش جهانی، اسیدیته، اوتریفیکاسیون خشکی، تخلیه منابع فسیلی، تخلیه منابع فسفات و تخلیه منابع پتاسیم بررسی شدند. اثرات در قالب دو واحد عملکردی شامل تولید یک تن بادامزمینی و تولید 1000 مگاژول انرژی مطالعه شدند. نتایج نشان داد که شاخص زیستمحیطی (Eco-X) در تولید یک تن بادامزمینی با در نظر گرفتن گرمایش جهانی، اسیدیته و اوتریفیکاسیون خشکی برای تیمارهای شاهد، 30 و 60 کیلوگرم مصرف نیتروژن در هکتار به ترتیب 18/0، 52/0 و 66/0 بهدست آمد. شاخص تخلیه منابع (RDI) نیز برای تولید یک تن بادامزمینی با در نظر گرفتن مصرف سوخت دیزل، مصرف کود فسفات و مصرف کود پتاسیم برای تیمارهای شاهد، 30 و 60 کیلوگرم مصرف نیتروژن در هکتار به ترتیب 80/0، 53/0 و 30/0 محاسبه شد. در مجموع، گروههای تاثیر زیست محیطی (گرمایش جهانی، اسیدیته و اوتریفکاسیون خشکی) بیشترین آسیب به محیط زیست را در مصرف مقادیر بالاتر کود نیتروژن داشتند.
پرونده مقاله
به منظور بررسی اثر تغییرات دما و غلظتهای مختلف دیاکسید کربن بر رشد، نمو و عملکرد بادامزمینی (رقم نورث کارولینای 2) از مدل SSM-Peanut استفاده شد. مدل SSM-Peanut ترکیبی از سناریوهای مختلف تغییر اقلیم شامل کاهش 1، 2، 3، 4، افزایش 1، 2، 3، 4، 5، 6، 7، 8 درجه سانتیگراد د چکیده کامل
به منظور بررسی اثر تغییرات دما و غلظتهای مختلف دیاکسید کربن بر رشد، نمو و عملکرد بادامزمینی (رقم نورث کارولینای 2) از مدل SSM-Peanut استفاده شد. مدل SSM-Peanut ترکیبی از سناریوهای مختلف تغییر اقلیم شامل کاهش 1، 2، 3، 4، افزایش 1، 2، 3، 4، 5، 6، 7، 8 درجه سانتیگراد دما و عدم تغییر دما و همچنین غلظتهای دیاکسیدکربن به میزان 350، 400، 450، 500، 550، 600، 650 و 700 پیپیام در نظر گرفته شد. این مطالعه با استفاده از دادههای آزمایشهای مزرعهای اجرا شده در شهرستان آستانه اشرفیه صورت گرفت. شبیهسازی برمبنای دادههای هواشناسی واقعی سالهای 2007 تا 2015 ایستگاه سینوپتیک کیاشهر (شهرستان آستانه اشرفیه) اجرا شد. نتایج نشان داد که کاهش دما نسبت به شرایط کنونی منجر به افزایش روز تا مراحل فنولوژیکی بادام زمینی گردید، به طوری که با کاهش 4 درجهای دما، روز تا رسیدگی از 135 روز به 166 روز افزایش پیدا کرد. با افزایش 1 تا 5 درجه دما نسبت به شرایط کنونی، روز تا رسیدگی از 135 روز به 116 روز کاهش پیدا کرد. کاهش دما نسبت به شرایط کنونی باعث کاهش عملکرد بادامزمینی گردید، به طوری که در شرایط کنونی صرفاً با کاهش 4 درجه سانتیگراد 40 درصد از عملکرد دانه و غلاف کاهش پیدا کرد. اما با افزایش غلظت CO2 از شدت کاهش عملکرد کاسته شد، به طوری که کاهش 4 درجه سانتیگراد دما در غلظت 550 پیپیام CO2 هوا منجر به کاهش 37 درصد از عملکرد بادام زمینی کاهش شد.
پرونده مقاله