• فهرست مقالات


      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - مطالعه خصوصیات بیوشیمیایی اسطوخدوس تحت تأثیر کاربرد نانوذرات فلزی
        فرنام فیروزبخت جهرمی بهنام بهروزنام عبدالحسین ابوطالبی عبدالکریم اجرایی عبدالحسین محمدی جهرمی
        این مطالعه به منظور بررسی اثر برخی نانوذرات فلزی بر روی برخی خصوصیات بیوشیمیایی کالوس اسطوخدوس انجام شد. آزمایش در سال 1400 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم در قالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تکاربرد نانوذرات فلزی به خصوص کاربرد همزمان آنها منجر به کاهش میزان چکیده کامل
        این مطالعه به منظور بررسی اثر برخی نانوذرات فلزی بر روی برخی خصوصیات بیوشیمیایی کالوس اسطوخدوس انجام شد. آزمایش در سال 1400 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم در قالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تکاربرد نانوذرات فلزی به خصوص کاربرد همزمان آنها منجر به کاهش میزان مالون دی آلدئید و افزایش مقدار پرولین، قندهای محلول، فلاونوئید و فنول گردید. بالاترین میزان قندهای محلول، فلاونوئید و فنول به ترتیب به مقادیر 46/8، 8/3، 02/3 و 35/79 در تیمار کاربرد همزمان سه نانوذره حاصل گردید. براساس نتایج مشخص شد که محتوای پروتئین محلول و فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز تحت تأثیر مثبت کاربرد نانوذرات فلزی قرار گرفت و کاربرد همزمان نانوذرات آهن و نقره منجر به حصول بالاترین میزان پروتئین محلول به مقدار 2/0 واحد بر گرم شد. این در حالی بود که بالاترین میزان فعالیت آنزیمهای کاتالاز (43/0 واحد بر گرم در دقیقه) و پراکسیداز (4/0 واحد بر گرم در دقیقه) به ترتیب در تیمارهای کاربرد همزمان هر سه نانوذره و کاربرد همزمان نانوذرات نقره و روی به دست آمد. براساس نتایج حاصل از این مطالعه مشخص شد که کاربرد همزمان نانوذرات فلزی با افزایش مقدار آنتی اکسیدانتهای غیر آنزیمی و همچنین افزایش فعالیت آنتی اکسیدانتهای آنزیمی منجر به افزایش سلامت سلولها و کاهش تولید مالون دی آلدئید شده و با کاهش اثرات منفی تنش اکسیداتیو در گیاه شرایط برای افزایش تولید رنگیزه های فتوسنتزی فراهم می گردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - مطالعه ارتباط مکانی خصوصیات خاک با عملکرد گندم در شرایط تداخل با علف‌های هرز با استفاده از روش زمین‌آماری
        عباس نصیری دهسرخی احمد قنبری حسن مکاریان محمد رضا اصغری پور
        هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط مکانی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک با عملکرد گندم در شرایط رقابت با علف‌های هرز در شرایط آب و هوایی اصفهان بود. در سال زراعی 99-1398، آزمایش مزرعه‌ای در قالب سیستم شبکه‌ای با فاصله 2 × 2 متر انجام شد. در هر نقطه شبکه، خصوصیات خاک، عم چکیده کامل
        هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط مکانی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک با عملکرد گندم در شرایط رقابت با علف‌های هرز در شرایط آب و هوایی اصفهان بود. در سال زراعی 99-1398، آزمایش مزرعه‌ای در قالب سیستم شبکه‌ای با فاصله 2 × 2 متر انجام شد. در هر نقطه شبکه، خصوصیات خاک، عملکرد دانه گندم و تراکم علف هرز سلمه‌تره اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد ویژگی‌های خاک، تراکم علف هرز و عملکرد گندم در سطح مزرعه، توزیع یکنواخت یا تصادفی نداشت بلکه دارای پراکنش لکه‌ای یا تجمعی بود. نتایج نشان داد علف هرز سلمه‌تره دارای همبستگی مکانی متوسط با محتوای شن و EC خاک و همبستگی مکانی قوی با پتاسیم خاک بود، درحالی‌که این علف هرز در خاک‌های با مقادیر پایینی از محتوای فسفر، رس، سیلت و pH خاک، تجمع بیشتری داشت. کراس سمی‌واریوگرام برازش داده شده نشان داد عملکرد دانه دارای همبستگی مکانی قوی با صفات فسفر، پتاسیم، pH و رس خاک به ترتیب به میزان 8/85، 0/80، 3/80 و 9/80 درصد در دامنه 9/2، 6/3، 0/4 و 8/2 متر بود. مناطقی که عملکرد گندم در آن‌جا کمتر بود غالباً منطبق بر مناطقی بود که محتوای شن و EC خاک در آن‌جا بیشترین میزان را دارا بودند. در مجموع، نتایج حاکی از آن بود که عملکرد دانه گندم در سطح مزرعه از مکانی به مکان دیگر تغییر می‌نمود یا به عبارتی دارای توزیع لکه‌ای بود که این تغییرات تحت تأثیر خصوصیات خاک و علف هرز قرار می‌گیرد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - بررسی تاثیر تنش رطوبتی و تراکم بوته بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک و کارایی مصرف آب در دو اکوتیپ از گیاه زوفایی (Thymbra spicata L. )
        فاطمه ملک ملکی نصرت اله عباسی ابراهیم شریفی عاشورآبادی محمد جواد زارع
        جهت بررسی تغییرات برخی از خصوصیات فیزیولوژیک و کارایی مصرف آب دو اکوتیپ از گیاه دارویی زوفایی (Thymbra spicata L.)، در پاسخ به تغییر تنش رطوبتی و تراکم بوته، آزمایشی در قالب طرح اسپلیت فاکتوریل بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار و در دو سال زراعی (95-94 و 96-95) د چکیده کامل
        جهت بررسی تغییرات برخی از خصوصیات فیزیولوژیک و کارایی مصرف آب دو اکوتیپ از گیاه دارویی زوفایی (Thymbra spicata L.)، در پاسخ به تغییر تنش رطوبتی و تراکم بوته، آزمایشی در قالب طرح اسپلیت فاکتوریل بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار و در دو سال زراعی (95-94 و 96-95) در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ایلام اجرا گردید. براساس نتایج حاصل از آزمایش بیشترین میزان محتوای کلروفیل a در تیمار بدون تنش و تنش ملایم در تراکم 6 و 8 بوته در مترمربع، کلروفیل b در تیمار تنش رطوبتی ملایم، تراکم 8 بوته در مترمربع و کلروفیل کل در سطح بدون تنش و تنش ملایم و تراکم 8 بوته در مترمربع طی سال اول اجرای آزمایش مشاهده شد. افزایش تراکم بوته و شدت تنش رطوبتی منجر به کاهش محتوای رنگیزه های فتوسنتزی شد. بیشترین محتوای کارتنوئید در سطح تنش رطوبتی ملایم، تراکم 8 و 12 بوته در مترمربع طی سال اول اجرای آزمایش مشاهده شد. بیشترین محتوای آنتوسیانین در سطح تنش رطوبتی ملایم، تراکم 8 بوته در مترمربع، فنول کل و فلاونوئید در سطح تنش رطوبتی شدید، تراکم 12 بوته در مترمربع مشاهده شد. بیشترین میزان پرولین در گیاه در سال دوم آزمایش در سطح تنش رطوبتی شدید و تراکم 12بوته در مترمربع مشاهده شد. افزایش شدت تنش رطوبتی و تراکم بوته منجر به افزایش کارایی مصرف آب در گیاه زوفایی شد. اکوتیپ ملکشاهی از محتوای بیشتری از رنگیزه‌های فتوسنتزی، کارتنوئید و کارایی مصرف آب بیشتری برخوردار بود پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - اثر میکوریزا و پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد سیاهدانه در رژیم‌های مختلف آبیاری
        خسرو طاهری حقیقی برمک جعفری عبدالرضا جعفری حمیدرضا میری حمید رضا ابراهیمی
        به منظور بررسی اثر کاربرد قارچ میکوریزا و پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه سیاهدانه در سطوح مختلف آبیاری، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1398-1397 در شهرستان مرودشت انجام گردید. چهار سطح آبیاری (آبیاری در با چکیده کامل
        به منظور بررسی اثر کاربرد قارچ میکوریزا و پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه سیاهدانه در سطوح مختلف آبیاری، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1398-1397 در شهرستان مرودشت انجام گردید. چهار سطح آبیاری (آبیاری در با 100، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی) به عنوان کرت اصلی و کاربرد و عدم کاربرد قارچ میکوریزا، کاربرد و عدم کاربرد کود پتاسیم به صورت فاکتوریل در کرت فرعی در نظر گرفته شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر آبیاری، قارچ مایکوریزا، پتاسیم و همچنین اثرات متقابل آبیاری و قارچ مایکوریزا بر صفات مورد مطالعه معنی‌دار شد. با افزایش تنش خشکی ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی، تعداد فولیکول در بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد روغن کاهش یافت. بیشترین عملکرد دانه مربوط به آبیاری در 100 درصد ظرفیت زراعی در شرایط کاربرد قارچ میکوریزا (856 کیلوگرم در هکتار) و کمترین عملکرد دانه مربوط به آبیاری در 25 درصد ظرفیت زراعی در شرایط عدم کاربرد قارچ مایکوریزا (174 کیلوگرم در هکتار) به دست آمد. همچنین، نتایج نشان داد که کاربرد قارچ میکوریزا در شرایط آبیاری در 75 درصد ظرفیت زراعی منجر به افزایش عملکرد و اجزای عملکرد دانه شد و با تیمار آبیاری در 100 درصد ظرفیت زراعی در شرایط عدم کاربرد قارچ میکوریزا اختلاف معنی‌داری نداشت. در تیمار آبیاری در 25 درصد ظرفیت زراعی بین کاربرد و عدم کاربرد قارچ میکوریزا برای اکثر صفات سیاهدانه اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - ارزیابی شاخص‌های انتخاب غیر مستقیم برای بهبود عملکرد ژنوتیپ‌های تریتیکاله تحت شرایط تنش خشکی
        آرمین ساعدموچشی ژاله ساعدموچشی فاطمه انصارشوریجه
        جهت بررسی لاین‌های تریتیکاله با بهره‌وری مناسب در شرایط نرمال و تنش خشکی با استفاده از صفات عملکرد و اجزای عملکرد و نحوه محاسبه ضرایب شاخص انتخاب همزمان اسمیت-هیزل است آزمایش‌های مزرعه‌ای جداگانه در سه سال زارعی از 1393 تا 1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه چکیده کامل
        جهت بررسی لاین‌های تریتیکاله با بهره‌وری مناسب در شرایط نرمال و تنش خشکی با استفاده از صفات عملکرد و اجزای عملکرد و نحوه محاسبه ضرایب شاخص انتخاب همزمان اسمیت-هیزل است آزمایش‌های مزرعه‌ای جداگانه در سه سال زارعی از 1393 تا 1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز با 56 ژنوتیپ و دو رقم تریتیکاله در دو شرایط نرمال و تنش خشکی انجام شد. در این مطالعه میزان وراثت‌پذیری عمومی، تنوع و همبستگی ژنتیکی صفات عملکرد و اجزای عملکرد محاسبه شد. وراثت‌پذیری اجزای عملکرد نشان داد که برای ایجاد ارقام با عملکرد بالا می‌توان از عملکرد دانه و صفاتی نظیر تعداد پنجه با وراثت‌پذیری بالا بهره جست. صفات با اثر‌گذاری بالا روی عملکرد شامل تعداد روز تا گلدهی و عملکرد کاه با همبستگی منفی و طول برگ پرچم و عملکرد زیست‌توده با همبستگی مثبت در شرایط نرمال بود. به نظر می‌رسد در شرایط نرمال به دلیل اختصاص منابع به رشد اندام هوایی، افزایش میزان عملکرد کاه دارای اثر منفی روی شاخص انتخاب هم‌زمان و در نتیجه کاهش عمکرد ژنوتیپ‌های تریتیکاله دارد. در شرایط تنش خشکی نیز صفات وزن سنبله، تعداد سنبلچه در سنبله و تعداد دانه در سنبله دارای اثر مثبت روی عملکرد بودند. بر اساس این پژوهش می‌توان از شاخص انتخاب جهت تشخیص ژنوتیپ‌های برتر با استفاده همزمان از چندین صفت در برنامه‌های به‌نژادی سود جست. همچنین در شرایط نرمال ژنوتیپ‌های 53، 48، 32، 29 و 39 و در شرایط تنش ژنوتیپ‌های 36، 38، 39، 48 و 50 به عنوان ژنوتیپ‌های برتر شناسایی شدند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - مقایسه دو گونه قارچ میکوریزا در بهبود جذب عناصر غذایی و شاخص‌های سودمندی کشت مخلوط کتان روغنی و شنبلیله
        تهمینه صلاحی علیرضا یدوی حمیدرضا بلوچی امین صالحی محمد حمیدیان
        این مطالعه به منظور تنوع بخشیدن به سیستم زراعی ایران با استفاده از گیاه دارویی شنبلیله در کشت مخلوط همراه با کتان با هدف تعیین اثر همزیستی قارچ میکوریزا بر محتوای عناصر گیاهی و تاثیر بر شاخص‌های کشت مخلوط استفاده شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصا چکیده کامل
        این مطالعه به منظور تنوع بخشیدن به سیستم زراعی ایران با استفاده از گیاه دارویی شنبلیله در کشت مخلوط همراه با کتان با هدف تعیین اثر همزیستی قارچ میکوریزا بر محتوای عناصر گیاهی و تاثیر بر شاخص‌های کشت مخلوط استفاده شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و 15 تیمار در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سال زراعی 1396 اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل کاربرد کود زیستی در سه سطح )شاهد، کاربرد قارچ میکوریزا گونه Funneliformis mosseae و کاربرد قارچ میکوریزا گونه(Rhizophagus irregularis و نسبت‌های کشت در 5 سطح (کشت خالص کتان روغنی، کشت خالص شنبلیله و کشت مخلوط کتان روغنی و شنبلیله با نسبت‌های 1:1، 1:2و 2:1) بود. نتایج نشان داد کاربرد میکوریزا همراه با کشت مخلوط باعث بهبود جذب عناصر پر مصرف و کم مصرف شد به طوری که بیشترین میزان آهن، نیتروژن و پتاسیم برگ و دانه کتان در نسبت کشت مخلوط 1:1همراه با کود میکوریزا دیده شد. همچنین قارچ میکوریزا F. mosseae همراه با کشت مخلوط 1:1 بیشترین نیتروژن، پتاسیم و فسفر برگ شنبلیله را به همراه داشت. برهمکنش کشت مخلوط و کود میکوریزا بر هیچکدام از شاخص‌های سودمندی کشت مخلوط معنی دار نبود؛ ولی کاربرد کودهای میکوریزا باعث افزایش میزان عملکرد ازدست رفته واقعی و نسبت‌ برابری‌زمین کل شد. درکل کاربرد کود میکوریزا علاوه بر بهبود جذب عناصر باعث برتری کشت مخلوط کتان و شنبلیله نسبت به تک کشتی آن‌ها شد. پرونده مقاله