این پژوهش با هدف بررسی کیفیت و مدت زمان ماندگاری کیلکای روکش شده سرخشده با لعاب تمپورا در مقایسه با کیلکای روکش شده خام با لعاب تمپورا طی نگهداری در دمای 18- درجه سانتیگراد انجام شده است. در این تحقیق دو تیمار کیلکای روکششده بهصورت خام و پخته در نظر گرفته شد. تیماره چکیده کامل
این پژوهش با هدف بررسی کیفیت و مدت زمان ماندگاری کیلکای روکش شده سرخشده با لعاب تمپورا در مقایسه با کیلکای روکش شده خام با لعاب تمپورا طی نگهداری در دمای 18- درجه سانتیگراد انجام شده است. در این تحقیق دو تیمار کیلکای روکششده بهصورت خام و پخته در نظر گرفته شد. تیمارها در سردخانه 18- درجه سانتیگراد بهمدت چهار ماه نگهداری شدند. در زمان تولید میزان رطوبت در کیلکاهای روکششده پخته (65/48 درصد) نسبت به کیلکای روکششده خام (02/62 درصد) و ماهی تازه (5/75 درصد) بهطور معنیداری کاهش و محتوای چربی در کیلکای روکششده پخته 9/21 درصد) نسبت به کیلکای روکششده خام (65/5 درصد) و ماهی تازه (5/5 درصد) بهطور معنیداری افزایش یافت (05/0≥P). طی دوره نگهداری در فاکتورهای پراکسید، تیوباربیتوریک اسید، اسیدهای چرب آزاد و TVB-N نمونههای پختهشده (47/1 meq/kgoil، 25/1 mg/kgoil، 59/0 g/100، 69/15 mg/100gmeat) در مقایسه با تیمار خام (1 meq/kgoil، 18/1 mg/kgoil، 53/0 g/100، 32/15 mg/100gmeat) افزایش معنیداری مشاهده شد (05/0≥P). شمارش کلی باکتریها در تیمار پخته 42/2 logCFU/g بود. باکتریهای استافیلوکوک و کلیفرم در این تیمار مشاهده نشدند. شمارش کلی باکتریها، استافیلوکوک و کلیفرم در تیمار پخته در قیاس با تیمار خام (بهترتیب 40/4، 38/2، 80/0 logCFU/g) کاهش معنیدار نشان دادند (05/0≥P). فاکتورهای حسی در تیمار پخته در مقایسه با تیمار خام از کیفیت بهتری برخوردار بودند. عمر ماندگاری هر دو تیمار براساس شاخصهای شیمیایی، میکروبی و حسی بهمدت سه ماه ارزیابی گردید.
پرونده مقاله
این پژوهش با هدف تعیین و مقایسه میزان فلزات سنگین کادمیوم، روی و نیکل در عضله و کبد فیلماهی (Huso huso) و ماهی ازونبرون (Acipenser stellatus) پرورشی در فصل بهار در استان خوزستان انجام شد. 60 نمونه فیلماهی و ماهی ازونبرون بهصورت کاملاً تصادفی از 5 استخر پرورشی مزرعه چکیده کامل
این پژوهش با هدف تعیین و مقایسه میزان فلزات سنگین کادمیوم، روی و نیکل در عضله و کبد فیلماهی (Huso huso) و ماهی ازونبرون (Acipenser stellatus) پرورشی در فصل بهار در استان خوزستان انجام شد. 60 نمونه فیلماهی و ماهی ازونبرون بهصورت کاملاً تصادفی از 5 استخر پرورشی مزرعه پرورش ماهیان خاویاری حنطوشزاده تهیه شد. سنجش فلزات سنگین به روش جذب اتمی و با دستگاه Perkin Elmer 4100 صورت گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها به کمک نرمافزار SPSS17 انجام شد و میانگین تیمارها به کمک آنالیز واریانس T-test با یکدیگر مقایسه شدند. بالاترین و پایین ترین میزان نیکل، کادمیوم و روی در کبد و عضله ماهی ازونبرون بهدست آمد (05/0P<). میزان نیکل، کادمیوم و روی در کبد فیلماهی و ماهی ازونبرون بالاتر از عضله بود (05/0P<). میزان این فلزات در عضله فیلماهی بالاتر از ازونبرون بهدست آمد (05/0P>). همچنین میزان فلز نیکل، کادمیوم و روی در کبد ماهی ازونبرون بالاتر از کبد فیلماهی بود (05/0P>). در این پژوهش میزان نیکل، کادمیوم و روی در عضله فیلماهی و ماهی ازونبرون در مقایسه با حد مجاز سازمان بهداشت جهانی، سازمان غذا و داروی آمریکا، وزارت کشاورزی- شیلات انگلستان و انجمن ملی بهداشت و سلامت استرالیا پایینتر بود. با توجه به نتایج بهدست آمده مصرف این دو گونه ماهی پرورشی در استان خوزستان مشکلی برای انسان ایجاد نمیکند.
پرونده مقاله
چکیده
کنسانتره پروتئین ماهی از گوشت ماهی کپور نقرهای که طی سه مرحله استفاده از حلال (ایزوپروپانول)، پرس و خشک کردن با استفاده از دمای خشک (60 درجه سانتیگراد) بهدست آمده و این کنسانتره دارای 93 درصد پروتئین بوده، که با توجه به منابع پروتئینی آبزیان از ارزش تغذیهای ب چکیده کامل
چکیده
کنسانتره پروتئین ماهی از گوشت ماهی کپور نقرهای که طی سه مرحله استفاده از حلال (ایزوپروپانول)، پرس و خشک کردن با استفاده از دمای خشک (60 درجه سانتیگراد) بهدست آمده و این کنسانتره دارای 93 درصد پروتئین بوده، که با توجه به منابع پروتئینی آبزیان از ارزش تغذیهای بالائی برخوردار میباشد و برای غنیسازی سایر فرآوردههای غذایی استفاده میشود. در این پژوهش با توجه به اینکه ماکارونیهای فعلی تولیدی از منبع کربوهیدارت بوده و حاوی 15-11 درصد پروتئین میباشند و نسبت به پروتئین موجود در کنسانتره پروتئین ماهی کپور نقرهای کمتر میباشد، این امر فرصتی برای غنیسازی و افزایش کیفیت تغذیهای ماکارونی ایجاد میکند. در این پژوهش از نسبتهای 5 و 15 درصد از کنسانتره پروتئین ماهی استفاده و نمونهها در سه تکرار تهیه و در دمای محیط بهمدت 3 ماه نگهداری و آزمایشهای مربوط به شاخصهای کیفی، اندیسهای میکروبی و حسی انجام و با نمونه شاهد (بدون) کنسانتره مقایسه گردید. در نهایت با توجه به نتایج آزمایشهای ارزش غذایی، حسی و میکروبی و پس از انجام آزمایشهای آماری دادهها مشخص گردید، هر چند از نظر کیفی درصد پروتئین و چربی تیمار غنیسازیشده با کنسانتره پروتئین ماهی بهتر بوده، ولی از نظر ذائقهپسندی و مدت ماندگاری و در نهایت در ارزیابی کلی تیمار غنیسازیشده با 5 درصد کنسانتره پروتئین ماهی بهتر ارزیابیشده و دارای تفاوت معنیداری میباشد (05/0P<).
پرونده مقاله
چکیده
پژوهش حاضر بهمنظور جایگزینی آرد ماهی تا 5 درصد با پروتئین تغلیظشده ذرت (امپریال®) در جیره ماهی قزلآلای رنگینکمان با بر برخی فاکتورهای رشد و پروفایل اسیدهای آمینه لاشه ماهی انجام گرفت. در این پژوهش 2000 قطعه ماهی (وزن اولیه 5±300 گرم) با جیره پایه چکیده کامل
چکیده
پژوهش حاضر بهمنظور جایگزینی آرد ماهی تا 5 درصد با پروتئین تغلیظشده ذرت (امپریال®) در جیره ماهی قزلآلای رنگینکمان با بر برخی فاکتورهای رشد و پروفایل اسیدهای آمینه لاشه ماهی انجام گرفت. در این پژوهش 2000 قطعه ماهی (وزن اولیه 5±300 گرم) با جیره پایه واجد آرد ماهی (شاهد) و جیره آزمایشی واجد 5 درصد امپریال بهعنوان جایگزین آردماهی در 6 استخر با تراکم 16 عدد ماهی در مترمکعب در شرایط کاملاً مشابه بهمدت 50 روز تغذیه شدند. نتایج بیومتری نشان داد که ماهیان تغذیه شده با خوراک حاوی کنسانتره ذرت امپریال از نظر ضریب تبدیل خوراک (07/0±99/0)، شاخص بهرهوری خوراک (77/0±38/34) و درصد بقا (85/0±99) نسبت به ماهیان تغذیه شده با جیره پایه وضعیت برتری داشتند (05/0P<). اما در سایر شاخص های رشد و تغذیه اختلاف آنها معنادار نبود (05/0P>). همچنین آنالیز اسیدهای آمینه فیله ماهیان تغییر معنیداری بین تیمارها مشاهده نشد. با توجه به اینکه در سطح جایگزیتی 5 درصد برخی از شاخصهای رشد مانند وزن نهایی، ضریب رشد ویژه، شاخص کبدی، نسبت بازده پروتئین و ترکیب اسیدهای آمینه لاشه تغییر معنیداری نکردند اما شاخصهای دیگر مانند ضریب تبدیل غذایی، بهرهوری خوراک و درصد بقا بهبود یافتند. بنابراین جایگزینی آرد ماهی با امپریال در سطح 5 درصد بدون تأثیر منفی بر پارامترهای اندازهگیریشده امکانپذیر است. اما پژوهشهای بیشتر در خصوص جایگزینی با سطوح بالاتر پیشنهاد میشود.
پرونده مقاله
در این پژوهش اثر هیدروکربنهای آروماتیک (PAHs) بر پارامترهای خونی در شیپ مورد مطالعه قرار گرفت. 2000 قطعه بچهماهی شیپ (Acipenser nudiventris)، با میانگین وزنی 14-8 از مراکز تکثیر و پروش ماهیان خاویاری استانهای گلستان، مازندران و گیلان تهیه و به پژوهشکده اکولوژی دریای چکیده کامل
در این پژوهش اثر هیدروکربنهای آروماتیک (PAHs) بر پارامترهای خونی در شیپ مورد مطالعه قرار گرفت. 2000 قطعه بچهماهی شیپ (Acipenser nudiventris)، با میانگین وزنی 14-8 از مراکز تکثیر و پروش ماهیان خاویاری استانهای گلستان، مازندران و گیلان تهیه و به پژوهشکده اکولوژی دریای خزر انتقال داده شد. مقادیر غلظت LC50 96 ساعت 9/13 میلیگرم بر لیتر تعیین گردید. با توجه به نتایج حاصله مقادیر شاخصهای خونی RBC وHb در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد از کاهش معنیداری برخوردار بود ولی میزان PCV و MCV در گروه آزمون افزایش معنیداری (05/0P<) را نشان داد. نتایج شمارش افتراقی در دو گروه آزمون و شاهد مورد مطالعه از اختلاف معنیداری برخوردار بود (05/0P<). جهت بررسی اثرات سمیت مزمن TPAH بر روی فاکتورهای خونی و سنجش قدرت فاگوسیتوزیس ماده نفتی در سه غلظت 2، 3 و 4 برابر غلظت TPAH در آب حوزه جنوبی دریای آماده گردید و ماهیان بهمدت 50 روز در این آب با شرایط نیمه ساکن و دمای ثابت (1± 22) نگهداری شدند. در این آزمایش مشخص شد که میزان گلبول قرمز خون و هماتوکریت بچهماهیان جوان گروههای در معرض TPAH در مقایسه با گروه شاهد از کاهش معنیداری (05/0P>) برخوردار بوده است. براساس یافتههای کلی این پژوهش میتوان نتیجهگیری نمود که حضور و وجود سموم و مواد شیمیایی در اکوسیتمهای آبی موجب آسیبدیدگی و کاهش مقاومت و تضعیف سیستم ایمنی ماهی شیپ شده و بدینترتیب باعث ابتلا به بیماری و مرگ آنها میشود.
پرونده مقاله
چکیده
رشد میکروبی و اکسیداسیون لیپیدها یکی از دلایل اصلی فساد گوشت و فرآوردههای گوشتی است که تغییرات نامطلوبی در این فرآوردهها ایجاد میکند و در نتیجه، باعث بروز مسمومیتهای غذایی و مرگ و میر مصرفکنندگان و همچنین ایجاد خسارتهای قابلملاحظه اقتصادی میشود. بهمنظور چکیده کامل
چکیده
رشد میکروبی و اکسیداسیون لیپیدها یکی از دلایل اصلی فساد گوشت و فرآوردههای گوشتی است که تغییرات نامطلوبی در این فرآوردهها ایجاد میکند و در نتیجه، باعث بروز مسمومیتهای غذایی و مرگ و میر مصرفکنندگان و همچنین ایجاد خسارتهای قابلملاحظه اقتصادی میشود. بهمنظور ارزیابی رفتار باکتری استافیلوکوکوس اورئوس (عامل مسمومیت غذایی) و سنجش برخی از پارامترهای میکروبی و شیمیایی، فیله ماهی قزلآلای رنگینکمان آغشته به استافیلوکوکوس اورئوس در معرض پلیفنولهای عصاره رازیانه (به فرم آزاد و انکپسوله) در دو غلظت (1/0، 3/0 درصد) قرار گرفته و در دمای یخچال بهمدت 15 روز نگهداری شدند. عوامل شیمیایی و میکروبی مورد بررسی شامل شاخص پراکسید، شمارش کلی باکتریها، شمارش باکتریهای سرمادوست و شمارش باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بودند. نتایج بررسیعوامل شیمیایی و میکروبی نشاندهنده اختلاف معنی دار بین تیمارهای عصاره آزاد و انکپسوله رازیانه بود (05/0>P). نتایج بیانگر آن است که عصاره رازیانه بهخصوص در فرم انکپسوله آن و در غلظت بالا مؤثرتر از فرم آزاد آن بوده است و منجر به کندتر شدن روند رشد شمارش کلی باکتریها، باکتریهای سرمادوست و تعداد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و کاهش شاخص پراکسید بهطور معنیداری (05/0>P) در فیله ماهی قزلآلای رنگینکمان میشود. بنابراین استفاده از فرم انکپسوله رازیانه (بهویژه در غلظت 3/0 درصد) میتواند بهعنوان یک نگهدارنده طبیعی در فیله قزلآلای رنگینکمان پیشنهاد گردد.
پرونده مقاله