جداسازی، شناسایی و بررسی ارتباط بین مقاومت چند دارویی (MDR) و حضور ژن‌های mexC، exoS و plcH در ایزوله‌های بالینی P. aeruginosa

محورهای موضوعی : میکروب شناسی مولکولی

لیلی علی عبدالحسینات ¹ , بیتا بهبودیان ² , سمانه دولت آبادی ³ , الهه ودایع خیری ⁴

1 - گروه زیست شناسی ، دانشکده علوم و فناوری های همگرا، واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران
2 - گروه کشاورزی، واحد کاشمر، دانشگاه آزاد اسلامی کاشمر، ایران
3 - گروه میکروبیولوژی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی نیشابور، ایران
4 - گروه زیست شناسی ، دانشکده علوم و فناوری های همگرا، واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران

تاریخ دریافت : 1403/12/20 تاریخ پذیرش : 1403/12/20 تاریخ انتشار : 1403/12/20

کلید واژه: سودوموناس آئروژینوزا, مقاوت دارویی, فسفولیپازC, اگزوتوکسین, mexC,

چکیده مقاله :

مقدمه: سودوموناس آئروژینوزا Pseudomonas aeruginosa باعث عفونت های جدی بیمارستانی می شود. شیوع سویه های مقاوم به چند دارو گزینه های درمانی را کاهش می دهد و به طور قابل توجهی نرخ عوارض را افزایش می دهد. به دلیل اهمیت این موضوع آگاهی از مکانیسم های بیماریزایی و مقاومت های آنتی بیوتیکی ضروری به نظر می رسد. هدف از این مطالعه ارزیابی عوامل مقاوم به دارو در سودوموناس آئروژینوزا از طریق بیان mexC ، exoS و plcH می باشد. روش بررسی: ابتدا 150 نمونه بالینی بیماران بستری جمع آوری شد. شناسایی جدایه های P. aeruginosa با آزمایشهاي بیوشیمیایی انجام گردید. فنوتیپ حساسيت آنتي بیوتیکي جدایه‌هاي P. aeruginosa با روش دیسک دیفیوژن انجام شد. برای بررسی حضور ژن‌های mexC، exoS و plcH در ایزوله های مقاوم، تکنیک PCR استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که 66 % نمونه ها آلوده به P. aeruginosa بودند، همچنین بیشترین فراوانی آلودگی مربوط به نمونه های خون بود. مطابق نتایج به دست آمده فراوانی مقاومت نسبت به آنتی‌بیوتیک سفکسیم بیشترین و 86 درصد بود. کمترین درصد مقاومت نسبت به ایمیپنم با 4۲ درصد بود، 60درصد ایزوله ها فنوتیپ MDR داشتند. بررسی PCR نشان داد که 90 درصد ایزوله های مقاوم بررسی شده حامل ژن plcH و75 درصد دارایexoS می باشند. نتیجه گیری: با توجه به افزایش مقاومت به آنتی بیوتیک ها در عفونتهاي بیمارستانی از جمله سودوموناس آئروژینوزا لازم است اقدامات فوري جهت شناسایی به موقع و درمان قطعی با آنتی بیوتیکهاي مناسب انجام شود.