اثربخشی روش یکپارچگی حسی در کاهش رفتارهای کلیشهای کودکان درخودمانده
محورهای موضوعی : روان درمانگریمحمد خاموشی 1 , سیدرضا میرمهدی 2
1 - کارشناس ارشد روان‌شناسی عمومی
2 - استادیار دانشگاه پیام نور
کلید واژه: درخودماندگی, یکپارچگی حسی, رفتارهای کلیشهای,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روش یکپارچگی حسی بر کاهش رفتارهای کلیشه ای کودکان درخودمانده بود. 20 کودک درخودمانده با دامنة سنی 8 سال و دو ماه الی 14 سال از مرکز کودکان درخودمانده اردیبهشت اصفهان با روش نمونهبرداری هدفمند، انتخاب شدند و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. کودکان گروه آزمایش، 11 جلسه درمانگری یکپارچگی حسی را دریافت کردند. طرح پژوهش تحقیق از نوع شبه تجربی با پیشآزمون و پسآزمون بود. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مقیاس تجدیدنظرشده رفتارهای تکراری (بودفیش و دیگران، 2000) بود. نتایج تحلیل کوواریانس نشان دادند روش یکپارچگی حسی، رفتارهای کلیشه ای، وسواسی، آیینی، یکنواختی، محدود و خودآزاری کودکان درخودمانده را کاهش می دهد. با توجه به یافته های مذکور پیشنهاد می شود اثربخشی روش یکپارچگی حسی برای درمان ناتوانی های دیگر این کودکان مورد استفاده قرار گیرد. واژه‌های کلیدی: درخودماندگی، یکپارچگی حسی، رفتارهای کلیشه ای
This study aimed to examine the effectiveness of sensory integration procedure on reduction of stereotypical behaviors among autistic children. Twenty autistic children from 8 years and 2 months to 14 years of age were selected by purposive sampling from Ordibehesht Autistic Center located in Isfahan. The participants were assigned randomly into either experimental or control groups. The experimental group received eleven sessions of sensory integration therapy. The study design was quasi- experimental with pretest-posttest control group. The participants completed the Repetitive Behavior Scale-Revised (Bodfish et al. 2000). The results of analysis of covariance indicated that the sensory integration procedure was effective in reducing stereotypical behaviors, compulsive behaviors, ritualistic behavior, sameness behavior, restricted behavior and self-injurious behaviors. Given the findings of the present study, it is suggested that the sensory integration procedure apply to the treatment of other disabilities of autistic children. Keywords: autism, sensory integration, stereotypical behaviors
بهاری، ع.، حسنپور، ع. و امیری، ش. (1389). تعاملهای اجتماعی و رفتار تکراری کودکان درخودمانده و عقبمانده ذهنی آموزش‌پذیر. فصلنامه روان‌شناسی تحولی: روانشناسان ایرانی، 7 (25)، 47-39.
رافعی، ط. (1386 ). اوتیسم: ارزیابی و درمان. تهران: نشر دانژه.
صمدی، ع. و مککانکی، ر. (1390). اختلالهای طیف اوتیسم. تهران: نشر دوران.
طهماسیان، ک.، خرمآبادی، ر. و چیمه، ن. (1390). اثربخشی آموزش مدیریت رفتار بر تنیدگی والدینی مادران کودکان در خودمانده. فصلنامه روان‌شناسی تحولی: روان شناسان ایرانی، 8 (31)، 277-269.
Ayres, A. J. (1974). The development of sensory inte-grative theory and practice: A collection of the works of A. Jean Ayres. Dubuque, IA: Kendall/ Hunt.
Barkley, R. A. (2006(. Attention deficit hyperactivity disorder: A handbook for diagnosis and treatment. New York: Guilford Press.
Baysinger ,M. (2009(. The effects of sensory integration intervention on the reduction of maladaptive beha-viors in high school students with autism. Shocker Open Access Repository (SOAR), 2 (2), 1-10.
Bodfish, J. W., Symons, F. J., Parker,D. E., & Lewis, M. H. (2000). Varieties of repetitive behavior in autism: Comparisons to mental retar-dation. Journal of Autism and Developmental Disorder, 3 (3), 237-243.
Bristol, M. M., Galager, J. J., & Holt, K. D. (1993). Maternal depressive symptoms in autism: Response to psycho-educational intervention. Rehabilitation Psychology, 38 (1), 3-10.
Caldwell, P., & Harwood, J. (2008). Using intensive interaction and sensory integration. London and Philadelphia: Jessica Kingsley publishers.
Chan, S. W., &Thampson, D. R. (2010). The effect of multisensory therapy on behavior of adult client with developmental disabilities: A systematic review. International Journal of Nursing Studies, 47 (1), 108-122.
Collins ,M. S., & Klein, U. (1998). Eating behavior and food consumption patterns in children with an autistic spectrum disorder and comparison groups of children with downs syndrome and siblings of children with autism or downs syndrome in proceeding of autism. Sunderland, UK: The Autism Research Unit and Autism North ltd.
Gillberg, C. (2000). Screening for autism spectrum disorder in adult psychiatric out patients: A preliminary report. Acta Psychiatric Escandinavica Journal, 103, 428-434.
Hemati ,Gh., & Rezaei, S. (2013).The effect of horseback riding on the repetitive behaviors of children with autism spectrum disorders. Elixir International Journal, 59, 15833-15838.
Jung , K. E., Lee, H. J., & Lee , Y. S . (2006). The application of a sensory integration treatment based on virtual reality-tangible interaction for children with autism spectrum disorder. Psychonology
Journal, 4 (2), 145-159.
Lam, K. S., & Aman, M. G. (2007). The Repetitive Behavior Scale-Revised: Independent variation in individuals with autism spectrum disorders. Journal of Autism and Developmental Disorders, 37)5(, 855 -866.
Pfeiffer ,B. A. (2011). Effectiveness of sensory inte-gration interventions in children with autism spectrum disorder. American Journal of Occupa-tional Therapy, 65 )1(, 76-85.
Quinn, S. (2009). Report on the unlike service : An occu-pational therapy mental health intiative. Dublin : University of Dublin.
Smith, S. A., Press, B. K., Kristie, D., & Kinnealey, M. (2009). Effects of sensory integration intervention on self-simulating and self-injurious behaviors. Journal of Department of Occu-pational Therapy, 1)3), 418-421.
Silverman, C. (2008). Understanding autism: Parents, doctors, and the history of a disorder. Princeton: University Press.
Sowa , M ., & Broek, R. (2011).Effects of physical exercise on autism spectrum disorder. Research in Autism Spectrum Disorder, 6 (1), 46-57.
Stock, C., & Kranowitz, M. A. (1998). The out-of-sync child: Recognizing and coping with sensory integration dysfunction. New York: The Berkley Publishing Group.
Webster, A., Feiler, A., Webster, V., & Lovell, C. (2004). Parental perspective on early intensive intervention for children diagnosed with autistic spectrum disorder. Journal of Early Childhood Research, 2(1), 25-49