نقش ورزش و رگه های شخصیت در تحول روانی-اجتماعی دانشجویان
محورهای موضوعی : روان درمانگری
نگین ناصری تفتی
1
(کارشناس ارشد روانشناسی عمومی)
شهلا پاکدامن
2
(استادیار دانشگاه شهید بهشتی)
علی عسگری
3
(استادیار دانشگاه تهران)
کلید واژه: رگه‌های شخصیتی, روانشناسی ورزش, تحول روانی‌ـ‌اجتماعی, دانشجویان دختر,
چکیده مقاله :
در ایـن پژوهش یک نمونه 377 نفری از دانشجویان دختر مقـطع کارشناسی (188 غیرورزشکار و 189 ورزشکار) پرسشنامه تحول روانی ـ اجتماعی (هاولی، 1988) و فهرسـت پنج عاملی شخصیت (کاستا و مـک‌کری، 1992) را تکمیل کردنـد. نتایج نشان دادند : الف) سطوح مؤلفه‌هـای شخصیت، به جز نورزگرایی در ورزشکاران نسبت به غیـر ورزشکاران بالاتر بود؛ ب) ورزشکاران نسبت به غیرورزشکاران از تحول روانی ـ اجتماعی بالاتری برخوردار بودند؛ ج) تحول روانی ـ اجتماعی بـا برون‌گردی، گشودگی، مقبولیت و وظیفه‌شناسی رابطه مثبت و بـا نورزگرایی رابطه منفی داشت؛ د) تحـول روانی ـ اجتماعی در ورزشکاران دارای نورزگرایی، گشودگی و وظیفه‌شناسی بالا بیشتر از غیرورزشکاران بـود اما تحـول روانی ـ اجتماعی غیـرورزشکاران برون‌گرد بیشتـر از ورزشکاران درون‌گرد بود .
In this study, a sample of 377 female undergraduate students (188 non-athletes and 189 athletes) completed the Measures of psychosocial development questionnaire (Hawley, 1988) and Five Factor Inventory (Costa & McCrae, 1992). The Results showed that : a) the levels of personality components, except for neuroticism, were higher in athletes than in non-athletes; b) athletes were more psychosocially developed than non-athletes; c) the psychosocial development was correlated positively with extroversion, openness, agreeableness, and conscientiousness, and negatively with neuroticism; d) athletes with high neuronticism, agreeableness, and conscientiousness, were more psychosocially developed than non-athletes but extrovertted non-athletes were more psychosocially developed than introverted athletes.