سرمایه اجتماعی به منزله یک عامل اجتماعی-رفتاری میتواند مشکل هزینه های بیش از حد شرکت را در سطح مطلوبی نگه دارد. بنابراین، زمانی که سرمایه اجتماعی یک شرکت در سطح بالایی قرار داشته باشد، مدیران رفتارهای فرصت طلبانه کمتری از خود نشان میدهند و برای همکاری و تعامل بیشتر در چکیده کامل
سرمایه اجتماعی به منزله یک عامل اجتماعی-رفتاری میتواند مشکل هزینه های بیش از حد شرکت را در سطح مطلوبی نگه دارد. بنابراین، زمانی که سرمایه اجتماعی یک شرکت در سطح بالایی قرار داشته باشد، مدیران رفتارهای فرصت طلبانه کمتری از خود نشان میدهند و برای همکاری و تعامل بیشتر در شرکت می کوشند. ازاینرو، کاهش رفتارهای فرصتطلبانه مدیران از طریق سرمایه اجتماعی میتواند بر چسبندگی سود سهام و افزایش کارایی سرمایهگذاری شرکت تاثیرگذار باشد،سرمایه اجتماعی یکی از جنبههای مهم روابط اجتماعی و زمینهساز همیاری و مشارکت اجتماعی بین اعضای جامعه است. مدیران شرکتهایی با سطح بالایی از سرمایه اجتماعی جهت حفظ ارزش شرکت سعی بر سرمایهگذاریهایی با خالص ارزش فعلی مثبت مینمایند. لذا بر پایه این استدلال، پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی با کارایی سرمایهگذاری میپردازد. بدین منظور، برای اندازهگیری سرمایه اجتماعی از پرسشنامه لوی و لی (2015) استفاده گردید. آزمون فرضیهها با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری بر اساس اطلاعات 83 شرکت پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران در سال 1398 انجامشده است. یافتههای فرضیه پژوهش حاکی از آن است که سرمایه اجتماعی باعث افزایش کارایی سرمایهگذاری شرکت میگردد.
پرونده مقاله
سرمایه اجتماعی به منزله یک عامل اجتماعی-رفتاری میتواند مشکل هزینه های بیش از حد شرکت را در سطح مطلوبی نگه دارد. بنابراین، زمانی که سرمایه اجتماعی یک شرکت در سطح بالایی قرار داشته باشد، مدیران رفتارهای فرصت طلبانه کمتری از خود نشان میدهند و برای همکاری و تعامل بیشتر در چکیده کامل
سرمایه اجتماعی به منزله یک عامل اجتماعی-رفتاری میتواند مشکل هزینه های بیش از حد شرکت را در سطح مطلوبی نگه دارد. بنابراین، زمانی که سرمایه اجتماعی یک شرکت در سطح بالایی قرار داشته باشد، مدیران رفتارهای فرصت طلبانه کمتری از خود نشان میدهند و برای همکاری و تعامل بیشتر در شرکت می کوشند. ازاینرو، کاهش رفتارهای فرصتطلبانه مدیران از طریق سرمایه اجتماعی میتواند بر چسبندگی سود سهام و افزایش کارایی سرمایهگذاری شرکت تاثیرگذار باشد. لذا بر پایه این استدلال، پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی، چسبندگی سود سهام و کارایی سرمایهگذاری میپردازد. بدین منظور، برای اندازهگیری سرمایه اجتماعی از پرسشنامه لوی و لی (2015) استفاده گردید. آزمون فرضیهها با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری بر اساس اطلاعات 83 شرکت پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران در سال 1398 انجامشده است. یافتههای فرضیه اول پژوهش حاکی از آن است که سرمایه اجتماعی باعث افزایش کارایی سرمایهگذاری شرکت میگردد. همچنین سطح بالای سرمایه اجتماعی در شرکتها باعث چسبندگی سود سهام میشود.
پرونده مقاله