پیشبینی عملکرد شغلی معلمان ناحیه یک استان قم براساس هوش فرهنگی و اجتماعی
محورهای موضوعی : مدیریت تعالی آموزشی
کلید واژه: هوش فرهنگی, هوش اجتماعی, عملکرد شغلی, معلمان, شهر قم.,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر پیشبینی عملکرد شغلی معلمان ناحیه یک استان قم براساس هوش فرهنگی و اجتماعی است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده، و جامعه آماری شامل 1043 نفر از معلمان مقطع متوسطه ناحیه یک شهر قم در سال تحصیلی 1398-1399 بود. براساس جدول مورگان و کرجسی، و به شیوه تصادفی طبقهای 280 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری دادهها شامل پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون، مقیاس هوش اجتماعی ترومسو و پرسشنامه هوش فرهنگی آنگ به ترتیب با پایایی 86/0 ،83/0 و 85/0 بودند. برای تجزیه و تحلیل توصیفی و استنباطی دادهها از آزمونهای همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. نرمافزار مورد استفاده SPSS بود. نتایج نشان داد که پردازش اطلاعات اجتماعی رابطه معناداری با عملکرد شغلی ندارد. مهارت اجتماعی و آگاهی اجتماعی رابطه مثبت و معناداری با عملکرد شغلی دارند. عوامل فراشناختی، انگیزشی و رفتاری، رابطه مثبت و معناداری با عملکرد شغلی دارند. عوامل شناختی رابطه معناداری با عملکرد شغلی ندارد. قدرت تبیینکنندگی هوش اجتماعی و هوش فرهنگی برای پیشبینی عملکرد شغلی معلمان زن و مرد متفاوت نیست.
The current research aims to predict teachers' job performance in the first district of Qom province based on their cultural and social intelligence. The research method used in this study was descriptive and correlational. The statistical population consisted of 1043 secondary school teachers from one district in Qom City during 2018-2019. Based on the table by Morgan and Karjesi, a sample of 280 people was selected using the stratified random method. Data collection tools included Patterson's Job Performance Questionnaire, Tromsø Social Intelligence Scale, and Ang's Cultural Intelligence Questionnaire, with reliabilities of 0.86, 0.83, and 0.85, respectively. For descriptive and inferential data analysis, Pearson correlation tests, multiple regression, and multivariate analysis of variance were used. The software used was SPSS. The results showed that there is no significant relationship between social information processing and job performance. Social skills and social awareness positively and significantly impact job performance. Metacognitive, motivational, and behavioral factors positively and significantly affect job performance. Cognitive factors do not have a significant relationship with job performance. The predictive ability of social intelligence and cultural intelligence in determining the job performance of male and female teachers is not different.
آزاد، رسول (1394). نقش هوش اجتماعی در فرسودگی شغلی معلمان مقطع متوسطه شهرستان نمین در سال تحصیلی 94-93. مطالعات مدیریت و حسابداری، 1(1)، ص 53-45.
آقامحمدی، قربان علی؛ حلیمی، صبورا؛ کیادلیری، لیلا (1391). بررسی رابطهی هوش اجتماعی بامهارت کارآفرینی دانشجویان دانشگاه آزاد شهرستان چالوس. در: کنفرانس ملی کارآفرینی و مدیریت کسبوکارهای دانشبنیان، دانشگاه مازندران.
امیرمظاهری، سید امیرمسعود؛ نویدنیا، منیژه؛ جامهداران، علی (1396). بررسی رابطه میزان هوش فرهنگی و عملکرد کارکنان موسسه علمی- فرهنگی دارالحدیث. دین و سیاست فرهنگی، 4(1)، ص 87-65.
باقری، مسلم؛ کیانی، مهرداد؛ تهمتنی، محمد (1398). رابطه هوش فرهنگی و عملکرد شغلی: نقش میانجی رفتار اخلاقی. اخلاق در علوم رفتاری،4(1).
بهزادی، حسن؛ اسماعیلیزاده، محمدهادی (1394). بررسی وضعیت و رابطه بین هوش اجتماعی و عملکرد شغلی مدیران کتابخانههای آستان قدس رضوی. کتابداری و اطلاعرسانی، 18(4)، ص30-3.
پوریزدانی، علی؛ علیخانی، نورالله؛ شیخ، عالیه؛ خطیری، خدیجه (1394). رابطه بین هوش اجتماعی با عملکرد و رضایت شغلی معلمان مدارس متوسطه شهرستان نوشهر. در: دومین کنفرانس بینالمللی پژوهشهای نوین در مدیریت، اقتصاد و حسابداری، کوالالامپور- مالزی، موسسه سرآمد کارین.
حسنی، رفیق؛ خضری، محسن (1397). مدلیابی معادلات ساختاری ارتباط بین هوش فرهنگی و فرهنگ مدرسه. مدیریت مدرسه،6(1).
خیراندیش، مهدی؛ لطیفی جلیسه، سلیمه (1396). مطالعهای در زمینه فراتحلیل پژوهشهای هوش فرهنگی در سازمان. مطالعات میان فرهنگی،31(12)، ص 41-65.
درویش، حسن؛ نوده فراهانی، مجید؛ خلیلی، مینا؛ شعبانی، فاطمه (1392). بررسی رابطه بین هوش فرهنگی و عملکرد شغلی پرستاران. نشریه دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی،23(82)، ص45-40.
ذاکریان، سید ابوالفضل (1397). نقش عوامل فردی در عملکرد شغلی پرستاران (مطالعه موردی: بیمارستانهای منتخب شهر تهران). طب کار، 10(1)، ص61-54.
روئین، حسین؛ میرزاگلزاده گنجی، معصومه (1398). رابطه بین هوش هیجانی و مهارتهای ارتباطی با عملکرد شغلی معلمان دبیرستان. در: سومین کنفرانس بینالمللی نوآوری و تحقیق در علوم تربیتی، مدیریت و روانشناسی.
علیرضایی، نفیسه؛ مساح، هاجر؛ اکرمی، ناهید (1392). رابطه وجدانکاری با عملکرد شغلی. اخلاق در علوم و فناوری، 8(2)، ص25-11.
فریدی، ر.(1391). مطالعه رابطه بین هوش هیجانی و هوش اجتماعی با عملکرد کارکنان آموزشی دانشگاه شاهد. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه پیام نور.
کروبی، مهدی؛ امیری، زینب؛ محمودزاده، سید مجتبی (1395). تأثیر هوش فرهنگی بر عملکرد شغلی (مطالعه موردی: راهنمایان تور ورودی شهر تهران). برنامهریزی و توسعه گردشگری،5(18)، ص136-119.
یارمحمدزاده، پیمان؛ داداشزاده، مجید (1394). بررسی نقش هوش فرهنگی و سرمایه اجتماعی در سازگاری شغلی معلمان: آزمون نقش میانجی سرمایه اجتماعی. رویکردهای نوین آموزشی،10(1)، ص66-41.
54
Ang, S., Van Dyne, L., Koh, C., Ng, K.Y., Templer, K.J. Tay, C. & Chandrasekar, N.A. (2007). Cultural intelligence: Its measurement and effects on cultural judgment and decision making, cultural adaptation and task performance. Management and organization review, 3(3), p. 335-371.
Boyatzis, R.E., Gaskin, J. & Wei, H. (2015). Emotional and social intelligence and behavior. In: Handbook of intelligence (pp. 243-262). Springer, New York, NY.
Brancu, L., Munteanu, V. & Golet, I. (2016). Understanding cultural intelligence factors among business students in Romania. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 221, p. 336-341.
Chandler. P. (2010). Teaching disturbed and disturbing student. (2nd.ed). Austin, Texas. Pro.ed.
Joo, B.K.B. & Bennett, R. H. (2018). The influence of proactivity on creative behavior, organizational commitment, and job performance: evidence from a Korean multinational. Journal of International & Interdisciplinary Business Research, 5(1), p. 1-20.
Nam, K.A. & Park, S. (2019). Factors influencing job performance: organizational learning culture, cultural intelligence, and transformational leadership. Performance Improvement Quarterly, 32(2), p. 137-158.
Platis, C., Reklitis, P. & Zimeras, S. (2015). Relation between job satisfaction and job performance in healthcare services. PROCEDIA-Social and behavioral sciences, 175, p. 480-487.
Shu, F., McAbee, S.T. & Ayman, R. (2017). The HEXACO personality traits, cultural intelligence, and international student adjustment. Personality and individual differences, 106, p. 21-25.
Silvera, D.H., Martinussen, M. & Dahl, T.I. (2001). The Tromso Intelligence Scale, a self-report measure of social intelligence. Scandinavian journal of psychology, 42, p. 313-319.
Thomas, D.C. & Inkson, K. (2005). People skills for a global workplace. Consulting to management, 16(1), p. 5.
Van Dyne, L., Ang, S. & Livermore, D. (2010). Cultural intelligence: A pathway for leading in a rapidly globalizing world. Leading across differences, 4(2), p.131-138.
Vervaet, R., Van Houtte, M. & Stevens, P.A. (2018). Multicultural school leadership, multicultural teacher culture and the ethnic prejudice of Flemish pupils. Teaching and Teacher Education, 76, p. 68-77.
Ward, C. & Fischer, R. (2008). Personality, cultural intelligence and cross-cultural adaptation. In: Handbook of cultural intelligence: Theory, measurement, and applications, p. 159-173.