مطالعه میزان شیوع گونههای ویبریو و فراوانی ژنهای حدت در ویبریو پاراهمولیتیکوسهای جداسازی شده از میگوهای تازه و نمک سود شده در بندر گناوه
محورهای موضوعی :
علوم و صنایع غذایی
سحر حسینی
1
,
فرهاد صفرپور دهکردی
2
,
ابراهیم رحیمی
3
,
امیر شاکریان
4
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، شهرکرد، ایران.
2 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، شهرکرد، ایران.
3 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، دانشیار گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، شهرکرد، ایران
4 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، دانشیار گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، شهرکرد، ایران
تاریخ دریافت : 1392/06/24
تاریخ پذیرش : 1393/04/07
تاریخ انتشار : 1393/06/01
کلید واژه:
گونههای ویبریو,
ویبریو پاراهمولیتیکوس,
میگو تازه,
میگو نمکسود شده,
چکیده مقاله :
گونههای ویبریو پاتوژنهای منتقله از طریق غذاهای دریایی هستند که مسئول موارد بسیاری از گاستروآنتریتها میباشند. مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان شیوع گونههای ویبریو و فراوانی ژنهای حدت tdh، tlh و trh در ویبریو پاراهمولیتیکوسهای جداسازی شده از نمونههای میگو تازه و نمک سود شده، انجام پذیرفت. در کل 60 نمونه میگوی تازه و نمک سود شده از بندر گناوه جمعآوری شد. کشت میکروبی به منظور جداسازی گونههای ویبریو انجام پذیرفت. همچنین حضور ویبریو پاراهمولیتیکوس، ویبریو کلرا، ویبریو ولنیفیکوس و ویبریو هاروی و ژنهای حدت ویبریو پاراهمولیتیکوس، با استفاده از تکنیک PCR، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که 20 درصد از نمونههای میگو تازه و 33/23 درصد از نمونههای میگو نمک سود شده از نظر حضور گونههای ویبریو مثبت بودند. ویبریو ولنیفیکوس بیشترین میزان شیوع (33/8 درصد) را نشان داد، در حالی که ویبریو کلرا کمترین میزان شیوع (66/1درصد) را در نمونههای مورد بررسی داشت. از کل 4 ویبریو پاراهمولیتیکوس تشخیص داده شده، همه آنها ژن tlh را داشتند (100 درصد). فراوانی ژنهای tdh و trh در ویبریو پاراهمولیتیکوسهای جداسازی شده به ترتیب 50 درصد و 25 درصد بوده است. شیوع بالای گونههای ویبریو و خصوصا ویبریو پاراهمولیتیکوس حدتدار در نمونهها تاییدکننده عدم رعایت بهداشت در مراکز تهیه و توزیع میگو و فرآوردههای آن است.
چکیده انگلیسی:
Vibrio species are important seafood-borne pathogens that are responsible for 50-70% of gasteroenteritis. The present study was carried out in order to determine the prevalence of Vibrio species and the distribution of tdh, tlh and trh virulence genes in Vibrio parahaemolyticus isolated from fresh and salted shrimp samples. Totally, 60 fresh and salted shrimp samples were collected from the Genaveh seaport. Microbial culture was used to isolate Vibrio species. In addition, the presences of Vibrio parahaemolyticus, Vibrio cholera, Vibrio vulnificus and Vibrio harveyi and the virulence genes of V. parahaemolyticus were studied using the PCR method. Results showed that 20% of fresh and 23.33% of salted shrimp samples were positive for Vibrio species. In studied samples, V. vulnificus had the highest prevalence rate (8.33%), while V. cholera had the lowest prevalence rate (1.66%). From a total of 4 detected V. parahaemolyticus, all of them had tlh gene (100%). The distribution of tdh and trh genes in isolated V. parahaemolyticus strains were 50% and 25%, respectively. High prevalence of Vibrio species and especially virulent V. parahaemolyticus in samples confirmed the lack of hygienic condition in the production and distribution centers of shrimp.
منابع و مأخذ:
· جاوتز، ارنست؛ فرددریک، جورج و استفان، مورس (1381). میکروبشناسی پزشکی جاوتز، ترجمه: ارجمند، محسن و ستوده نیا، عبدالحسین، انتشارات نسل فردا، تهران، صفحات: 358-356.
جلالی جعفری، بهیار و برزگر دولت آبادی، مریم (1387). مدیریت بهداشتی پرورش میگو، تهران: انتشارات نور بخش، صفحات: 24-12.
رهبر، محمد؛ صبوریان، رقیه؛ صارمی، مهناز؛ عباسی، محمد؛ معصومی اصل، حسن و سروش، محمود (1386). بررسی جنبههای همهگیرشناسی و مقاومت آنتیبیوتیکی ویبریو کلرا، بیو تایپ التور سروتایپ اینابا در همهگیری تابستان سال 1384 در ایران.مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل: دوره هفتم، شماره اول، بهار، صفحات: 41 – 45.
شیشه چیان، فرشاد (1382). لابستر، مؤسسه هماهنگی تعاونیهای صیادی، دفتر پژوهشهای اجتماعی و اقتصادی، صفحات: 23-4.
غلامپور، احمدرضا (1388). بررسی وقوع و خصوصیات ملکولی ویبریوپاراهمولیتیکوس جدا شده در میگو و لابسترهای صید شده از سواحل خلیج فارس. پایاننامه دکتری دامپزشکی دانشگاه آزاد شهرکرد، شماره 619، صفحات: 21-77.
فریزر، ویلیلام و ووستاف، دنیس (1378). میکروبشناسی مواد غذایی، ترجمه: حاجیه قاسیان صفایی، ح.، چاپ اول، انتشارات علوم پزشکی اصفهان صفحات: 515-87.
گرووز، روی (1380). زیستشناسی و پرورش شاهمیگو آب شیرین، ترجمه: حامد ناظرانی هوشمند، تهران: انتشارات راه دانایی، صفحات: 33-19.
Centers for Disease Control and Prevention. (2009). Surveillance for foodborne disease outbreaks—United States, 2006. Morbidity and Mortality Weekly Report, 58 (22): 609–15.
Centers for Disease Control and Prevention. (2011). Center for Disease Control and Prevention Outbreak Response Team.; http://www.cdc.gov/outbreaknet/. Accessed
Colakoglu, F.A., Sarmasik, A. and Koseoglu, B. (2006). Occurrence of Vibrio spp. and Aeromonas spp. in shellfish harvested off Dardanelles cost of Turkey. Food Control, 17(8): 648-652.
Dileep, V., Kumar, H.S., Kumar, Y., Nishibuchi, M., Karunasagar, I. and Karunasagar, I. (2003). Application of polymerase chain reaction for detection of Vibrio parahaemolyticus associated with tropical seafoods and coastal environment. Letters in Applied Microbiology,36(6): 423-427.
Guerry, P. and Colwell, R.R. (1977). Isolation of cryptic plasmid deoxyribonucleic acid from Kanagawa positive strains of Vibrio parahaemolyticus. Infection and Immunity,16(1): 328-334.
Hill, W.E. (1996). The polymerase chain reaction: applications for the detection of foodborne pathogens. Critical Review in Food Science Nutration, 36(1-2): 123-173.
Hosseini, H., Cheraghali, A.M., Yalfani, R. and Razavilar, V. (2004). Incidence of Vibrio spp. in shrimp caught off south coast of Iran. Food Control,15(3): 187- 190.
Jatapai. A., Moungthong, B., Thunyaharn, S., Huttayananont, S. and Rangsin, R. (2010). An acute gastroenteritis outbreak of Vibrio parahaemolyticus O4:K55 in Nursing College, Thailand. Tropical Biomedicine, 27(2): 265-74.
Kaysner, C.A. and DePaola, A. (2001). Vibrio. In: Compendium of Methods of the Microbiological Examination of Foods, 4th edition. Downes FP and Ito K (eds.). Washington, DC: American Public Health Association, pp. 405–420.
Newton, A., Kendall, M., Vugia, D.J., Henao, O.L. and Mahon, B.E. (2010). Increasing Rates of Vibriosis in the United States, 1996–2010: Review of Surveillance Data from 2 Systems. Clinical Infectious Diseases, 5(54): S391-S395.
Ottaviani, D., Santarelli, S., Bacchiocchi, S., Masini, L., Ghittino, C. and Bacchiocchi, I. (2005). Presence of pathogenic Vibrio parahaemolyticus strains in mussels from the Adriatic Sea, Italy. Food Microbiology, 22(6): 585-590.
Raghunath, P., Acharya, S., Bhanumathi, A., Karunasagar, I. and Karunasagar, I. (2008). Detection and molecular characterization of Vibrio arahaemolyticus isolated from seafood harvested along the southwest coast of India. Food Microbiology, 25(6): 824-830.
Rahimi, E., Ameri, M., Doosti, A. and Gholampour, A.R. (2010). Occurrence of toxigenic Vibrio parahaemolyticus strain in shrimp in Iran. Food borne Pathogens and Disease, 7(9): 1107-1111.
Raissy, M., Moumeni, M., Ansari, M. and Rahimi, E. (2012). Antibiotic resistance pattern of some Vibrio strains isolated from seafood, Iranian Journal of Fisheries Science, 11(3): 618-626.
Razavilar, V. (1996). The control strategy of enteric foodborne illnesses caused by animal source, using predictive food microbiology and LISA system. In: Proc, The 3rd National Congress of Zoonoses in Iran, Mashhad, pp. 7-15.
Razavilar, V. (1998). Bahavior of Vibrio in a soft fresh type cheese without lactic starter affected by serotype, temperature and storage time. Journal of the Faculty of Veterinary University of Tehran, Iran, 52(2): 135-137.
Scallan, E., Hoekstra, R.M., Angulo, F.J., Tauxe, R.V., Widdowson, M.A., Roy, S.L., et al. (2011). Foodborne illness acquired in the United States—major pathogens. Emerging Infection Diseases, 17(1): 7–15.
Shirazi, M.H., Ranjbar, R, Salari, M.H., Bagheri Tirtash, Y., Najafi, A. and Sadeghifard, N. (2007). Isolation of Vibrio parahaemolyticus from fish in Tehran and their antimicrobial resistance. Iranian Journal of Infection Diseases and Tropical Medicine, 11(35): 65-68.
Su, Y. and Liu, C. (2007). Vibrio parahaemolyticus: A concern of sea food safety. Food Microbiology, 24(6): 549- 558.
Tarr, C.L., Patel, J.S., Puhr. N.D., Sowers, E.G., Bopp, C.A. and Strockbine, N.A. (2007). Identification of Vibrio Isolates by a Multiplex PCR Assay andrpoB Sequence Determination. Journal of Clinical Microbiology, 45(1): 134-140.
Ward, L. and Bej, A. (2006). Detection of Vibrio parahaemolyticus in Shellfish by Use of Multiplexed Real-time PCR with TaqMan Fluorescent Probes. Applied and Environmental Microbiology, 72(3): 2031-2042.
Wong, H.C., Chen, M.C., Liu, S.H. and Liu, D.P. (1999). Incidence of highly genetically diversified Vibrio parahaemolyticus in seafood imported from Asian countries. InternationalJournal of Food Microbiology, 52(3): 181-188.
Yang, Z.Q., Jiao, X.A., Zhou, X.H., Cao, G.X., Fang, W.M. and Gu, R.X. (2008). Isolation and molecular characterization of Vibrio parahaemolyticus from fresh, low-temperature preserved, dried, and salted seafood products in two coastal areas of eastern China. International Journal of Food Microbiology, 125(3): 279-285.
Yutaka, Y., Satomi, M. and Oikawa, H. (2006). Antimicrobial effect of spices and herbs on Vibrio parahaemolyticus. Journal of Food Microbiology, 111(1): 6–1.