واکاوی عوامل مؤثر بر بهبود ارتباط معلمان و دانش‌آموزان با تأکید بر زبان بدن از دیدگاه متخصصان و کارشناس حوزه آموزش و پرورش
محورهای موضوعی : تعلیم و تربیت
1 -
کلید واژه: زبان بدن, ارتباطات غیرکلامی, معلمان, دانش‌آموزان, آموزش و پرورش,
چکیده مقاله :
مقدمه و هدف: زبان بدن به عنوان یک ابزار مؤثر در بهبود ارتباطات انسانی، به ویژه در محیط‌های آموزشی، نقش کلیدی ایفا می‌کند. این تحقیق با هدف بررسی عوامل مؤثر بر بهبود ارتباط معلمان و دانش‌آموزان با تأکید بر زبان بدن از دیدگاه متخصصان و کارشناسان حوزه آموزش و پرورش انجام شده است.
روش شناسی پژوهش: روش تحقیق از نوع کیفی و مبتنی بر تحلیل مضمون بود که به منظور بررسی عمیق‌تر و دقیق‌تر این موضوع طراحی گردید. جامعه آماری شامل 23 نفر از کارشناسان و متخصصان با سابقه کاری بیش از 20 سال در سطح شهر تهران انتخاب شدند. با استفاده از مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته، مضامین سازمان‌دهنده و فراگیر استخراج و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج تحقیق نشان می‌دهند که زبان بدن معلمان به عنوان یک عامل کلیدی در ارتقای ارتباطات کلاسی، درک مفاهیم و مشارکت فعال دانش‌آموزان تأثیرگذار است. یافته‌ها همچنین حاکی از آن است که معلمان با استفاده مؤثر از حرکات بدنی، حالت چهره و تماس چشمی می‌توانند فضایی مثبت و حمایتی برای یادگیری ایجاد کنند. از سوی دیگر، تأثیرات زبان بدن بر احساس امنیت و اعتماد به نفس دانش‌آموزان در فرآیند یادگیری نیز مورد توجه قرار گرفت.
بحث و نتیجه گیری: توجه به زبان بدن معلمان می‌تواند به ارتقای کیفیت یادگیری، تعاملات کلاسی و اعتماد به نفس دانش‌آموزان کمک کرده و نیازمند توجه ویژه در برنامه‌های آموزشی و پژوهش‌های آینده است.
Introduction: Body language plays a crucial role as an effective tool in improving human communication, particularly in educational settings. This study was conducted to examine the factors influencing the enhancement of teacher-student communication, with an emphasis on body language, from the perspective of education specialists and experts.
research methodology: The research adopted a qualitative methodology based on thematic analysis, designed to explore this topic more deeply and accurately. The statistical population consisted of 23 experts and specialists with over 20 years of work experience in Tehran. Using semi-structured interviews, organizing themes and overarching themes were identified and analyzed.
Findings: The findings reveal that teachers' body language is a key factor in enhancing classroom interactions, understanding concepts, and encouraging students' active participation. The results also indicate that teachers, through the effective use of physical gestures, facial expressions, and eye contact, can create a positive and supportive learning environment. Moreover, the impact of body language on students' sense of security and self-confidence in the learning process was highlighted.
Conclusion: Paying attention to teachers' body language can improve the quality of learning, classroom interactions, and students' self-confidence, warranting special focus in educational programs and future research.
.
تاشک، آناهیتا، (1397)، رابطه بین مولفه های شخصیت و سرمایه روان شناختی با میانجیگری زبان بدن در دانشجویان. فصلنامه مددکاری اجتماعی، 7(3 (پیاپی 25) )، 51-44.
روحی، فاطمه؛ زارع، حسین و آخوندی، نیلا، (1396)، رابطه زبان بدن با ادراک تعامل اجتماعی ،شناخت اجتماعی سال ششم بهار و تابستان 1396 شماره 1 (پیاپی 11).
فلاح، مسعود؛ خطیر پاشا، کیومرث و یوسفی سعیدآبادی، رضا، (1401)، نقش ویژگی های حرفه ای استادان بر خودکارآمدی و شایستگی دانشجویان. علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)، 29(8 )، 214-206.
محمدی کیا، اکبر، معمارزاده طهران، غلامرضا، عطایی، محمد، و درودیان، محمود، (1400)، طراحی الگوی تعاملی یادگیرنده- یاددهنده. مدیریت دانش سازمانی، 4(15 )، 65-39.
همتی، رضا و ذاکری، مرضیه، (1402)، توصیف کیفی تجارب دانشجویان از حضور در کلاس‌های درس دانشگاهی در دانشگاه اصفهان. جامعه شناسی کاربردی, 34(4)، 80-57..
Anderson, K. A. (2023). Nonverbal communication as a mediator of intercultural communication in English as a second language classrooms. Journal of Multilingual and Multicultural Development, 1-13.
Baharudin, H., & Abdullah, N. H. (2023). The Arabic Teachers’ level of nonverbal communication Practise in Lughatul Fasli. Sociol Sci, 13, 333-44.
Barnes, E. M., Hadley, E. B., Lawson-Adams, J., & Dickinson, D. K. (2023). Nonverbal supports for word learning: Prekindergarten teachers’ gesturing practices during shared book reading. Early Childhood Research Quarterly, 64, 302-312.
Diadori, P. (2024). Nonverbal Communication in Classroom Interaction and Its Role in Italian Foreign Language Teaching and Learning. Languages, 9(5), 164.
Koegel, L. K., Bryan, K. M., Su, P. L., Vaidya, M., & Camarata, S. (2020). Definitions of nonverbal and minimally verbal in research for autism: A systematic review of the literature. Journal of autism and developmental disorders, 50, 2957-2972.
Newton, T. (2024). Revisiting the Health System: Framing Transactional Analysis as Positive Social Psychology. Eric Berne Memorial Award Acceptance Speech. Transactional Analysis Journal, 54(1), 6-14.
Oggiano, M. (2023). Faulty Principles of Nonverbal Communication. In Misunderstandings About Non-Verbal Communication: Pitfalls and Opportunities of Body Language (pp. 17-37). Cham: Springer International Publishing.
Šerić, M. (2021). The relationship between teacher non-verbal communication and student behavior: A cross-national perspective. Journal of Communication Inquiry, 45(4), 383-410.
Song, Y. H. (2020). The influence of instructor's non-verbal communication on college student's emotional presence, rapport and learning satisfaction. The Journal of the Korea Contents Association, 20(10), 259-267.
Stanley, M. J., Banks, S., Matthew, W., & Brown, S. (2020). Operationalization of Bandura’s social learning theory to guide interprofessional simulation. Journal Of Nursing Education And Practice, 10, 10-61.
Yoon, H. Y., Kang, S., & Kim, S. (2024). A non‐verbal teaching behaviour analysis for improving pointing out gestures: The case of asynchronous video lecture analysis using deep learning. Journal of Computer Assisted Learning, 40(3), 1006-1018.