بررسی نقش میانجی تعلل‌ورزی تحصیلی در رابطه میان راهبردهای فراشناخت با اضطراب امتحان
محورهای موضوعی : برنامه درسی
آناهیتا عبدالله زادگان
1
(دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران)
علی خانه کشی
2
(استادیار گروه روانشناسی،واحد تنکابن،دانشگاه آزاد اسلامی،تنکابن،ایران)
کلید واژه: اضطراب امتحان, تعلل‌ورزی تحصیلی, راهبردهای فراشناخت,
چکیده مقاله :
مطالعه حاضر، با هدف بررسی نقش میانجی تعلل ورزی تحصیلی در رابطه میان راهبردهای فراشناخت با اضطراب امتحان انجام شد. روش این مطالعه، از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، دانش آموزان مدارس دخترانه دوره متوسطه دوم شهر چابکسر به تعداد 1142 نفر بودند که از این تعداد، 209 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد اضطراب امتحان فریدمن(1997) با ضریب پایایی (0.84)، تعلل ورزی تحصیلی سواری(1390) با ضریب پایایی (0.81) و راهبردهای فراشناختی ولز و هاتون(1994) با ضریب پایایی (0.86) استفاده شد که روایی آنها توسط صاحب نظران دانشگاهی و پایایی آنها نیز از طریق آزمون ضریب آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. به منظور تحلیل داده ها از تکنیک معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار آماری Smart PLS و Spss ویرایش 22 استفاده شد. یافته‌های کمّی حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که راهبردهای فراشناخت بر تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان اثر معکوس دارد. تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان بر اضطراب امتحان آنها اثر مستقیم دارد. راهبردهای فراشناخت بر اضطراب امتحان دانش آموزان اثر مستقیم دارد. راهبردهای فراشناخت بر اضطراب امتحان دانش آموزان با نقش میانجی تعلل ورزی تحصیلی اثر غیر مستقیم دارد. نتایج پژوهش نیز نشان داد که مؤلفه های خودآگاهی شناختی، باورهای مثبت، تضاد شناختی، مهارناپذیری و مهار افکار به ترتیب بیشترین تأثیر را بر تعلل ورزی تحصیلی و اضطراب امتحان دارند.
The present study was conducted with the aim of investigating the mediating role of academic procrastination in the relationship between metacognitive strategies and test anxiety. The method was descriptive-correlational. The statistical population of the research consisted of 1142 secondary school female students in Chaboksar, out of which 209 were selected via random cluster sampling to form the sample size. T collect the data, Friedman’s (1997) test anxiety questionnaire with a reliability coefficient of 0.84, academic procrastination (2011) with reliability coefficient of 0.81 and Wells and Hutton's metacognitive strategies (1994) with reliability coefficient of 0.86 were used. The validity of the instruments was verified by academic experts and their reliability was also tested through estimating Cronbach’s alpha. In order to analyze the data, structural equation modeling was used with the statistical software Smart PLS and SPSS 22. Quantitative findings showed that metacognitive strategies have reverse effect on students' academic procrastination. Students' academic procrastination has a direct effect on their test anxiety. Metacognitive strategies have a direct effect on students' test anxiety. Metacognitive strategies have an indirect effect on students' exam anxiety with the mediating role of academic procrastination. The results of the research also showed that the components of cognitive self-awareness, positive beliefs, cognitive dissonance, mastery, and inhibition of thoughts respectively have the greatest effect on academic procrastination and anxiety
_||_