تاثیر آموزش ابراز وجود بر افزایش تمایزیافتگی دانش آموزان دختر دبیرستانی منطقه یک شهر تهران
محورهای موضوعی : علوم تربیتیژیلا حدیدی 1 , دکتر عبدالله شفیع آبادی 2 , دکتر مهدی زارع بهرام آبادی 3
1 - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
2 - - استاد گروه مشاوره دانشگاه علامه طباطبائی
3 - استاد یار دانشگاه آزاداسلامی واحد اراک
کلید واژه: ابرازوجود, تمایز یافتگی, مقطع دبیرستان,
چکیده مقاله :
هدف از این پژوهش تعیین اثر آموزش ابراز وجود بر افزایش تمایز یافتگی دانش‌آموزان دختر دبیرستانی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان مشغول به تحصیل در یکی از دبیرستان‌های دخترانه منطقه یک شهر تهران در سال تحصیلی 89-88 بود. حجم نمونه‌ی پژوهش حاضر 32 نفر بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای انتخاب گردید. ابزار اندازه‌گیری پرسشنامه تمایز یافتگی بود. سپس روش مداخله آموزش گروهی ابراز وجود در 10 جلسه 90 دقیقه‌ای در مورد گروه آزمایش انجام شد و گروه گواه آموزشی دریافت نکردند. برای تحلیل نتایج، از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که: سطح تمایز یافتگی، دانش‌آموزانی که آموزش ابراز وجود دریافت کرده بودند به طور معناداری بالاتر از دانش‌آموزانی بود که آموزش ابراز وجود دریافت نکرده بودند. سطح واکنش پذیری عاطفی، دانش‌آموزانیکه آموزش ابراز وجود دریافت کرده بودند به طور معناداری پایین‌تر از دانش‌آموزانی بود که آموزش ابراز وجود دریافت نکرده بودند. سطح هم آمیختگی با دیگران، دانش‌آموزانی که آموزش ابراز وجود دریافت کرده بودند به طور معناداری پایین‌تر از دانش‌آموزانی بود که آموزش ابراز وجود دریافت نکرده بودند. بین سطح گریز عاطفی، دانش‌آموزانی که آموزش ابراز وجود دریافت کرده بودند با دانش‌آموزانی که آموزش ابراز وجود دریافت نکرده بودند، تفاوت معناداری وجود نداشت. بین سطح جایگاه من، دانش‌آموزانی که آموزش ابراز وجود دریافت کرده بودند با دانش‌آموزانی که آموزش ابراز وجود دریافت نکرده بودند، تفاوت معناداری وجود نداشت.
The aim of the present study is to investigate the effect of self-expression education on increasing self-differentiation in female junior school students. The population consisted of all students studying at one of the schools located in the first region of Tehran. A sample of 32 was selected through multistage sampling technique. The data gathering instrument was self-differentiation questionnaire. The experimental group received ten 90-minute sessions of self-expression education. The control group received no instruction. Covariance was used to analyze the results. The self-differentiation of subjects who had received self-expression education had significant increase. The level of emotional reactivity among the experimental group was significantly low. The level of interpersonal infusion among the experimental group was lower to a significant level. There was no significant difference in emotional escape between the experimental and control group. It was also true in terms of self-status.