بررسی اثربخشی بازی درمانی کودک محور بر مهارت حل مساله اجتماعی و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری
محورهای موضوعی : علوم تربیتی
فاطمه رضازاده جودی
1
*
,
سعید نجارپور استادی
2
1 - دانشگاه ازاد اسلامی، تبریز، ایران
2 - دانشگاه ازاد شبستر، شبستر، ایران
کلید واژه: اختلال یادگیری, بازی درمانی کودک محور, مهارت حل مساله اجتماعی, پیشرفت تحصیلی,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش تعیین اثربخشی بازی درمانی کودک محور بر مهارت حل مساله اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با اختلال یادگیری بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر و پسر مبتلا به اختلال یادگیری مقطع دوره دوم ابتدائی(پایه چهارم،پنجم و ششم) شهرستان تبریز در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ بود که به مراکز ال دی تبریز مراجعه کرده بودند. از بین آن‌ها نمونه‌ای ۳۰ نفری به روش در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه تجدیدنظر شده مهارت حل مساله اجتماعی و مجموعه آزمون استاندارد شده حساب یا آزمون پیشرفت تحصیلی و تشخیصی ریاضی شلو بود. گروه آزمایش طی ۱۲ جلسه ۴۵ دقیقه‌ای بسته آموزشی بازی درمانی را دریافت کردند، اما گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند و آموزش توسط معلم به شیوه معمول انجام پذیرفت. سپس پس آزمون برای گروه کنترل و آزمایش انجام گرفت. تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد که نمرات گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در متغیرهای مهارت حل مساله اجتماعی و پیشرفت تحصیلی به طور معنادار افزایش یافته است. (P≤۰/۰۵) بنابراین، می‌توان گفت بازی درمانی کودک محور بر افزایش مهارت حل مساله اجتماعی و پیشرفت تحصیلی در درس ریاضی دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری موثر است.
The aim of this study was to determine the effect of child-centered play therapy on the social problem solving and academic achievement in students with learning disabilities in Tabriz L.D centers. The research was conducted in quasi-experimental manner with a pretest-posttest design with a control group. The statistical population of the the study consisted of all students with learning disabilities in fourth, fifth & sixth grade of elementary school who had referred to L.D centers in Tabriz, from which a sample of 30 people was selected by available sampling method and based on inclusion criteria, who were equally divided into experimental and control groups. The social problem solving inventory-revised (SPSI-R) and Set of standardized test of mathematics or Shalev’s academic achievement & diagnostic test of calculation were completed by two groups as a pre-test. Then, the experimental group received child-centered play therapy sessions for twelve sessions, each for 45 minutes and twice a week. During this time, the control group went about their normal daily routine. Then post-test was performed from the experimental group and the control group. Data analysis based on analysis of covariance (ANCOVA) showed that play therapy has a significant positive effect on social problem solving and academic achievement in students with learning disabilities (P≤0/05).