نشانه - معناشناسی، روشی نوین در نقد ادبی است که هیچ گاه ادعای جایگزینی، دیگر رویکردهای نقد ادبی را نداشته است، بلکه در پی آن است که پنجرههای نوینی را در معنا بگشاید که متفاوت از برداشتهای شناختی و سطحی است. این روش، ژرفا و ارتباط کلمات را باهم به چالش میکشاند، و ما ر چکیده کامل
نشانه - معناشناسی، روشی نوین در نقد ادبی است که هیچ گاه ادعای جایگزینی، دیگر رویکردهای نقد ادبی را نداشته است، بلکه در پی آن است که پنجرههای نوینی را در معنا بگشاید که متفاوت از برداشتهای شناختی و سطحی است. این روش، ژرفا و ارتباط کلمات را باهم به چالش میکشاند، و ما را به سوی مفاهیمی تازه و پویا رهنمون میسازد. این پژوهش در صدد است، با روش توصیفی - تحلیلی؛ حکایت (طوطی و بازرگان) یکی از ارزندهترین حکایتهای رمزی و تمثیلی دفتر اول مثنوی را از دریچۀ نشانه - معناشناختی بررسی نماید، تا برایناساس راهکارهای تبیین معنا و شرایط عبور کنش گر از مرزهای ساختاری محدود و رسیدن به معنای استعلایی و زیباییشناختی تبیین گردد. طوطی فاعل کنشی - شوشی، در مرتبهای فراتر از یک مرغ معمولی آنقدر بالا میرود که با فاصله گرفتن از مادیات، به مرغ جان و راهبر مبدل گشته و در راستای وحدت الهی متعالی میگردد و بازرگان فاعل کنشی در مواجه با تنش عاطفی عمیق، دگرگون شده و در گسست با خود در مسیر سعادت گام برمی دارد و به شناخت شهودی میرسد.
پرونده مقاله