امروزه استفاده بیش از حد نانوذرات اکسید روی (ZnO NPs) موجب نگرانی هایی در ارتباط با خطرات احتمالی زیست محیطی ناشی از حضور این ذرات در اکوسیستم های آبی شده است. لذا هدف این پژوهش، مطالعه اثر سمی نانوذره اکسید روی (02/0، 05/0 و 1/0 میلی گرم بر لیتر) به روش ساکن بر آنزیم ه چکیده کامل
امروزه استفاده بیش از حد نانوذرات اکسید روی (ZnO NPs) موجب نگرانی هایی در ارتباط با خطرات احتمالی زیست محیطی ناشی از حضور این ذرات در اکوسیستم های آبی شده است. لذا هدف این پژوهش، مطالعه اثر سمی نانوذره اکسید روی (02/0، 05/0 و 1/0 میلی گرم بر لیتر) به روش ساکن بر آنزیم های استرس اکسیداتیو در یک دوره 7 روزه بود. بعد از هموژنه کردن بافت مغز فعالیت آنزیم های استرس اکسیداتیو مانند سوپر اکسید دسموتاز (SOD)، گلوتاتیون -S ترانسفراز (GST)، کاتالاز (CAT)، گلوتاتیون (GSH) و مالون دی آلدیید (MDA) توسط روش های بیوشیمیایی تعیین شد. فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی SOD، CAT و GST در بافت مغز ماهی کلمه در اثر مواجهه با غلظت 1/0 میلی گرم بر میلی لیتر نانوذره روی در مقایسه با غلظت های دیگر و کنترل به طور معنی داری افزایش نشان داد (05/0p<). اما مقدار گلوتاتیون با افزایش دوز در معرض قرارگیری کاهش یافت. در میزان مالون دی آلدهید افزایش وابسته به دوز مشاهده گردید چنانکه بیشترین مقدار آن در غلظت 1/0 میلی گرم بر میلی لیتر از نانوذره (53/0 ± 5/4 نانومول بر گرم وزن تر) ثبت گردید. سمیت تحت کشنده نانوذرات منجر به القا تولید رادیکال های آزاد واسترس اکسیداتیو در بافت مغز ماهی کلمه گردید. که افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی بیانگر فعال شدن سیستم دفاع آنتی اکسیدانی جهت مهار رادیکال های آزاد است.
پرونده مقاله