فهرست مقالات

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - ارزیابی برخی پارامترهای بیوشیمایی سرمی کبد در تشخیص گاوهای مبتلا به کلانژیت و کلانژیوهپاتیت
  مژگان احمدی، شهاب‌الدین صافی، پژمان مرتضوی، نوردهر رکنی .
  کلانژیت و کلانژیوهپاتیت می‌توانند منجر به نارسایی کبد در نشخوارکنندگان ‌گردند و بیوپسی کبد مطمئن‌ترین راه تشخیص آنهاست که روشی تهاجمی و پرهزینه می‌باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی شاخص‌های بیوشیمی کبد در گاوهای مبتلا به کلانژیت و کلانژیوهپاتیت، مقایسه حساسیت و ویژگی آنها چکیده کامل

  کلانژیت و کلانژیوهپاتیت می‌توانند منجر به نارسایی کبد در نشخوارکنندگان ‌گردند و بیوپسی کبد مطمئن‌ترین راه تشخیص آنهاست که روشی تهاجمی و پرهزینه می‌باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی شاخص‌های بیوشیمی کبد در گاوهای مبتلا به کلانژیت و کلانژیوهپاتیت، مقایسه حساسیت و ویژگی آنها با بیوپسی و تخمین احتمال وقوع این بیماری‌ها با استفاده از رگرسیون لجستیک بیزین است. تعداد 90 نمونه سرم و کبد از دو کشتارگاه استان تهران جمع آوری شد که بعد از بررسی آسیب شناسی مقاطع کبد، مجموعا 14 نمونه مبتلا شامل کلانژیت (7 مورد) و کلانژیوهپاتیت (7 مورد) و 19 عدد سالم و بقیه مبتلا به سایر جراحات ارزیابی شدند. سپس میزان فعالیت‌ سرمی آنزیم‌های کبدی مانند AST، ALT، ALP، GGT، PON1 و PKC و نیز غلظت سرمی NEFA و BHB اندازه‌گیری گردیدند. درستی تشخیصی هر پارامتر ارزیابی شد و نهایتا رگرسیون لجستیک بیزین برای آنالیز تغییرات این متغیرها در گاوهای مبتلا و براساس مدل استفاده از بهترین متغیرها استفاده گردید. در این مطالعه، میزان PON1 در گروه مبتلا به کلانژیت تغییری نداشت و در کلانژیوهپاتیت نسبت به گروه کنترل افزایش غیرمعنی دار نشان داد (05/0< P). میزان فعالیت سرمی PKC نیز در گروه مبتلا به کلانژیت و کلانژیوهپاتیت نسبت به گروه کنترل کاهش یافت ولی این کاهش معنی دار نبود (05/0< P). NEFA در گروه مبتلا به کلانژیت افزایش غیرمعنی دار (05/0< P) و BHB در گروه مبتلا به کلانژیوهپاتیت کاهش معنی دار را نشان داد (05/0 P<). براساس مدل رگرسیون لجستیک، ALT، ALP، GGT، NEFA، BHB و PON1 متغیرهایی هستند که می‌توانند برای محاسبه احتمال کلانژیوهپاتیت استفاده شوند. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - مطالعه آناتومیکی و هیستومورفومتری زبان و پاپیلاهای آن در جوجه تیغی (Hemiechinus Auritus)
  محمدرضا پریانی، علیرضا رجبی، سمیه حامدی .
  این مطالعه به منظور توصیف خصوصیات آناتومیکی و بافت شناسی زبان جوجه تیغی و پردهای آن انجام گرفت. برای این منظور از 5 جوجه تیغی سالم و بالغ نژاد گوش بلند نر با محدوده وزنی 500 گرم استفاده گردید. پس از آسان کشی حیوانات، با ایجاد چند برش روی ریشه و ترمز زبانی، زبان از استخو چکیده کامل

  این مطالعه به منظور توصیف خصوصیات آناتومیکی و بافت شناسی زبان جوجه تیغی و پردهای آن انجام گرفت. برای این منظور از 5 جوجه تیغی سالم و بالغ نژاد گوش بلند نر با محدوده وزنی 500 گرم استفاده گردید. پس از آسان کشی حیوانات، با ایجاد چند برش روی ریشه و ترمز زبانی، زبان از استخوان لامی و کف حفره دهانی جدا و در محلول فرمالین 10 درصد تثبیت گردید. پس از تهیه مقطع بافتی، مشاهدات بافتی نشان داد که سطح پشتی زبان شامل سه لایه مخاط، زیرمخاط و طبقه عضلانی است. مخاط در نواحی نوک، بدنه و ریشه بوسیله بافت سنگفرشی مطبق با درجات مختلفی از لایه شاخی پوشیده و حاوی پرد های مختلف از جمله پردهای نخی شکل، قارچی شکل و جامی شکل بود. پردهای نخی شکل شبیه خار بوده و فاقد انشعابات ثانویه هستند. پردهای قارچی گنبدی شکل و بویژه در بدنه زبان متمرکزند. دو پرد جامی در انتهای خلفی زبان حضور دارند. این پردها بزرگ ترین و در عین حال کم ترین پردها هستند. هیچگونه پرد برگی شکل مشاهده نگردید. همچنین مشاهده شد که از قدام به خلف زبان ضخامت اپیتلیوم کاسته می شود. مقایسه نتایج این بررسی با گزارشات در مورد سایر جوندگان نشان داد که ساختار آناتومیکی و بافت شناسی زبان جوجه تیغی بیشترین شباهت را با زبان خرگوش دارد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - مقایسه اثرات ونکومایسین و انروفلوکساسین بر روی نسبت هتروفیل/لنفوسیت، تغییرات توکسیک هتروفیل‌ها و شمارش کلنی‌ها در استئومیلیت ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین در خرگوش
  علی تقی‌پور، سیامک مشهدی‌رفیعی، محمد نصراله‌زاده‌ماسوله .
  استئومیلیت از شرایط مهم و تهدید کننده زندگی است که در پزشکی و دامپزشکی متعاقب جایگزینی عامل عفونی پس ازعفونت با باکتری و یا ناشی از تروما، تورم بافت نرم ویا حتی اعمال جراحی ارتوپدی و بخصوص در افراد دچار ضعف سیستم ایمنی مشکل‌ساز است. از بین عوامل عفونی متعدد ایجاد کننده چکیده کامل

  استئومیلیت از شرایط مهم و تهدید کننده زندگی است که در پزشکی و دامپزشکی متعاقب جایگزینی عامل عفونی پس ازعفونت با باکتری و یا ناشی از تروما، تورم بافت نرم ویا حتی اعمال جراحی ارتوپدی و بخصوص در افراد دچار ضعف سیستم ایمنی مشکل‌ساز است. از بین عوامل عفونی متعدد ایجاد کننده استئومیلیت، استافیلوکوکوس اورئوس های حساس ومقاوم به متی سیلین نقش مهمی دارند. از آنجایی که امروزه گونه‌های مقاوم به ونکومایسین از گوشه کنار جهان گزارش شده‌اند و ونکومایسین به عنوان درمان خط اول موارد استئومیلیت حاد ناشی از گونه های مقاوم به متی سیلین می‌باشد، تلاش برای جستجوی درمان جایگزین از دغدغه های محققان است. در این مطالعه ۱۸ سر، خرگوش سفید نیوزلندی در سه گروه کنترل، ونکومایسین و انروفلوکساسین قرار گرفتند. خرگوش‌ها با ۱۰۶واحد تشکیل دهنده کلنی از باکتری در دیافیز استخوان تیبیا آلوده شده و پس از دوهفته متعاقب اطمینان از ایجاد استئومیلیت حاد با توجه به رادیولوژی در سه گروه به شکل تصادفی تقسیم شدند. قبل و بعد از ایجاد استئومیلیت پارامترهای التهابی، نسبت هتروفیل به لنفوسیت و تغییرات توکسیک هتروفیل‌ها اندازه‌گیری شد. پس از دوهفته درمان در گروه‌های درمانی، دو هفته نیز به عنوان استراحت در نظر گرفته شده و خرگوش‌ها با تجویزمقادیر بالای داروی بیهوشی آسان‌کشی و استخوان جهت بررسی میکروبیولوژی وشمارش کلنی ارسال شد. پس از تجزیه و تحلیل آماری تفاوت بین گروه کنترل و ونکومایسین و گروه کنترل و انروفلوکساسین در پارامترهای مورد مطالعه معنی دار بوده (۰۵/۰>P) و در عوض تفاوت بین گروه ونکومایسین و انروفلوکساسین معنی دار نبود (۰۵/۰<P). به نظر می‌رسد انروفلوکساسین می‌تواند جایگزین مناسبی برای ونکومایسین در استئومیلیت حاد ناشی از استافیلوکوکوس آرئوس مقاوم به متی سیلین می‌باشد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  4 - آسیب شناسی و فراوانی نماتود پارابرونما اسکریابینی در نشخوارکنندگان کوچک استان کرمان
  رضا خیراندیش، محمدحسین رادفر، شهرزاد عزیزی، امین مثنوی‌پور .
  انگل های دستگاه گوارش به دلیل بروز اسهال و عفونت های تحت بالینی سبب کاهش وزن و تولید به ویژه در نشخوارکنندگان کوچک می‌شوند. انگل پارابرونما اسکریابینی یکی از شایع ترین نماتودهای شیردان است. تاکنون مطالعه ای در خصوص آسیب شناسی این انگل و مرحله توقف رشد لاروی انگل پارابر چکیده کامل

  انگل های دستگاه گوارش به دلیل بروز اسهال و عفونت های تحت بالینی سبب کاهش وزن و تولید به ویژه در نشخوارکنندگان کوچک می‌شوند. انگل پارابرونما اسکریابینی یکی از شایع ترین نماتودهای شیردان است. تاکنون مطالعه ای در خصوص آسیب شناسی این انگل و مرحله توقف رشد لاروی انگل پارابرونما صورت نگرفته است. در مطالعه حاضر، با مراجعه به کشتارگاه، 1189 شیردان نشخوارکننده کوچک (بدون تفکیک گوسفند یا بز) به صورت تصادفی انتخاب شدند و بطور ماکروسکوپیک از لحاظ وجود انگل های شیردان بررسی شدند. از نظر ماکروسکوپیک، در سطح شیردان، تخریش های کوچک و گاهی زخم، ضخیم شدن مخاط شیردان و افزایش ترشحات موکوسی قابل مشاهده بود با توجه به نتایج به دست آمده، از مجموع 1189 نمونه ی شیردان جمع آوری شده از کشتارگاه کرمان، 807 شیردان (%87/67) آلوده به نماتود بودند و 382 شیردان (%12/32) هیچ گونه آلودگی به انگل های کرمی نداشتند. از 807 نمونه ی آلوده به نماتود، 307 نمونه (%82/25) فقط به پارابرونما و تعداد 500 شیردان (%05/42) علاوه بر پارابرونما به سایر نماتودها نیز آلوده بودند. از مجموع 307 نمونه ی خالص آلوده به پارابرونما، تعداد 247 شیردان جهت هضم با پپسین و مطالعه پاتولوژیک انتخاب شدند. در آسیب شناسی بافتی، مقاطع مختلف انگل بالغ در لایه ی مخاطی شیردان دیده شد. کاهش سلول های پریتال غدد، هیپرپلازی سلول های موکوسی و واکنش التهابی شامل تجمع لنفوسیت ها و ائوزینوفیل ها و در مواردی واکنش گرانولوماتوز در اطراف انگل مشاهده گردید. هیچگونه لارو انگل پارابرونما در غدد شیردان در مقاطع پاتولوژیک مشاهده نگردید. نتایج این مطالعه نشان دهنده آلودگی نشخوارکنندگان کوچک استان کرمان به انگل پارابرونما اسکریابینی و وجود جراحات آسیب شناسی در شیردان بود. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  5 - مطالعه اثرات محافظتی ورزش منظم هوازی بر آسیب ایسکمی ـ بازخونرسانی قلب در موش صحرایی
  یوسف دوستار .
  آسیب ایسکمی-بازخونرسانی (I/R) قلب یکی از مهم ترین مشکلات قلبی-عروقی می باشد. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات محافظتی ورزش هوازی کوتاه مدت و منظم فزاینده درازمدت در برابر آسیب ایسکمی-بازخونرسانی قلب در موش صحرایی می باشد. بدین منظور، 40 سر موش صحرایی نر ویستار به طور تصادف چکیده کامل

  آسیب ایسکمی-بازخونرسانی (I/R) قلب یکی از مهم ترین مشکلات قلبی-عروقی می باشد. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات محافظتی ورزش هوازی کوتاه مدت و منظم فزاینده درازمدت در برابر آسیب ایسکمی-بازخونرسانی قلب در موش صحرایی می باشد. بدین منظور، 40 سر موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی به چهار گروه برابر شامل گروه های شاهد، I/R، I/R با دو هفته ورزش هوازی و I/R با هشت هفته ورزش منظم و فزاینده هوازی ، تقسیم شدند. تمرین هوازی، هفته ای پنج جلسه دویدن روی تریدمیل با سرعت 25-10 متر/دقیقه به مدت 30-10 دقیقه با شیب 5 درجه انجام شد. برای ایجاد I/R، رگ کرونری چپ پائین رو توسط کلمپ مسدود و بعد از 30 دقیقه کلمپ ها باز و به مدت 2 ساعت خونرسانی مجدداً برقرار گردید. نمونه خون جهت اندازه گیری بیومارکرهای قلب شامل کراتین کیناز-MB و لاکتات دهیدروژناز اخذ شد. در نهایت موش ها جهت آسیب شناسی بافتی و تعیین وضعیت آنتی اکسیدانی عضله قلب آسان کُشی شدند. در آسیب شناسی بافتی، عضله قلب گروه I/R دچار تغییرات شدید دژنراتیو و نکروز شده بود. ورزش هوازی کوتاه مدت آسیب بافتی ناشی از ایسکمی-بازخونرسانی را تغییر نداد، در حالی که ورزش هوازی منظم و فزاینده درازمدت آسیب نکروتیک قلب را کاهش داد. ورزش منظم هوازی درازمدت مقادیر سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز قلب را که در اثر I/R کاهش یافته بود، به طور معنی داری (05/0>p) افزایش و مقدار مالون‌دی آلدئید را به طور معنی داری (05/0>p) کاهش داد. نتایج نشان داد ورزش منظم و فزاینده هوازی درازمدت، قلب موش های صحرایی را از آسیب ایسکمی-خونرسانی مجدد محافظت می کند. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  6 - بررسی الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی در اشرشیاﻛﻠﻲهای جدا شده از جوجه‌های ﮔﻮشتی مبتلا به کلی باسیلوزیس نسبت به ده آنتی بیوتیک رایج در صنعت طیور ایران
  آیدین عزیزپور، وحید سعیدی نمین .
  کلی باسیلوزیس یکی از مهمترین بیماری‌های باکتریایی پرندگان است که باکتری اشرشیاکلی (E.coli) عامل ایجاد کننده آن می‌باشد. این بیماری سالانه خسارت اقتصادی فراوانی را به صنعت طیور وارد می کند. عوامل ضد میکروبی مختلفی به منظور کاهش ضررهای ناشی از این عفونتاستفاده می شود. اما چکیده کامل

  کلی باسیلوزیس یکی از مهمترین بیماری‌های باکتریایی پرندگان است که باکتری اشرشیاکلی (E.coli) عامل ایجاد کننده آن می‌باشد. این بیماری سالانه خسارت اقتصادی فراوانی را به صنعت طیور وارد می کند. عوامل ضد میکروبی مختلفی به منظور کاهش ضررهای ناشی از این عفونتاستفاده می شود. اما در طی دهه‌های اخیر، افزایش مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها سبب گسترش ژن های مقاوم و در نتیجه افزایش مقاومت آنتی بیویتکی باکتری‌ها گردیده است که منجر به کاهش کارایی داروها شده است. هدف از این مطالعه تعیین الگوی مقاومت دارویی در178 جدایه اشرشیاﻛﻠﻲ جدا شده از 40 گله جوجه ﮔﻮﺷﺘﻲ مبتلا به کلی باسیلوزیس در استان اردبیل می‌باشد. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی تمامی جدایه‌ها نسبت به ده آنتی بیوتیک مهم ورایج در صنعت طیور ایران با استفاده از روش انتشار از دیسک (Disc diffusion) تعیین گردید. درصد مقاومت نسبت به تتراسایکلین، اریترومایسین، تریمتوپریم-سولفادیازین (سولتریم)، انروفلوکساسین، نئومایسین، دانوفلوکساسین، کلیستین، آمپی سیلین، فلورفنیکل و لینکواسپکتین به ترتیب 43/99، 75/97، 34/80، 53/77، 84/75، 66/69، 54/68، 11/60، 99/58 و 52/36 مشاهده شد. 51 الگوی مقاومت دارویی در بین 178 جدایه اشیرشیاکلی نسبت به 10 آنتی یبوتیک پرمصرف در صنعت طیور شناسایی گردید که 142 جدایه (78/79%) به بیش از یک الگو تعلق داشتند، در حالیکه36جدایه دیگر (22/20%) هر کدام فقطبه یک الگو تعلق داشتند. نتایج این بررسی نشان داد که مقاومت جدایه‌ها نسبت به اکثریت داروهای با مصرف رایج در صنعت طیور ایران بالا می‌باشد که لزوم اجرای قوی طرح پایش ملی برای مقاومت ضد میکروبی و مصرف اصولی آنتی بیوتیک هاضروری به نظر می رسد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  7 - مطالعه تأثیر اسید فولیک بر برخی از شاخص‌های اسپرم متعاقب القا ایسکمی ـ بازخونرسانی در بیضه موش صحرایی
  آریس فکوری، احمد اصغری، قاسم اکبری .
  ایسکمی ـ بازخونرسانی بازگشت مجدد خون به بافت ایسکمیک می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تجویز اسید فولیک بر عملکرد بیضه متعاقب القا ایسکمی ـ بازخونرسانی در موش صحرایی بالغ می باشد. این تحقیق روی 36 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار در محدوده سنی 300-250 گرم صورت گرف چکیده کامل

  ایسکمی ـ بازخونرسانی بازگشت مجدد خون به بافت ایسکمیک می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تجویز اسید فولیک بر عملکرد بیضه متعاقب القا ایسکمی ـ بازخونرسانی در موش صحرایی بالغ می باشد. این تحقیق روی 36 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار در محدوده سنی 300-250 گرم صورت گرفت. موشها به طور تصادفی به 6 گروه 6تایی تقسیم شدند: گروه کنترل: که هیچ دارویی دریافت نکردند گروه شم: هیچ دارویی دریافت نکرده و هر روز به حجم مساوی سایر گروه‌ها آب مقطر به صورت خوراکی دریافت کردند. گروه IR: که تا زمان ایجاد IR هیچ دارویی دریافت نکرد و بعد از 1 هفته تحت عمل جراحی جهت ایجاد ایسکمی قرار گرفت. گروه چهارم، پنجم و ششم: 1 هفته قبل از ایجاد ایسکمی اسید فولیک به ترتیب (2، 5 و10میلی گرم/ کیلوگرم)به صورت روزانه گاواژ شد و بعد از اتمام 1 هفته تحت عمل جراحی جهت ایجاد ایسکمی قرار گرفت. بعد از آسان کشی موشها، قسمت دم اپیدیدیم خارج شد و بلافاصله در داخل 5 سی‌سی محیط HBSS قرار گرفت و به مدت 20 دقیقه در دمای ۳۷ درجه‌سانتی‌گراد بر روی hot plate اگرمخانه گذاری شد و بعد از آن ارزیابی متغیرهای اسپرم (شمارش تعداد اسپرم و حیات اسپرم و تحرک اسپرم) انجام شد. نتایج آماری مربوط به درصد حرکت پیشرونده اسپرم، درصد حیات اسپرم و غلظت اسپرم در واحد حجم بین گروه درمانی اسید فولیک اختلاف معنی‌داری)05/0>p) را نسبت به گروه IR نشان می‌داد. براساس نتایج به دست آمده به‌نظر می رسد که اسیـد فولیـک می تواند اثرات مناسب و قابل قبولی در پیشگیری از آسیب ایسکمی ـ بازخونرسانی بیضه موش صحرایی داشته باشد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  8 - بررسی اثر تزریق GnRH و hCG در روز 5 پس از قوچ اندازی بر روی غلظت پروژسترون و عملکرد تولید مثلی میش‌های افشاری
  رقیه مهری، بهنام رستمی، رضا معصومی، محمدحسین شهیر .
  تلفات رویانی از دلایل شایع زیان اقتصادی در میش‌ها است. تولید ناکافی پروژسترون از جسم زرد در اوایل آبستنی یکی از علل عمده این تلفات است. هدف از انجام این آزمایش تعیین اثرات تزریق عضلانی آنالوگGnRHو hCGدر روز 5 پس از قوچ‌اندازی بر روی عملکرد تولیدمثلی میش بود. تعداد 60 ر چکیده کامل

  تلفات رویانی از دلایل شایع زیان اقتصادی در میش‌ها است. تولید ناکافی پروژسترون از جسم زرد در اوایل آبستنی یکی از علل عمده این تلفات است. هدف از انجام این آزمایش تعیین اثرات تزریق عضلانی آنالوگGnRHو hCGدر روز 5 پس از قوچ‌اندازی بر روی عملکرد تولیدمثلی میش بود. تعداد 60 راس میش افشاری که از نظر فحلی همزمان شده بودند توسط قوچ‌های بارور جفت گیری شده و به طور مساوی در چهارگروه قرار گرفتند. در روز 5 پس از قوچ اندازی، میش های گروه GnRH، 25 میکروگرم آنالوگ GnRH؛ میش‌های گروه hCG، 400 واحد بین المللی هورمون hCG؛ میش‌های گروه hCG+GnRH،25 میکروگرم آنالوگ GnRH و400 واحد بین المللی هورمون hCG را به صورت عضلانی دریافت کردند و میش های گروه کنترل درمانی را دریافت نکردند. جهت اندازه گیری غلظت هورمون پروژسترون در روزهای 7، 12، 17 و22 پس از قوچ اندازی خون گیری به عمل آمد. نتایج نشان داد که غلظت پروژسترون در روزهای 12، 17 و 22 پس از قوچ اندازی در میش های تحت درمان بالاتر از گروه کنترل بود (05/0 >P). میزان بره‌زایی، تعداد بره به ازای هر میش و وزن تولد بره‌ها در گروه‌های مختلف تفاوتی را نشان ندادند. وزن از شیرگیری بره‌های تک قلودرگروه hCG+GnRH (12/0±08/34 کیلوگرم) از بقیه گروه‌ها بالاتر بود (05/0 >P). به طور کلی، تجویز GnRH و hCGدر روز 5 پس از قوچ اندازی غلظت پروژسترون مادری را به طور معنی‌داری افزایش داد اما تاثیر معنی‌داری روی بازده تولید مثلی ‌ نژاد افشاری نداشت. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  9 - خلاصه انگلیسی مقالات
  
  .

  . پرونده مقاله