• فهرست مقالات psychodrama

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - اثربخشی روان‌نمایشگری بر اضطراب اجتماعی، عزت‌نفس و بهزیستی روان‌شناختی دانشجویان واجد تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی
        حامد موسوی سید عباس حقایق
        هدف این پژوهش بررسی اثربخشی روان‌نمایشگری بر اضطراب اجتماعی، افزایش عزت‌نفس و افزایش بهزیستی روان‌شناختی در دانشجویان واجد تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی دانشگاه‌های شهرستان نجف‌آباد بود. طرح پژوهش از نوع نیمه‌تجربی و به‌صورت پیش‌آزمون– پس‌آزمون همراه با گروه کنترل ب چکیده کامل
        هدف این پژوهش بررسی اثربخشی روان‌نمایشگری بر اضطراب اجتماعی، افزایش عزت‌نفس و افزایش بهزیستی روان‌شناختی در دانشجویان واجد تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی دانشگاه‌های شهرستان نجف‌آباد بود. طرح پژوهش از نوع نیمه‌تجربی و به‌صورت پیش‌آزمون– پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بوده است. به‌منظور انتخاب نمونه، ابتدا پرسشنامه اضطراب اجتماعی بین 200 نفر از دانشجویان مشغول به تحصیل در سطح دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی شهرستان نجف‌آباد توزیع شد. تعداد 30 نفر که نمره پرسشنامه اضطراب اجتماعی آن‌ها از 30 (نقطه برش) بالاتر بود، انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. مداخله روان‌نمایشگری در 10 جلسه دوساعته در یک مرکز مشاوره و خدمات روان‌شناختی در گروه آزمایش برگزار شد. آزمون‌های اضطراب اجتماعی (کانور،2000)، عزت‌نفس (روزنبرگ، 1965) و بهزیستی روان‌شناختی (ریف،1970) در هر دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون در هر دو گروه اجرا شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که روان‌نمایشگری باعث کاهش معنادار در نمرات اضطراب اجتماعی، افزایش نمرات عزت‌نفس و بهزیستی ‌روانی در مرحله پس‌آزمون شده است (05/0P<). با توجه به اینکه روان نمایشگری یک روش التقاطی است و در آن از روش‌های مواجهه‌سازی، شناخت درمانی، جرأت‌آموزی و عنصر هنر استفاده می‌شود، می‌تواند در کاهش اضطراب اجتماعی، افزایش عزت‌نفس و بهزیستی روان‌شناختی مؤثر باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - تاثیر روان‌نمایشگری بر اضطراب اجتماعی و حساسیت بین‌فردی نوجوانان دختر دوره دوم متوسطه
        فریده حمیدی فرشته حسن پور خادمی
        هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر روان نمایشگری بر اختلال اضطراب اجتماعی و حساسیت بین فردی نوجوانان دختر دوره دوم متوسطهبود. این مطالعه نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه یازدهم دوره متوسطه دوم شهر کر چکیده کامل
        هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر روان نمایشگری بر اختلال اضطراب اجتماعی و حساسیت بین فردی نوجوانان دختر دوره دوم متوسطهبود. این مطالعه نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه یازدهم دوره متوسطه دوم شهر کرج در سال تحصیلی 98-1397 بودند که بر اساس نمره غربالگری در پیش‌آزمون ها تعیین شدند. تعداد 30 نفر به صورت تصادفی برای پاسخگویی به دو پرسشنامه پژوهش شامل مقیاس اضطراب اجتماعی نوجوانان پاکلک(Puklek, 1997) و پرسشنامه حساسیت بین فردی بویس و پارکر (Boyce & Parker, 1989) انتخاب شدند.گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت درمان با رویکرد روان نمایشگری قرار گرفتند. نتایج تحلیل مانکوا داده‌ها نشان داد که گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل پس از پایان جلسات، کاهش معناداری در نمرات اضطراب اجتماعی و حساسیت بین فردی پیدا کردند (P≤0/01). بنابراین روان نمایشگری با بهره‌گیری از هنر نمایش در درمان و به کارگیری و ایجاد تغییراتی هم‌چون بیرونی و عینی ساختن تخیلات و گرایش‌های درونی و خلق واقعیت‌های جدید موجب برون‌ریزی و پالایش روانی فرد و در نتیجه افزایش سلامت روان و کاهش نشانگان اضطرابی و حساسیت بین فردی در روابط فرد می‌گردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - هم‌سنجی اثربخشی سایکودرام، خاطره‌پردازی و درمان عقلانی عاطفی رفتاری الیس بر شادکامی مردان سالمند
        نیرە مردی مختار عارفی خدامراد مومنی حسن امیری
        هدف: با توجه به افزایش آمار سالمندان و اهمیت شادکامی در آنان، پژوهش حاضر با هدف هم‌سنجی اثربخشی سایکودرام، خاطره‌پردازی و درمان عقلانی عاطفی رفتاری الیس بر شادکامی مردان سالمند انجام شد. روش: این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود. ج چکیده کامل
        هدف: با توجه به افزایش آمار سالمندان و اهمیت شادکامی در آنان، پژوهش حاضر با هدف هم‌سنجی اثربخشی سایکودرام، خاطره‌پردازی و درمان عقلانی عاطفی رفتاری الیس بر شادکامی مردان سالمند انجام شد. روش: این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش مردان سالمند سرای سالمندی شهر کرمانشاه در سال 1398 بودند. نمونه پژوهش 40 نفر بودند که پس از بررسی ملاک‌های ورود به مطالعه با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌طورتصادفی در چهار گروه مساوی (سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل) جایگزین شدند. گروه آزمایش اول 12 جلسه یک ساعتی تحت آموزش سایکودرام، گروه آزمایش دوم 10 جلسه یک و نیم ساعتی تحت آموزش خاطره‌پردازی، گروه آزمایش سوم 8 جسه یک و نیم ساعتی تحت درمان عقلانی عاطفی رفتاری قرار گرفت و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش ماند. داده‌ها با معاینه مختصر وضعیت شناختی و سیاهه شادکامی آکسفورد جمع‌آوری و با روش تحلیل کواریانس تک‌متغیری و آزمون تعقیبی LSD در نرم‌افزار SPSS تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج حاکی از آن بود که هر سه روش مداخله سایکودرام، خاطره‌پردازی و درمان عقلانی عاطفی رفتاری الیس در مقایسه با گروه کنترل باعث افزایش نمره شادکامی مردان سالمند شدند و اثربخشی روش سایکودرام بیشتر از درمان عقلانی عاطفی رفتاری بود (05/0˂P)، اما بین اثربخشی دو روش سایکودرام و خاطره‌پردازی و دو روش خاطره‌پردازی و درمان عقلانی عاطفی رفتاری بر افزایش شادکامی تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0P>). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج درمانگران و متخصصان سلامت می‌توانند از هر سه روش به‌ویژه روش سایکودرام برای افزایش شادکامی مردان سالمند استفاده کنند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - اثربخشی روان نمایشگری بر طرحواره های ناسازگار اولیه و مشکلات رفتاری- هیجانی نوجوانان دختر تک والد
        شهلا قاسمی رحمت آبادی فریبا یزدخواستی حمیدرضا عریضی
        هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی روان نمایشگری بر طرحواره های ناسازگار اولیه و مشکلات رفتاری- هیجانی نوجوانان دختر تک والد بود. جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه ی دختران دبیرستانی تک والد شهر اصفهان تشکیل دادند که از میان آن ها تعداد 30 نفر به شیوه ی نمونه گیری در دسترس، ان چکیده کامل
        هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی روان نمایشگری بر طرحواره های ناسازگار اولیه و مشکلات رفتاری- هیجانی نوجوانان دختر تک والد بود. جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه ی دختران دبیرستانی تک والد شهر اصفهان تشکیل دادند که از میان آن ها تعداد 30 نفر به شیوه ی نمونه گیری در دسترس، انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر)، قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 10 جلسه ی هفتگی تحت آموزش روان نمایشگری قرار گرفتند، در حالیکه گروه کنترل، هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. داده ها به وسیله تحلیل کوریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج، نشان داد بین میانگین طرحواره های ناسازگار اولیه و مشکلات رفتاری و هیجانی بین دو گروه آمایش و گواه تفاوت معنی دار وجود دارد و میانگین گروه آزمایش در پس آزمون کاهش یافته است. براساس نتایج به دست آمده در این پژوهش، روان نمایشگری می تواند به عنوان یک درمان مؤثر در تعدیل طرحواره های ناسازگار اولیه و مشکلات رفتاری- هیجانی نوجوانان دختر تک والد، مورد استفاده قرار گیرد. کلیدواژگان: روان نمایشگری، طرحواره های ناسازگار اولیه، مشکلات رفتاری- هیجانی، نوجوانان تک والد پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - اثربخشی گروه درمانگری عقلانی ـ هیجانی ـ رفتاری و روان نمایشگری در تغییر سبکهای ابراز هیجان
        مهدی زارع عبداالله شفیع آبادی حسن پاشا شریفی شکوه نوابی نژاد
        هدف پژوهش حاضر مقـایسه اثربخشی گروه درمـانگری عقلانی ـ هیجانی ـ رفتاری و روان نمایشگری در تغییر سبکهای ابراز هیجان مراجعان مراکز مشاوره بهزیستی شهر تهران بود. بدین منظور 36 نفر از مراجعان داوطلب به طور هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه چکیده کامل
        هدف پژوهش حاضر مقـایسه اثربخشی گروه درمـانگری عقلانی ـ هیجانی ـ رفتاری و روان نمایشگری در تغییر سبکهای ابراز هیجان مراجعان مراکز مشاوره بهزیستی شهر تهران بود. بدین منظور 36 نفر از مراجعان داوطلب به طور هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه قرار گرفتند. اعضای گروهها به وسیله پرسشنامه‌های ابرازگری هیجانی و دوسوگرایی در ابراز هیجان (کینگ و امونز، 1990) و پرسشنامه مهار هیجانی (راجر و نجاریان، 1989) قبل و بعد از 12 جلسه‌ مشاوره گروهی مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج بیانگر آن بود که هر دو روش گروه درمانگری عقلانی ـ هیجـانی ـ رفتاری و روان نمایشگری در افزایش ابرازگری هیجـانی و کاهش بازداری و دو سوگرایی هیجانی مراجعان اثربخش بودند. همچنین مشخص شد که روان نمایشگری از گروه درمانگری عقلانی ـ هیجانی ـ رفتاری در افزایش ابرازگری هیجانی مؤثرتر بود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - اثربخشی درمان روان نمایشگری بر نظم جویی هیجانی و پرخاشگری نوجوانان
        احسان طاهرزاده مهدی پوررضائیان
        ایـن پژوهـش بـا هـدف تعییـن اثربخشـی درمـان روان‌نمایشـگری بـر بهبـود نظم‌جویـی هیجانـی و کاهـش پرخاشـگری نوجوانـان پسـر انجـام شـد. روش پژوهـش شـبه‌تجربی بـا گـروه آزمایـش و گـواه همـراه بـا پیش‌آزمون-پس‌آزمـون و پیگیـری و جامعـۀ پژوهـش دانش‌آمـوزان پسـر دورۀ متو چکیده کامل
        ایـن پژوهـش بـا هـدف تعییـن اثربخشـی درمـان روان‌نمایشـگری بـر بهبـود نظم‌جویـی هیجانـی و کاهـش پرخاشـگری نوجوانـان پسـر انجـام شـد. روش پژوهـش شـبه‌تجربی بـا گـروه آزمایـش و گـواه همـراه بـا پیش‌آزمون-پس‌آزمـون و پیگیـری و جامعـۀ پژوهـش دانش‌آمـوزان پسـر دورۀ متوسـطه دوم سـال تحصیلـی ۹۶-۹۵ بـود. ۲۵ آزمودنـی بـا اسـتفادۀ از پرسشـنامۀ پرخاشـگری و مصاحبـۀ بالینـی غربـال و انتخـاب شـدند و ۱۳ نفـر در گـروه آزمایـش و ۱۲ نفـر در گـروه گـواه قـرار گرفتنـد. گـروه آزمایـش بـه مـدت ۱۰ جلسـه درمـان روان‌نمایشـگری را دریافـت کـرد و مرحلـۀ پیگیـری نیـز به‌فاصلـۀ یـک مـاه پـس از مداخلـۀ درمانـی انجـام شـد. آزمودنی‌هـا قبـل از شـروع، پـس از اتمـام مداخلـه و در مرحلـۀ پیگیـری، بـه پرسشـنامۀ پرخاشـگری (بـاس و پـری، ۱۹۹۲) و مقیـاس دشـواری در نظم‌جویـی هیجانـی (گرتـز و رومـر، ۲۰۰۴) پاسـخ دادنـد. نتایـج تحلیـل واریانـس مکـرر نشـان داد کـه درمـان روان‌نمایشـگری بـر بهبـود نظم‌جویـی هیجانـی و کاهـش پرخاشـگری نوجوانـان تأثیـر معنـادار دارد و ایـن اثـر در مرحلـۀ پیگیـری نیـز ثابـت باقـی مانـده اسـت. بـر اسـاس یافته‌هـای ایـن پژوهـش می‌تـوان نتیجـه گرفـت کـه از درمـان روان‌نمایشـگری بـا اسـتفادۀ از فنونـی ماننـد مواجهه‌سـازی، ابـراز احساسـات، پالایـش هیجانـی و ایفـای نقـش به‌عنـوان یـک روش کارآمـد جهـت بهبـود نظم‌جویـی هیجانـی و کاهـش خشـم و پرخاشـگری نوجوانـان بهـره بـرد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        7 - اثربخشی گروه‌درمانی تعاملی و روان ‎نمایشگری بر جهت‌گیری هویت دختران نوجوان با پریشانی روان‎ شناختی
        نیکتا برومندیان نوراله محمّدی چنگیز رحیمی طاقانکی
        هدف این پژوهش تعیین اثربخشی گروه‌درمانی مبتنی بر دو شیوه تعاملی و روان‎نمایشگری بر جهت‌گیری هویت در دختران نوجوانباپریشانی روان‎شناختی بود.طرح پژوهش‎تجربی همراه با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه گواه بود. 33دختردانش‌آموز(16-14ساله)با پریشانی روان‎شناختی در س چکیده کامل
        هدف این پژوهش تعیین اثربخشی گروه‌درمانی مبتنی بر دو شیوه تعاملی و روان‎نمایشگری بر جهت‌گیری هویت در دختران نوجوانباپریشانی روان‎شناختی بود.طرح پژوهش‎تجربی همراه با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه گواه بود. 33دختردانش‌آموز(16-14ساله)با پریشانی روان‎شناختی در سال تحصیلی96-1395با شیوه نمونه‌برداری هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی در سه گروه برابر جایگزین شدند.مداخله‎ها در10جلسه دوساعته درمان گروهی مبتنی بر دو شیوه‌ تعاملی و روان‎نمایشگری انجام شد.سپس مقیاس پریشانی روان‎شناختی(کسلر و دیگران،2002)و پرسشنامه جهت‌گیری هویت(چیک و بریگر،2003)اجرا شدند.نتایج آزمون تحلیل کوواریانس تک‎متغیری و چندمتغیری نشان داد که گروه‌درمانی مبتنی بر شیوه‌های تعاملی و روان‎نمایشگری در کاهش پریشانی روان‎شناختی اثربخش است.همچنین روان‎نمایشگری در جهت‌گیری هویت شخصی و گروه‌درمانی تعاملی در جهت‌گیری هویت اجتماعی اثربخش نشان داد.در نهایت نتایج این پژوهش لزوم توجه به جهت‌گیری هویت و اقدامات پیشگیرانه و درمانی برای بهبود سلامت روان‎شناختی نوجوانان را پیش‌بینی کرد. پرونده مقاله