grain protein

دسترسی آزاد مقاله

1 - واکنش عملکرد دانه و برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی ماش (Vigna radiate L.) رقم گوهر به درجه روز رشد دریافتی و تراکم بوته در منطقه ایلام
عباس سلیمانی فرد رحیم ناصری

10.30495/jcep.2020.679071

به منظور بررسی اثر درجه روز رشد دریافتی و تراکم بوته بر برخی از خصوصیات زراعی، مورفوفیزیولوژیکی و کیفی ماش رقم گوهر،آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در تابستان 1395 در منطقه ایلام اجرا شد. عامل اول درجه روز رشد تا زمان برداشت شامل سه چکیده کامل

به منظور بررسی اثر درجه روز رشد دریافتی و تراکم بوته بر برخی از خصوصیات زراعی، مورفوفیزیولوژیکی و کیفی ماش رقم گوهر،آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در تابستان 1395 در منطقه ایلام اجرا شد. عامل اول درجه روز رشد تا زمان برداشت شامل سه درجه روز رشد 1910، 1740 و 1485 (ناشی از تاریخ کاشت های 10، 25 تیر و 5 مرداد) و عامل دوم فاصله بوته روی ردیف های کاشت در چهـار سطح‌ شـامل 5، 10، 15 و 20 سـانتی متر با فاصله بین ردیف های 50 سانتی متر (به ترتیب تراکم‌های 40، 20، 3/13 و 10 بوته در متر‌مربع) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که میزان کلروفیل برگ، سطح برگ، محتوای نسبی آب، تعداد غلاف در بوته، تعداد غلاف در مترمربع، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت تحت تاثیر برهمکنش فاصله بوته روی ردیف × درجه روز رشد قرار گرفتند. به طوری که بیشترین میزان کلروفیل (85/1 میلی گرم در هر گرم وزن تر)، تعداد غلاف در بوته (44 غلاف)، تعداد غلاف در مترمربع (507 غلاف)، عملکرد دانه (3149 کیلوگرم در هکتار) و شاخص برداشت (2/50 درصد) در 1740 درجه روز رشد تا زمان برداشت و فاصله بوته روی ردیف 15 سانتی‌متر به دست آمد. با توجه به نتایج این آزمایش بیشترین عملکرد و اجزای عملکرد دانه مربوط به درجه روز رشد 1740 (منطبق بر تاریخ کاشت 25 تیرماه) با فاصله بوته روی ردیف 15 سانتی‌متر (تراکم 3/13 بوته در مترمربع) بود که می تواند در شرایط منطقه ایلام مورد توجه قرار گیرد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

2 - اثر سالیسیلیک اسید بر برخی صفات مورفولوژیک و زراعی گوار (.Cyamopsis tetragonoloba L) تحت تنش خشکی
فرامرز چمنی عنایت الله توحیدی نژاد مهدی مهیجی

گوار گیاهی گرمسیری و متحمل به شوری و خشکی است. به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر صفات مورفولوژیک و زراعی آن در دورهای مختلف آبیاری، آزمایشی در قالب کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در شهرستان قلعه گنج استان کرمان در سال زراعی 1396 اجرا چکیده کامل

گوار گیاهی گرمسیری و متحمل به شوری و خشکی است. به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر صفات مورفولوژیک و زراعی آن در دورهای مختلف آبیاری، آزمایشی در قالب کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در شهرستان قلعه گنج استان کرمان در سال زراعی 1396 اجرا شد. فواصل آبیاری شامل 6، 9 و 12 روز در کرت های اصلی و سطوح سالیسیلیک اسید شامل صفر، 0.5، 1 و 2 میلی مولار در کرت هاى فرعی قرار گرفتند. محلول پاشی سالیسیلیک اسید در سه مرحله پنج برگی، گلدهی و غلاف دهی گیاهان انجام گرفت. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش معنی دار صفات شاخص سطح برگ، تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در غلاف شد. محلول پاشی سالیسیلیک اسید موجب افزایش معنی دار کلیه صفات مورد بررسی گردید. به طوری که، بیشترین تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در غلاف در غلظت 2 میلی مولار و بیشترین شاخص سطح برگ در غلظت 1 میلی مولار سالیسیلیک اسید به دست آمدند. اثرات متقابل دورهای آبیاری و سالیسیلیک اسید بر وزن هزار دانه، پروتئین دانه و عملکرد دانه در هکتار در سطح احتمال یک درصد معنی دار شدند. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد دانه (1245.25 کیلوگرم در هکتار) مربوط به تیمار غلظت سالیسیلیک اسید 1 میلی مولار و دور آبیاری 6 روز بود. با توجه به نتایج این تحقیق، محلول پاشی سالیسیلیک اسید 1 میلی مولار به منظور افزایش مقاومت گیاه گوار و کاهش افت عملکرد دانه به هنگام وقوع تنش خشکی مناسب به نظر می رسد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

3 - بهبود خصوصیات زراعی و کیفی ژنوتیپ های گندم دوروم (Triticum turgidum L. var. durum) با کاربرد سولفات روی در شرایط تنش کمبود روی
عزت اله اسفندیاری مجید عبدلی

به منظور بررسی اثرات کاربرد خارجی عنصر روی بر عملکرد دانه و برخی از ویژگی‌های کیفی آن در خاک آهکی، آزمایشی گلدانی در سال زراعی 1393 به‌صورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل 4 ژنوتیپ گندم دو چکیده کامل

به منظور بررسی اثرات کاربرد خارجی عنصر روی بر عملکرد دانه و برخی از ویژگی‌های کیفی آن در خاک آهکی، آزمایشی گلدانی در سال زراعی 1393 به‌صورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل 4 ژنوتیپ گندم دوروم و 2 سطح کاربرد خارجی سولفات روی (شاهد و کاربرد خاکی به همراه اسپری برگی در مراحل ساقه‌روی + آغاز پرشدن دانه) بودند. نتایج نشان داد که کاربرد خارجی روی توانست میزان عملکرد بیولوژیک و دانه ژنوتیپ RCOL را به‌ترتیب در حدود 2 و 4 برابر در مقایسه با شاهد افزایش داد درحالی‌که در سایر ژنوتیپ های مورد مطالعه کاربرد عنصر روی بر عملکرد بیولوژیک و دانه تأثیر معنی‌داری نداشت. بر اساس نتایج به دست آمده، بیشترین افزایش وزن هزار دانه در اثر کاربرد عنصر روی به میزان 7/20 درصد در ژنوتیپ RCOL صورت گرفت. در بین ژنوتیپ‌ها بیشترین میزان کاهش نسبت مولی اسید فیتیک به روی در ژنوتیپ Ege-88 مشاهده شد و این نسبت از 2/52 در شاهد به 4/8 در شرایط کاربرد روی رسید که این امر نشانگر واکنش متفاوت ژنوتیپ های گندم دوروم به شرایط محیطی از جمله کمبود روی در خاک است. نتایج حاصل همچنین نشان داد که کاربرد خارجی سولفات روی سبب افزایش 7/22 درصدی تعداد دانه در سنبله و کاهش 3/62 درصدی میزان اسید فیتیک شد. همچنین با کاربرد سولفات روی غلظت روی دانه از 9/29 میلی گرم بر کیلوگرم در شرایط شاهد به 7/64 میلی گرم بر کیلوگرم رسید. به‌طور کلی اگرچه کاربرد خارجی عنصر روی منجر به افزایش عملکرد همه ژنوتیپ‌های مورد مطالعه نشد اما با تأثیر بر پارامترهای مورد مطالعه میزان کیفی عملکرد را بهبود داد. لذا، اگرچه برای اطمینان از نتایج حاصل انجام آزمایشات دیگری لازم است ولی، می‌توان استفاده از کاربرد خارجی روی را روش مناسبی برای بهبود همزمان عملکرد کمی و کیفی دانست. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

4 - بررسی تأثیر تراکم بوته و اسید هیومیک بر عملکرد شلتوک، کارایی مصرف آب و صفات بیوشیمیایی برنج (Oryza sativa L.) در سیستم خشکه‌کاری در شمال ایران
منیژه کلته حسین عجم نوروزی ابوالفضل فرجی عبدالعزیز حقیقی ابراهیم غلامعلی پور علمداری

10.30495/iper.2022.688804

گذر از کشت نشایی به سمت کشت مستقیم برنج در ایران و به ویژه استان گلستان مدت زمان کوتاهی است که آغاز گردیده است و اطلاعاتی در مورد اثر عوامل مختلف از جمله اسیدهیومیک و تراکم بوته بر عملکرد شلتوک و برخی صفات بیوشیمیایی آن در دسترس نیست. بدین منظور آزمایشی در مزرعه ایستگاه چکیده کامل

گذر از کشت نشایی به سمت کشت مستقیم برنج در ایران و به ویژه استان گلستان مدت زمان کوتاهی است که آغاز گردیده است و اطلاعاتی در مورد اثر عوامل مختلف از جمله اسیدهیومیک و تراکم بوته بر عملکرد شلتوک و برخی صفات بیوشیمیایی آن در دسترس نیست. بدین منظور آزمایشی در مزرعه ایستگاه تحقیقاتی کشاورزی وابسته به مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی استان گلستان واقع در شهرستان گنبد در طی ماه های اردیبهشت تا شهریور در سال 1398 به صورت اسپلیت پلات - فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تراکم بوته (فاصله بوته روی ردیف) به عنوان عامل اصلی با 4 سطح (5، 10، 15 و 20 سانتی متر) و مصرف اسیدهیومیک در 2 سطح (مصرف اسیدهیومیک، عدم مصرف اسیدهیومیک) به‌عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. کود اسیدهیومیک با غلظت 250 میلی لیتر در هکتار در سه مرحله شامل مرحله پنجه زنی (4-6 برگی)، به ساقه رفتن (30-20 روز پس از پنجه زنی) و مرحله قبل از خوشه دهی (50 درصد مزرعه به خوشه رفته باشد) اضافه گردید. نتایج نشان داد اثر فاصله بوته روی ردیف و اسید هیومیک بر وزن هزار دانه، عملکرد شلتوک، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، پروتئین دانه، کارایی مصرف آب و کلروفیل a و b و کل معنی دار بود. همچنین با اعمال فاصله بوته روی ردیف 5 و 10 سانتی متر به همراه مصرف اسیدهیومیک، بیشترین عملکرد شلتوک و کارایی مصرف آب به دست آمد. از طرفی، محتوی کلروفیل با افزایش تراکم بوته، تغییر معنی داری نشان داد و مصرف اسیدهیومیک موجب افزایش معنی دار کلروفیل a و b گردید که به نوبه خود بر افزایش عملکرد شلتوک مؤثر بود. پروتئین شلتوک نیز در فاصله بوته روی ردیف 10 سانتی متر به همراه مصرف اسیدهیومیک بیشترین میزان را نشان داد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

5 - بررسی اثر سوپرجاذب بر برخی از اجزاء عملکرد ذرت تحت شرایط تنش خشکی در استان خوزستان
داود خدادادی دهکردی محسن سلیمانی کامران محسنی فر

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر تنش رطوبتی و سطوح مختلف سوپرجاذب بر اجزاء عملکرد ذرت رقم سینگل کراس 704 ، آزمایشی در یک خاک شنی در منطقه حمیدیه خوزستان در غالب طرح کرت&lrm;های خرد شده بر پایه بلوک&lrm;های کامل تصادفی در 12 تیمار و سه تکرار انجام شد. در این تحقیق عمق‌ آب چکیده کامل

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر تنش رطوبتی و سطوح مختلف سوپرجاذب بر اجزاء عملکرد ذرت رقم سینگل کراس 704 ، آزمایشی در یک خاک شنی در منطقه حمیدیه خوزستان در غالب طرح کرت&lrm;های خرد شده بر پایه بلوک&lrm;های کامل تصادفی در 12 تیمار و سه تکرار انجام شد. در این تحقیق عمق‌ آب آبیاری، شامل I1، I2 و I3 به ترتیب معادل 100، 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه به عنوان تیمار اصلی و سوپرجاذب شامل S0، S1، S2 و S3 به ترتیب معادل 0 (شاهد)، 30.15 و 45 گرم در مترمربع به عنوان تیمار فرعی در نظر گرفته شدند. با توجه به نتایج این تحقیق اثر مستقل تیمارهای آبیاری در سطح 1 درصد بر تعداد دانه در ردیف بلال و در سطح 5 درصد بر طول بلال محصول ذرت معنی&lrm;دار شد. اما این اثر در سطح 5 درصد بر تعداد ردیف دانه در بلال و درصد پروتئین دانه معنی&lrm;دار نبود. اثر مستقل تیمارهای سوپرجاذب در سطح 1 درصد بر تعداد دانه در ردیف بلال معنی&lrm;دار شد. اما این اثر در سطح 5 درصد بر تعداد ردیف دانه در بلال، طول بلال و درصد پروتئین دانه ذرت معنی&lrm;دار نبود. در پایان نیز نتیجه گیری شد که با استفاده از سوپرجاذب می&lrm;توان با کاربرد آب کمتر، اجزاء عملکرد قابل قبولی را بدست آورد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

6 - اثر پیش تیمار بذر بر عملکرد و کیفیت دانه ارقام برنج (.Oryza sativa L) در منطقه اهواز
سید کیوان مرعشی پریسا کوروسیانی

10.2./jpps.2023.698794

این آزمایش به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجراء گردید. تیمارهای آزمایش شامل پیش تیمار بذر در چهار سطح شامل: شاهد ( خیساندن بذر به مدت 24 ساعت در آب)، خیساندن بذر به مدت 8، 16 و 24 ساعت در محلول محافظ گر در کرت های اصلی و سه رقم بر چکیده کامل

این آزمایش به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجراء گردید. تیمارهای آزمایش شامل پیش تیمار بذر در چهار سطح شامل: شاهد ( خیساندن بذر به مدت 24 ساعت در آب)، خیساندن بذر به مدت 8، 16 و 24 ساعت در محلول محافظ گر در کرت های اصلی و سه رقم برنج شامل: چمپا، عنبربو و رقم پرمحصولLD-183 در کرت های فرعی اجرا شد. نتایج نشان داد که تأثیر پیش تیمار بذر بر تعداد خوشه در متر‌مربع، تعداد دانه در خوشه، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی و درصد پروتئین دانه معنی‌دار بود. تاثیر رقم در تمامی صفات اندازه‌گیری معنی‌دار بود. اثر متقابل پیش تیمار بذر و رقم از نظر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی معنی‌دار و ازنظر سایر صفات معنی‌دار نبود. بیشترین عملکرد دانه در رقم عنبربو + 24 ساعت در محلول محافظ گر با میانگین 5621 و کمترین عملکرد دانه در رقم چمپا + 24 ساعت در آب معمولی با میانگین 3264 کیلوگرم در هکتار حاصل شد. بیشترین پروتئین دانه در شرایط 24 ساعت در محلول محافظ گر با میانگین 11 درصد و کمترین پروتئین دانه در شرایط 24 ساعت در آب معمولی با میانگین 8/3 درصد حاصل شد. نتایج کلی آزمایش نشان داد که پیش تیمار بذر با محلول محافظ گر در مقایسه با پیش تیمار بذر در آب (عرف منطقه)، با افزایش مولفه‌های تولیدی توانست در جهت افزایش عملکرد کمی و کیفی موثر واقع شود و مورد توجه محققین و زارعین قرار گرفته و پیشنهاد نیز گردد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

7 - ارزیابی تغییرات عملکرد و اجزا عملکرد گندم (.Triticum aestivum L) در شرایط تغییر مقدار بیوچار و میکوریزا
سید محمد امین سبحانی مجتبی علوی فاضل محمد رضا اردکانی عادل مدحج شهرام لک

10.2./jpps.2021.684939

همزیستی قارچی با افزایش جذب مواد معدنی و استفاده از بیوچار می‌تواند به عنوان یک اصلاح کننده خاک که سبب بهبود شرایط فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک شده و برای رشد و تغذیه گیاه مفید باشد. این پژوهش به‌منظور بررسی اثر مقادیر بیوچار و میکوریزا بر عملکرد و برخی صفات مورفوفیز چکیده کامل

همزیستی قارچی با افزایش جذب مواد معدنی و استفاده از بیوچار می‌تواند به عنوان یک اصلاح کننده خاک که سبب بهبود شرایط فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک شده و برای رشد و تغذیه گیاه مفید باشد. این پژوهش به‌منظور بررسی اثر مقادیر بیوچار و میکوریزا بر عملکرد و برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی گندم طی سال‌های زراعی 96-1395 و 97-1396 در شهرستان زهره در جنوب غربی ایران انجام شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل قارچ میکوریزا در دو سطح شامل عدم استفاده (شاهد) و استفاده از گونه Glomus intradiaces و مقادیر بیوچار حاصل از زیست توده گیاهی و ضایعات کشاورزی به عنوان اصلاح‌کننده خاک در سه سطح عدم کاربرد (شاهد) و کاربرد چهار و هشت تن در هکتار بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر میکوریزا و بیوچار بر عملکرد زیستی، عملکرد دانه، شاخص برداشت و برخی اجزای عملکرد دانه از جمله تعداد سنبله در متر مربع و دانه در متر مربع معنی‌دار نبود. برهم‌کنش مقادیر متفاوت بیوچار و میکوریزا بر وزن هزار دانه، تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبلچه و درصد پروتین دانه در سطح یک درصد معنی‌دار شد. میزان پروتین دانه (هشت درصد) تعداد سنبلچه در سنبله (11 درصد) و وزن هزار دانه (16 درصد) نسبت به گیاهان شاهد افزایش معنی‌دار نشان داد. در این تحقیق کاربرد چهار تن در هکتار بیوچار در گیاهان تلقیح شده با قارچ میکوریزا بیشترین میزان عملکرد (23 درصد ) را در مقایسه با شاهد داشت. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

8 - بررسی اثر تاریخ کاشت بر عملکرد، اجزای عملکرد و شاخص‌های رشد در برخی ارقام و لاین‌های جو در منطقه خوزستان
میلاد مجدمی عبدالله بحرانی

10.2./jpps.2021.685090

به منظور تعیین مناسب‌ترین ارقام و لاین‌های جو در تاریخ‌های مختلف کاشت، این آزمایش در سال زراعی 99-1398 در منطقه غیزانیه اهواز به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور اصلی شامل سه تاریخ کاشت (10 آبان ، 25 آبان و 10 آذر ) و فاکتور چکیده کامل

به منظور تعیین مناسب‌ترین ارقام و لاین‌های جو در تاریخ‌های مختلف کاشت، این آزمایش در سال زراعی 99-1398 در منطقه غیزانیه اهواز به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور اصلی شامل سه تاریخ کاشت (10 آبان ، 25 آبان و 10 آذر ) و فاکتور فرعی نیز شامل شش رقم و لاین جو ( اکسین، نوروز، نیمروز، WB-95-3 ، WB-95-9 و WB-95-19 ) بود. صفات مورد بررسی عبارت از طول ساقه، طول سنبله، طول دانه، تعداد دانه پوک، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، تعداد سنبله در متر مربع، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، درصد نیتروژن دانه، درصد پروتئین دانه و نیز شاخص‌های فیزیولوژیکی رشد بودند. نتایج نشان داد که اثر تاریخ کاشت بر عملکرد دانه، تعداد دانه در سنبله و تعداد دانه پوک در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. تاریخ کاشت 10 آبان با افزایش تعداد دانه پوک و تاریخ کاشت 10 آذر با کاهش تعداد دانه در سنبله باعث کاهش عملکرد گردیدند. در اغلب صفات مورد بررسی بین ارقام و لاین‌های جو مورد استفاده در سطح احتمال یک درصد اختلاف معنی دار وجود داشت. بیشترین عملکرد دانه را رقم اکسین با میانگین 7710 کیلوگرم در هکتار در تاریخ کاشت 25 آبان و لاین WB-9519 نیز در همین تاریخ کاشت با میانگین 7226 کیلوگرم در هکتار تولید کردند. تاریخ کاشت 25 آبان که بیشترین تعدا دانه در سنبله و عملکرد دانه را داشت، بیشترین سطح برگ و سرعت جذب خالص را نیز ایجاد کرد. بیشترین میزان نیتروژن دانه در تاریخ کاشت‌های زود هنگام در لاین WB-95-3 مشاهده شد، و در تاریخ کاشت دیر هنگام، نیتروژن دانه کاهش یافت. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که کاشت زود هنگام جو، عملکرد دانه را کاهش داد و همچنین کاشت رقم اکسین در 25 آبان در منطقه غیزانیه بهترین عملکرد دانه را به همراه داشت. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

9 - اثر نانو کلات پتاسیم و آسکوربیک اسید بر عملکرد و برخی خصوصیات کیفی دانه لوبیا چشم بلبلی (Vigna unguiculata L.) رقم کامران
سارا برات زاده طیب ساکی نژاد2* تیمور بابایی نژاد

به منظور بررسی تاثیر نانو کلات پتاسیم و آسکوربیک اسید بر اسید بر عملکرد و برخی خصوصیات کیفی دانه لوبیا چشم بلبلی تحقیقی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکراردرسال زراعی1396-1395 در مزرعه تحقیقاتی شهید سالمی شهرستان اهواز به اجرا در آمد. فا چکیده کامل

به منظور بررسی تاثیر نانو کلات پتاسیم و آسکوربیک اسید بر اسید بر عملکرد و برخی خصوصیات کیفی دانه لوبیا چشم بلبلی تحقیقی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکراردرسال زراعی1396-1395 در مزرعه تحقیقاتی شهید سالمی شهرستان اهواز به اجرا در آمد. فاکتورهای آزمایش شامل مقادیر مختلف نانو کلات پتاسیم در سه سطح (صفر، دو و چهار لیتر در هکتار) و مقادیر مختلف آسکوربیک اسید در سه سطح (صفر، 15 و 30 میلی مولار) بود. نتایج آزمایش نشان داد که تفاوت بین سطوح مختلف نانو کلات پتاسیم و آسکوربیک اسید از نظر تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، درصد پروتئین و درصد پتاسیم از نظر آماری در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. از بین صفات اندازه گیری شده فقط برهمکنش نانو کلات پتاسیم و آسکوربیک اسید بر شاخص برداشت در سطح پنچ درصد معنی‌دار بود. بیشترین شاخص برداشت با کاربرد چهار لیتر در هکتار نانو کلات پتاسیم و محلول‌پاشی با 30 میلی‌مولار اسید آسکوربیک با 68/39 درصد و کمترین شاخص برداشت در تیمار عدم محلول پاشی با 03/24 درصد حاصل شد. بیشترین عملکرد دانه در کاربرد چهار لیتر در هکتار نانو کلات پتاسیم و محلول‌پاشی با 30 میلی‌مولار آسکوربیک اسید به ترتیب با 3640 و 3183 کیلوگرم در هکتار بدست آمد و کمترین عملکرد دانه در تیمار عدم محلول پاشی حاصل شد. بیشترین درصد پروتئین دانه در محلول‌پاشی با جهار لیتر در هکتار نانو کلات پتاسیم و 30 میلی‌مولار آسکوربیک اسید به ترتیب با 02/22 و 57/23 درصد حاصل شد و کمترین درصد پروتئین دانه در تیمار عدم محلول پاشی بدست آمد. لذا با توجه به نتایج بدست آمده محلول پاشی چهار لیتر در هکتار نانو کلات پتاسیم و 30 میلی‌مولار آسکوربیک اسید باعث افزایش عملکرد کمی و کیفیدانه لوبیا چشم بلبلی گردید. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

10 - بررسی تاثیر تاریخ‌های مختلف کاشت بر خصوصیات کمی و کیفی سویا در خوزستان
عبدالله بحرانی مریم سالاری

10.2./jpps.2023.703388

به منظور تعیین بهترین تاریخ کاشت در دو رقم سویا، آزمایشی در شهرستان رامهرمز به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1395 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه تاریخ کاشت 10 مرداد، 25 مرداد و 10 شهریور در کرت‌های اصلی و دو رقم سویا شامل 504 چکیده کامل

به منظور تعیین بهترین تاریخ کاشت در دو رقم سویا، آزمایشی در شهرستان رامهرمز به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1395 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه تاریخ کاشت 10 مرداد، 25 مرداد و 10 شهریور در کرت‌های اصلی و دو رقم سویا شامل 504 و سالند در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. تجزیه آماری صفات اندازه‌گیری شده نشان داد که تاریخ کاشت اثر معنی‌داری بر ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته، تعداد بوته در متر مربع، شاخص برداشت و درصد پروتئین دانه داشت. اثر رقم بر صفات ارتفاع بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد بوته در متر مربع، وزن کل ماده خشک، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه معنی‌دار شد. رقم سالند در تاریخ کاشت دوم بالاترین وزن هزار دانه را با میانگین 2/148 گرم و در تاریخ کاشت سوم کمترین وزن هزار دانه را با میانگین 8/103 گرم را به دست آورد. درصد روغن دانه در هیچ کدام از صفات معنی‌دار نشد . درصد پروتئین دانه تحت تاثیر تیمار تاریخ کاشت قرار گرفت و در تاریخ کاشت سوم کاهش آن معنی‌دار شد. وزن هزار دانه با درصد پروتئین دانه همبستگی مثبت معنی‌دار در سطح یک درصد داشت . در نهایت بر اساس یافته‌های این تحقیق، می‌توان رقم سالند را برای تاریخ کاشت 25 مرداد و رقم 504 را برای تاریخ کاشت 10 مرداد و 10 شهریور در منطقه مورد مطالعه توصیه نمود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

11 - مقایسه کارایی کودهای زیستی نیتروژن و فسفر بر عملکرد کمی و کیفی رقم پیشتاز گندم
وحید روزبهانی امین فرنیا امین فتحی

به منظور بررسی اثر کود زیستی نیتروژن و فسفر بر ویژگی های کمی و کیفی رقم پیشتاز گندم، این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌ های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392-1391 در منطقه اشترینان استان لرستان انجام شد. فاکتورها شامل چهار نوع کود زیستی نیتروژن (نیتروکسین، چکیده کامل

به منظور بررسی اثر کود زیستی نیتروژن و فسفر بر ویژگی های کمی و کیفی رقم پیشتاز گندم، این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌ های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392-1391 در منطقه اشترینان استان لرستان انجام شد. فاکتورها شامل چهار نوع کود زیستی نیتروژن (نیتروکسین، نیترو‌کارا، سوپرنیتروپلاس و شاهد) و چهار نوع کود زیستی فسفر (بیوفسفر، فسفات بارور 2، فسفر به‌رشد و شاهد) بود. نتایج نشان داد بیشترین مقادیر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، درصد کربوهیدرات دانه و درصد پروتئین دانه به ‌ترتیب با میانگین 568 گرم در متر مربع، 2/1329 گرم در متر مربع، 73% و 13% در تیمار کود سوپرنیتروپلاس مشاهده شد. منابع کودهای زیستی فسفر باعث افزایش مقادیر کمی این صفات نسبت به تیمار شاهد شدند. بیشترین عملکرد بیولوژیکی با مصرف کود فسفر به‌رشد با میانگین 2/1325 گرم در متر مربع به دست آمد که نسبت به تیمار شاهد 40% افزایش داشت. تفاوت عملکرد بیولوژیکی در این تیمار با تیمار شاهد در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. به طور کلی نتایج این بررسی نشان داد کاربرد کود زیستی فسفات بارور 2 به همراه کود زیستی نیتروپلاس باعث بهبود اجزای عملکرد و در نهایت بهبود عملکرد کمی و کیفی گندم نسبت به حالت عدم مصرف هر یک از کودهای زیستی نیتروژن و فسفر شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

12 - اثر تنش خشکی آخر فصل و محلول پاشی نیتروژن بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیک گندم دوروم
مجید رستمی عبدالرضا احمدی هدا محمدی

به منظور مطالعه تاثیر تنش خشکی آخر فصل و همچنین محلول‌پاشی اوره بر ویژگی‌های فیزیولوژیک و همچنین عملکرد دانه گندم، آزمایشی به صورت کرت‌های نواری در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجراشد. فاکتور افقی این آزمایش شامل 3 سطح آبیاری ( = IR1آبیاری کامل تمام فصل، IR چکیده کامل

به منظور مطالعه تاثیر تنش خشکی آخر فصل و همچنین محلول‌پاشی اوره بر ویژگی‌های فیزیولوژیک و همچنین عملکرد دانه گندم، آزمایشی به صورت کرت‌های نواری در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجراشد. فاکتور افقی این آزمایش شامل 3 سطح آبیاری ( = IR1آبیاری کامل تمام فصل، IR2 = قطع آبیاری در مرحله خمیری شدن دانه‌ها و = IR3 قطع آبیاری در مرحله شیری شدن دانه‌ها) و فاکتور عمودی شامل چهار سطح محلول‌پاشی کود اوره (N1 = شاهد، N2 = محلول‌پاشی اوره به میزان 20 کیلوگرم در هکتار در مرحله گل دهی،N3 = محلول‌پاشی اوره به میزان 20 کیلوگرم در هکتار در مرحله شیری وN4 = محلول‌پاشی اوره به میزان 20 کیلوگرم در هکتار در دو مرحله گل‌دهی و شیری شدن دانه) بود. بر اساس نتایج آزمایش اثر سطوح مختلف آبیاری و همچنین اثر متقابل آبیاری و محلول پاشی نیتروژن بر محتوای نسبی آب برگ معنی‌دار شد، ولی محلول‌پاشی نیتروژن تاثیر معنی‌داری بر این صفت نداشت. اثرات مربوط به تیمارهای آزمایشی و همچنین اثر متقابل آن‌ها بر شاخص کلروفیل برگ گندم معنی‌دار بود. بر اساس نتایج فقط اثر تیمارهای آبیاری بر کاهش درجه حرارت پوشش گیاهی و همچنین وزن هکتولیتر معنی‌دار شد. سطوح مختلف آبیاری و محلول‌پاشی و همچنین برهمکنش آن‌ها تاثیر معنی داری بر میزان پروتئین دانه داشتند و بیشترین درصد پروتئین مربوط به تیمار حذف آبیاری از مرحله شیری شدن دانه‌ها و کمترین مقدار آن مربوط به تیمار آبیاری کامل بود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

13 - پاسخ های اگروفیزیولوژیک گیاه زراعی جو به کاربرد برخی هورمون های رشد گیاهی تحت شرایط دیم
صبریه نجف نیا علی حاتمی محمد جواد زارع

به منظور بررسی اثر برخی هورمون های گیاهی مختلف به صورت کاربرد تنها یا ترکیبی، بر عملکرد دانه، اجزاء عملکرد و محتوای پروتئین رقم جو سرارود تحت شرایط دیم در سال 1393-1392 مطالعه مزرعه ای صورت گرفت. آزمایش انجام شده در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ایلام، به صورت بلوک های کامل تص چکیده کامل

به منظور بررسی اثر برخی هورمون های گیاهی مختلف به صورت کاربرد تنها یا ترکیبی، بر عملکرد دانه، اجزاء عملکرد و محتوای پروتئین رقم جو سرارود تحت شرایط دیم در سال 1393-1392 مطالعه مزرعه ای صورت گرفت. آزمایش انجام شده در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ایلام، به صورت بلوک های کامل تصادفی، تیمارها شامل 8 سطح: شاهد، IAA، GA، KIN، IAA+GA، IAA+KIN، GA+KIN و IAA+KIN+GA و سه تکرار بود. محلول پاشی در مرحله سنبله دهی صورت گرفت. با توجه به نتایج حاصل از این آزمایش اثر هورمون های رشد بر میزان کلروفیلa، کلروفیل کل، وزن هزار دانه و درصد پروتئین دانه مثبت بود و بیشترین میزان کلروفیل a، کلروفیل کل، وزن هزار دانه و درصد پروتئین دانه از کاربرد توأم IAA+KIN حاصل گردید که به ترتیب سبب افزایش 85/9، 60/10، 69/8 و 97/6 درصدی نسبت به تیمار شاهد شد. هر چند ارتفاع بوته، تعداد سنبله در واحد سطح، تعداد دانه در سنبله، عملکرد دانه و شاخص برداشت در این آزمایش معنی دار نشد. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که محلول پاشی هورمون های گیاهی بر صفات زراعی جو تحت شرایط کشت دیم اثرات مثبت محدودی دارد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

14 - اثر تاریخ کاشت و کاربرد کودهای شیمیایی و زیستی بر خصوصیات کمی و کیفی بادام زمینی
علی سپهری حسن شهبازی

به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و کودهای زیستی و شیمیایی بر عملکرد بادام زمینی آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه بوعلی سینا انجام شد. سه تاریخ کاشت اول ،10 و20 خرداد در کرت‌های اصلی و مصرف کود در چهار سطح شامل کود شیمی چکیده کامل

به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و کودهای زیستی و شیمیایی بر عملکرد بادام زمینی آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه بوعلی سینا انجام شد. سه تاریخ کاشت اول ،10 و20 خرداد در کرت‌های اصلی و مصرف کود در چهار سطح شامل کود شیمیایی فسفاته کامل‌ به همراه50 درصد کود شیمیایی نیتروژنه + کود زیستی نیتروژنه، کود شیمیایی نیتروژنه کامل به همراه 50 درصد کود شیمیایی ‌فسفاته + کود زیستی فسفره، 50 درصد کود شیمیایی نیتروژنه به همراه 50 درصد کود شیمیایی‌ فسفاته + کاربرد توام کودهای زیستی نیتروژنه و فسفره و ‌استفاده 100 در صد از کودهای شیمیایی در کرت‌های فرعی بود. اثر تاریخ کاشت، کود و اثر متقابل تاریخ کاشت و کود، برای تعداد‌ دانه‌ در بوته، عملکرد اقتصادی، عملکرد زیست شناختی، درصد و عملکرد‌ روغن و پروتئین دانه، در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار شد. در تاریخ کاشت اول مصرف کود شیمیایی کامل با عملکرد پروتئین دانه 43/268 کیلو گرم در هکتار و کاربرد توام کود زیستی و شیمیایی نیتروژنه + فسفره با عملکرد پروتئین دانه 10/236 کیلو گرم در هکتار برتری نشان دادند. در تاریخ کاشت سوم کمترین میزان روغن و پروتئین‌دانه بدست آمد. لذا تاریخ کاشت اول خرداد و مصرف تلفیقی کودهای زیستی و شیمیایی نیتروژنه و فسفره برای کاشت بادام زمینی در همدان قابل توصیه است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

15 - Plant Growth Regulators Improve Yield and Yield Components of Wheat under Deficit Irrigation Treatments With Considering the Productive Capacity
MOHAMMAD HASHEM AZIZI ALI SOLEYMANI Ali Soleymani HAMID REZA JAVANMARD

10.30486/roce.2023.707588

Plant Growth Regulators Improve Yield and Yield Components of Wheat under Deficit Irrigation Treatments With Considering the Productive CapacityMohammad Hashem Azizi 1 , Ali Soleymani 1,2* , and Hamid Reza Javanmard 11- Department of Agronomy and Plant Breeding, Isfahan چکیده کامل

Plant Growth Regulators Improve Yield and Yield Components of Wheat under Deficit Irrigation Treatments With Considering the Productive CapacityMohammad Hashem Azizi 1 , Ali Soleymani 1,2* , and Hamid Reza Javanmard 11- Department of Agronomy and Plant Breeding, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University,Isfahan, Iran 2- Plant Improvement and Seed Production Research Center, Isfahan (Khorasgan) Branch,Islamic Azad University, Isfahan, Iran*Corresponding email address: a.soleymani444@gmail.com Received: 15 November October 2022 Accepted: 28 January 2023AbstractWheat (Triticum aestivum L.) is one of the major crop plants, which is an important source of various compounds such as carbohydrates, lipids, proteins, and nutrients. Several methods have been used so far to improve wheat growth, seed yield and yield competition under drought stress, and one of the most important one is application of different plant growth regulators (PGRs). In order to determine the effects of different PGRs on the grain yield and yield components of wheat under water shortage treatments, an experiment was designed as a split plot on the basis of a complete randomized block design with three replications in two different experimental locations, namely Abarkuh and Faragheh in 2018-2019. Main plots were the evaporation from the pan class A, namely control treatment (80 mm), 100 mm, and 120 mm evaporation from pan class A, and subplots were control treat (water), foliar application of PGRs of gibberellic acid (GA3 at 100 mgL-1), salicylic acid (SA at 1.5 mM), benzyl adenine (BA at 60 mgL-1), GA3+SA, as well as superoxide dismutase (SOD at 5 gL-1). In this experiment the effects of irrigation treatments and foliar application of PGRs were significant on all experimental characteristics, such as plant height, spike length, the number of tillers per plant, and peduncle length. The highest values of plant height (68.06 cm), spike length (8.81 cm), the number of tillers per plant (3.37), and peduncle length (9.55 cm) was related to 80 mm evaporation from pan class A, and combined application of gibberellic acid and salicylic acid also had obtained the maximum plant height (69.47 cm), spike length (9.23 cm), the number of tillers per plant (3.93), and peduncle length (10.40 cm). The maximum value of plant height (71.27 cm), spike length (10.53 cm), the number of tillers per plant (5.47), and peduncle length (11.69 cm) was related to interaction between 80 mm evaporation from pan class A, and combined application of gibberellic acid and salicylic acid. Other experimental characteristics such as leaf area index (LAI), the number of grains per spike, one thousand grain weight, grain yield, biological yield and harvest index (HI) were significantly affected by irrigation treatments and different PGRs. The highest values of LAI at anthesis stage (187.71), the number of grains per spike (28.53), one thousand grain weight (32.35 g), grain yield (555.18 ton/ha), biological yield (1178.92 ton/ha), and harvest index (47.11 %) were obtained for interaction between 80 mm evaporation from pan class A and combined application of gibberellic acid and salicylic acid. According to the findings, the combined application of gibberellic acid and salicylic acid was the most effective treatments followed by usage of superoxide and benzyl adenine which reveal the importance of application of plant hormones for wheat growth under drought conditions. To sum up, it is important to use tested PGRs to increase wheat yield and yield components particularly under drought stress condition. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

16 - The Types of Plant Growth Regulators on Grain Yield and Yield Components of Barley (Hordeum vulgare L.) in Water Stress Condition
MOHAMMAD REZA ASKARNEJAD ALI SOLEYMANI HAMID REZA JAVANMARD

10.30486/roce.2022.707321

The Types of Plant Growth Regulators on Grain Yield and Yield Components of Barley (Hordeum vulgare L.) in Water Stress Condition Mohammad Reza Askarnejad1, Ali Soleymani1,2*, and Hamid Reza Javanmard1 1-Department of Agronomy and Plant Breeding, Isfahan (Khorasgan) چکیده کامل

The Types of Plant Growth Regulators on Grain Yield and Yield Components of Barley (Hordeum vulgare L.) in Water Stress Condition Mohammad Reza Askarnejad1, Ali Soleymani1,2*, and Hamid Reza Javanmard1 1-Department of Agronomy and Plant Breeding, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran 2-Plant Improvement and Seed Production Research Center, Isfahan (Khorasgan) Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran *Corresponding email address: a.soleymani444@gmail.com Received: 20 March 2022 Accepted: 2 June 2022 Abstract Iran is climatically located in semi-arid and arid zones, as stressful environment in the world, Barley is one of the stress-tolerant crops that adapted to salinity and drought simultaneously. In order to evaluate the impacts of different plant growth regulators (PGR) on the grain yield and yield components of irrigated barley crop under water low or deficit irrigation condition, an experiment was conducted as a split plot with three replications in two different experimental fields, namely Abarkuh and Faragheh in 2018-2019 cropping year. Main plots were irrigation after the evaporation from the class A pan, namely control (80 mm) (S1), 100 mm (S2), and 120 mm (S3), and the subplots were the PGR application by spraying water (control) (P1), gibberellic acid (GA3 at 110 mg/l) (P2), salicylic acid (SA at 1.5 mM) (P3), benzyl adenine (BA6 at 60 mg/l) (P4), GA3 (110 mg/l) + SA (1.5 mM) (P5), and superoxide dismutase (SOD at 5 mg/l) (P6) solutions in water. In this experiment the effects of experiment treatments were affected plant height, leaf area index (LAI), the number of tillers per plant, peduncle length, spike length, the number of seed per spike, one thousand grain weight, grain yield, biological yield, harvest index (HI), and grain protein significantly. The highest values of plant height (102.64 cm), leaf area index (3.62), the number of tillers per plant (4.27), peduncle length (26.02 cm), spike length (7.87 cm), the number of seed per spike (33.09), one thousand grain weight (39.86 g), grain yield (3.06 t/ha), biological yield (5.62 t/ha), harvest index (54.53%), and grain protein (11.82%) was related to 80 mm evaporation from the Pan class A and combined application GA3 and SA. All PGRs, particularly the combined application of SA and GA3 followed by superoxide dismutase significantly increased nutrient uptake, grain yield, grain protein, and yield components of barley. In conclusion, it is important to use tested PGR to increase barley yield and yield components particularly under drought stress condition. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

17 - اثر محلول پاشی پاکلوبوترازول در سطوح مختلف نیتروژن بر عملکرد و کیفیت دانه سوپرگندم
شمایل سالمی پاریزی محمدنبی ایلکایی فرزاد پاک نژاد فیاض آقایاری مهدی صادقی شعاع

پاکلوبوترازول یک تنظیم کننده رشد گیاهی است که موجب کاهش جیبرلین در گیاه می شود. در این پژوهش به بررسی اثر محلول پاشی پاکلوبوترازول و نیتروژن بر عملکرد و کیفیت دانه رقم هیبرید سوپرگندم در منطقه کرج، بر اساس طرحی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چکیده کامل

پاکلوبوترازول یک تنظیم کننده رشد گیاهی است که موجب کاهش جیبرلین در گیاه می شود. در این پژوهش به بررسی اثر محلول پاشی پاکلوبوترازول و نیتروژن بر عملکرد و کیفیت دانه رقم هیبرید سوپرگندم در منطقه کرج، بر اساس طرحی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 97-1396 پرداخته شد. عامل اصلی در این آزمایش سه سطح مختلف نیتروژن (60، 105 و 150 کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره و عامل دوم دو سطح پاکلوبوترازول (صفر و 200 میلی گرم بر لیتر) بود. نتایج نشان داد که کاربرد پاکلوبوترازول موجب افزایش عملکرد دانه و کیفیت دانه گندم شد و با افزایش مقدار نیتروژن عملکرد، اجزای عملکرد و کیفیت دانه گندم افزایش یافت. بیشترین مقدار عملکرد دانه 05/14 تن در هکتار، تعداد دانه در سنبله 35/89 دانه، شاخص برداشت 41/43 درصد و پروتئین دانه 44/12 درصد مربوط به اثرات متقابل 150 کیلوگرم در هکتار نیتروژن و کاربرد پاکلوبوترازول بود. بنابراین به منظور افزایش عملکرد و کیفیت دانه گندم مصرف پاکلوبوترازول به همراه نیتروژن 150 کیلوگرم در هکتار قابل توصیه است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

18 - مطالعه کارایی مصرف نیتروژن و صفات مرتبط با آن در غلات سرمادوست
علی راحمی کاریزکی عباس بیابانی شهریار کاظمی حسین صبوری مارال اعتصامی

نیتروژن مهم‌ترین عامل محدودکننده رشد و عملکرد گیاهان زراعی، به خصوص غلات است. لذا با هدف بررسی کارایی مصرف نیتروژن و اجزای آن در غلات مختلف تحت شرایط عدم استفاده از نیتروژن و شرایط مطلوب نیتروژن، آزمایشی مزرعه‌ای به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تک چکیده کامل

نیتروژن مهم‌ترین عامل محدودکننده رشد و عملکرد گیاهان زراعی، به خصوص غلات است. لذا با هدف بررسی کارایی مصرف نیتروژن و اجزای آن در غلات مختلف تحت شرایط عدم استفاده از نیتروژن و شرایط مطلوب نیتروژن، آزمایشی مزرعه‌ای به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار در دانشگاه گنبد کاووس در سال 97-1396 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل غلات در 7 سطح شامل گندم نان رقم کوهدشت (Triticum Aestivum L.)، گندم دوروم رقم سیمره (Triticum turgidum L.)، جو شش ردیفه رقم صحرا، جو دو ردیفه رقم خرم، جو لخت لاین17 (Hordeum vulgare L.)، یولاف زراعی رقم کانادایی (Avena sativa L.) و تریتیکاله رقم جوانیلو (Triticosecale Wittmack L.) و عامل نیتروژن در دو سطح شاهد (صفر) و مطلوب مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر متقابل غلات × نیتروژن بر کارایی بهره‌وری نیتروژن، کارایی جذب نیتروژن، کارایی مصرف نیتروژن، شاخص برداشت نیتروژن، درصد نیتروژن و پروتئین دانه اثر معنی‌داری نداشت. اما اثر اصلی نیتروژن و غلات بر کارایی جذب نیتروژن، کارایی مصرف نیتروژن و درصد پروتئین دانه در سطح یک درصد معنی‌دار بود. در حالی که شاخص برداشت تنها تحت تاثیر غلات قرار گرفت، همچنین انتقال مجدد نیتروژن تحت تاثیر غلات، نیتروژن و اثر متقابل این دو قرار گرفت. در نهایت نتایج این آزمایش نشان داد که در شرایط مطلوب نیتروژن در تمام غلات مورد مطالعه، کارایی مصرف نیتروژن افزایش یافت. کارآیی مصرف نیتروژن متشکل از دو جزء کارآیی جذب نیتروژن و کارآیی بهره‌وری نیتروژن است درنتیجه، افزایش در کارآیی مصرف نیتروژن بیش‌تر به‌دلیل بهبود در کارآیی جذب نیتروژن می‌باشد. همچنین در تمام غلات در شرایط مطلوب نیتروژن درصد پروتئین و عملکرد دانه افزایش یافت که افزایش درصد پروتئین ناشی افزایش انتقال مجدد نیتروژن بود. از طرفی جو لخت نسبت به سایر غلات از کارایی مصرف نیتروژن بالاتری برخوردار بود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

19 - اثر رژیم¬های آبياري و مقادير اسيد هيوميک بر ویژگی های کمّی و کیفی بادام زميني (Arachis hypogaea L)
سعید مهدوی Naser Mohammadian Roshan مجید عاشوری ابراهیم امیری حمیدرضا درودیان

به منظور بررسی اثر رژیم های آبياري و مقادير اسيد هيوميک بر ویژگی های کمّی و کیفی بادام زميني، آزمايشی در مزرعه یکی از بادام کاران شهرستان آستانه اشرفیه استان گیلان به صورت یک بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفي با سه تکرار در سال¬های زراعی 1397 و 1398 انجام گر چکیده کامل

به منظور بررسی اثر رژیم های آبياري و مقادير اسيد هيوميک بر ویژگی های کمّی و کیفی بادام زميني، آزمايشی در مزرعه یکی از بادام کاران شهرستان آستانه اشرفیه استان گیلان به صورت یک بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفي با سه تکرار در سال¬های زراعی 1397 و 1398 انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل رژیم آبیاری (ديم و نياز آبي 60، 80 و 100 درصد) به عنوان عامل اول (اصلی) و مقادير اسيد هيوميک (بدون کود، 3، 6 و 9 ليتر در هکتار) به عنوان عامل دوم (فرعی) بودند. نتايج پژوهش نشان داد که اثر متقابل آبياري و اسيد هيوميک بر عملکرد بيولوژيک و عملکرد غلاف و دانه معني دار بود. بيشترين عملکرد دانه در تيمار آبياري 100 و 80 درصد نياز آبي و با مصرف اسيد هيوميک 9 ليتر در هکتار به ترتيب با ميانگين 2562 و 2526 کيلوگرم در هکتار به دست آمد. عملکرد بيولوژيک در شرایط 80 و 100 درصد نياز آبی به ترتيب در 6714 و 6772 کيلوگرم در هکتار بود. بيشترين عملکرد بيولوژيک در مقادير مختلف اسيد هيوميک در تيمارهاي 9 ليتر در هکتار به مقدار 7436 کيلوگرم در هکتار مشاهده شد. عملکرد غلاف در تيمار 80 و 100 درصد نياز آبي به ترتيب در 2427 و 2435 کيلوگرم در هکتار بود. کمترين و بيشترين عملکرد غلاف در مقادير مختلف اسيدهيوميک به ترتيب در تيمارهاي بدون کود و 9 ليتر در هکتار با میانگین 1453 و 2706 کيلوگرم در هکتار بودند. تيمار 80 درصد نياز آبي گياه و مقدار اسید هیومیک مصرفی 9 لیتر در هکتار با ميانگين 745/5 کيلوگرم در هکتار، نسبت به سایر تيمارها، داراي بيشترين میزان بود. با توجه به نتایج پژوهش می توان مقدار مصرف 9 لیتر اسیدهیومیک در هکتار را با تأمین 80 درصد نیاز آبی به عنوان شرایط مناسب برای منطقه مورد مطالعه پیشنهاد نمود. پرونده مقاله

فهرست مقالات grain protein

سکوی نشر دانش

پیوندهای سایت

مراکز مرتبط

پشتیبانی

صفحات رسمی