-
دسترسی آزاد مقاله
1 - اثرتمرینات TRX بر سطوح نیتریک اکساید و هموسیستئین به عنوان شاخص-های اندوتلیال عروق و التهاب در زنان چاق غیر فعال
شیما قره داشخانی گرده عبدالعلی بنایی فر سعید صداقتی یاسر کاظم زاده کیوان ملانوروزیزمینه و هدف: مطالعات جدید نشان می دهند چاقی در بروز التهاب نقش موثری دارد، از طرفی التهاب خود می تواند عملکرد اندوتلیال عروق را تحت تاثیر قرار دهد. مقادیر بالای هموسیستئین می تواند منجر به ایجاد التهاب و آسیب اندوتلیوم عروقی گردد. همچنین نیتریک اکساید نیز به عنوان یکی ا چکیده کاملزمینه و هدف: مطالعات جدید نشان می دهند چاقی در بروز التهاب نقش موثری دارد، از طرفی التهاب خود می تواند عملکرد اندوتلیال عروق را تحت تاثیر قرار دهد. مقادیر بالای هموسیستئین می تواند منجر به ایجاد التهاب و آسیب اندوتلیوم عروقی گردد. همچنین نیتریک اکساید نیز به عنوان یکی از عوامل تاثیر گذار بر عملکرد اندوتلیال مورد توجه می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر 8هفته تمرینات TRX بر سطوح هموسیستئین ((Hcy و نیتریک اکساید ((NO در زنان چاق غیرفعال انجام گرفته است.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 28 زن چاق بـا میـانگین سـنی: 82/0±34/44 سـال بطور تصادفی در دو گروه TRX (16نفر)و کنترل (16نفر) قرار گرفتند. برنامه گروه تجربی شامل تمرین TRX به مدت هشت هفته و سـه روز در هفتـه به مدت 60-50 دقیقه انجـام شد. مقادیر سرمی هموسیستئین ، نیتریک اکساید قبل و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینات اندازه گیری شد. از آزمونهای تی مستقل و وابسته جهت بررسی اختلاف بین گروهها و تغییـرات درون گروهی استفاده شد.نتایج: پس از انجام هشت هفته تمرینات TRX نتایج مقایسه های درون گروهی و بین گروهی نشان داد میانگیـن شاخص هموسیستئین در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت (p=0.01)، هر چند اثر تمرینات بر سطح نیتریک اکساید معنی داری نبود.نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش به نظر می رسد، انجام تمرینات TRX می تواند به عنوان یک شیوه تمرینی در کاهش التهاب و بهبود عملکرد اندوتلیال در زنان چاق موثر باشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
2 - Effects of instability versus high-volume resistance training on thigh muscle cross-sectional area and hormonal adaptations
Nooshin Mehrpuya Mehrzad MoghadasiIntroduction: Instability resistance training (IRT) is a combination of unique training movements aimed at improving strength, endurance, coordination, flexibility, power, and core stability within a single workout. The aim of present study was to comparison the effect چکیده کاملIntroduction: Instability resistance training (IRT) is a combination of unique training movements aimed at improving strength, endurance, coordination, flexibility, power, and core stability within a single workout. The aim of present study was to comparison the effect of instability vs. high-volume resistance training (HVRT) on thigh muscles hypertrophy and hormonal adaptations. Material & Methods: Based on physical health screening, twenty middle-aged men (aged: 26.5 ± 3.6 years; ± SD) selected as the subject. The subjects divided into two groups randomly: HVRT group (n=10) or IRT group (n=10). The subjects in the HVRT group were performed biceps brachii, triceps, chest press, lat pull down, side lateral raise, leg press, dead lift, squat, hamstring and calf sitting with 6 to 10 RMs in 4 sets and 1 min rest between sets for 8 weeks. The subjects in the IRT group were performed total resistance exercise (TRX) suspension training with 10 rep in 2 sets and 20 second rest between the sets for 8 weeks. Paired-sample t-test, independent- sample t-test, wilcoxon and Mann-witney U teases were use for data analyzing. Results: The results indicated that quadriceps and total thigh muscles cross-sectional area (CSA) were increased after two types of resistance training (P<0.05) and hamstrings CSA was increased only after HVRT method. The data indicated that growth hormone (GH) and testosterone concentration and testosterone/cortisol ratio were increased after HVRT and IRT methods (P<0.05), however for cortisol levels no significant changes were observed. Conclusions: In conclusion, it seems that instability and high volume resistance training-induced changes in anabolic hormones contribute in thigh muscles hypertrophy in untrained men. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
3 - تاثیر تمرینات TRX بر سطح سرمی واسپین در زنان دارای اضافه وزن
جواد الماسیهدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات TRX بر سطح سرمی واسپین در زنان دارای اضافه وزن بود.روش شناسی: 30 زن دارای اضافه وزن با شاخص توده بدنی 30-25 (کیلوگرم بر مترمربع) به صورت هدفمند انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه 10 نفره کنترل و تجربی تقسیم شدند. در چکیده کاملهدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات TRX بر سطح سرمی واسپین در زنان دارای اضافه وزن بود.روش شناسی: 30 زن دارای اضافه وزن با شاخص توده بدنی 30-25 (کیلوگرم بر مترمربع) به صورت هدفمند انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه 10 نفره کنترل و تجربی تقسیم شدند. در ابتدا آزمودنی‌های گروه تجربی در طی سه جلسه با هدف آشنایی با حرکات تمرینیTRX و مکان تمرین به باشگاه مراجعه نمودند. تکنیک‌های صحیح انجام حرکات آموزش داده شد و اندازه‌گیری‌های قد، وزن، شاخص توده بدنی و نسبت دور کمر به لگن انجام شد. همچنین 24 ساعت قبل از شروع اولین جلسه تمرینی، اولین نمونه خون از آنها گرفته شد.تمریناتTRX هر جلسه به مدت 24 جلسه در طول 8 هفته برگزار شد. تمرین زمان مشخصی در نظر گرفته شد که هر آزمودنی نسبت به توان و قدرت بدنی خود بتواند تعداد تکرار مشخصی را انجام دهد. در هفته اول و دوم دوره تمرینی، مدت زمان هر تمرین 30 ثانیه بود و در هفته‌های بعدی به 1 تا 1:30 دقیقه رسانده شد.48 ساعت بعد از دوره 8 هفته، دومین نمونه خون از آنها گرفته شد. سطح سرمی واسپین و ترکیب بدنی و نسبت دور کمر به لگن (WHR)) اندازه‌گیری شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان دادند که میزان سطح سرمی واسپین، نسبت دور کمر به دور لگن و شاخص توده بدنی بعد از اعمال 8 هفته تمرین TRX کاهش پیدا کرد. نتیجه گیری: تمرینات TRX بر سطح سرمی واسپین در زنان دارای اضافه وزن تاثیر گذار است. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
4 - مقایسه سه روش تمرینی کار با وزنه،ایروبیک، TRX بر ترکیب بدن زنان شهر صدرا
سما زارعی قباد حسن پور ماریا رحمانی قبادیچاقی و کم تحرکی از عوامل اصلی بروز بیماری های قلبی عروقی و متابولیکی هستند؛ اگرچه نقش فعالیت های بدنی بر سلامت افراد گزارش شده است، اما نوع تمرین و مطلوب ترین شیوه فعالیت بدنی بر بهبود ترکیب بدنی هنوز مورد توجه محققین است. از این رو مطالعه حاضر با هدف مقایسه سه شیوه تمر چکیده کاملچاقی و کم تحرکی از عوامل اصلی بروز بیماری های قلبی عروقی و متابولیکی هستند؛ اگرچه نقش فعالیت های بدنی بر سلامت افراد گزارش شده است، اما نوع تمرین و مطلوب ترین شیوه فعالیت بدنی بر بهبود ترکیب بدنی هنوز مورد توجه محققین است. از این رو مطالعه حاضر با هدف مقایسه سه شیوه تمرین هوازی، مقاومتی سنتی و TRX بر ترکیب بدنی زنان شهر صدرا بود. در این تحقیق کاربردی تعداد 24 زن با محدوده سنی 27 تا 32 سال و محدوده وزن 60 تا 65 کیلوگرم به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروه های (1) تمرین هوازی، (2) تمرین مقاومتی و (3) تمرین TRX تقسیم شدند. سپس آزمودنی های هر گروه در طول دوره هشت هفته ای تمرینات منتخب را برای سه جلسه در هفته و هر جلسه 40 تا 60 دقیقه انجام دادند. درصد چربی بدن، توده مواد معدنی، توده پروتئین بدن، درصد آب بدن و توده خالص بدن در پیش آزمون و پس آزمون تحقیق توسط دستگاه ارزیابی ترکیب بدنی BOCAX1 ساخت کره جنوبی اندازه گیری شد. به نظر می رسد سه شیوه تمرین تفاوت معنی داری در تغییر ترکیب بدنی زنان نداشته است؛ همچنین عامل زمان و تعداد جلسات تمرینی به همراه ارزیابی کالری روزانه از عوامل بسیار مهم در نتایج این تحقیق بوده است. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
5 - تاثیر تمرینات مقاومتی و TRX بر میزان میوستاتین و فولستاتین و نسبت میوستاتین و فولستاتین در زنان جوان
پرستو روشندل علی یعقوبیمقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی و TRX بر میزان میوستاتین و فولیستاتین و نسبت فولیستاتین به میوستاتین در زنان جوان بود. مواد و روش‌ها: به این منظور 20 نفر از زنان جوان در گروه سنی 20 تا 30 سال به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی چکیده کاملمقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی و TRX بر میزان میوستاتین و فولیستاتین و نسبت فولیستاتین به میوستاتین در زنان جوان بود. مواد و روش‌ها: به این منظور 20 نفر از زنان جوان در گروه سنی 20 تا 30 سال به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند و تمرین مقاومتی و TRX را اجرا کردند. برنامۀ تمرینی برای هر دو گروه تمرین به صورت تمرینات دایره‌ای با توالی 3 جلسه در هفته، به مدت 8 هفتۀ انجام شد. تمرین اصلی در هفت ایستگاه دایره‌ای شامل اسکات، پرس پا، پرس سینه، اکستنشن ساق، سرشانه، پشت بازو، جلو بازو در هر دو گروه تمرین انجام شد. شدت تمرین در ابتدا با 40-50% 1RM شروع و در هفته 5 و 6 تمرین تا 60 تا 70 % 1RM افزایش داشت. برای مقایسه بین گروهی از آزمون کوواریانس و برای مقایسه درون گروهی از آزمون تی وابسته در سطح معناداری 05/0p< انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که سطح سرمی میوستاتین و فولیستاتین بعد از 8 هفته تمرین مقاومتی افزایش معناداری داشت، اما این تغییرات در گروه تمرین TRX معنادار نبود. یافته‌ها نشان داد که 8 هفته تمرینات مقاومتی و TRX بر نسبت فولیستاتین به میوستاتین زنان جوان تأثیر معناداری ندارد. همچنین مشخص شد که در مقایسه پس‌آزمون گروهها نیز بین سطح سرمی میوستاتین، فولیستاتین و نسبت فولیستاتین بر میوستاتین در گروه‌های تمرین مقاومتی و تمرین TRX بعد از 8 هفته تفاوت معناداری وجود ندارد.نتیجهگیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت که تمرینات مقاومتی می‌تواند باعث تحریک بیان ژن میوستاتین و فولیستاتین در نمونه‌های انسانی شود. نتایج این پژوهش می‌تواند به عنوان یک نوع مداخله تمرینی در برنامه‌های توانبخشی و تمرینات بدنسازی در زنان جوان غیر فعال مورد استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
6 - تأثیر هشت هفته تمرینات TRX و CRX بر شاخص‌های ترکیب بدن و پروفایل لیپیدی زنان جوان دارای اضافه وزن
نسیم علیمرادی هانیه نوراللهی فاطمه حسینیروشها: 59 آزمودنی به روش تصادفی ساده به سه گروه تمرین TRX (20 نفر)، CRX (19 نفر) و CG (20 نفر) تقسیم شدند. برنامه هر دو گروه تمرینی شامل 10 دقیقه گرم کردن با انواع حرکات کششی و نرمشی و سپس انجام 10 حرکت ایستگاهی به صورت دایره‌ای به مدت 30 تا 40 دقیقه بود که در انتها با چکیده کاملروشها: 59 آزمودنی به روش تصادفی ساده به سه گروه تمرین TRX (20 نفر)، CRX (19 نفر) و CG (20 نفر) تقسیم شدند. برنامه هر دو گروه تمرینی شامل 10 دقیقه گرم کردن با انواع حرکات کششی و نرمشی و سپس انجام 10 حرکت ایستگاهی به صورت دایره‌ای به مدت 30 تا 40 دقیقه بود که در انتها با 10 دقیقه حرکات کششی برای سرد کردن، به پایان می‌رسید؛ با این تفاوت که گروه TRX با کش مقاومتی و گروه CRX با وزنه تمرین کردند. متغیرهای پژوهش، قبل و بعد از تمرینات اندازه‌گیری شدند. برای آنالیز داده‌ها از آزمون ANOVA یک‌راهه و تست تعقیبی بونفرونی در سطح معنی‌داری 05/0 استفاده شد.یافته‌ها: مقایسه نتایج پس‌آزمون BMI و WHR به‌وسیله آزمون تعقیبی نشان داد که این متغیرها در گروه TRX نسبت به گروه‌های CRX و CG کاهش معنی‌داری داشته است. در حالی‌که متغیر PBF در گروه‌های TRX و CRX نسبت به CG کاهش معنی‌داری را نشان داد. همچنین در شاخص‌های پروفایل لیپیدی TG، VLDL-C، HDL-C و TC/HDL-C گروه TRX نسبت به گروه‌های CRX و CG بهبود معنی‌داری را نشان داد. در شاخص‌های TC، LDL-C و LDL-C/HDL-C، در هر دو گروه تمرینی نسبت به CG بهبود معنی‌دار مشاهده شد (05/0≥P).نتیجهگیری: نتایج این پژوهش پیشنهاد می‌کند که یک دوره هشت هفته‌ای تمرینات TRX و CRX بر بهبود شاخص‌های ترکیب بدن و پروفایل لیپیدی زنان جوان دارای اضافه وزن، مؤثر می‌باشد؛ اما نکته حائز، اهمیت اثربخشی بیشتر تمرینات TRX در مقایسه با CRX می‌باشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
7 - The Effects of Eight Weeks of TRX Exercises on Range of Motion and uneven shoulder in Beach Volleyball Players
Saeid Rostami Bijan Rajaeian Mehrnoosh Esmaeilian Faezeh RahmaniBackground: Shoulder joint injuries are common among athletes performing overhead movements, and studies have shown that repetitive small impacts during throwing motions lead to chronic negative adaptations in the soft tissues of the shoulder joint. Therefore, the prese چکیده کاملBackground: Shoulder joint injuries are common among athletes performing overhead movements, and studies have shown that repetitive small impacts during throwing motions lead to chronic negative adaptations in the soft tissues of the shoulder joint. Therefore, the present study aimed to investigate the effects of an 8-week TRX exercise program on the range of motion and degree of shoulder imbalance in beach volleyball players.Methods: The study included 30 female beach volleyball players. After collecting demographic information, the participants were divided into control and experimental groups. Range of motion and degree of uneven shoilderwere measured using a goniometer and scoliometer. Following the 8-week exercise program, the same tests were conducted on both groups, and the data were recorded. In the statistical analysis, paired t-tests and independent t-tests were used to test the hypotheses after confirming the normal distribution of the data.Results: The results showed a significant difference between pre-test and post-test measurements in the experimental group following the 8-week TRX exercise program, while no significant difference was observed between pre-test and post-test measurements in the control group. Additionally, the results of the independent t-test indicated a significant difference between post-test measurements of the experimental group and the control group.Conclusion: Considering the effects of the TRX exercise protocol on the range of motion and uneven shoilderin female beach volleyball players, it is recommended for coaches and athletes in the beach volleyball field to incorporate TRX exercise protocols, specifically targeting the prevention of muscle injuries and addressing irregularities such as shoulder imbalances پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد
پیوندهای سایت
مراکز مرتبط
پشتیبانی
صفحات رسمی
حقوق این وب‌سایت متعلق به سامانه مدیریت نشریات دانشگاه آزاد اسلامی است.
حق نشر © 1403-1400