-
دسترسی آزاد مقاله
1 - تلفیق روش کچرز با میکرواستخراج مایع-مایع پخشی مبتنی بر مایعات یونی مغناطیسی برای استخراج آفتکشهای کارباماتی از نمونههای سیب و اندزهگیری آن ها با کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا
سجاد فرجپور محمدرضا افشار مقدم جلیل خندقیمقدمه: امروزه استفاده از آفتکشها به بخشی ضروری از فعالیتهای کشاورزی تبدیل شده است. در این بین کارباماتها به علت طول عمر نسبتاً کوتاه، اثرگذاری قوی و طیف گسترده فعالیتهای بیولوژیکی، کاربردهای گستردهای بهعنوان حشرهکش دارند. بهدلیل اینکه باقیمانده این ترکیبات در م چکیده کاملمقدمه: امروزه استفاده از آفتکشها به بخشی ضروری از فعالیتهای کشاورزی تبدیل شده است. در این بین کارباماتها به علت طول عمر نسبتاً کوتاه، اثرگذاری قوی و طیف گسترده فعالیتهای بیولوژیکی، کاربردهای گستردهای بهعنوان حشرهکش دارند. بهدلیل اینکه باقیمانده این ترکیبات در محصولات غذایی تهدید جدی برای سلامت مصرف کنندگان است، لزوم پایش باقیماندههای این آفتکش در مواد غذایی بهخوبی احساس میشود.مواد و روشها: در تحقیق حاضر تلفیقی از روش کچرز و میکرواستخراج مایع-مایع پخشی برای استخراج آفتکشهای آلدیکارب، کارباریل و پریمیکارب از نمونههای سیب توسعه داده شده و اندازهگیری آنها با کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا مجهز به آشکارساز ماورای بنفش انجام گرفت. برای این منظور تاثیر عوامل موثر در دو مرحله روش استخراج پیشنهادی بررسی و بهینهسازی شد. همچنین اعتبارسنجی روش توسعه داده شده با محاسبه ارقام شایستگی مانند محدوده خطی، حدود تشخیص و اندازهگیری، تکرارپذیری، فاکتور تغلیظ و راندمان استخراج ارزیابی گردید.یافتهها: روش پیشنهادی از قابلیت بالایی در استخراج باقیمانده آفتکشهای هدف از نمونههای سیب برخوردار بود بهطوریکه از محدوده خطی وسیعی برخوردار بوده (2000-7/10 نانوگرم در گرم) و تکرارپذیری روش بر اساس درصد انحراف استاندارد نسبی 6/2 تا 8/4 بود. تحت شرایط بهینه، کارایی روش پیشنهادی در استخراج آنالیتها 75-67 درصد، فاکتور تغلیظ بیش از 335 و حدود تشخیص و اندازهگیری به ترتیب کمتر از 2/4 و 14 نانوگرم در گرم بدست آمدند که کمتر از حد مجاز باقیمانده تعیین شده برای این آفتکشها در میوه و سبزیجات میباشد. همچنین روش مذکور بهطور موفقیتآمیزی بر روی نمونههای حقیقی سیب انجام و نتایج نشانداد که هیچکدام از آفتکشهای کارباماتی مورد نظر در نمونه های سیب مورد بررسی وجود ندارد.نتیجهگیری: در مجموع روش توسعه داده شده از قابلیت لازم برای تشخیص آفتکشهای کارباماتی در نمونههای سیب برخوردار است. از مزایای این روش میتوان ساده و قابل اعتماد بودن، مصرف حلال های سبز و زمان آنالیز کوتاه را نام برد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
2 - مقایسه کارآیی چند سم حشره کش در کنترل کرم پیلهخوار نخودHeliothis viriplaca (Lep.: Noctuidae)
فرناز سیدی صاحباریکرم پیله خوار نخودHeliothis viriplaca Hufn. یکی از آفات مهم زراعت نخود در استان آذربایجان شرقی می باشد. در سالهای اخیر استفاده بی رویه و غیر اصولی از سموم سبب بروز مقاومت در آفات از جمله جمعیت لارو های کرم پیله خوار نخود و عدم موفقیت در کنترل شیمیایی آنها گردیده است. ای چکیده کاملکرم پیله خوار نخودHeliothis viriplaca Hufn. یکی از آفات مهم زراعت نخود در استان آذربایجان شرقی می باشد. در سالهای اخیر استفاده بی رویه و غیر اصولی از سموم سبب بروز مقاومت در آفات از جمله جمعیت لارو های کرم پیله خوار نخود و عدم موفقیت در کنترل شیمیایی آنها گردیده است. این بررسی به منظور مطالعه کارآیی سموم جدید در کنترل لاروهای پیله خوار نخود درسال زراعی 1387- 1386 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعة نخود دیم رقم ILC 482 در منطقه مراغه انجام گرفت. تیمارها عبارت بودند از: ایندوکساکارب% Sc 15( ml/ha 250 و 200)، ایندوکساکارب % Ec 15(200 ml/ha) ، پریدالیل % Ec 50 ( ha ml/ 150 و200) و کارباریل kg/ha) Wp 85% 3) همراه با شاهد (آب). شمارش لاروهای زنده در 5 نوبت شامل : یک روز قبل از سمپاشی و 1، 3، 7 و 12 روز بعد از سمپاشی روی 20 بوته از بخش میانی کرت های آزمایشی و شاهد انجام گرفت و در نهایت تعداد کل پیلهها و تعداد پیلههای آفت زده روی 20 بوته در هر کرت به طور تصادفی برآورد گردید. نتایج بررسی نشان داد که بین تیمارها در روزهای هفتم و دوازدهم پس از سمپاشی اختلاف معنی داری در سطح احتمال 5 % وجود دارد. به طوری که ایندوکساکارب (Ec 15%) با دز ml/ha 200 و ایندوکساکارب (Sc15%) با دز ml/ha200، بیشترین تأثیر را داشتند. تیمار کارباریل دوازده روز پس از سمپاشی در انتهای جدول مقایسه میانگین قرار گرفته و تیمارهای پریدالیل در حد واسط این گروه ها قرار گرفتند. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
3 - پیشبینی سمیت و ضریب تقسیم اکتانول-آب آفت کش ها فنیل کاربامات با استفاده از روش الگوریتم ژنتیک- رگرسیون چندگانه خطی
عاطفه سادات نوابی طاهره مومنی اصفهانی مجید رمضانی محمد علیمرادیمطالعه ارتباط کمی ساختار-فعالیت (QSAR) مبتنی بر الگوریتم ژنتیک رگرسیون خطی چندگانه (GA-MLR) برای پیشگویی سمیت (logIC50) و لگاریتم ضریب توزیع اکتانول-آب (logPow) برخی مشتقات کاربامات به عنوان آفت کش انجام شد. ساختار ترکیبات شیمیایی با نرم افزاز گوسین 98 و روش هارتریفاک چکیده کاملمطالعه ارتباط کمی ساختار-فعالیت (QSAR) مبتنی بر الگوریتم ژنتیک رگرسیون خطی چندگانه (GA-MLR) برای پیشگویی سمیت (logIC50) و لگاریتم ضریب توزیع اکتانول-آب (logPow) برخی مشتقات کاربامات به عنوان آفت کش انجام شد. ساختار ترکیبات شیمیایی با نرم افزاز گوسین 98 و روش هارتریفاک و سری پایه G*31-6 (HF/6-31G*) بهینه شدند. توصیفگرهای مولکولی با نرمافزار دراگون محاسبه شد. مجموعه دادهها به طور تصادفی به دو دسته آموزش و آزمون تقسیم گردیدند. مناسبترین توصیفگرهای با استفاده از روش الگوریتم ژنتیک وبرگشتی تعیین شدند. بهترین مدل GA-MLR با استفاده از پارامترهای آماری مانند مجذور ضریب همبستگی (R2)، ضریب همبستگی تنظیم شده (R2adj)، ریشه مربعات میانگین خطا (RMSE) برای دودسته آموزش و آزمون انتخاب گردید. بهترین مدل QSAR مبتنی بر پارامترهای آماری اعتبارسنجی تقاطعی آزمون خارجی (LOO)، پارمترهای اعتبارسنجی خارجی (Q2F1, Q2F2, Q2F3) و ضریب همبستگی تطابق (CCC) برای کیفیت توانایی پیشگویی مدل GA-MLR بررسی گردید. این نتایج نشان می دهد که مدل های GA-MLR میتواند برای پیشگویی فعالیت مشتقات کاربامات مورد استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
4 - بررسی اثرات کشندگی و زیرکشندگی سموم فلوبندیامید، امامکتین بنزوات+ لوفنورون، تیوسیکلام و اسپینوساد روی زنبور پارازیتوئید Habrobracon hebetor (Say) (Hymenoptera: Braconidae) در شرایط آزمایشگاهی
سلما پاپری ابوفاضل دوستی مجید فلاح زاده نازیلا سقاییزنبورهای خانواده براکونیده از مهم ترین پارازیتوئیدهای آفات می باشند. عملکرد پارازیتوئیدها می تواند به وسیله کاربرد حشره کش ها تحتتأثیر قرار گیرد. جهت استفاده همزمان عوامل کنترل بیولوژیکی و آفت کش ها در مدیریت آفات، شناخت اثر آفت کش ها روی عوامل کنترل بیولوژیکی ضروری ا چکیده کاملزنبورهای خانواده براکونیده از مهم ترین پارازیتوئیدهای آفات می باشند. عملکرد پارازیتوئیدها می تواند به وسیله کاربرد حشره کش ها تحتتأثیر قرار گیرد. جهت استفاده همزمان عوامل کنترل بیولوژیکی و آفت کش ها در مدیریت آفات، شناخت اثر آفت کش ها روی عوامل کنترل بیولوژیکی ضروری است. در این بررسی، اثرات کشندگی و زیرکشندگی سموم فلوبندیامید، امامکتین بنزوات+لوفنورون، تیوسیکلام و اسپینوساد روی زنبور پارازیتوئید Habrobracon hebetor (Say) (Hymenoptera: Braconidae) در شرایط آزمایشگاهی با 6 تیمار و 3 تکرار برای هر حشره کش مورد بررسی قرار گرفت. مقدار LC50 اسپینوساد روی حشره بالغ زنبور پارازیتویید 25/1 میلیگرم ماده مؤثره بر لیتر به دست آمد که نشان داد که این حشرهکش سمی ترین ترکیب برای این حشره میباشد. غلظت کشنده حشرهکشهای تیوسیکلام، امامکتین بنزوات+لوفنورون، فلوبندیامید به ترتیب 99/19، 56/7 و 45/6 میلیگرم ماده مؤثره بر لیتر محاسبه شد که به ترتیب سمیت بیشتری روی مراحل نابالغ این پارازیتوئید داشتند. غلظت زیرکشنده (LC30) اسپینوساد، فلوبندیامید، امامکتین بنزوات و تیوسیکلام به ترتیب71/0، 67/3، 26/4 و 44/14 میلیگرم ماده مؤثره بر لیتر محاسبه شد. بر اساس طبقه بندی سازمان بینالمللی کنترل بیولوژیک، برای زنبور پارازیتوئید H. hebetor اسپینوساد در گروه حشره کش های با ضرر بالا، امامکتین بنزوات+لوفنورون و فلوبندیامید در گروه حشره کش های با ضرر متوسط و تیوسیکلام در گروه حشره کش های بیضرر قرار گرفت. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
5 - تاثیر برخی از حشرهکشهای متداول روی بالتوری سبز در شرایط آزمایشگاهی
منیژه جمشیدی مسعود تقی زاده سجاد فولادی آذرمدیریت شیمیایی و بیولوژیک دو جزء اصلی مدیریت تلفیقی آفات هستند. مدیریت شیمیایی دارای اثرات سوء روی رفتار و فیزیولوژی حشرات بوده و اغلب روی موجودات غیرهدف تأثیر نامطلوب دارند. بالتوری سبز بهترین دشمن طبیعی آفات میباشد که در مزارع، باغات و جنگلهای کشورمان به صورت گسترده چکیده کاملمدیریت شیمیایی و بیولوژیک دو جزء اصلی مدیریت تلفیقی آفات هستند. مدیریت شیمیایی دارای اثرات سوء روی رفتار و فیزیولوژی حشرات بوده و اغلب روی موجودات غیرهدف تأثیر نامطلوب دارند. بالتوری سبز بهترین دشمن طبیعی آفات میباشد که در مزارع، باغات و جنگلهای کشورمان به صورت گسترده مشاهده میشود این بالتوری بیشترین توجه را به عنوان یک عامل کنترل بیولوژیک امیدبخش در رهاسازی علیه آفات در گلخانه، مزارع و باغات به خود جلب نموده است. در این مطالعه، اثرات زیرکشندگی سه آفتکش پریمیکارب، ایمیداکلوپراید و اکسیدیمتونمتیل روی بالتوری سبز Chrysoperla carnea Stephens (Neuroptera: Chrysopidae) مطالعه شد .نتایج نشان داد که هر سه آفتکش در غلظت LC30 به طور معنیداری فراسنجههای زیستی را در مقایسه با شاهد تغییر دادند. نرخ ذاتی افزایش جمعیت در شاهد 142/0 و در تیمارهای پریمیکارب، ایمیداکلوپراید و اکسیدیمتونمتیل به ترتیب 141/0، 140/0 و 134/0 روز1- بدست آمد. نتایج مقایسهی میانگینها نشان داد که از لحاظ این فراسنجه، بین شاهد و تیمار پریمیکارب اختلاف معنیداری نبود. ولی بین شاهد و تیمارهای ایمیداکلوپراید و اکسیدیمتونمتیل اختلاف معنیدار بود که نشان دهنده تاثیر منفی این حشرهکشها روی نرخ ذاتی افزایش جمعیت بالتوری میباشد. همچنین آفتکشهای مورد استفاده بر روی نرخ بقا و امید به زندگی اثر منفی و معنیداری در سطح احتمال پنج درصد داشتند. با توجه به نتایج ذکر شده، آفت کش پریمیکارب دارای سمیت کمتری نسبت به بالتوری C. carnea بود. در حالیکه استفاده دورهای از دو آفتکش ایمیداکلوپراید و اکسیدیمتونمتیل در برنامه های مدیریتی با استفاده از بالتوری C. carnea ضروری به نظر می رسد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
6 - تأثیر برخی از حشره کش های متداول روی بالتوری سبز در شرایط آزمایشگاهی
سجاد فولادی آذر منیژه جمشیدی مسعود تقی زادهمدیریت شیمیایی و بیولوژیک دو جزء اصلی مدیریت تلفیقی آفات هستند. مدیریت شیمیایی دارای اثرات سوء روی رفتار و فیزیولوژی حشرات بوده و اغلب روی موجودات غیر هدف تأثیر نامطلوب دارند. بالتوری سبز بهترین دشمن طبیعی آفات می باشد که در مزارع، باغات و جنگل های کشورمان به صورت گس چکیده کاملمدیریت شیمیایی و بیولوژیک دو جزء اصلی مدیریت تلفیقی آفات هستند. مدیریت شیمیایی دارای اثرات سوء روی رفتار و فیزیولوژی حشرات بوده و اغلب روی موجودات غیر هدف تأثیر نامطلوب دارند. بالتوری سبز بهترین دشمن طبیعی آفات می باشد که در مزارع، باغات و جنگل های کشورمان به صورت گسترده مشاهده می شود و در عرصه طبیعت نقش مهمی در جلوگیری از تکثیر سریع آفات و برقراری تعادل حیاتی دارد. این بالتوری بیشترین توجه را به عنوان یک عامل کنترل بیولوژیک امید بخش در رهاسازی علیه آفات در گلخانه، مزارع و باغات به خود جلب نموده است. در ایـن مـطالعه، اثرات زیرکشندگی سه آفت کش پریـمیـکارب، ایمـیداکلـوپـراید و اکـسی دی متون متیـل روی بـالتـوری سـبز Chrysoperla carnea Stephens (Neuroptera: Chrysopidae) مطالعه شد .نتایج نشـان داد که هر سـه آفت کش در غلـظت LC30 به طـور معـنی داری فراسنجه های زیستی را در مقایسه با شاهد تغییر دادند. نرخ ذاتی افزایش جمعیت در شاهد 0/142 و در تیمار های پریمیکارب، ایمیداکلوپراید و اکسیدی متونمتیل به ترتیب 0/141، 0/140 و 0/134 روز1- به دست آمد. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که از لحاظ این فراسنجه، بین شاهد و تیمار پریمیکارب اختلاف معنی داری نبود. ولی بین شاهد و تیمار های ایمیداکلوپراید و اکسیدی متونمتیل اختلاف معنی دار بود که نشان دهنده تأثیر منفی این حشره کش ها روی نرخ ذاتی افزایش جمعیت بالتوری می باشد. همچنین آفت کش های مورد استفاده بر روی نرخ بقا و امید به زندگی اثر منفی و معنی داری در سطح احتمال پنج درصد داشتند. با توجه به نتایج ذکر شده، آفت کش پریمیکارب دارای سمیت کمتری نسبت به بالتوری C. carnea بود. در حالی که استفاده دوره ای از دو آفت کش ایمیداکلوپراید و اکسیدی متونمتیل در برنامه های مدیریتی با استفاده از بالتوری C. carnea ضروری به نظر می رسد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
7 - The Toxicity Investigation of the Botanical Insecticides on the Common Pistachio Psyllid, Agonoscena pistaciae Burckhardt and Lauterer (Hemiptera: Psyllidae)
Z. Sheibani M. R. HassaniThe common pistachio psyllid, Agonoscena pistaciae, is the key pest of pistachio trees in Iran. Both nymphs and adults suck sap from leaves and reduce plant vigor and yield, increase the number of blank, half growth kernel and unsplit nuts and also cause defoliation and چکیده کاملThe common pistachio psyllid, Agonoscena pistaciae, is the key pest of pistachio trees in Iran. Both nymphs and adults suck sap from leaves and reduce plant vigor and yield, increase the number of blank, half growth kernel and unsplit nuts and also cause defoliation and buds drop. Detrimental effects of chemical synthetic insecticides and the resistance of common psyllid pistachio to them and the effect of three botanical insecticides, Sirinol (garlic extract), Tondexir (pepper extract) and Palizin (eucalyptus extract), were investigated as a randomized complete block design experiments in field conditions. The sampling was done 2, 7, 14, 21 and 28 days after treatment. The results showed that the highest mortality in Palizin treatment occurred after 2 and 7 days. The sampling of 14, 21 and 28 days post-treatment were showed the highest and lowest mortality in Sirinol and Tondexir treatments, respectively. Generally, there were no significant differences between Sirinol and Palizin 28 days post-treatment, but these compounds showed significant differences with Tondexir. As a result, these botanical insecticides are suitable in integrated pest management of common pistachio psyllid. پرونده مقاله