فهرست مقالات Guaiacol peroxidase

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - اثر محلول پاشی نانو دی اکسید تیتانیوم و سالیسیلیک اسید بر برخی ویژگی های بیوشیمیایی و تولید دانه ذرت سینگل کراس 704 تحت رژیم های آبیاری
  فائزه شرقی ابراهیم خلیلوند بهروزیار
  10.30495/jcep.2019.669710
  به‌منظور بررسی اثر محلول پاشی نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم و سالیسیلیک اسید بر برخی از ویژگی های بیوشیمیایی و تولید دانه ذرت هیبرید سینگل کراس 704 تحت رژیم های آبیاری، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی د چکیده کامل

  به‌منظور بررسی اثر محلول پاشی نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم و سالیسیلیک اسید بر برخی از ویژگی های بیوشیمیایی و تولید دانه ذرت هیبرید سینگل کراس 704 تحت رژیم های آبیاری، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال زراعی 1397-1396 به اجرا در آمد. عامل اصلی تنش کمبود آب در سه سطح 50، 75 و 100 درصـد رطوبت قابل دسترس و ترکیب فاکتوریلی کاربـرد نانو دی اکسید تیتانیوم (n-TiO2) (در سه سطح صفر، 01/0 و 03/0 درصد) و سالیسیلیک اسید (SA) (در دو سطح صفر و نیم درصد) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. بیشترین فعالیت آنزیم پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز و کمترین فعالیت مالون دی آلدئید در اثر محلول پاشی با 5/0 درصد SA در شرایط آبیاری 50 درصد رطوبت قابل دسترس بود. محلول پاشی با 01/0 درصد TiO2بیشترین فعالیت آنزیم پراکسیداز و کمترین فعالیت مالون دی آلدئید را به خود اختصاص داد. در شرایط کاربرد و عدم کاربرد SA، محلول پاشی با 01/0 درصد TiO2تاثیر مثبتی بر فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز داشت. محلول پاشی با 01/0 درصد TiO2و 5/0 درصد SA تحت رطوبت 50 درصد رطوبت قابل دسترس نیز بیشترین مقدار کربوهیدرات های محلول و پرولین را داشت. بر اساس نتـایج با افزایش سطح تنش کمبود آب فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز نیـز افزایش یافت به طوری که در آبیاری 50 درصد رطوبت قابل دسترس بیشترین فعالیت این آنزیم مشاهده شد. با توجه به نقش صفات مورد مطالعه در همکاری با یکدیگر در ممانعت از تولید گونه های فعال اکسیژن و کاهش اثرات مخرب تنش کمبود آب، کابرد سالیسیلیک اسید و نانو دی اکسید تیتانیوم با افزایش فعالیت آنزیم پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز، مقدار کربوهیدرات های محلول، پرولین همزمان با کاهش میزان مالون دی آلدئید موجب کاهش اثرات منفی تنش کمبود آب گردید. با توجه به این که نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم و اسید سالیسیلیک بر آنزیم های تاثیرگذار بر فیزیولوژی گیاه اثرات مثبتی داشتند از این رو میزان تولید دانه ذرت نسبت به شاهد و شرایط کم آبیاری افزایش قابل ملاحظه ای نشان داد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - بررسی اثر کادمیوم بر شاخص های رشد، پیگمان های فتوسنتزی و برخی پارامترهای بیوشیمیایی گیاه گلرنگ (.Carthamus tinctorius L)
  هما محمودزاده مهرنوش امیرگیلکی
  کادمیوم یکی از سمی ترین عناصر برای موجودات زنده می‌باشد و فاقد نقش مثبت زیستی است. به منظور بررسی تاثیر فلز سنگین کادمیوم بر فاکتورهای رشد گیاه گلرنگ (Carthamus tinctorius) آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در محیط باز انجام شد. سطوح مختلف سولفات کادمیوم مور چکیده کامل

  کادمیوم یکی از سمی ترین عناصر برای موجودات زنده می‌باشد و فاقد نقش مثبت زیستی است. به منظور بررسی تاثیر فلز سنگین کادمیوم بر فاکتورهای رشد گیاه گلرنگ (Carthamus tinctorius) آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در محیط باز انجام شد. سطوح مختلف سولفات کادمیوم مورد استفاده در این آزمایش، 150، 300، 450، 600، 750، 900 و 1000 میکرومولار بودند که بصورت محلول به خاک گلدان‌ها اضافه گردید. بر اساس نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر، وزن خشک ریشه و ساقه در پاسخ به سطوح مختلف کادمیوم کاهش معنی‌داری نشان داد. در حالی که طول اندام هوایی و سرعت رشد نسبی گیاهان گلرنگ تحت تیمار کادمیوم اختلاف معنی‌داری نداشت. میزان کلروفیل a، b و کلروفیل کل در غلظت‌های بالا کادمیوم کاهش معنی دار نسبت به شاهد داشت. در حالی که میزان ترکیبات کاروتنوئیدی و محتوی نسبی آب برگ گلرنگ با افزایش غلظت کادمیوم نسبت به شاهد تفاوت معنی‌داری نشان نداد. میزان قند‌های محلول در ریشه و ساقه گیاهان گلرنگ مورد تیمار کادمیوم افزایش یافت، اما میزان قندهای نامحلول در اندام‌های ذکر شده روند نزولی داشت. همچنین با افزایش غلظت کادمیوم، میزان کادمیوم بخش هوایی افزایش یافت. در بعضی از سطوح کادمیوم (1000 و 900، 750، 300 میکرومولار) فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز نسبت به شاهد تفاوت معنی‌داری نشان داد. همچنین فعالیت آنزیم پلی فنول اکسیداز افزایش یافت که در کلیه سطوح نسبت به شاهد معنی‌دار بود و تنها در سطح150 تفاوت معنی‌داری در مقایسه با شاهد نداشت. نتایج این پژوهش نشان داد گلرنگ قادر به جذب کادمیوم در بافت‌های خود می‌باشد و می‌توان از آن جهت گیاه پالایی فلز سنگین کادمیوم استفاده کرد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - Effect of Foliar Application of Silicon on Physiological Responses of Chrysanthemum (<i>Dendranthema ×grandiflorum) at Two Different Growth Stages
  Hadi Hajipour Zohreh Jabbarzadeh
  To evaluate the physiological responses of chrysanthemum to silicon spray in non-stress conditions, this study was performed in two separate experiments (at 4 to 5 and 8 to 12-leaf stages) as a factorial randomized completely design with two factors: silicon source (in چکیده کامل

  To evaluate the physiological responses of chrysanthemum to silicon spray in non-stress conditions, this study was performed in two separate experiments (at 4 to 5 and 8 to 12-leaf stages) as a factorial randomized completely design with two factors: silicon source (in two levels: sodium silicate and calcium silicate) and the concentration of silicate at five levels (0, 50, 100, 150 and 200 mg L-1) in cocopeat- perlite (1:1 v/v) medium in four replications and two observations. Physiological traits such as catalase (CAT), ascorbate peroxidase (APX), guaiacol peroxidase (GPX) activity, proline, malondialdehyde (MDA) and hydrogen peroxide (H2O2) content were measured. The results showed that the foliar spray of sodium and calcium silicate increased the activity of CAT, APX and GPX enzymes and MDA, but proline and H2O2 were decreased. Generally, in the stage of 8-12 leaves, sodium silicate at high concentrations (150 and 200 mg L-1) was the most effective in increasing antioxidant enzymes activity and reducing proline, MDA and H2O2. At 4-5 leaf stage sodium silicate at 100 mg L-1 increased antioxidant enzymes activity and calcium silicate at 150 mg L-1 reduced proline, MDA and H2O2. پرونده مقاله