• فهرست مقالات Cysteamine

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - اثر ویتامین C و ملاتونین بر زخم معده ایجادشده موش‌های صحرایی کولستاتیک
        بابک رضوانجو مرتضی ثمینی فریبرز معیر پژمان مرتضوی امیرعلی صولتی
        زخم معده در جمعیت کلستاتیک بیشتر از جمعیت نرمال است. ملاتونین آنتی اکسیدانی است که وارد سیکل ردوکس نمی‌شود. سیستئامین ماده‌ای جهت ایجاد تجربی زخم گوارشی بوده و تولید رادیکال‌های آزاد کرده و غلظت دئودنال اندوتلین 1 را افزایش می‌دهد. هدف از این مطالعه بررسی اثر پیش درمانی چکیده کامل
        زخم معده در جمعیت کلستاتیک بیشتر از جمعیت نرمال است. ملاتونین آنتی اکسیدانی است که وارد سیکل ردوکس نمی‌شود. سیستئامین ماده‌ای جهت ایجاد تجربی زخم گوارشی بوده و تولید رادیکال‌های آزاد کرده و غلظت دئودنال اندوتلین 1 را افزایش می‌دهد. هدف از این مطالعه بررسی اثر پیش درمانی با ملاتونین در زخم معده ناشی از سیستئامین در گروه های کنترل و کلستاتیک است. مطالعه در دو گروه روی موش‌های صحرایی انجام شد: گروه کنترل و کلستاتیک هرگروه به چهار زیر گروه تقسیم گردید:که سالین، سیستئامین، ملاتونین به اضافه سیستئامین و ویتامین C به اضافه سیستئامین به ترتیب تزریق شد. همه موش‌ها 24 ساعت پس از تزریق کشته شده و معده جهت بررسی J.score جدا شد. در گروه کلستاتیک مجرای صفراوی بسته شد و موش‌ها 7 روز پس از جراحی علائم یرقان را نشان دادند سپس تزریقات و بررسی زخم مانند گروه کنترل انجام شد. در گروه کنترل با تزریق سیستئامین افزایش معنی‌داری در J.score نسیت به زیر گروه سالین دیده شد. با تزریق ویتامین C و ملاتونین کاهش معنی داری در J.score نسیت به زیر گروه سیستئامین دیده شد. در گروه کلستاتیک با تزریق سیستئامین افزایش شدید و معنی داری در J.score نسبت به زیر گروه سالین دیده شد. با تزریق ویتامین C و ملاتونین کاهش معنی داری در J.score نسیت به زیر گروه سیستئامین دیده شد. نتایج نشان می‌دهند که درمان با ملاتونین و ویتامین C با بهبود استرس اکسیداتیو از گروه‌های کنترل وکلستاتیک در برابر زخم معده ناشی از سیستئامین محافظت می‌کنند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - بررسی اثر سیستئامین بر تکوین آزمایشگاهی اووسیت های گاو
        رحیم بهشتی جمشید قیاسی قلعه کندی آمنه محمدی روشنده
        در این مطالعه تأثیر استفاده از سیستئامین بر تکوین آزمایشگاهی اووسیت گاو موردآزمایش قرار گرفت. تخمدانهای گاو از کشتارگاه صنعتی تبریز جمع آوری و در محلول کلرید سدیم 0.9درصد حاوی 100 واحد بینالمللی در هر میلیلیتر پنیسیلین Gپتاسیم و 100 میکروگرم در میلیلیتر استرپتومایسین سو چکیده کامل
        در این مطالعه تأثیر استفاده از سیستئامین بر تکوین آزمایشگاهی اووسیت گاو موردآزمایش قرار گرفت. تخمدانهای گاو از کشتارگاه صنعتی تبریز جمع آوری و در محلول کلرید سدیم 0.9درصد حاوی 100 واحد بینالمللی در هر میلیلیتر پنیسیلین Gپتاسیم و 100 میکروگرم در میلیلیتر استرپتومایسین سولفات در دمای 35-30 سانتیگراد ظرف 4-2 ساعت به آزمایشگاه کشت انتقال یافتند. مجموعه اووسیت- کومولوسها در محیط کشت TCM199 دارای 10 درصد سرم جنینی گاو، 0.23 میلی مولار سدیم پیرووات، 25 میلی مول بیکربنات سدیم، 100 واحد در میلیلیتر پنی سیلین-استرپتومایسین، 1 میکروگرم در میلیلیتر استرادیول 17 بتا، 0.5میکروگرم در میلیلیتر هورمون محرک فولیکول، 100 واحد در میلیلیتر گونادوتروپین کوریونیک انسان و سطوح صفر (گروه شاهد)، 0.1 ؛0.5 و 1 میلیمولار سیستئامین به مدت 2 ساعت کشت داده شدند. میزان بلوغ اووسیتها در محیط دارای سطح0.1 میلی مول آنتیاکسیدان سیستئامین بالاتر از گروه کنترل بود (به ترتیب 46/66 در مقابل 33/33 درصد). میزان بلوغ اووسیتها در محیط دارای سطح 0.5 میلیمولار آنتی اکسیدان 556/55% نسبت به گروه کنترل 33/33% بالاتر بود (P<0.05)میزان اووسیت های تکوین نیافته در تیمار سیستئین 1 میلی مولار در پائینترین حد بود (P<0.05)NV;G نتایج این تحقیق حاکی از این بود که استفاده از آنتیاکسیدان در محیط کشتآزمایشگاهی، میتواند میزان بلوغ آزمایشگاهی اووسیت های گاو را بهبود دهد پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - اثرات افزودن سیستئامین و ویتامین E بر برخی از فاکتورهای میکروسکوپیک اسپرم گاومیش بعد از یخ‌گشایی
        رحیم بهشتی جمشید قیاسی
        تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر ویتامین E و سیستئامین بر کیفیت اسپرم پس از یخ زدایی در گاومیش انجام گردید. برای این منظور تعداد 20 انزال از چهار رأس گاومیش نر جمع‌آوری شد. نمونه‌های منی با کیفیت عالی و داشتن بیش از 70 درصد اسپرماتوزویید با تحرک رو به جلو در دمای 37 درجه چکیده کامل
        تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر ویتامین E و سیستئامین بر کیفیت اسپرم پس از یخ زدایی در گاومیش انجام گردید. برای این منظور تعداد 20 انزال از چهار رأس گاومیش نر جمع‌آوری شد. نمونه‌های منی با کیفیت عالی و داشتن بیش از 70 درصد اسپرماتوزویید با تحرک رو به جلو در دمای 37 درجه سلسیوس با رقیق‌کننده‌های تجاری بایوکسل رقیق و پس از مرحله خنک شدن در دمای چهار درجه سلسیوس ظرف مدت دو ساعت و اعمال زمان تعادل، متعاقب افزودن75/0، 5/1، 2 و 5 میلی مول ویتامین E و 5/7، 5/12، 15 و 20 میلی مول سیستئامین به ازای هر 90 میلی‌لیتر رقیق کننده، در پایت‌های 5/0 میلی‌لیتری فرانسوی بسته بندی شد و با اعمال زمان انجماد مشخص قبل از ورود به ازت مایع، منجمد و داخل ظروف حاوی ازت مایع نگه‌داری شدند. پس از 72 ساعت، یخ‌گشایی نمونه پایوت‌های منجمد مورد نظر در دمای 37 درجه سلسیوس به مدت 40 ثانیه صورت گرفت. میزان تحرک و برخی فراسنجه‌های کیفی نمونه‌های مورد نظر پس از یخ گشایی با استفاده از سیستم ارزیابی کامپیوتری الگوی تحرک اسپرم مورد بررسی قرار گرفت. به طور کلی نتایج به‌دست آمده در این تحقیق نشان دادند، افزودن 20 میلی‌مول سیستئامین و 5/1 میلی مول ویتامین E به رقیق کننده‌ تجاری بایوکسل باعث افزایش میزان تحرک و برخی فراسنجه‌های کیفی اسپرم گاومیش پس از یخ زدایی شد (05/0>p). نشریه آسیب‌شناسی درمانگاهی دامپزشکی، 1392، دوره7، شماره 4، پیاپی 28، صفحات 276-268 پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - بررسی اثرات محافظتی کوآنزیم Q10و ویتامین Cدر پراکسیداسیون لیپیدی و استرس اکسیداتیو ناشی از سیستئامین در موش صحرایی
        سروش الماسی بابک رضوانجو سید حامد شیرازی بهشتی ها علی ناموران عباس آباد مهدی خسروی
        زمینه و هدف: مصرف مکملهای آنتی اکسیدانی بر عملکرد ارگانهای بدن و کاهش رادیکالهای آزاد شده در جریان اختلالات و بیماریهای مختلف همیشه مورد توجه بوده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر کوآنزیم Q10و ویتامین Cبر پراکسیداسیون لیپیدی و استرس اکسیداتیو ناشی از سیستئامین میباشد. چکیده کامل
        زمینه و هدف: مصرف مکملهای آنتی اکسیدانی بر عملکرد ارگانهای بدن و کاهش رادیکالهای آزاد شده در جریان اختلالات و بیماریهای مختلف همیشه مورد توجه بوده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر کوآنزیم Q10و ویتامین Cبر پراکسیداسیون لیپیدی و استرس اکسیداتیو ناشی از سیستئامین میباشد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی مداخله گر موشهای صحرایی نر نژاد ویستار به چهار گروه شش تایی تقسیم شدند. گروه ( :1کنترل،)گروه ( 2سیستئامین)، گروه ( 3ویتامین Cبه اضافه سیستئامین،) گروه ( 4کوآنزیم Q10به اضافه سیستئامین) درمان شدند. 24ساعت پس از آخرین تزریق موشهای صحرایی بیهوش گردیده و نمونه گیری انجام شد. به منظور مقایسه میانگین دادهها در گروههای مورد مطالعه، آزمونهای Welch و کروسکال-والیس مورد استفاده قرار گرفت و سطح معنیدار P < 0.05در نظر گرفته شد. یافتهها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد تزریق سیستئامین موجب کاهش معنیدار ( )P < 0.05فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در گروه سیستئامین در مقایسه با گروه کنترل شد. پیش درمانی با ویتامین Cموجب افزایش معنیدار ( )P < 0.05فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز در مقایسه با گروه سیستئینامین تنها شد. پیش درمانی با کوآنزیم Q10موجب افزایش بسیار معنیدار فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکــسیداز ( )P < 0.001و آنزیم سوپراکسیددیسموتاز ( )P < 0.05در مقایسه با گروه سیستئینامین تنها شد. نتیجه: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه جهت کاهش عوارض استرس اکسیداتیو ناشی از سیستئامین در موشهای صحرایی میتوان از کوآنزیم Q10و ویتامین Cاستفاده کرد. پرونده مقاله