• فهرست مقالات Azotobacter

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - اثر کاربرد باکتری‌های محرک رشد گیاه بر خصوصیات شیمیایی خاک در سیستم کشت شبدر- برنج
        عباس شهدی کومله
        یکی از ارکان اصلی در کشاورزی پایدار استفاده از کودهای زیستی در اکوسیستم‌های زراعی با هدف تعدیل و کاهش مصرف نهاده‌های شیمیایی است. این پژوهش به‌منظور بررسی اثر کاربرد باکتری‌های محرک رشد بر ویژگی‌های شیمیایی خاک در سیستم کشت شبدر- برنج به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌ه چکیده کامل
        یکی از ارکان اصلی در کشاورزی پایدار استفاده از کودهای زیستی در اکوسیستم‌های زراعی با هدف تعدیل و کاهش مصرف نهاده‌های شیمیایی است. این پژوهش به‌منظور بررسی اثر کاربرد باکتری‌های محرک رشد بر ویژگی‌های شیمیایی خاک در سیستم کشت شبدر- برنج به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در دو سال زراعی، در مزرعه پژوهشی مؤسسه تحقیقات برنج کشور انجام شد. فاکتورهای آزمایشی برای گیاه شبدر شامل چهار سطح تلقیح با باکتری همزیست ریزوبیوم ‌تریفولی و چهار سطح تلقیح با باکتری‌های محرک رشد غیرهمزیست بود. نتایج نشان داد که کشت شبدر منجر به افزایش معنی‌دار درصد کربن آلی (79/1 درصد) و نیتروژن خاک (216/0 درصد) گردید. کاربرد باکتری‌های غیرهمزیست در کشت شبدر موجب افزایش معنی‌دار فسفر خاک در کشت برنج گردید به‌طوری‌که بیشترین میزان فسفر خاک در تیمار سودوموناس (38/12 پی‌پی‌ام) و ازتوباکتر+ سودوموناس (8/11 پی‌پی‌ام) و کمترین آن از تیمار شاهد (97/10 پی‌پی‌ام) حاصل شد. همچنین، کشت برنج موجب کاهش معنی‌دار پتاسیم در دسترس خاک در سال دوم (1/121 پی‌پی‌ام) نسبت به سال اول (4/128 پی‌پی‌ام) آزمایش گردید. بر طبق نتایج کلی این آزمایش کاربرد باکتری‌های محرک رشد ضمن حفظ و بهبود خصوصیات شیمیایی خاک موجب افزایش متوسط عملکرد برنج در سال دوم (3/3250 کیلوگرم در هکتار) گردید. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - Influence of Chemical and Biological Fertilizers on Agro-Physiological Characteristics of Corn (Zea mays L., S.C. 703)
        Felora Shamoradi Seyed Keyvan Marashi
        In order to investigate the effect of sugarcane compost on consumption of nitrogenous fertilizers in corn fields, a research project was conducted according split plot experiment based on randomized complete block design with three replications along 2015 year. The main چکیده کامل
        In order to investigate the effect of sugarcane compost on consumption of nitrogenous fertilizers in corn fields, a research project was conducted according split plot experiment based on randomized complete block design with three replications along 2015 year. The main plot included different chemical nitrogenous fertilizer (Zero; control, 60 and 120 kg.ha-1 pure nitrogen from urea source). Biological nitrogenous fertilizers in three levels (Azotobacter, Nitrokara and non-application of biofertilizer) belonged to sub plots. The results of analysis of variance revealed that the effect of different levels of nitrogenous chemical fertilizer on plant height, leaf area index and total dry matter were significant at 1% probability level. But the differences were not significant for crop growth rate and net assimilation rate. The effect of different levels of biological nitrogenous fertilizers in all traits was significant at 1% probability level. The interaction effect of treatments on leaf area index at the stage of silk emergence was only significant at 5% probability level and was not significant difference for other traits. According the mean comparison result of chemical fertilizer the maximum and minimum values of the studied traits were observed in terms of consumption of 120 kg.ha-1 of urea and non-application of chemical fertilizer (control). Among different levels of biological fertilizer, the maximum and minimum amount were observed in traits of application of Nitrokara and without biological fertilizer treatment. In general, the results of the current experiment indicated that the use of chemical nitrogenous fertilizer and biological fertilizers in field with sugarcane compost had a positive effect on all studied traits and the best situation was obtained in 120 kg.ha-1 through chemical fertilizer and simultaneous use of Nitrokara fertilizers which could be of interest to researchers and farmers. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - Evaluation Effect of Chemical and Biological Fertilizer on Nitrogen Efficiency Indexes of Safflower Genotypes under Rain fed Condition
        Abas Solymanifard
        BACKGROUND: Management of nutrients, especially nitrogen, in order to economic production, maintains sustainable agriculture, provide food security and prevent environmental pollution is considered to have an important priority. Also select and propose responsible genot چکیده کامل
        BACKGROUND: Management of nutrients, especially nitrogen, in order to economic production, maintains sustainable agriculture, provide food security and prevent environmental pollution is considered to have an important priority. Also select and propose responsible genotype to environmental conditions is a great factor. OBJECTIVES: The current research was conducted to evaluate effect of Azotobacter and nitrogen fertilizer on Nitrogen consumption efficiency indices of some safflower genotypes under dry land conditions. METHODS: This research was conducted via combined analysis factorial experiment based on randomized complete blocks design with three replications along 2015-16 and 2016-17 year. The treatments included different level of Nitrogen (N0: nonuse of fertilizer or biofertilizer as control, N1: Seed inoculation with Azotobacter + nonuse of urea chemical fertilizer, N2: Seed inoculation with Azotobacter + 50% nitrogen from urea source, N3: 100% nitrogen from urea source according soil test) and 6 genotypes (G1: 312-S6-697, G2: PI-401478, G3: PI-253895, G4: PI-306974, G5: Padideh and G6: Sina). RESULT: Result of analysis of variance revealed effect of nitrogen factor and genotypes on all studied traits was significant. In this study combined application of 50% nitrogen chemical fertilizer with Azotobacter in terms of seed yield was not significantly different from the treatment of 100% nitrogen fertilizer application and the nitrogen use efficiency in this treatment was significantly higher than the application of 100% chemical fertilizer. CONCLUSION: Sina genotype and combined use of 50% nitrogen fertilizer with Azotobacter to produce maximum yield and reduce the use of nitrogen fertilizer in order to achieve sustainable agriculture and environmental protection in the dry land conditions and can be recommended to producers in studied region. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - Physiological and Agronomical Responses of Triticale to the Growth Bacteria, Nano Iron Fertilizer and Ordinary Iron Fertilizer Treatment
        Zohreh Sepehrzadegan Omid Alizadeh Mahdi Zare
        BACKGROUND: Bio-fertilizers are best eco-friendly approach for plant and soil environment. Also, micronutrient element such as iron plays a key role in the formation of chlorophyll and photosynthesis. OBJECTIVES: This study evaluated the effect of growth bacteria and N چکیده کامل
        BACKGROUND: Bio-fertilizers are best eco-friendly approach for plant and soil environment. Also, micronutrient element such as iron plays a key role in the formation of chlorophyll and photosynthesis. OBJECTIVES: This study evaluated the effect of growth bacteria and Nano iron fertilizer and ordinary iron fertilizer on some physiological properties of Triticale. METHODS: The experiment was conducted as 4×6 factorial in RCBD design with three replications at two years (2016-2017). Treatments included: Use of plant growth-promoting bacteria in four levels (Non-inoculation, inoculation with Azotobacter crocococcus, Azospirillium methylpofrome and Pseudomonas putida) and nano iron fertilizer in five levels (0, 0.5%, 1%, 1.5% and 2%) and ordinary iron fertilizer on two levels (2% and 0%). According to results it was founded that application of Azotobacter crocococcus, Pseudomonas putida and Azospirillium methylpofrome led to15, 13 and 17% the increase of seed yield by the compare to control. In relation to Nano-Fe fertilizer, it was observed that 1% Nano-Fe fertilizer showed highest seed yield. RESULT: The results of means comparisons for bacterial treatment showed that the highest leaf area index was related to Azotobacter treatment and the lowest amount was related to control treatment. Regarding the crop growth rate index, the results of the data analysis indicated that bacterial treatment and treatment of iron were significant at 1% level, but the interaction treatment was not significant. CONCLUSION: Between three tested bacteria, the Azotobacter highest effects on LAI, CGR and HI, so, we propose application of nano-Fe fertilizer and plant growth-promoting bacteria together for the improving Triticale yield in Iran and similar regions. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - Investigation Integrated Effect of Fertilizer and Biofertilizer (Nitrogen and Phosphorus) on Wheat (<i>Triticum aestivum</i> L.) Crop Production
        Mahsa Karimi Seyed Kivan Marashi
        BACKGROUND: Fertilizer management plays an important role to achieve sustainable agriculture.OBJECTIVES: Current study was conducted to assess response of agrophysiological traits of wheat to apply different level of fertilizer and biologic fertilizer (Phosphorus and Ni چکیده کامل
        BACKGROUND: Fertilizer management plays an important role to achieve sustainable agriculture.OBJECTIVES: Current study was conducted to assess response of agrophysiological traits of wheat to apply different level of fertilizer and biologic fertilizer (Phosphorus and Nitrogen).METHODS: This research was carried out via factorial experiment based on randomized complete blocks design with three replications along 2016 year. The treatments included phosphorus fertilizer (p &lt; sub&gt;1: 100% Triple superphosphate fertilizer, p &lt; sub&gt;2: 70% Triple superphosphate fertilizer + Barvar 2, p &lt; sub&gt;3: 40% Triple superphosphate fertilizer + Barvar 2, p &lt; sub&gt;4: 100% Barvar 2) and nitrogen fertilizer (N1: 100% urea fertilizer, N2: 70% urea fertilizer + Azotobacter, N3: 40% urea fertilizer + Azotobacter).RESULT: According result of analysis of variance effect of different level of phosphorus, nitrogen fertilizer and interaction effect of treatments on all studied traits (instead harvest index) were significant. Evaluation mean comparison result of interaction effect of treatments on all measured traits revealed the highest amount of seed yield (6740.13 kg.ha-1), 1000-Seed weight (41.33 gr), biologic yield (16061.37 kg.ha-1), number of seed per spike (42.50) and number of spike per square meter (383.72) were noted for N2p &lt; sub&gt;2 (70% Triple superphosphate fertilizer + Barvar 2 and 70% urea fertilizer + Azotobacter) and lowest amount of mentioned traits belonged to N1p &lt; sub&gt;1 (100% urea fertilizer round and 100% Triple superphosphate fertilizer treatment).CONCLUSION: Generally the results of this experiment showed that different levels of nitrogen and phosphorus were effective on seed yield and its components. Finally based on result of this research use 70% Triple superphosphate fertilizer + Barvar 2 and 70% urea fertilizer + Azotobacter improve crop production of bread wheat and can be advised to farmers. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - Assessment Role of Integrated Management of Fertilizer and Biofertilizer to Improve Corn Production and Achieve Sustainable Agriculture
        Seyed Ataollah Siadat
        Bio-fertilizers play a very significant role in improving soil fertility by fixing atmospheric nitrogen, both, in association with plant roots and without it, insoluble soil phosphates and produces plant growth substances in the soil. They are in fact being promoted to چکیده کامل
        Bio-fertilizers play a very significant role in improving soil fertility by fixing atmospheric nitrogen, both, in association with plant roots and without it, insoluble soil phosphates and produces plant growth substances in the soil. They are in fact being promoted to harvest the naturally available, biological system of nutrient mobilization. Chemical fertilizers are significant to succor nutrients in soil. Heavy doses of chemical fertilizers and pesticides are commonly used in order to enhance corn yields. Excessive nitrogen content in soil causes an inappropriate high uptake of this macronutrient by plants, which may result in inadequate growth and development due to the accumulation of nitrogen compounds in plant tissue. Growth prompting bacteria are including Azotobacter, Azospirillum and Pseudomonas. Azobacter, a free living and heterotrophic bacteria fixes nearly 20 to 40 kg nitrogen ha-1 and increases yield up to 50% 30. Combination fertilizer and biofertilizer also increases the rate of water and nutrient absorbance which raise the rate of growth and photosynthesis. These combination also increase the grain yield, yield components, and biological function, it has been found that bio-fertilizers can be combined with chemical fertilizers in a complementary way to reduce the excessive amount of chemical fertilizers used to grow corn. Applications of Nitroxin bio-fertilizer and chemical fertilizer (400 kg.ha-1 urea with 300 kg.ha-1 ammonium phosphate) had a significant effect on corn crop production. It seems according valid researchers consumption 150 kg Nitrogen ha-1 with 1 L.ha-1 Nitroxin led to achieve maximum corn seed yield and it can be advice to producers. Also use 50% Urea fertilizer plus Nitrokara biological fertilizer and 50% Triple Super phosphate fertilizer plus potabavar-2 could be considered by researchers and farmers. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        7 - اثر کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی فسفر بر صفات کمی و کیفی گندم بهاره
        میثم مرادی سیدعطااله سیادت کاظم خاوازی رحیم ناصری عباس ملکی امیر میرزایی
        برای بررسی اثر کود زیستی بر عملکرد دانه رقم چمران آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایلام در سال 1388 اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل کود شیمیایی سوپرفسفات تریپل در 4 سطح (صفر، 50 ، 75 و 100% کود شیمیایی فسفر توصیه شده که 50% برابر با چکیده کامل
        برای بررسی اثر کود زیستی بر عملکرد دانه رقم چمران آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایلام در سال 1388 اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل کود شیمیایی سوپرفسفات تریپل در 4 سطح (صفر، 50 ، 75 و 100% کود شیمیایی فسفر توصیه شده که 50% برابر با 90 کیلوگرم در هکتار، 75% برابر با 135 کیلوگرم در هکتار و 100% برابر با 180 کیلوگرم در هکتار بود) و کود زیستی در 4 سطح (عدم تلقیح، تلقیح با ازتوباکتر کروکوم، سودوموناس پوتیدا و مخلوط ازتوباکتر و سودوموناس) بود. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد استفاده از کود شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد، شاخص برداشت، عملکرد زیست توده، ارتفاع بوته و پروتئین معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک از 100 درصد کود شیمیایی به دست آمد. استفاده از کودهای زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد، شاخص برداشت، عملکرد زیست توده، ارتفاع بوته و پروتئین معنی دار بود. استفاده از کود زیستی نسبت به عدم تلقیح موجب افزایش صفات گردید. بیشترین عملکرد دانه، اجزای عملکرد، شاخص برداشت، عملکرد زیست توده، ارتفاع بوته و پروتئین در تیمار مخلوط ازتوباکتر و سودوموناس به دست آمد، اثر متقابل کود شیمیایی&times; ‌کود زیستی بر عملکرد دانه معنی دار گردید. بیشترین عملکرد دانه از 100 درصد کود شیمیایی و مخلوط ازتوباکتر و سودوموناس و کمترین عملکرد دانه از عدم مصرف کود شیمیایی و عدم استفاده کود زیستی به دست آمد. بین 75 و 100 کود شیمیایی اختلاف معنی دار مشاهده نشد. بنابراین، می توان با استفاده 75 درصد کود شیمیایی توصیه شده به علاوه تلفیق ازتوباکتر+سودوموناس در کاهش مصرف کود شیمیایی صرفه جویی و به عملکرد دانه مناسبی در گندم دست یافت. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        8 - اثر باکتری های محرک رشد بر فنولوژی، عملکرد و اجزای عملکرد دانه هیبریدهای ذرت (Zea mays L)
        عباس سلیمانی فرد هوشنگ ناصری راد رحیم ناصری عیسی پیری
        به منظور ارزیابی اثر کود های زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد هیبــریدهای ذرت، آزمایشی به صـورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه دانشگاه پیام نور استان ایلام در سال زراعی90-1389 اجرا گردید. هیبریدهای ذرت شامل سینگل گراس های 604، 704 و چکیده کامل
        به منظور ارزیابی اثر کود های زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد هیبــریدهای ذرت، آزمایشی به صـورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه دانشگاه پیام نور استان ایلام در سال زراعی90-1389 اجرا گردید. هیبریدهای ذرت شامل سینگل گراس های 604، 704 و 807 به عنوان عامل اصلی و کود زیستی (عدم تلقیح، تلقیح با ازتوباکتر، آزوسپریلوم و مخلوط ازتوباکتر و آزوسپیریلوم) به عنوان عامل فرعی انتخاب شدند. نتایج آزمایش حاکی از اختلاف معنی دار هیبریدها از نظر تعداد روز تا رسیدگی، ارتفاع بوته، وزن خشک تک بوته، طول بلال، قطر ساقه، تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و پروتئین دانه بود. ذرت سینگل کراس 704 نسبت به سایر هیبریدهای مورد آزمایش بیشترین وزن خشک تک بوته (259.5 گرم در متر مربع)، ارتفاع بوته (201.1 سانتی متر)، تعداد دانه در ردیف (42.8 دانه)، عملکرد دانه (10850 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (22040 کیلوگرم در هکتار) را دارا بود. اثر باکتری های محرک رشد نیز بر کلیه صفات به جز شاخص برداشت معنی دار گردید. مخلوط باکتری های محرک رشد ازتوباکتر و آزوسپیریلوم نسبت به تیمار عدم تلقیح بیشترین تعداد روز تا ظهور بلال (71.2 روز)، تعداد روز تا رسیدگی (115.4 روز)، تعداد برگ بالای بلال (5.6 برگ)، وزن خشک تک بوته (240.4 گرم در متر مربع)، طول بلال (24.3 سانتی متر)، ارتفاع بوته (212.4 سانتی متر)، قطر ساقه (2.5 سانتی متر)، تعداد ردیف در بلال (14.5 ردیف)، تعداد دانه در ردیف (44.2 دانه)، وزن هزار دانه (315.4 گرم)، عملکرد دانه (10190 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد بیولوژیک (21320 کیلوگرم در هکتار) و پروتئین دانه (10.7%) را دارا بود. در اثر برهمکنش هیبرید در کود زیستی روی عملکرد دانه بیشترین عملکرد دانه (12320 کیلوگرم در هکتار) به ترتیب از هیبرید سینگل کراس 704 و مخلوط کود زیستی ازتوباکتر و آزوسپیریلیوم و کمترین عملکرد دانه (7570 کیلوگرم در هکتار) از هیبرید ذرت سینگل کراس 604 و عدم تلقیح با کود زیستی به دست آمد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        9 - اثر کود زیستی ازتوباکتر و سطوح مختلف کود نیتروژنه بر عملکرد و اجزای عملکرد در سه رقم گندم نان
        عباس ملکی عبدالرضا بازدار یزدان لطفی احمد طهماسبی
        این تحقیق با هدف بررسی اثر کود زیستی ازتوباکتر و سطوح مختلف کود نیتروژنه بر صفات کمّی و کیفی سه رقم گندم در پاییز سال 1386 در ایلام اجرا شد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام گرفت. ارقام چمران، پیشتاز و بهار در کرت های اصلی چکیده کامل
        این تحقیق با هدف بررسی اثر کود زیستی ازتوباکتر و سطوح مختلف کود نیتروژنه بر صفات کمّی و کیفی سه رقم گندم در پاییز سال 1386 در ایلام اجرا شد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام گرفت. ارقام چمران، پیشتاز و بهار در کرت های اصلی و مصرف کودهای زیستی و شیمیایی در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج تجزیه‌ واریانس صفات مورد بررسی، نشان داد که وزن هزار دانه و درصد پروتئین تحت تاثیر رقم قرار نمی گیرد، ولی سایر صفات مورد اندازه گیری تحت تاثیر رقم و سطوح مختلف کودهای زیستی و نیتروژنه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمارهای کودی همراه با ازتوباکتر عملکرد بیشتری را نسبت به تیمار نیترات مصرفی و یا ازتوباکتر به تنهایی دارد. علاوه بر آن، مصرف کود زیستی ازتوباکتر می تواند مقدار نیتروژن مصرفی را کاهش دهد، ولی زمانی گندم می تواند عملکرد مناسبی را تولید کند که یک منبع نیتروژنه به همراه آن استفاده شود. همبستگی صفات مورد بررسی با عملکرد نشان داد که در شرایط این آزمایش وزن هزار دانه و تعداد سنبله در متر مربع و تعداد دانه در سنبله همبستگی بسیار معنی داری را با عملکرد دانه دارد. نتایج کلی آزمایش نشان داد که بیشترین عملکرد مربوط به تیمار 25 درصد کود نیتروژنه همراه با کود زیستی و کمترین آن به کود زیستی به تنهایی مربوط است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        10 - تأثیر کاربرد کودهای زیستی و بیوچار بر عملکرد کمّی، کیفی و خصوصیات ریشه در توتون (Nicotiana tobacum L.) گرمخانه‌ای تحت شرایط دیم
        رامین مصباح محمدرضا اردکانی علی مقدم فرناز رفیعی
        توتون به عنوان یک محصول با ارزش زراعی در بیش از صد کشور دنیا و در شرایط آب و هوایی مختلف کشت شده و در اقتصاد برخی از کشورها نقش مهمی ایفا می‌کند. این تحقیق به منظور بررسی اثر کاربرد میکوریزا و ازتوباکتر به همراه بیوچار بر عملکرد برگ، خصوصیات ریشه و ترکیبات فیتوشیمیایی ت چکیده کامل
        توتون به عنوان یک محصول با ارزش زراعی در بیش از صد کشور دنیا و در شرایط آب و هوایی مختلف کشت شده و در اقتصاد برخی از کشورها نقش مهمی ایفا می‌کند. این تحقیق به منظور بررسی اثر کاربرد میکوریزا و ازتوباکتر به همراه بیوچار بر عملکرد برگ، خصوصیات ریشه و ترکیبات فیتوشیمیایی توتون تحت شرایط دیم طی دو سال زراعی 1396-1395 و 1397-1396 در مزرعه مرکز تحقیقات و آموزش توتون تیرتاش واقع در استان مازندران انجام گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه فاکتور در چهار تکرار شامل بیوچار در سه سطح (صفر، 4 و 8 تن در هکتار)، میکوریزا و ازتوباکتر هر کدام در دو سطح (با کاربرد و بدون کاربرد) اجرا شد. بر اساس نتایج، کاربرد 4 تن بیوچار در هکتار موجب افزایش عملکرد تر و خشک به میزان 26%، وزن خشک ریشه 44%، وزن تر ریشه 37%، طول ریشه 41%، نیکوتین 3%، قند احیا 24% و نسبت قند احیا به نیکوتین 21% در مقایسه با سطح صفر آن شد. اثر میکویزا و ازتوباکتر بر عملکرد برگ افزایشی اما غیرمعنی‌دار بود. بیشترین تاثیر ازتوباکتر با 17% افزایش بر محتوای نیکوتین برگ بود. با توجه به عدم وجود اختلاف معنی‌دار بین سطوح کاربرد 4 و 8 تن بیوچار در هکتار در اغلب صفات مورد ارزیابی با لحاظ جنبه‌های اقتصادی، کاربرد 4 تن بیوچار در هکتار به همراه میکوریزا و ازتوباکتر با هدف کاهش اثرات منفی ناشی از کمبود آب در مناطق کشت دیم توتون و بهبود رشد آن توصیه می&lrm;‌گردد. همچنین کاربرد ازتوباکتر نیز می‌تواند به عنوان راهکاری مطلوب در جهت افزایش محتوای نیکوتین برگ تلقی گردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        11 - جداسازی ازتوباکترهای بومی از خاک مناطق مختلف تهران و بررسی اثرتلقیح آنها بر رشد گیاه گوجه‌فرنگی (Solanum lycopersicum L.)
        شقایق گلچین ایرانی غلامرضا طاهری سنگسری اکرم سادات طباطبایی بفرویی محمدجواد اوستا
        ازتوباکتر، باکتری هوازی، گرم منفی، شیمیوارگانوتروف است که قادر به تثبیت نیتروژن مولکولی به صورت غیر‌همزیست می‌باشد. نقش ازتوباکتر در رشد گیاه به واسطه تولید هورمون‌های محرک رشد، توان حل کنندگی فسفات‌های نامحلول، تثبیت نیتروژن، افزایش تحمل به تنش‌ها و بیوکنترل عوامل بیم چکیده کامل
        ازتوباکتر، باکتری هوازی، گرم منفی، شیمیوارگانوتروف است که قادر به تثبیت نیتروژن مولکولی به صورت غیر‌همزیست می‌باشد. نقش ازتوباکتر در رشد گیاه به واسطه تولید هورمون‌های محرک رشد، توان حل کنندگی فسفات‌های نامحلول، تثبیت نیتروژن، افزایش تحمل به تنش‌ها و بیوکنترل عوامل بیماری زای گیاهی می‌باشد. این پژوهش با هدف جداسازی و شناسایی ازتوباکتر بومی تثبیت کننده نیتروژن از خاک مناطق مختلف شهر تهران صورت گرفت. همچنین، تاثیر تلقیح جدایه ها بر تقویت رشد گیاه گوجه فرنگی نیز بررسی و در نهایت شرایط رشد جدایه برتر بهینه سازی شد. در این پژوهش، از شش منطقه تهران نمونه ‌برداری انجام و جدایه های ازتوباکتر با استفاده از روش تهیه رقت متوالی از نمونه‌های خاک، جداسازی و با کمک تست‌های بیوشیمیایی متداول تعیین هویت شدند. سپس، ژن nif H، کد کننده آنزیم نیتروژناز، در جدایه ها با استفاده از تکنیک واکنش زنجیره پلیمراز ریل تایم شناسایی و سپس بذرهای گوجه فرنگی با ایزوله ها تلقیح و میزان رشد گیاهچه، شامل طول ساقه و ریشه در طی 34 روز سنجیده شدند. پارامتر‌های دما، pH، میزان هوادهی، منبع کربن و نیتروژن برای جدایه برتر بهینه‌سازی شدند. در این مطالعه 27 جدایه ازتوباکتر تثبیت کننده نیتروژن به دست آمد. تمامی جدایه ها افزایش بارزی ( p&lt;0.05 ) در طول ساقه و ریشه گیاه گوجه فرنگی نسبت به سویه استاندارد و کنترل منفی ایجاد کردند. جدایه شماره 21 بیشترین تاثیر را بر رشد گیاه نشان داد و بهترین شرایط رشد آن، در حضور منبع کربن مانیتول، منبع نیتروژن پپتون، دور گردشی rpm200، دمای 30 درجه سلسیوس و 7 =pH به دست آمد. با توجه به نتایج این مطالعه، جدایه های بومی به دست آمده به ویژه جدایه شماره 21 پس از بررسی های بیشتر دارای قابلیت استفاده به عنوان کود بیولوژیکی هستند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        12 - تأثیر کودهای زیستی و نیتروژن بر برخی صفات کمی و کیفی توت‌فرنگی (Fragaria × ananassa Duch., cv. Selva) تحت سطوح مختلف کود نیتروژن
        داود هاشم آبادی محمد حسین نمکی فرزین سعیدزاده
        نیتروژن مهمترین عنصر در رشد و عملکرد گیاهان است. برای تامین نیتروژن نیاز گیاه منابع مختلفی وجود دارد که کاربرد کودهای شیمیایی از آن جمله است. اما کاربرد بیش از حد کودهای شیمیایی علاوه بر آلودگی آب و خاک، سلامت جامعه را نیز با مخاطراتی روبرو کرده است. بنابراین بهینه سازی چکیده کامل
        نیتروژن مهمترین عنصر در رشد و عملکرد گیاهان است. برای تامین نیتروژن نیاز گیاه منابع مختلفی وجود دارد که کاربرد کودهای شیمیایی از آن جمله است. اما کاربرد بیش از حد کودهای شیمیایی علاوه بر آلودگی آب و خاک، سلامت جامعه را نیز با مخاطراتی روبرو کرده است. بنابراین بهینه سازی مصرف کودهای شیمیـایی و جایگزین کردن آن با کودهای بیولوژیک می‌تواند قدمی برای افزایش سلامت جامعه باشد. به‌همین منظور یک آزمایش مزرعه‌ای با سطوح مختلف کود اوره و تأثیر کودهای زیستی و نانونیتروژن به صورت فاکتــوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار بر عملکرد و کیفیت میوه توت فرنگی انجام شد. فاکتور اول آزمایش شامل سطوح کود اوره (0، 75 و 150 کیلوگرم در هکتار) و فاکتور دوم شامل منابع نیتروژن (آزوسپریلوم، ازتوباکتر، نانونیتروژن و شاهد) بود. نتایج نشان داد که در تمامی تیمارها، با افزایش کاربرد کود اوره طول بوته و وزن اندام هوایی افزایش، ولی ظرفیت آنتی اکسیدانی کل، ترکیبات فلاونوییدی کل، مقدار آنتوسیانین و ویتامینث میوهکاهش یافت. بیشترین وزن تر اندام هوایی و تعداد میوه از تیمار نانو نیتروژن + 75 کیلوگرم اوره به‌دست آمد. در حالی که بیشترین مقدار ویتامین‌ث، ظرفیت آنتی اکسیدانی کل و ظرفیت فنل کل از گیاهان تلقیح شده با ازتوباکتر و آزوسپریلوم به‌دست آمد ولی تیمار ازتوباکتر نسبت به آزوسپریلوم در اغلب صفات برتری نشان داد و با افزایش مصرف کود اوره، کارایی خود را نسبت به تیمار شاهد حفظ کرد. بیشترین عملکرد میوه از تیمار نانو نیتروژن + 75 کیلوگرم اوره به دست آمد ولی به لحاظ آماری اختلاف معنی‌دار با تیمار ازتوباکتر + 75 کیلوگرم اوره نداشت. بنابراین از آنجا که هدف از آزمایش افزایش عملکرد و کیفیت میوه بود، تیمار ازتوباکتر + 75 کیلوگرم اوره نسبت به سایر تیمارها قابل توصیه می‌باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        13 - اثر منابع مختلف کود های زیستی و شیمیایی نیتروژن و فسفر بر ویژگی‌های مرفولوژیکی، عملکرد و اجزای عملکرد گندم Triticum aestivum L (رقم مروارید)
        هادی جهانشاهی حسین عجم نوروزی محمدرضا داداشی محمدعلی رضایی هدیه مصنعی
        مصرف بیش از حد کودهای شیمیایی باعث تخریب اکوسیستم‌های کشاورزی شده است. یکـی از برنامـه هـای کشاورزی پایدار کاهش مصرف کودهای شیمیایی و افزایش کارایی آن‌ها می‌باشـد.در ایـن راسـتا آزمایشـی بـه منظور ارزیابی اثر سطوح مختلف منابع تامین کننده نیتروژن و فسفر بر برخی خصوصیات م چکیده کامل
        مصرف بیش از حد کودهای شیمیایی باعث تخریب اکوسیستم‌های کشاورزی شده است. یکـی از برنامـه هـای کشاورزی پایدار کاهش مصرف کودهای شیمیایی و افزایش کارایی آن‌ها می‌باشـد.در ایـن راسـتا آزمایشـی بـه منظور ارزیابی اثر سطوح مختلف منابع تامین کننده نیتروژن و فسفر بر برخی خصوصیات مرفولوژیک و عملکردی گندم رقم مروارید اجرا شد.آزمایش مزرعه‌ای به صورت فاکتوریل در قالـب طـرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان نوکنده و گرگان در استان گلستان به مرحله اجـر ا در آمـد. فاکتورهای آزمایش شامل منابع تامین کننده نیتروژن در چهار سطح ازتوباکتر (12 گرم بر 100 کیلوگرم بذر)، آزوسپیریلیوم (12 گرم بر 100 کیلوگرم بذر)، اوره (200 کیلوگرم در هکتار) و ترکیب مساوی از سه منبع و منابع تامین کننده فسفر در سطح سه سطح سوپرفسفات تریپل (100 کیلوگرم در هکتار)، فسفات بارور2 (12 گرم بر 100 کیلوگرم بذر ) و ترکیب مساوی دو منبع به همراه شاهد بود. صفات مروفولوژیکی و عملکردی از قبیل ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ، تعداد سنبله، تعداد دانه در سنبله، طول سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، کارایی مصرف نیتروژن، پروتئین گلدهی، رسیدگی و دانه و رنگدانه‌های کلروفیل اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که اثر سطوح مختلف منابع تامین کننده نیتروژن وفسفر بر صفات مورد بررسی معنی‌دار بود. بیشترین میزان ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ، تعداد سنبله، طول سنبله، عمکلرد بیولوژیک و عملکرد دانه در تیمار ترکیب مساوی سه منبع تامین کننده نیتروژن (33 درصد ازتوباکتر+ 33 درصد آزوسپیریلیوم+ 33 درصد اوره) و بیشتر میزان کارایی مصرف نیتروژن در تیمار تلقیح بذر با کود زیستی ازتوباکتر مشاهده شد. کاربرد کودهای زیستی مناسب، می‌تواند در افزایش عملکرد، بهبود ویژگی‌های رشدی گیاه گندم و کاهش کود شیمایی مؤثر باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        14 - تأثیر کاربرد توأم نیتروژن و ازتوباکتر در تراکم‌های مختلف بر صفات کمی و برخی خصوصیات بیوشیمیایی ذرت دانه‌ای بهاره (Zea mays L.)
        مانی مجدم معصومه پوستی‌زاده
        به‌منظور بررسی تأثیر کاربرد توام نیتروژن و ازتوباکتر در تراکم‌های مختلف بر صفات کمی و برخی خصوصیات بیوشیمیایی ذرت دانه‌ای بهاره، آزمایشی به‌صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شهر شوشتر اجرا شد. تیــمارهای مورد مطالعه در آزمایش شامل، تلفیق ک چکیده کامل
        به‌منظور بررسی تأثیر کاربرد توام نیتروژن و ازتوباکتر در تراکم‌های مختلف بر صفات کمی و برخی خصوصیات بیوشیمیایی ذرت دانه‌ای بهاره، آزمایشی به‌صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شهر شوشتر اجرا شد. تیــمارهای مورد مطالعه در آزمایش شامل، تلفیق کود نیتروژن و ازتوباکتر در سه سطح شامل: 100 درصد نیتروژن به‌صورت کود اوره، 70 درصد از نیتروژن توسط اوره باضافه ازتوباکتر و 40 درصد از نیتروژن توسط کود اوره باضافه ازتوباکتر به‌عنوان عامل اصلی و تراکم بوته نیز در سه سطح شامل: 6، 8 و 10 بوته در مترمربع به‌عنوان عامل فرعی بود. صفات مورد بررسی شامل عملکرد دانه، اجزای عملکرد، درصد پروتئین و درصد نشاسته بودند. اثر کود نیتروژن و ازتو باکتر بر تمامی صفات مورد مطالعه معنی‌دار شد. بیشترین درصد پروتئین دانه به تیمارهای 100 درصد نیتروژن به صورت کود اوره، 70 درصد از نیتروژن توسط اوره باضافه ازتوباکتر تعلق داشت. بیشترین عملکرد دانه به تیمار 100 درصد نیتروژن و کمترین به تیمار 70 درصد نیتروژن باضافه ازتوباکتر تعلق گرفت. طبق نتایج بدست آمده در این تحقیق کودهای زیستی و شیمیایی نیتروژن، می‌تواند با تولید محصول کافی، مصرف کود شیمیایی نیتروژن را کاهش دهد که این امر کمک قابل توجهی به سالم سازی محیط‌زیست می‌کند و راهبرد مهمی در جهت حرکت به سمت کشاورزی پایدار می‌باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        15 - اثر کودهای آلی، زیستی و شیمیایی بر عملکرد و مؤلفه‌های کارایی عناصر در کنجد (Sesamum indicum L.)
        فرزاد بابایی اسماعیل گنجینه افشین مظفری محمد میرزایی حیدری رحیم ناصری
        به‌منظور بررسی تأثیر کودهای آلی، زیستی و شیمیایی بر عملکرد و مؤلفه‌های کارایی عناصر در کنجد آزمایشی به‌صورت اسپلیت فاکتوریل، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی 1396-1395 در کرمانشاه اجرا شد. عامل اول شامل کود نیتروژن با چهار سطح (صفر، 33، 66 و چکیده کامل
        به‌منظور بررسی تأثیر کودهای آلی، زیستی و شیمیایی بر عملکرد و مؤلفه‌های کارایی عناصر در کنجد آزمایشی به‌صورت اسپلیت فاکتوریل، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی 1396-1395 در کرمانشاه اجرا شد. عامل اول شامل کود نیتروژن با چهار سطح (صفر، 33، 66 و 100درصد) نیتروژن و عامل دوم تلقیح کودهای زیستی با بذر در چهار سطح (بدون تلقیح کود زیستی، تلقیح با ازتوباکتر، تلقیح با آزوسپریلیوم و تلفیق با هر دو باکتری) بود. این آزمایش در هر سال در سه قطعه زمین شامل شاهد، مصرف 10 تن کود دامی و مصرف 10 تن کود کمپوست زباله شهری اجرا شد. نتایج این تحقیق نشان داد که اثر سطوح کود نیتروژن و کود بیولوژیک بر عملکرد دانه و بیولوژیکی در سه محیط مورد مطالعه معنی‌دار بود و بیشترین مقادیر در هر سه محیط آزمایشی در تیمار تلفیقی کودهای ازتوباکتر و آزسپریلیوم بدست آمد. مقدار عملکرد دانه در تیمارهای سطوح کود نیتروژن در محیط‌های مورد مطالعه متفاوت بود، بنحوی که بیشترین عملکرددانه (1298 کیلوگرم در هکتار) در محیط شاهد در تیمار 100درصد نیاز نیتروژن، در محیط کود دامی در تیمار 33درصد نیاز نیتروژن (1565 کیلوگرم در هکتار) و در محیط کمپوست در تیمار 66درصد نیتروژن (1/1684 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد. بطور کلی بیشترین عملکرد دانه در تیمار مصرف کمپوست و 66درصد نیتروژن به مقدار 1/1684 کیلوگرم در هکتار حاصل شد که می توان این ترکیب را جایگزینی برای مصرف به تنهایی کود نیتروژن دانست. بنابراین می‌توان نتیجه‌گیری کرد با کاربرد تلفیقی کودهای بیولوژیک و دامی یا کمپوست علاوه بر صرفه‌جویی در مصرف کودهای شیمیایی و حذف اثر مضر آن ها، عملکرد دانه قابل قبولی نیز داشت. همچنین مصرف کودهای بیولوژیک و آلی موجب افزایش کارایی استفاده از عناصر نیتروژن و فسفر شد که علاوه بر کاهش هزینه‌های تولید، افزایش عملکرد را بدنبال دارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        16 - بررسی تاثیرات شش نوع کود نیتروژن دار بر رشد، محتوای کلروفیلی، پروتئین، فسفر و پتاسیم در افوربیا تیروکالی Euphorbia tirucalli L. تحت شرایط کشت گلدانی
        اطهره ذبیحی آرین ساطعی مازیار احمدی گلسفیدی مهدی عبادی
        مطالعه حاضر به بررسی اثر انواع کود نیتروژن بر شاخص های رشد، محتوای کلروفیلی، پروتئین بخش هوایی و میزان دو عنصر پتاسیم و فسفر در ریشه و اندام هوایی گیاه افوربیا تیروکالی می پردازد. گیاهان حاصل از قلمه های هفت ماهه، یک دوره چهارماهه را در خاک بدون کود (شاهد) و یا در دوازد چکیده کامل
        مطالعه حاضر به بررسی اثر انواع کود نیتروژن بر شاخص های رشد، محتوای کلروفیلی، پروتئین بخش هوایی و میزان دو عنصر پتاسیم و فسفر در ریشه و اندام هوایی گیاه افوربیا تیروکالی می پردازد. گیاهان حاصل از قلمه های هفت ماهه، یک دوره چهارماهه را در خاک بدون کود (شاهد) و یا در دوازده تیمار شامل کود زیستی حاوی آزتوباکتر کروکوکوم، کود اوره و چهار نوع از انواع رایج کود NPK در دو غلظت ۲ و ۴ گرم بر لیتر و در بلوکهای کامل تصادفی را در شرایط گلخانه دانشگاه آزاد اسلامی گرگان از ابتدای اسفند۱۳۹۷ گذراندند. شاخص های رشد مورد بررسی شامل وزن خشک و تر گیاه، ریشه و اندام هوایی و نیز نسبت وزن تر و خشک ریشه به گیاه بود. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که بر خلاف انتظار، کودهای شیمیایی به ویژه اوره، اکثراً باعث کاهش شاخص های رشد و به خصوص کاهش رشد سیستم ریشه ای شدند. کود زیستی نیز باعث بهبود شاخص های رشد در مقایسه با شاهد نشد. همچنین به کارگیری این کودها منجر به افزایش محتوای پروتئین بخش هوایی نگردید. به رغم افزایش پتاسیم ریشه در برخی تیمارها و یا افزایش انتقال فسفر از ریشه به اندام هوایی در اکثر تیمارها، مطالعه همبستگی ها نشان داد که تغییرات محتوای پتاسیم ریشه و یا فسفر اندام هوایی با تغییرات رشد همبستگی نداشته است. با این حال افزایش فسفر اندام هوایی همبستگی معنی دار مثبت و یا منفی را به ترتیب با محتوای کلروفیل a و b اندام هوایی نشان داد. همچنین تغییرات محتوای کلروفیل، همبستگی منفی با توسعه سیستم ریشه ای داشته است. لزوم بازنگری در صرف هزینه کود نیتروژن برای این گیاه، نتیجه کاربردی کار حاضر است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        17 - Plant growth promoting rhizobacteria (PGPR) improve plant growth, antioxidant capacity, and essential oil properties of lemongrass (Cymbopogon citratus) under water stress
        Mitra Mirzaei Alireza Ladan Moghadam Leila Hakimi Elham Danaee
        Among abiotic stresses, drought is considered as the most important growth limiting factor, especially in arid and semiarid regions. Drought impacts can be adjusted by soil microorganisms. Accordingly, the present study was organized in order to the increase the toleran چکیده کامل
        Among abiotic stresses, drought is considered as the most important growth limiting factor, especially in arid and semiarid regions. Drought impacts can be adjusted by soil microorganisms. Accordingly, the present study was organized in order to the increase the tolerance of lemongrass (Cymbopogon citratus)to drought using plant growth promoting rhizobacteria (PGPR). Treatments were water stress in four levels (100% field capacity (FC), 75% FC, 50% FC, and 25% FC) and inoculation by PGPR in three levels (uninoculated, inoculated with pseudomonas sp ., andinoculated with Azotobacter sp .). Water stress significantly decreased chlorophyll content.Compared to control, severe stress decreased Chlorophylle a+b by 36%. The maximum proline content was accumulated in plants under severe stress and PGPR application. Catalase (CAT) and super oxide dismutase (SOD) activities were increased by 77% and 71%, respectively under severe stress compared to the well-watered condition. The highest total phenol content (TPC) was obtained in the interaction of 50% FC and PGPR application. Moreover, 50% FC induced the maximum total flavonoid content (TFC) by 42% compared to 100% FC. Pseudomonas and Azotobacter increased the TFC by 6% and 18%, respectively in comparison with uninoculated plants. Essential oil (EO) content and yield were increased under 75% FC, and decreased under 50% and 25% FC. EO percentage in 75% FC and PGPR application was higher than other treatments. Under 75% FC, 14% increase in EO yield was reported for both Pseudomonas and Azotobacter application. To sum up, PGPR can improve the plant growth and EO properties by increasing antioxidant capacity of lemongrass. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        18 - Effect of <i>Azolla</i> Compost and Various Biofertilizers on Growth and Quality of Zinnia flower (<i>Zinnia Elegans </i>Thumbelina)
        Kolsoum Forghan Ali Mahboub Khomami
        Zinnia is an annual plant with the long flowering period from late spring to mid-autumn. It is a popular plant for landscape. In the present study, the effect of two types of growth promoting bacteria and Azolla compost on some ornamental characteristics of Zinnia were چکیده کامل
        Zinnia is an annual plant with the long flowering period from late spring to mid-autumn. It is a popular plant for landscape. In the present study, the effect of two types of growth promoting bacteria and Azolla compost on some ornamental characteristics of Zinnia were evaluated in pot cultivation and greenhouse conditions. The factorial experiment was conducted in three replications based on a completely randomized design with two factors, including Azolla compost in 6 levels (0, 10, 20, 30, 40, 50 percent) and growth promoting bacteria in 3 levels (without bacteria, Azospirillum and Azotobacter bacteria). The results showed that growth promoting bacteria (Azospirillum and Azotobacter) and Azolla compost had a significant effect on the investigated factors. Treatment of 50% Azolla compost and Azospirillum compared to other treatments had higher leaf and root fresh weight, leaf nitrogen and plant height. Moreover, 10% Azolla compost and Azospirillum was the best treatment in terms of leaf and root dry matter content. According to conducted evaluation, Azospirillum with less percentage of compost had a significant effect on dry weight and Azospirillum with a higher percentage of compost had a significant effect on fresh weight. Besides, a higher percentage of compost in Azospirillum in treatment Azospirillum and 50% compost had a significant effect on leaf nitrogen and height of the stem. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        19 - بهبود کارایی مصرف آب، شاخص سبزینگی و عملکرد دانه گندم تحت رژیم های مختلف آبیاری با استفاده از کود زیستی
        ابوالقاسم مرادقلی حمیدرضا مبصّر حمیدرضا گنجعلی حمیدرضا فنایی احمد مهربان
        خشکی یکی از تنش های غیر زنده بسیار مهم است که رشد گیاه را تحت تاثیر قرار می دهد و از این طریق عملکرد گیاه زراعی را محدود می سازد. اقداماتی شامل: ارائه اطلاعات برای بهبود مدیریت ریسک خشکسالی، بهبود برنامه‌ریزی برای واکنش موثرتر به خشکسالی، سرمایه‌گذاری در کاهش خطر مخاطرا چکیده کامل
        خشکی یکی از تنش های غیر زنده بسیار مهم است که رشد گیاه را تحت تاثیر قرار می دهد و از این طریق عملکرد گیاه زراعی را محدود می سازد. اقداماتی شامل: ارائه اطلاعات برای بهبود مدیریت ریسک خشکسالی، بهبود برنامه‌ریزی برای واکنش موثرتر به خشکسالی، سرمایه‌گذاری در کاهش خطر مخاطرات (DRR) و ارائه یک محیط جهت به حداقل رساندن خطرات کلی باعث افزایش تاب‌آوری، جلوگیری یا کاهش خطرات خشکسالی آینده و حفظ معیشت می‌شود. این تحقیق در دو سال زراعی، بصورت آزمایش کرت های خردشده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار انجام گردید. شرایط مختلف رطوبت خاک بعنوان تیمار اصلی در سه سطح و تیمار کود‌های زیستی در هفت سطح به عنوان تیمار فرعی در نظر گرفته شد. نتایج مطالعات نشان داد که شرایط مختلف رطوبتی محتوی نسبی آب برگ (RWC)، مقدار سبزینگی برگ (SPAD)، کلروفیل a و b وعملکرد دانه معنی دار شدند، با افزایش شدت تنش مقدار آنها کاهش یافت که نشان دهنده حساسیت آنها به تغییر وضعیت آب خاک و پتانسیل آب برگ می باشد.استفاده از کودهای زیستی ازتوباکتر و فسفاباکتر باعث افزایش معنی دار مقدار RWC , SPAD ، کلروفیل a و b و عملکرد دانه نسبت به عدم استفاده از کود زیستی گردید. اثرات استفاده تلفیقی میکروارگانیسم سبب جبران خسارت های تنش کم آبی گردیده است. بطور کلی با توجه به شرایط کم آبی و افزایش دما ناشی از تغییر اقلیم استفاده از میکروارگانیسم ها بصورت بذرمال کمک قابل توجهی به کاهش این مخاطرات می گردد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        20 - بررسی اثر توأم کودهای بیولوژیکی و شیمیایی فسفر و نیتروژن بر ویژگی‌های کمی و کیفی آفتابگردان (Helianthus annuus L.)
        علیرضا شکوه فر سحر خانی
        به منظور بررسی اثر توأم کودهای بیولوژیکی و شیمیایی فسفر و نیتروژن بر ویژگی های کمی و کیفی آفتابگردان، این آزمایش بصورت فاکتوریل درقالبطرح آماریبلوک هایکاملتصادفیبا سهتکراردر مزرعه ای واقع در شهرستان ایذه در سال زراعی 1396 اجراشد.تیمارهای آزمایش شامل کود فسفره در چهار سط چکیده کامل
        به منظور بررسی اثر توأم کودهای بیولوژیکی و شیمیایی فسفر و نیتروژن بر ویژگی های کمی و کیفی آفتابگردان، این آزمایش بصورت فاکتوریل درقالبطرح آماریبلوک هایکاملتصادفیبا سهتکراردر مزرعه ای واقع در شهرستان ایذه در سال زراعی 1396 اجراشد.تیمارهای آزمایش شامل کود فسفره در چهار سطح (تماماً کود سوپر فسفات تریپل به صورت پایه، 70 درصد کود سوپرفسفات تریپل به اضافه کود زیستی فسفاته بارور-2، 40 درصد کود سوپرفسفات تریپل به اضافه کود زیستی فسفاته بارور-2، تماماً از طریق کود زیستی فسفاته بارور-2) و کود نیتروژن در سه سطح (تماماً از طریق کود اوره، 70 درصد کود اوره به اضافه ازتوباکتر، 40 درصد کود اوره به اضافه ازتوباکتر) بودند. نتایج نشان داد که اثر کود بیولوژیکی و شیمیایی فسفر و نیتروژن باعث افزایش معنی دار وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد روغن شد. بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمار کودی70 درصد سوپرفسفات به اضافه بارور-2 و کود 70 درصد اوره به اضافه ازتوباکتر به ترتیب با 3170 و 2736 کیلوگرم در هکتار بود. کمترین عملکرد دانه مربوط به تیمار کود زیستی بارور-2 و 40 درصد اوره به همراه ازتوباکتر به ترتیب با 2173 و 2506 کیلوگرم در هکتار بود. با توجه به این نتایج کاربرد 70 درصد کود سوپرفسفات تریپل به اضافه کود زیستی فسفاته بارور-2 و کود 70 درصد اوره به اضافه ازتوباکتر نسبت به سایر تیمارها باعث افزایش عملکرد کمی و کیفی در آفتابگردان شده و در منطقه نیز قابل توصیه می باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        21 - Fertilizer Management Using Plant Growth-Promoting Rhizobacteria in Rice Fields
        هاشم امین پناه سعید فیروزی
        A field experiment was conducted at Rice Research Station of Tonekabon, Iran, to determine the effect of seed inoculation with plant growth-promotingrhizobacteria on rice grain yield and yield components under different nitrogen (N) rates. The experimental design was a چکیده کامل
        A field experiment was conducted at Rice Research Station of Tonekabon, Iran, to determine the effect of seed inoculation with plant growth-promotingrhizobacteria on rice grain yield and yield components under different nitrogen (N) rates. The experimental design was a Randomized Complete Block with factorial arrangement and three replicates. Factors included seed inoculation with plant growth-promoting rhizobacteria [control (un-inoculated), seed inoculation with Azospirillum lipoferum, seed inoculation with Azotobacter chroococcum, and seed inoculation with a combination of A. lipoferumand A. chroococcum] and N rates (100%, 75%, and 50% of recommended nitrogen rates, i.e. 100, 75 and 50 kg N ha-1, respectively). Results showed that the highest grain yield (7875 kg ha-1) was recorded for plants inoculated with a combination of A. lipoferumand A. chroococcum, while the lowest one was recorded for un-inoculated control plants. Moreover, rice grain yield, panicle number per m2, grain number per panicle, and 1000-grain weight increased by 9%, 9%, 18%, and 6%, respectively, as N fertilizer rate increased from 50 to 100 kg ha-1. The highest grain yield (7875 kg ha-1) was obtained when N was applied at the rate of 75 kg ha-1to seeds inoculated with a combination of A. lipoferumand A. chroococcum. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        22 - بررسی تاثیر سطوح مختلف کود فسفاته و باکتری‌های محرک رشد گیاه بر فراهمی برخی عناصر غدایی و شاخص های عملکردی گندم
        رویا بابایی محمد میرزایی حیدری مسعود بازگیر
        به منظور بررسی تاثیر سطوح کود فسفاته و باکتری‌های محرک رشد گیاه بر دسترسی به عناصر غذایی و عملکرد گندم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در زمینی واقع در شهرستان ایوان استان ایلام اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی در این آزمایش عبارت‌اند چکیده کامل
        به منظور بررسی تاثیر سطوح کود فسفاته و باکتری‌های محرک رشد گیاه بر دسترسی به عناصر غذایی و عملکرد گندم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در زمینی واقع در شهرستان ایوان استان ایلام اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی در این آزمایش عبارت‌اند از پنج سطح کود فسفره (شاهد، 25، 50، 75 و 100 کیلوگرم کود فسفاته در هکتار) و تلقیح بذر با باکتری (T) در چهار سطح: (عدم تلقیح (تیمار شاهد)، تلقیح بذر با ازتوباکتر، تلقیح بذر با سودوموناس، تلقیح بذر با ازتوباکتر و سودوموناس) می‌باشد. نتایج نشان داد که تیمار 100 کیلوگرم در هکتار کود فسفره همراه با تلقیح بذر با ازتوباکتر و سودوموناس بالاترین تاثیر را در افزایش رشد و عملکرد و اجزای عملکرد گندم پاییزه نشان داد. مقدار نیتروژن دانه گندم با تلقیح بذر ازتوباکتر به صورت معنی‌داری افزایش یافت و به همین دلیل میزان پروتئین دانه نیز افزایش نشان داد. تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد ازتوباکتر و سودوموناس در سطح چهارم کود فسفاته منجر به افزایش 5/43 درصدی نیتروژن دانه و 7/62 درصدی فسفر دانه نسبت به سطح شاهد عدم تلقیح و سطح صفر کود فسفاته گردید. از بین تیمارها، اکثرا تیمار کود تلقیح کود زیستی ازتوباکتر و سودوموناس همراه با 100 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی فسفات بیشترین تاثیر را در افزایش صفات اندازه‌گیری شده این گیاه داشت. اگرچه با افزایش سطوح کود شیمیایی صفات مورد مطالعه افزایش یافت ولی زمانی که از کودهای زیستی همراه با شیمیایی استفاده شد، این افزایش بیشتر بود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        23 - بررسی کاربرد کودهای ازتوباکتر و اوره بر ویژگی‌های مرفولوژیک ریشه و اندام‌های هوایی جو
        محمداقبال قبادی اردشیر طاهری نژاد سعید جلالی هنرمند حسن حیدری
        در صورت وجود باکتری ازتوباکتر در خاک محیط ریشه، علاوه بر تأمین بخشی از نیاز نیتروژن با تولید مواد محرک رشد گیاهی باعث تقویت رشد ریشه و عملکرد محصول می‌شود. بر این اساس دو آزمایش به منظور بررسی اثر ازتوباکتر و نیتروژن بر رشد ریشه و اندام هوایی در مراحل شکم خوش (آزمایش او چکیده کامل
        در صورت وجود باکتری ازتوباکتر در خاک محیط ریشه، علاوه بر تأمین بخشی از نیاز نیتروژن با تولید مواد محرک رشد گیاهی باعث تقویت رشد ریشه و عملکرد محصول می‌شود. بر این اساس دو آزمایش به منظور بررسی اثر ازتوباکتر و نیتروژن بر رشد ریشه و اندام هوایی در مراحل شکم خوش (آزمایش اول) رسیدگی (آزمایش دوم) بر روی جو آبی رقم بهمن به صورت گلدانی در شهرستان سنقر، استان کرمانشاه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در سال زراعی 94-1393 اجرا گردید. فاکتورها شامل سطوح کود زیستی ازتوباکتر کروکوکوم (0، 100 و 200 گرم در هکتار) و سطوح نیتروژن (0، 50، 100، 150 و 200 کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرات ساده ازتوباکتر و نیتروژن و همچنین اثرات متقابل بین آنها بر تمامی صفات مورد بررسی در دو آزمایش معنی‌دار بودند. بیشترین مقدار صفات ریشه‌ای، وزن خشک اندام‌های هوایی و عملکرد دانه (77/21 گرم در گلدان) در مراحل شکم‌خوش و رسیدگی در تیمار 200 گرم در هکتار ازتوباکتر و 200 کیلوگرم در هکتار نیتروژن بدست آمد و با کاهش میزان این نهاده‌ها، مقادیر صفات کاهش نشان داد، ولی با تیمار 100 گرم در هکتار ازتوباکتر و 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن (85/20 گرم در گلدان) اختلاف معنی‌داری نداشت. بطور کلی نتایج نشان داد که با مصرف اندک ازتوباکتر (100 گرم در هکتار)، در مصرف حدود 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن صرفه جویی شده است که هزینه تولید و مشکلات زیست- محیطی را کاهش می دهد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        24 - بررسی تأثیر پرایمینگ بذر با زادمایه رایزوبیومی و باکتری‌های محرک رشد گیاه بر میزان کلروفیل، عناصر غذایی و عملکرد دانه عدس در شرایط دیم
        علیرضا صیدمرادی افشین مظفری
        به منظور مطالعه اثر پرایمینگ بذر با زادمایه رایزوبیومی و باکتری‌های محرک رشد گیاه (PGPR) بر میزان کلروفیل، عناصر غذایی و عملکرد دانه عدس دیم، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 4 تکرار در دهستان کارزان از توابع شهرستان سیروان استان ایلام در سال چکیده کامل
        به منظور مطالعه اثر پرایمینگ بذر با زادمایه رایزوبیومی و باکتری‌های محرک رشد گیاه (PGPR) بر میزان کلروفیل، عناصر غذایی و عملکرد دانه عدس دیم، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 4 تکرار در دهستان کارزان از توابع شهرستان سیروان استان ایلام در سال زراعی 1396- 1395 اجراء گردید. عامل‌های آزمایش شامل کاربرد باکتری‌های محرک رشد گیاه در پنج سطح: پرایمینگ بذر با ازوتوباکتر، آزوسپیریلوم، سدوموناس، پرایمینگ توأم بذر با ازوتوباکتر+آزوسپیریلوم+ سدوموناس و عدم مصرف باکتری‌های PGPR و همچنین عامل رایزوبیوم در دو سطح: پرایمینگ بذر با رایزوبیوم و عدم پرایمینگ بود. برهمکنش کاربرد باکتری رایزوبیوم و باکتری‌های PGPR بر همه صفات مورد مطالعه )به استثناء عملکرد دانه و محتوی کلروفیل b)، بسیار معنی‌دار (01/0&ge;P) شد. به طور کلی نتایج آزمایش نشان داد که پرایمینگ بذر با باکتری رایزوبیوم همراه با باکتری‌های PGPR به ویژه تیمار مصرف توأم (ازتوباکتر+آزوسپیریلوم+سدوموناس) باعث افزایش میزان عملکرد دانه، نیتروژن، فسفر و پتاس و محتوی کلروفیل a، b و a+b برگ در مقایسه با تیمار عدم مصرف رایزوبیوم و باکتری‌های PGPR شد. با توجه به اثرات هم افزایی بین باکتری رایزوبیوم و باکتری‌های PGPR در بهبود رشد و نمو و عملکرد دانه گیاه عدس توصیه می‌شود در فرمولاسیون مایه تلقیح‌های مورد استفاده در اراضی مناطق خشک و دیمزارهای عدس، از ترکیب باکتری رایزوبیوم و باکتری‌های PGPR استفاده شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        25 - اثر تلفیق کودهای نیتروژن‌دار، نیتروکسین و ورمی‌کمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب‌زمینی(Solanum tuberosum L.) در منطقه دماوند
        ساقی کاتبی مهدی باقی آرش روزبهانی
        به‌منظور بررسی تأثیر تلفیق کود نیتروژن‌دار، کود نیتروکسین و کود ورمی‌کمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب‌زمینی آزمایشی به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در روستای جابان شهرستان دماوند در سال 1394 انجام شد. فاکتور اول ورمی‌کمپوست در سه سطح ع چکیده کامل
        به‌منظور بررسی تأثیر تلفیق کود نیتروژن‌دار، کود نیتروکسین و کود ورمی‌کمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب‌زمینی آزمایشی به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در روستای جابان شهرستان دماوند در سال 1394 انجام شد. فاکتور اول ورمی‌کمپوست در سه سطح عدم مصرف،5و 10 تن در هکتار و فاکتور دوم کود نیتروژن‌دار به همراه کود نیتروکسین در چهار سطح عدم مصرف(شاهد)، مصرف صد درصد مقدار توصیه شده کود شیمیایی نیتروژن دار (150 کیلوگرم در هکتار از منبع کود اوره)، مصرف کود بیولوژیک(5 لیتر در هکتار نیتروکسین)و مصرف هفتاد و پنج درصد مقدار توصیه شده کود شیمیایی نیتروژن دار(100 کیلوگرم در هکتار از منبع کود اوره) به همراه مصرف کود بیولوژیک(5 لیتر در هکتار نیتروکسین)بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تأثیرتیمارهای ورمی‌کمپوست و تلفیق کودهای نیتروژن دار و نیتروکسین دارای در اغلب صفات مورد بررسی معنی‌داری بود. نتایج مقایسه میانگین‌ها نشان داد که بیشترین عملکرد غده مربوط به مصرف پنج تن در هکتار ورمی‌کمپوست(52/22 کیلوگرم در هکتار) و مصرف هفتاد و پنج درصد مقدار توصیه شده کود شیمیایی نیتروژن دار به همراه مصرف کود بیولوژیک نیتروکسین (8/23 کیلوگرم در هکتار) بود. در نهایت مصرف 5 تن در هکتار ورمی‌کمپوست و مصرف هفتاد و پنج درصد مقدار توصیه شده کود شیمیایی نیتروژن دار(100 کیلوگرم در هکتار از منبع کود اوره)به همراه مصرف کود بیولوژیک(5 لیتر در هکتار نیتروکسین) بهترین‌ترین نتیجه را داد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        26 - اثر مقدار فسفر، باکتری ریزوبیوم و کود زیستی نیتراژین بر رشد و عملکرد لوبیا (Phaseolus vulgaris L.)
        میثم قنبرزاده هاشم امین پناه حسن اخگری
        به منظور بررسی اثر مقدار فسفر، کاربرد باکتری ریزوبیوم و کود زیستی نیتراژین بر رشد و عملکرد لوبیا (توده محلی گیلان)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان املش، استان گیلان انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل مقادیر مختلف مصرف چکیده کامل
        به منظور بررسی اثر مقدار فسفر، کاربرد باکتری ریزوبیوم و کود زیستی نیتراژین بر رشد و عملکرد لوبیا (توده محلی گیلان)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان املش، استان گیلان انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل مقادیر مختلف مصرف فسفر، کود زیستی نیتراژین و باکتری ریزوبیوم بود. نتایج نشان داد که با افزایش مصرف فسفر از صفر به 50 کیلوگرم در هکتار، عملکرد دانه و عملکرد غلاف‌تر به‌طور معنی‌داری به ترتیب به میزان 28 و 21 درصد افزایش یافت. افزایش مصرف فسفر از 50 به 75 کیلوگرم در هکتار، تأثیر معنی‌داری بر عملکرد دانه و غلاف‌تر نداشت، درحالی‌که مصرف بیشتر فسفر (100 کیلوگرم در هکتار) سبب کاهش معنی‌دار عملکرد دانه و غلاف‌تر گردید. معادلات رگرسیونی نشان داد که حداکثر عملکرد دانه (9/1403 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد غلاف‌تر (7/8510 کیلوگرم در هکتار) به ترتیب با مصرف 4/65 و 3/59 کیلوگرم فسفر در هکتار حاصل شد. مصرف کود زیستی نیتراژین سبب افزایش معنی‌دار عملکرد دانه و غلاف‌تر به ترتیب به میزان 7 و 10 درصد گردید. همچنین تلقیح بذر لوبیا با باکتری‌های ریزوبیوم منجر به افزایش عملکرد دانه و غلاف‌تر به ترتیب به میزان 17 و 20 درصد گردید. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        27 - مطالعه برهمکنش کودهای زیستی، نیتروژن معدنی و پیش‌تیمار آبی بر صفات سبز شدن و اجزای عملکرد گیاه نخود(.Cicer arietinum L)
        ابوالفضل باغبانی آرانی ظهراب اداوی طیبه بختیاری
        نخود در بین حبوبات سومین محصول مهم به شمار می‌رود که به‌صورت وسیعی در سرتاسر آسیا و خاورمیانه کشت می‌شود. به‌منظور بررسی تأثیر پیش‌تیمار آبی مزرعه‌ای بذر و دو کود زیستی بر ویژگی‌های سبز شدن و عملکرد نخود (Cicer arietinum L.) آبی رقم آرمان آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قال چکیده کامل
        نخود در بین حبوبات سومین محصول مهم به شمار می‌رود که به‌صورت وسیعی در سرتاسر آسیا و خاورمیانه کشت می‌شود. به‌منظور بررسی تأثیر پیش‌تیمار آبی مزرعه‌ای بذر و دو کود زیستی بر ویژگی‌های سبز شدن و عملکرد نخود (Cicer arietinum L.) آبی رقم آرمان آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی کرمانشاه طی سال 1395 انجام شد. عامل-های آزمایشی شامل کود آغازگر نیتروژن (0، 25 و 50 کیلوگرم در هکتار از منبع اوره)، کود زیستی (قارچ ریشه یا میکوریزا، ازتوباکتر، کاربرد توأم، بدون کاربرد) و پیش‌تیمار کردن (با و بدون) بودند. نتایج نشان داد پیش-تیمار کردن درصد سبز شدن را 6/7 و سرعت سبز شدن را در تلقیح با قارچ ریشه و کاربرد 50 کیلوگرم کود در هکتار نیتروژن توصیه شده 8/19 درصد در مقایسه با بذرهای پیش‌تیمار نشده در حالت بدون کاربرد نیتروژن و کود زیستی افزایش داد. بالاترین میزان عملکرد بیولوژیک و دانه به ترتیب 7/823 و 304 گرم در متر‌مربع بود که از بذرهای پیش‌تیمار شده و کاربرد توأم کودهای زیستی به ترتیب با کاربرد 50 و 25 کیلوگرم در هکتار نیتروژن به‌دست آمد که نسبت به شاهدهای خود در آن سطح کودی به ترتیب 147 و 250 درصد (47/1 و 50/2 برابر) بیشتر بودند. در این بررسی بیشترین شاخص برداشت و شمار غلاف در متر‌مربع از تیمار پیش‌تیمار شده و کاربرد توأم دو کود زیستی با کاربرد 25 کیلوگرم کود نیتروژن به‌دست آمد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        28 - Study the effect of chemical and bio-fertilizers (Azotobacter and Phosphate Barvar-2) on quantity characteristics of Marigold (Calendula officinalis L.)
        سهیلا کوره پز محمود آبادی جابر آقا رحیمی
        To study the effect of chemical and bio-fertilizers (Azotobacter and Phosphate Barvar-2) on quantity characteristics of Marigold (Calendula officinalis L.) an experiment was conducted in the Jiroft. Field experiment was arranged base on randomized complete block design چکیده کامل
        To study the effect of chemical and bio-fertilizers (Azotobacter and Phosphate Barvar-2) on quantity characteristics of Marigold (Calendula officinalis L.) an experiment was conducted in the Jiroft. Field experiment was arranged base on randomized complete block design with three replications. Treatments were involved: T1: nochemical, biological as control, T2: 100% NPK, T3: Azotobacter, T4: Azotobacter + 50% NPK, T5: Phosphate Barvar-2, T6: Phosphate Barvar-2+ 50% NPK, T7: Azotobacter Phosphate Barvar-2, T8: Azotobacter Phosphate Barvar-2 + 50% NPK and T9: Azotobacter Phosphate Barvar-2 + 100% NPK. result showed that the signification effect of chemical and bio-fertilizers on height, flowering stem length, stem diameter, number of branches, number of leaf, Fresh and dry weight plant, Fresh and dry weight flower and harvest index. So that most of these traits were obtained from treatment (T8): Azotobacter + fertile phosphate 2 + 50% NPK. Biochemical and chemical fertilizers had a significant effect on the percentage and yield of marigold essential oil. The highest amount of essential oil was obtained from Azotobacter + fertile phosphate 2 treatment. Also, the application of biochemical fertilizers had a significant effect on the number of days to flowering and the lowest time was related to T8 treatment. In general, the results showed that Applying bio-fertilizers (Azotobacter and Phosphate Barvar-2) benefited on growth and generative and yield Marigold. The use of bacteria not only increased yield, quality and early yield, but also reduced the use of chemical fertilizers. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        29 - The Effect of Azotobacter On Growth Indices, Yield and Essence Content Of Two Cultivars of Cumin (Cuminum cyminum L.) Under Salinity
        HENGHAMEH VOSOUGHI TABAR HAMID DEHGHANZADEH SEID ALI HOSSEINI TAFRESHI
        Henghameh Vosoughi Tabar1, Hamid Dehghanzadeh1*,Seid Ali Hosseini Tafreshi2 1- Department of Agricultural Sciences, Payame Noor University (PNU), Iran. 2-Department of Biotechnology, Faculty of Chemistry, University of Kashan, Kashan, Iran. *Corresponding author Email: چکیده کامل
        Henghameh Vosoughi Tabar1, Hamid Dehghanzadeh1*,Seid Ali Hosseini Tafreshi2 1- Department of Agricultural Sciences, Payame Noor University (PNU), Iran. 2-Department of Biotechnology, Faculty of Chemistry, University of Kashan, Kashan, Iran. *Corresponding author Email: Dehghanzadeh@pnu.ac.ir Received: 6 April 2017 Accepted: 12 May 20017 ABSTRACT In order to investigate the effect of azotobacter on growth indices,grain yield and essence content of two cultivars of cumin (Cuminum cyminum L.) under saline conditions, an experiment was carried out in a factorial design arranged as randomized complete block with three replications in 2015 at Kashan University, Iran. Two cumin local varieties including Ardestān and Mashhad Ardehal were used. So, in a rudimentary experiment, the tolerance threshold was at 150 and 250 mM of Sodium Chloride for both varieties. The result showed that salinity and inoculation with bacteria had a significant effect on the percentage and germination rate, root length, plant height, and seed vigor. Increased concentrations up to 250 milli molar sodium chloride resulted in a significant reduction in germination percentage and germination rate, root length, stem height, seed vigor, grain yield and essence yield. Also, the results presented that in both varieties and at all levels of salinity,inoculation with bacteria compared to the control, lead to a significant increase in chlorophyll (a, b), carotenoids, catalase, ascorbate peroxidase, plant height, grain yield and essence yield. Overall, Ardestan variety showed higher value for plant height, Chlorophyll (a, b), the carotenoids, catalase, ascorbate peroxidase and essence content compared to Mashhad Ardehal variety. In general, the result of this experiment can be used to decrease salinity effects by azotobacter inoculation and increase grain yield and essence content of cumin. Keywords:Azotobacter,Cumin, Essence, Grain yield,Salinity پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        30 - واکنش عملکرد و اجزاء عملکرد گلرنگ به تلقیح ازتوباکتر و میکوریزا در شرایط آب و هوایی اراک
        آرزو امیدی محمد میرزاخانی محمدرضا اردکانی
        به منظور بررسی واکنش عملکرد و اجزاء عملکرد گلرنگ به تلقیح ازتوباکتر ومیکوریزا در منطقه اراک، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک در سال زراعی 91-1390 اجرا شد.عوامل مورد بررسی شامل تلق چکیده کامل
        به منظور بررسی واکنش عملکرد و اجزاء عملکرد گلرنگ به تلقیح ازتوباکتر ومیکوریزا در منطقه اراک، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک در سال زراعی 91-1390 اجرا شد.عوامل مورد بررسی شامل تلقیح با ازتوباکتردر سه سطحعدم تلقیح با ازتوباکتر، تلقیح با ازتوباکتر سویه 5 و تلقیح با ازتوباکتر سویه 12 و مایکوریزا در چهار سطحعدم تلقیح با مایکوریزا، تلقیح با سویه گلوموس اینترارادیسیس، تلقیح با سویه گلوموس موسه و تلقیح با مخلوط اینترارادیسیس وموسه بود.اثر ازتوباکتر بر صفات تعداد دانه در طبق، در سطح احتمال پنج درصد، عملکرد دانه وشاخص برداشت طبق های فرعی فرعی در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود.اثر مایکوریزا بر صفات تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه و شاخص برداشت طبق های فرعی فرعی در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. همچنین اثر متقابل ازتوباکترو مایکوریزا بر صفات ارتفاع گیاه، تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه و شاخص برداشت طبق های فرعی فرعی در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمارعدم تلقیح با ازتوباکتر و تلقیح با میکوریزا سویه گلوموس موسه با میانگین 1333 کیلوگرم در هکتار وکمترین عملکرد دانه مربوط به تیمار عدم تلقیح با ازتوباکتر ومایکوریزا با میانگین 3/828 کیلوگرم در هکتار حاصل شد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        31 - اثر تلقیح ازتوباکتر، کابرد کود دامی و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ پاییزه
        سعید رسولی محمد میرزاخانی نورعلی ساجدی
        به منظور بررسی اثر تلقیح ازتوباکتر، کابرد کود دامی و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ، آزمایشی در سال زراعی 1388 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل ازتوباکتر د چکیده کامل
        به منظور بررسی اثر تلقیح ازتوباکتر، کابرد کود دامی و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ، آزمایشی در سال زراعی 1388 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل ازتوباکتر در دو سطح بدون تلقیح و با تلقیح و نیتروژن در سه سطح، 50% توصیه شده، 75% توصیه شده و 100% توصیه شده (شاهد)، و کود دامی در دوسطح 15 تن در هکتار و 30 تن در هکتار بر روی گلرنگ پاییزه خاردار رقم پدیده انجام شد. نتایج نشان داد اثر ازتوباکتر بر صفاتی مانند ارتفاع گیاه، تعداد شاخه فرعی، تعداد غوزه، عملکرد دانه، وزن هزار دانه و عملکرد زیستی غوزه اصلی معنی دار بود. همچنین اثر سطوح مختلف نیتروژن بر ارتفاع گیاه، تعداد ساقه فرعی- فرعی، تعداد دانه در غوزه و عملکرد دانه، معنی دار بود. همچنین اثر سطح مختلف کود دامی بر عملکرد زیستی غوزه اصلی معنی دار بود. بیشترین و کمترین عملکرد دانه با میانگین 2045 و 1789 کیلوگرم در هکتار به ترتیب به تیمارهای تیمارهای تلقیح با ازتوباکتر 50 % نیتروژن و 30 تن کود دامی در هکتار و عدم تلقیح ازتوباکتر 100% نیتروژن و 30 تن کود دامی در هکتار اختصاص داشت. همچنین تلقیح با ازتوباکتر نسبت به عدم تلقیح آن توانست 13/4% عملکرد دانه بیشتری تولید نماید. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        32 - اثر همزیستی ازتوباکتر و میکوریزا بر درصد پروتئین و برخی خصوصیات زراعی گلرنگ
        آرزو امیدی محمد میرزاخانی محمد‌رضا اردکانی
        به منظور بررسی تأثیر همزیستی ازتوباکتر و قارچ گلوموس بر درصد پروتئین و برخی خصوصیات زراعی گلرنگ، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحـد اراک در سال زراعی 91-1390 اجـرا شد. تیمـار ها شامل تلق چکیده کامل
        به منظور بررسی تأثیر همزیستی ازتوباکتر و قارچ گلوموس بر درصد پروتئین و برخی خصوصیات زراعی گلرنگ، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحـد اراک در سال زراعی 91-1390 اجـرا شد. تیمـار ها شامل تلقیـح با ازتوباکتـر در سـه سطـح (عـدم تلقیـح، تلقیح با ازتوباکتـر سویه 5 و تلقیح با ازتوباکتر سـویه 12) و قارچ گلـوموس در چهار سطـح (عدم تلقیح، تلقیح باGlomus intraradices ، تلقیح باG.mosseae و تلقیح با مخلوط intraradices.G وG.mosseae ) بود. صفاتی از قبیل ارتفاع شاخه دهی، عملکرد بیولوژیکی غوزه های فرعی فرعی، شاخص برداشت غوزه های فرعی، عملکرد دانه غوزه های فرعی، کمبود آب اشباع و درصد پروتئین دانه اندازه گیری شدند. بر اساس نتایج جدول تجزیه واریانس، همه صفات به جزو عملکرد دانه غوزه های فرعی تحت تأثیر اثر اصلی ازتوباکتر و قارچ گلوموس در گلرنگ معنی دار شدند. هم چنین اثر متقابل ازتوباکتر و قارچ گلوموس بر صفات ارتفاع شاخه دهی، عملکرد بیولوژیکی غوزه های فرعی فرعی، عملکرد دانه غوزه های فرعی، کمبود آب اشباع و درصد پروتئین دانه در گلرنگ معنی دار شدند. براساس جدول مقایسه میانگین ها، بیش ترین عملکرد بیولوژیکی غوزه های فرعی فرعی با (30/50 گرم در بوته) مربوط به تیمار A2M3 )تلقیح با ازتوباکتر12 و تلقیح با مخلوط سویه G.intraradicesو (G.mosseae بود، که اختلاف معنی داری داشت، ضمن این که همین تیمار در مقدار پروتئین دانه گلرنگ نیز (64/19 درصد) میزان بالا تری را نشان داد. همچنین بیش ترین عملکرد دانه غوزه های فرعی با میانگین 33/44 گرم در بوته در تیمار A1M3(تلقیح با ازتوباکتر پنج وتلقیح با مخلوط سویهG.intraradices و (G.mosseae و کـم ترین آن با میانگیـن 33/28 گـرم در بوته در تیمـار A0M0 )عـدم تلقیـح با ازتوباکتـر و قـارچ گلـوموس (به دست آمدند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        33 - اثر کودهای زیستی بر صفات رویشی و درصد اسانس گیاه دارویی ریحان
        وحید ملکی خالد سلیمی محمدرضا اردکانی
        به منظور تعیین اثر کودهای زیستی محتوی قارچ میکوریزا، باکتری ازتوباکتر و آزوسپیریلوم بر صفات رویشی گیاه دارویی ریحان، آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج انجام شد. تیمارهای به کار رفته در این آزمایش شامل تلقیح چکیده کامل
        به منظور تعیین اثر کودهای زیستی محتوی قارچ میکوریزا، باکتری ازتوباکتر و آزوسپیریلوم بر صفات رویشی گیاه دارویی ریحان، آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج انجام شد. تیمارهای به کار رفته در این آزمایش شامل تلقیح با میکوریزا، ازتوباکتر، آزوسپیریلوم و تیمار کاربرد تلفیقی شامل میکوریزا + ازتوباکتر، میکوریزا + آزوسپیریلوم، ازتوباکتر + آزوسپیریلوم، میکوریزا + ازتوباکتر + آزوسپیریلوم و تیمار بدون تلقیح یا شاهد بودند. تلقیح گیاه با این کودهای زیستی باعث افزایش معنی‌داری در مقدار وزن تر و خشک شاخساره، وزن تر و خشک ریشه، ارتفاع گل‌آذین و ارتفاع بوته شد. مقدار وزن خشک شاخساره در تیمارهای ترکیبی به طور معنی‌داری بیشتر از شاهد بود، در حالی که هیچ‌گونه تفاوت معنی‌داری بین استفاده جداگانه کودهای زیستی با شاهد مشاهده نشد. وزن تر و خشک ریشه در ازتوباکتر و آزوسپیریلوم به طور معنی داری نسبت به میکوریزا بالاتر بود، ولی در تیمارهای تلفیقی اثر افزایشی قابل ملاحظه‌ای دیده نشد. طول گل آذین و ارتفاع بوته در تمام تیمارها بیشتر از تیمار شاهد بود. البته، عرض برگ، طول برگ و درصد اسانس تحت تاثیر تیمارهای کودی قرار نگرفتند. استفاده تلفیقی کودهای زیستی ازتوباکتر و آزوسپیریلوم به صورت تلقیح بذر به منظور افزایش عملکرد زیست‌توده و عملکرد اسانس ریحان توصیه می شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        34 - اثر تلقیح بذر با کودهای بیولوژیک بر عملکرد غده و اجزای عملکرد سه رقم سیب‎زمینی
        بهرام میرشکاری
        به منظور تعیین تاثیر تلقیح بذر با کودهای بیولوژیک ازتوباکتر، سوپر نیتروپلاس و سوپر نیترو بر عملکرد غده سه رقم سیب&lrm;زمینی، آزمایشی در تبریز به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سال&lrm; زراعی 86-1385 انجام شد. فاکتور اول (A) شامل سه رقم سیب&lrm;زمینی آ چکیده کامل
        به منظور تعیین تاثیر تلقیح بذر با کودهای بیولوژیک ازتوباکتر، سوپر نیتروپلاس و سوپر نیترو بر عملکرد غده سه رقم سیب&lrm;زمینی، آزمایشی در تبریز به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سال&lrm; زراعی 86-1385 انجام شد. فاکتور اول (A) شامل سه رقم سیب&lrm;زمینی آگریا، ساتینا و کوزیما و فاکتور دوم (B) شامل تلقیح غده بذری با کودهای بیولوژیک ازتوباکتر، سوپر نیترو، سوپر نیتروپلاس و شاهد بدون تلقیح بود. نتایج نشان داد که در صورت تلقیح بذر با کودهای بیولوژیک ازتوباکتر، سوپر نیتروپلاس و سوپر نیترو، کاهشی به&lrm;ترتیب معادل 34، 28 و 26 درصد در تعداد غده&lrm;های با قطر کمتر از 40 میلی&lrm;متر حاصل می شود. استفاده از ازتوباکتر باعث بهبود درصد غده‌&lrm;های با قطر بزرگ&lrm;تر از 60 میلی&lrm;متر در هر سه رقم سیب&lrm;زمینی شد. تیمارهای دارای بیشترین تعداد غده در هر بوته از متوسط وزن غده کمتری بعد از شاهد برخوردار بودند. عملکرد بیولوژیک از 5/22 تن در هکتار در شاهد با افزایشی معادل 18، 14و 12 درصد به ترتیب در سطوح تلقیح بذر با ازتوباکتر، سوپر نیتروپلاس و سوپر نیترو تغییر یافت. با در نظر گرفتن اندازه غده ها، در سه رقم سیب&lrm;زمینی آگریا، ساتینا و کوزیما از عملکرد کل به ترتیب حدود 79، 75 و 78 درصد در حالت تلقیح بذر با ازتوباکتر، 63، 73 و 76 درصد در حالت تلقیح بذر با سوپر نیتروپلاس و 74، 66 و 73 درصد در حالت تلقیح بذر با سوپر نیترو به غده های مناسب برای استفاده بذری یا خوراکی اختصاص داشت، در حالی که این ارقام در شاهد به ترتیب حدود 49، 41 و 45 درصد بودند. بنابراین با توجه به نتایج این آزمایش، توصیه می&lrm;شود که بذور سیب&lrm;زمینی قبل از کاشت با کودهای بیولوژیک تلقیح شوند. پرونده مقاله