بهمنظور بررسی اثر پرایمینگ در شرایط حضور بقایای علفکش آپیروس در گیاه چغندرقند آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار در سال 1395 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل پرایمینگ و عدم پرایمینگ و بقایای علفکش در غ چکیده کامل
بهمنظور بررسی اثر پرایمینگ در شرایط حضور بقایای علفکش آپیروس در گیاه چغندرقند آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار در سال 1395 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل پرایمینگ و عدم پرایمینگ و بقایای علفکش در غلظتهای مختلف (60-45-30-15-0 درصد مقدار توصیه شده) بود. نتایج آزمایش نشان داد که پرایمینگ بذر چغندر باعث افزایش 28 درصدی تعداد برگ، 17 درصدی سطح برگ، 16 درصدی وزن خشک برگ، 86 درصدی وزن خشک ریشه، 4/1 درصدی قطر ریشه، 24 درصدی حجم ریشه و 47 درصدی طول ریشه در مقایسه با عدم پرایمینگ شد. با افزایش مقدار بقایا علفکش کلیه خصوصیات مورد بررسی بهصورت شدیدی کاهش پیدا کرد. نتایج آزمایش نشان داد که حضور 60 درصدی مقدار توصیه شده بقایای علفکش سبب کاهش 76/90 درصدی تعداد برگ در بوته، 72/97 درصدی سطح برگ، 86/98 درصدی وزن خشک برگ، 22/91 درصدی وزن خشک ریشه، 29/58 درصدی قطر ریشه، 57/85 درصدی حجم ریشه و 76/80 درصدی طول ریشه در مقایسه باعدم حضور بقایای علفکش شد. در حضور بقایای علفکش هیدروپرایمینگ بذر سبب کاهش اثرات منفی بقایای علفکش آپیروس گردید. در شرایط هیدروپرایمینگ بذر مقدار بقایا بعد از 30 درصد توصیه شده سبب کاهش خصوصیات مورد بررسی شد درحالیکه در شرایط عدم پرایم بذر حتی در غلظت 15 درصد بقایای نیز کاهش صفات مورد بررسی مشاهده شد. بهمنظور بررسی اثر پرایمینگ در شرایط حضور بقایای علفکش آپیروس در گیاه چغندرقند آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار در سال 1395 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل پرایمینگ و عدم پرایمینگ و بقایای علفکش در غلظتهای مختلف (60-45-30-15-0 درصد مقدار توصیه شده) بود. نتایج آزمایش نشان داد که پرایمینگ بذر چغندر باعث افزایش 28 درصدی تعداد برگ، 17 درصدی سطح برگ، 16 درصدی وزن خشک برگ، 86 درصدی وزن خشک ریشه، 4/1 درصدی قطر ریشه، 24 درصدی حجم ریشه و 47 درصدی طول ریشه در مقایسه با عدم پرایمینگ شد. با افزایش مقدار بقایا علفکش کلیه خصوصیات مورد بررسی بهصورت شدیدی کاهش پیدا کرد. نتایج آزمایش نشان داد که حضور 60 درصدی مقدار توصیه شده بقایای علفکش سبب کاهش 76/90 درصدی تعداد برگ در بوته، 72/97 درصدی سطح برگ، 86/98 درصدی وزن خشک برگ، 22/91 درصدی وزن خشک ریشه، 29/58 درصدی قطر ریشه، 57/85 درصدی حجم ریشه و 76/80 درصدی طول ریشه در مقایسه باعدم حضور بقایای علفکش شد. در حضور بقایای علفکش هیدروپرایمینگ بذر سبب کاهش اثرات منفی بقایای علفکش آپیروس گردید. در شرایط هیدروپرایمینگ بذر مقدار بقایا بعد از 30 درصد توصیه شده سبب کاهش خصوصیات مورد بررسی شد درحالیکه در شرایط عدم پرایم بذر حتی در غلظت 15 درصد بقایای نیز کاهش صفات مورد بررسی مشاهده شد.
پرونده مقاله
واکنش ریشه گیاهان نقش بهسزایی در تحمل به تنش و استفاده بهینه از رطوبت ذخیره شده خاک دارد. بررسی مهمترین شاخصهای مورفوفیزیولوژیک و بیوشیمیایی ریشه ارقام گیاهان مختلف میتواند پارامتر مناسبی جهت گزینش ارقام متحمل به تنش رطوبتی باشد. این پژوهش در در شرایط گلدانی و در محی چکیده کامل
واکنش ریشه گیاهان نقش بهسزایی در تحمل به تنش و استفاده بهینه از رطوبت ذخیره شده خاک دارد. بررسی مهمترین شاخصهای مورفوفیزیولوژیک و بیوشیمیایی ریشه ارقام گیاهان مختلف میتواند پارامتر مناسبی جهت گزینش ارقام متحمل به تنش رطوبتی باشد. این پژوهش در در شرایط گلدانی و در محیط باز به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 4 رقم پرکاربرد گیاه عدس (گچساران، کیمیا، زیبا و رباط) و 4 سطح تنش رطوبتی 25، 50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی بود. نتایج نشان داد که اثرات متقابل رقم و تنش رطوبتی بر تمام صفات مورد بررسی معنیدار بود. ارقام رباط و گچساران در بسیاری از صفات نظیر طول، وزن خشک و سطح ریشه، غلظت پتاسیم و کلسیم، محتوای پرولین و پروتئین محلول، فعالیت آنزیم پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز ریشه نسبت به ارقام کیمیا و زیبا در شرایط تنش شدید برتری محسوسی داشتند. رقم کیمیا نسبت به سایر ارقام مورد بررسی در تمامی سطوح تنش، کمترین ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک و بیوشیمیایی مورد سنجش در ریشه را داشت. نتایج این بررسی نشان داد که ارقام رباط و گچساران با استفاده از مکانیسمهای کارامد ریشه در تحمل به تنش رطوبتی نظیر فعالیت بیشتر آنزیمهای آنتیاکسیدان، میزان بالاتری از پرولین و پروتئین، افزایش طول و سطح ریشه و میزان جذب بیشتر پتاسیم و کلسیم نسبت به ارقام کیمیا و زیبا، کمتر تحت تأثیر اثرات منفی تنش رطوبتی قرار گرفتند. باتوجه به نتایج این پژوهش ارقام رباط و گچساران به عنوان ارقام متحمل جهت کشت در شرایط کمآبی معرفی میگردد.
پرونده مقاله
بهمنظور بررسی اثر پرایمینگ در شرایط حضور بقایای علفکش آپیروس در گیاه چغندرقند آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار در سال 1395 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل پرایمینگ و عدم پرایمینگ و بقایای علفکش در غ چکیده کامل
بهمنظور بررسی اثر پرایمینگ در شرایط حضور بقایای علفکش آپیروس در گیاه چغندرقند آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار در سال 1395 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل پرایمینگ و عدم پرایمینگ و بقایای علفکش در غلظتهای مختلف (60-45-30-15-0 درصد مقدار توصیه شده) بود. نتایج آزمایش نشان داد که پرایمینگ بذر چغندر باعث افزایش 28 درصدی تعداد برگ، 17 درصدی سطح برگ، 16 درصدی وزن خشک برگ، 86 درصدی وزن خشک ریشه، 4/1 درصدی قطر ریشه، 24 درصدی حجم ریشه و 47 درصدی طول ریشه در مقایسه با عدم پرایمینگ شد. با افزایش مقدار بقایا علفکش کلیه خصوصیات مورد بررسی بهصورت شدیدی کاهش پیدا کرد. نتایج آزمایش نشان داد که حضور 60 درصدی مقدار توصیه شده بقایای علفکش سبب کاهش 76/90 درصدی تعداد برگ در بوته، 72/97 درصدی سطح برگ، 86/98 درصدی وزن خشک برگ، 22/91 درصدی وزن خشک ریشه، 29/58 درصدی قطر ریشه، 57/85 درصدی حجم ریشه و 76/80 درصدی طول ریشه در مقایسه باعدم حضور بقایای علفکش شد. در حضور بقایای علفکش هیدروپرایمینگ بذر سبب کاهش اثرات منفی بقایای علفکش آپیروس گردید. در شرایط هیدروپرایمینگ بذر مقدار بقایا بعد از 30 درصد توصیه شده سبب کاهش خصوصیات مورد بررسی شد درحالیکه در شرایط عدم پرایم بذر حتی در غلظت 15 درصد بقایای نیز کاهش صفات مورد بررسی مشاهده شد. بهمنظور بررسی اثر پرایمینگ در شرایط حضور بقایای علفکش آپیروس در گیاه چغندرقند آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار در سال 1395 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل پرایمینگ و عدم پرایمینگ و بقایای علفکش در غلظتهای مختلف (60-45-30-15-0 درصد مقدار توصیه شده) بود. نتایج آزمایش نشان داد که پرایمینگ بذر چغندر باعث افزایش 28 درصدی تعداد برگ، 17 درصدی سطح برگ، 16 درصدی وزن خشک برگ، 86 درصدی وزن خشک ریشه، 4/1 درصدی قطر ریشه، 24 درصدی حجم ریشه و 47 درصدی طول ریشه در مقایسه با عدم پرایمینگ شد. با افزایش مقدار بقایا علفکش کلیه خصوصیات مورد بررسی بهصورت شدیدی کاهش پیدا کرد. نتایج آزمایش نشان داد که حضور 60 درصدی مقدار توصیه شده بقایای علفکش سبب کاهش 76/90 درصدی تعداد برگ در بوته، 72/97 درصدی سطح برگ، 86/98 درصدی وزن خشک برگ، 22/91 درصدی وزن خشک ریشه، 29/58 درصدی قطر ریشه، 57/85 درصدی حجم ریشه و 76/80 درصدی طول ریشه در مقایسه باعدم حضور بقایای علفکش شد. در حضور بقایای علفکش هیدروپرایمینگ بذر سبب کاهش اثرات منفی بقایای علفکش آپیروس گردید. در شرایط هیدروپرایمینگ بذر مقدار بقایا بعد از 30 درصد توصیه شده سبب کاهش خصوصیات مورد بررسی شد درحالیکه در شرایط عدم پرایم بذر حتی در غلظت 15 درصد بقایای نیز کاهش صفات مورد بررسی مشاهده شد.
پرونده مقاله
با هدف بررسی سطوح آبیاری، متانول و اسید هیومیک بر صفات مورفولوژیکی، بعضی مواد محلول و عناصر ریشه کاسنی، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1395 اجرا شد. رژیم آبیاری د چکیده کامل
با هدف بررسی سطوح آبیاری، متانول و اسید هیومیک بر صفات مورفولوژیکی، بعضی مواد محلول و عناصر ریشه کاسنی، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1395 اجرا شد. رژیم آبیاری در سه سطح (آبیاری پس از 70، 140 و 210 میلیمتر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر) به عنوان کرت اصلی، محلولپاشی با متانول در دو سطح (صفر و 21 درصد حجمی) و اسید هیومیک با دو سطح (صفر و 10 لیتر در هکتار) به صورت فاکتوریل به عنوان کرت فرعی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که تاخیر در آبیاری از 70 به 210 میلیمتر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر، طول، تعداد انشعابات ریشه، درصد قند ملاس، نیتروژن و فسفر و عملکرد خشک ریشه را به ترتیب 37، 46، 23، 39، 55 و 44 درصد کاهش داد. کاربرد 10 لیتر در هکتار اسید هیومیک باعث افزایش معنیدار صفات طول و تعداد انشعابات ریشه، درصد نیتروژن، فسفر و پتاسیم ریشه، عملکرد خشک ریشه و کارایی مصرف آب ریشه به ترتیب به میزان 12، 19، 15، 5/18، 35، 9 و 7 درصد و کاهش درصد قند ریشه کاسنی به میزان 25 درصد نسبت به تیمار عدم کاربرد اسید هیومیک گردید. همچنین اگرچه کاربرد متانول باعث تاثیر معنیداری بر صفات ریشه گردید ولی با آبیاری برهمکنش معنیداری نداشت. به طور کلی نتایج تحقیق نشان داد که کاربرد اسید هیومیک توانست باعث کاهش اثرات منفی تنش کمآبی بر کاسنی گردد.
پرونده مقاله
به منظور بررسی تأثیر کاربرد نیتروژن بر قدرت رقابتی گیاه ذرت در تراکمهای مختلف علفهرز قیاق، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی سبزوار انجام شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل دو مقدار نیتروژن (توصیه چکیده کامل
به منظور بررسی تأثیر کاربرد نیتروژن بر قدرت رقابتی گیاه ذرت در تراکمهای مختلف علفهرز قیاق، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی سبزوار انجام شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل دو مقدار نیتروژن (توصیهشده (90 کیلوگرم در هکتار) و توصیهشده + 50%(135 کیلوگرم در هکتار)) و چهار تراکم قیاق (صفر، 1، 2 و 3 بوته در گلدان به ترتیب معادل صفر، 15، 30 و 45 بوته در مترمربع) بود. کشت در گلدانهایی با قطر 30 سانتیمتر و حجم تقریبی 10 کیلوگرم خاک انجام گرفت. تراکم ذرت در هر گلدان پنج بوته در نظر گرفته شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که شاخص کلروفیل، وزن خشک ساقه، قطر ریشه، سطح ریشه، حجم ریشه، وزن خشک ریشه و نسبت ریشه به تاج تحت تأثیر مقدار مصرف نیتروژن قرار گرفت و افزایش مقدار نیتروژن سبب افزایش این خصوصیات شد. افزایش تراکم قیاق سبب کاهش 89/7 درصدی شاخص کلروفیل، 48/16 درصدی وزن خشک ساقه، 31/21 درصدی قطر ریشه، 18/22 درصدی سطح ریشه، 99/22 درصدی حجم ریشه و افزایش 1/1 درصدی ارتفاع نهایی ذرت شد. در مجموع نتایج آزمایش نشان داد که در شرایط استفاده از نیتروژن اگرچه قدرت رقابتی ذرت در مقایسه با قیاق افزایش پیدا میکند با این وجود افزایش تراکم قیاق اثر منفی بر خصوصیات رشدی ریشه ذرت دارد.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد