شفقت درمانی

دسترسی آزاد مقاله

1 - تاثیر روان درمانی تحلیل کارکردی و شفقت درمانی بر تحمل پریشانی و دشواری تنظیم هیجان در بیماران قلبی و عروقی
فاطمه برونسی زهرا باقرزاده گل مکانی احمد منصوری احمد زنده دل

10.30486/jsrp.2021.1908055.2588

هدف این پژوهش بررسی تاثیر روان درمانی تحلیل کارکردی و شفقت درمانی بر تحمل پریشانی و دشواری تنظیم هیجان بیماران قلبی- عروقی بود. این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون باگروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران قلبی- عروقی شهر مشهد در سال 1399 بودند. نمون چکیده کامل

هدف این پژوهش بررسی تاثیر روان درمانی تحلیل کارکردی و شفقت درمانی بر تحمل پریشانی و دشواری تنظیم هیجان بیماران قلبی- عروقی بود. این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون باگروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران قلبی- عروقی شهر مشهد در سال 1399 بودند. نمونه پژوهش شامل 45 بیمار قلبی- عروقی مراجعه کننده به کلینیک و درمانگاه ولیعصر بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و سپس به ‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (هر گروه 15 نفر) و یک گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. پس از اجرای پیش آزمون، گروه های آزمایش تحت مداخلات روان درمانی تحلیل کارکردی و شفقت درمانی قرار گرفتند و در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد، اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل مقیاس تحمل پریشانی Simons و Gaher (2005) و پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان Gratz و Roemer (2004) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و روش تحلیل کواریانس چندمتغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد بین اثربخشی روان درمانی تحلیل کارکردی و شفقت درمانی بر تحمل پریشانی و دشواری تنظیم هیجان بیماران مبتلا به بیماری قلبی و عروقی تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P). شفقت درمانی اثربخشی بیشتری نسبت به روان درمانی تحلیل کارکردی بر تحمل پریشانی و دشواری تنظیم هیجان بیماران مبتلا به بیماری قلبی و عروقی دارد. بر اساس یافته ها می‌توان نتیجه گرفت که شفقت درمانی منجر به افزایش تحمل پریشانی و کاهش دشواری در تنظیم هیجان بیماران قلبی- عروقی می شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

2 - مقایسه اثربخشی درمان پذیرش و تعهد و شفقت درمانی بر مولفه‌های بهزیستی روانی (هیجانی، روانشناختی و اجتماعی)
علی‌اکبر غیبی بیوک تاجری شیرین کوشکی ناصر صبحی قراملکی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان پذیرش و تعهد و شفقت درمانی بر مولفه‌های بهزیستی روانی انجام شد. این مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران مرد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس عضو انجمن مالتیپل اسکلروزیس شهر تهران در سال 13 چکیده کامل

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان پذیرش و تعهد و شفقت درمانی بر مولفه‌های بهزیستی روانی انجام شد. این مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران مرد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس عضو انجمن مالتیپل اسکلروزیس شهر تهران در سال 1398 بودند. نمونه پژوهش 45 نفر بود که پس از بررسی ملاک‌های ورود به مطالعه با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با روش تصادفی ساده در سه گروه مساوی جایگزین شدند. گروه‌های آزمایش به‌ترتیب 8 جلسه 75 دقیقه‌ای (هفته‌ای یک جلسه) با روش‌های درمان پذیرش و تعهد و شفقت درمانی آموزش دیدند و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. داده‌ها با کمک پرسشنامه بهزیستی روانی جمع‌آوری و با روش‌های تحلیل کوواریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم‌افزار SPSS نسخه 19 تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که هر دو روش درمان باعث افزایش بهزیستی هیجانی، روانشناختی و اجتماعی در مبتلایان به مالتیپل اسکلروزیس شدند (05/0p <) و بین دو روش در بهبود بهزیستی هیجانی، روانشناختی و اجتماعی آنان تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0P>). نتایج نشان‌دهنده اثربخشی هر دو روش در افزایش مولفه‌های بهزیستی روانی و عدم تفاوت معنادار بین آنها بود. بنابراین، استفاده از هر دو روش به درمانگران و متخصصان سلامت برای بهبود بهزیستی روانی توصیه می‌شود.یافته‌ها نشان داد که هر دو روش درمان باعث افزایش بهزیستی هیجانی، روانشناختی و اجتماعی در مبتلایان به مالتیپل اسکلروزیس شدند (05/0p <) و بین دو روش در بهبود بهزیستی هیجانی، روانشناختی و اجتماعی آنان تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0P>). نتایج نشان‌دهنده اثربخشی هر دو روش در افزایش مولفه‌های بهزیستی روانی و عدم تفاوت معنادار بین آنها بود. بنابراین، استفاده از هر دو روش به درمانگران و متخصصان سلامت برای بهبود بهزیستی روانی توصیه می‌شود. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

3 - اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت درمانی در تنظیم شناختی هیجان‌های منفی و سازگاری اجتماعی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی
الهام پاک طینتان محبوبه چین آوه صمد فریدونی

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت درمانی در تنظیم شناختی هیجان‌های منفی و سازگاری اجتماعی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با انجام پیش آزمون- پس آزمون و با گروه کنترل و آزمون پیگیری صورت پذیرفت چکیده کامل

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت درمانی در تنظیم شناختی هیجان‌های منفی و سازگاری اجتماعی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با انجام پیش آزمون- پس آزمون و با گروه کنترل و آزمون پیگیری صورت پذیرفت. گروه نمونه به صورت هدفمند از بین بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی شهرستان جم و شهرک‌‌های پردیس و نفت تعداد 32 نفر بصورت تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل انتخاب قرار گرفتند. گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت درمانی برای گروه‌های آزمایشی اجرا گردید، اما گروه‌های کنترل هیچ مداخله خاصی دریافت نکردند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (2006) و سازگاری سهرابی و سامانی (1390) بود. نتایج تحلیل کوواریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر نشان داد گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت، موجب کاهش تنظیم شناختی هیجان‌های منفی در آزمودنی‌های گروه آزمایش در مرحله پس آزمون گردیده است. همچنین گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت، موجب بهبود سازگاری شخصی، سازگاری اجتماعی، سازگاری تحصیلی، سازگاری شغلی و سازگاری خانوادگی در آزمودنی‌های گروه آزمایش در مرحله پس آزمون گردیده است. نتیجه کلی پژوهش نشانگر تایید کاهش تنظیم شناختی هیجان های منفی و افزایش سازگاری اجتماعی توسط گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت می باشد. به رغم مشکلات فراوانی که افراد مبتلا به اختلال افسردگی با آن درگیر هستند، خوشبختانه در سال‌های اخیر روش‌های درمانی مختلفی برای درمان و بهبود افسردگی بکارگرفته شده است. به ویژه شواهد در حال رشدی وجود دارد که نشان‌دهنده‌ی کارآیی روش گروه درمانی در بهبود اختلال های روانپزشکی از جمله افسردگی است.رر پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

4 - اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت درمانی بر نشخوار فکری و سلامت روان زنان مبتلا به سرطان سینه
فاطمه صغری کربلایی هرفته آرام پزشکی آلمانی محمد رضا باقری المیرا خلیل زاده کلاگر

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت درمانی بر نشخوار فکری و سلامت روان زنان مبتلابه سرطان سینه شهر تهران در سال 1398 بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلی چکیده کامل

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت درمانی بر نشخوار فکری و سلامت روان زنان مبتلابه سرطان سینه شهر تهران در سال 1398 بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مبتلابه سرطان سینه شهر تهران بودند که با روش نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت آموزش گروه‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد توأم با شفقت درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل در طول این مدت در انتظار درمان ماندند. روش جمع‌‌آوری داده‌‌ها بر اساس پرسشنامه استاندارد نشخوار فکری نولن هوکسما و مارو (1991) و پرسشنامه استاندارد سلامت روان گلدبرگ (1973) انجام گرفت. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده از اجرای پرسشنامه‌‌ها از طریق نرم‌‌افزار SPSS19 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که گروه‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت درمانی باعث کاهش نشخوار فکری زنان مبتلابه سرطان سینه شد. همچنین نتایج نشان داد گروه‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت درمانی باعث بهبود سلامت روان در زنان مبتلابه سرطان سینه شد. بنابراین یافته‌های مطالعه حاضر نشان داد که درمان پذیرش و تعهد توأم با شفقت درمانی بر کاهش نشخوار فکری و افزایش سلامت روان بیماران مبتلابه سرطان سینه مؤثر است. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با نگاهی بر شفقت درمانی باعث کاهش نشخوار فکری در زنان مبتلا به سرطان سینه شد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

5 - مقایسه اثربخشی درمان شناختی – رفتاری ودرمان متمرکز بر شفقت درمانی برسخت رویی و تاب آوری روانی و کیفیت زندگی زنان درشرف طلاق
مریم قهرمانی جواد خلعتبری داوود تقوایی

پژوهش حاضر ، با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی – رفتاری ودرمان متمرکز بر شفقت درمانی برسخت رویی و تاب آوری روانی و کیفیت زندگی زنان درشرف طلاق بود. جامعه آماری پژوهش حاضر ، کلیه مراجعه کنندگان به مراکز اورژانس اجتماعی شهر تهران بود. از این جامعه یه روش نمونه گیری چکیده کامل

پژوهش حاضر ، با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی – رفتاری ودرمان متمرکز بر شفقت درمانی برسخت رویی و تاب آوری روانی و کیفیت زندگی زنان درشرف طلاق بود. جامعه آماری پژوهش حاضر ، کلیه مراجعه کنندگان به مراکز اورژانس اجتماعی شهر تهران بود. از این جامعه یه روش نمونه گیری هدفمند ( با درنظرگرفتن ملاک های ورود و خروج ) ابتدا 45 نفر انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی 15 نفر در گروه آزمایش اول و 15 نفر درگروه آزمایش دوم و 15 نفر درگروه گواه گروه بندی شدند .پژوهش حاضر جزء طرح های نیمه آزمایشی با پیش آزمون – پس آزمون سه گروهی است . آموزش گروهی درمان متمرکز برشفقت (براساس پروتکل درمانی گیلبرت و نف، 2007)و برنامه جلسات آموزش درمان شناختی – رفتاری (براساس طرح درمانی ویلدرموت 2008) درطی 8 جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد.ابزار پژوهش شامل مقیاس کیفیت زندگی فرم کوتاه ( SF-36) ویروشربون (1992) ، پرسشنامه سخت رویی کوباسا (1997) . مقیاس تاب آوری کونور و دیودسون (2003) بودند. نتایج داده ها با آزمون آماری کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان متمرکز برشفقت درمانی نسبت به درمان شناختی – رفتاری تاثیر بیشتری بربهبود کیفیت زندگی ، سخت رویی و تاب آوری داشته است. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

6 - تعیین اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر شفقت درمانی بر کیفیت زندگی، عزت‌نفس و سلامت روان همسران درمان‌جویان سوءمصرف مواد
اکبر رضایی فرد مریم حیدری

10.30495/jwsf.2022.1946133.1633

پژوهش حاضر یک تحقیق نیمه تجربی و از نوع کاربردی بود که با دو گروه (گروه گواه و گروه ازمایش) با طرح پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. این پژوهش با هدف تاثیر آموزش گروه درمانی مبتنی بر شفقت بر کیفیت زندگی و عزت نفس و سلامت روان همسران درمانجویان سو مصرف مواد در شهر شیراز به چکیده کامل

پژوهش حاضر یک تحقیق نیمه تجربی و از نوع کاربردی بود که با دو گروه (گروه گواه و گروه ازمایش) با طرح پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. این پژوهش با هدف تاثیر آموزش گروه درمانی مبتنی بر شفقت بر کیفیت زندگی و عزت نفس و سلامت روان همسران درمانجویان سو مصرف مواد در شهر شیراز به شکل میدانی طراحی و اجراء شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیة همسران درمانجویان سو مصرف مواد در شهر شیراز به تعداد (بین 40 تا 70 نفر) بود، که از این تعداد 30 نفر به عنوان نمونه پژوهش به طور تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری این پژوهش شامل مقیاس کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت(1996)، مقیاس عزت نفس کوپر اسمیت (1967) و مقیاس سلامت روان گلدبرگ[1] ( 1979) بود که روایی و پایایی آن برآورد و مورد استفاده قرار گرفت. در این رابطه ابتدا کلیه افراد نمونه با طرح پیش آزمون در دو گروه (گواه و آزمایش) مورد سنجش قرار گرفتند و پس از مداخله آموزشی (برگزاری جلسات گروه درمانی مبتنی بر شفقت) بر گروه ازمایش به تعداد 8 جلسه، مجددا با طرح پس آزمون، آزمون در بین دو گروه انجام گرفت و گروه ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های بدست آمده حاصل از پژوهش با استفاده از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی(تحلیل کوواریانس) در قالب نرم افزار SPSS نسخه 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد آموزش گروه درمانی مبتنی بر شفقت تاثیر مثبت بر کیفیت زندگی، عزت نفس و سلامت روان درمان جویان دارد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

7 - اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد شفقت درمانی بر مسئولیت پذیری و سلامت معنوی دختران کار فرهنگسرای پگاه اصفهان
عاطفه عباسی هاجر براتی احمدآبادی

10.30495/psych.2023.1991050.1035

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد شفقت درمانی بر مسئولیت پذیری و سلامت معنوی دختران کار فرهنگسرای پگاه اصفهان انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. به این منظور 30 نفر از بین دختران کار منطقه ده اصفهان، ب چکیده کامل

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد شفقت درمانی بر مسئولیت پذیری و سلامت معنوی دختران کار فرهنگسرای پگاه اصفهان انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. به این منظور 30 نفر از بین دختران کار منطقه ده اصفهان، به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هر گروه 15 نفر). شرکت کنندگان قبل و بعد از مداخله به ابزار پژوهش که شامل 42 سوال از پرسشنامه روانشناختی کالیفرنیا (CPI) گاف (1984)، که مربوط به بعد مسئولیت پذیری بود و پرسشنامه سلامت معنوی الیسون و پولوتزین (1983) پاسخ دادند. مشارکت کننده‌های گروه آزمایش، به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت دوره درمانی شفقت درمانی بر طبق مفاهیم و طرح درمانی گیلبرت (2014) قرار گرفتند،اما گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها در دو سطح توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره) تحلیل شد. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد شفقت درمانی، منجر به افزایش مسئولیت پذیری و افزایش سلامت معنوی در دختران کار گردیده است(p<0/05) . درمان گروهی مبتنی بر شفقت از طریق افزایش مهربانی نسبت به خود و همچنین افزایش حس انسان دوستی، میزان مسئولیت پذیری را در دختران کار افزایش می دهد. پرونده مقاله

دسترسی آزاد مقاله

8 - مقایسه اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش وتعهد وزوج درمانی مبتنی بر شفقت بر تعارضات زناشویی وصمیمیت جنسی زوجین نابارور شهر کرمانشاه
الهام حسنی شیما پرندین

10.30495/hpsbjourna.2022.1956173.1077

ناباروری یکی از دلایل مهم افزایش تعارضات زناشویی و کاهش صمیمیت جنسی بین زوجین است. از جمله درمان های موج سوم علم روانشناسی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و شفقت‌درمانی است که به زوجین کمک می کند تا با مسائل پیش آمده در زندگی‌شان، برخورد مناسبی داشته باشند. هدف از پژوهش حا چکیده کامل

ناباروری یکی از دلایل مهم افزایش تعارضات زناشویی و کاهش صمیمیت جنسی بین زوجین است. از جمله درمان های موج سوم علم روانشناسی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و شفقت‌درمانی است که به زوجین کمک می کند تا با مسائل پیش آمده در زندگی‌شان، برخورد مناسبی داشته باشند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مبتنی بر شفقت بر تعارضات زناشویی و صمیمیت جنسی زوجین نابارور شهر کرمانشاه بوده است. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بوده و با استفاده از طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل با روش نمونه‌گیری از نوع در دسترس است. جامعه آماری، شامل تمام زوجین نابارور شهر کرمانشاه ‌است که در سال 1399 به کلینیک‌های درمان ناباروری بیمارستان معتضدی شهر کرمانشاه مراجعه حضوری نموده بودند. نتایج نشان داد که هر دو روش درمانی زوج‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوج‌درمانی مبتنی بر شفقت در سطح معناداری (p≤0/01) در افزایش صمیمت جنسی زوجین نابارور موثر بوده اند. همچنین نتایج نشان داد که بین این دو روش درمانی از نظر اثربخشی تفاوت معنی‌داری وجود ندارد، چرا که تعارضات زناشویی اغلب ریشه در مشکلات عمیق بین زوجین دارد. این دو نوع روش درمان افق تازه‌ای در مداخلات بالینی است و می‌توان از آنها به‌عنوان دو روش درمانی اثرگذار برای درمان مشکلات زناشویی زوجین نابارور سود جست. پرونده مقاله

فهرست مقالات شفقت درمانی

سکوی نشر دانش

پیوندهای سایت

مراکز مرتبط

پشتیبانی

صفحات رسمی