با توسعه بازارهای سرمایه، انتشار اطلاعات ریسک شرکتها به عنوان یک مسئولیت مهم برای شرکتها در بازار رقابتی در نظر گرفته میشود که به سهامداران و سرمایهگذاران در اتخاذ تصمیمهای اثربخش تر در بازار کمک مینماید. اما به دلیل فقدانِ وجودِ هنجارها و اقدامات شرکتها در خصوص چکیده کامل
با توسعه بازارهای سرمایه، انتشار اطلاعات ریسک شرکتها به عنوان یک مسئولیت مهم برای شرکتها در بازار رقابتی در نظر گرفته میشود که به سهامداران و سرمایهگذاران در اتخاذ تصمیمهای اثربخش تر در بازار کمک مینماید. اما به دلیل فقدانِ وجودِ هنجارها و اقدامات شرکتها در خصوص افشای ریسک، امروز سرمایهگذاران به بازار سرمایه به دید تردید مینگرند. در این شرایط توسعه نمادهای ادراکی در سرمایهگذاران در قالب نظریههای فرهنگی؛ اقتصادی و اجتماعی به عنوان یکی از ابعاد تحکیم الگووارهی حسابداری دادگاهی محسوب میشود که به تقویت اثربخشی جذاب سرمایهگذاریهای بیرونی در بازار سرمایه میتواند کمک نماید. هدف این پژوهش بررسی تاثیر الگوواره تحکیم حسابداری دادگاهی در تغییر رویکردِ افشای ریسک شرکتهای بازار سرمایه باتوجه به بسط نظریه همولوژی جهت نمادگراییِ ادراکِ سرمایهگذاران میباشد. این پژوهش از نظر از نظر هدف، کاربردی و از حیث نحوه گردآوری دادهها از نوع پژوهشهای توصیفی-همبستگی میباشد که به دلیل مطالعه دادههای مربوط به یک مقطع زمانی خاص، روش تجزیه و تحلیل دادهها بهصورت مقطعی و مبتنی بر روش تحلیل مسیر/حداقل مربعات جزئی است. در این پژوهش به منظور سنجش متغیر برونزا یعنی الگوواره حسابداری دادگاهی، از پرسشنامه استاندارد استفاده شده است و برای جمعآوری دادههای مربوط به افشای ریسک براساس دو معیار حاضر، از دادههای شرکتهای بورس اوراق بهادار تهران استفاد گردید. جامعه آماری تعداد ۱۰۲ نفر از مدیران عامل شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میباشند که در دوره زمانی یکساله مورد بررسی قرار گرفتند. پس از اطمینان یافتن از برازش قابلقبول مدلهای اندازهگیری و ساختاری پژوهش، مطابق با بسط نظریه همولوژی جهت نمادگراییِ ادراکِ سرمایهگذاران، نتایج نشان داد، الگوواره تحکیم حسابداری دادگاهی بر رویکردِ افشای ریسک شرکتهای بازار سرمایه تاثیر مثبت و معناداری دارد.
پرونده مقاله
در شرکت هایی که لحن زبان مدیریت در افشای ریسک های شرکت، محافظه کارانه است برای افشای اخبار خوب مرتبط با ریسک، تأیید پذیری بیشتری لازم بوده و برای افشای اخبار بد ریسک، استاندارد پایین تری از تأییدپذیری لازم است و این می تواند احتمال انباشت اخبار منفی در این شرکت ها را پا چکیده کامل
در شرکت هایی که لحن زبان مدیریت در افشای ریسک های شرکت، محافظه کارانه است برای افشای اخبار خوب مرتبط با ریسک، تأیید پذیری بیشتری لازم بوده و برای افشای اخبار بد ریسک، استاندارد پایین تری از تأییدپذیری لازم است و این می تواند احتمال انباشت اخبار منفی در این شرکت ها را پایین آورده و خطر ریزش قیمت سهام را کاهش دهد. بر این اساس، هدف این پژوهش بررسی تأثیر لحن محافظه کارانه در افشای ریسک بر ریزش قیمت سهام می باشد. دوره زمانی پژوهش از سال 1388 تا سال 1397 و تعداد نمونه مورد بررسی شامل 167 شرکت پذیرفته شده در بورس و اوراق بهادار تهران می باشد. فرضیه های پژوهش با رویکرد داده های ترکیبی و رگرسیون خطی چندگانه مورد آزمون قرار گرفت. یافته ها نشان می دهد که محافظه کاری در افشای ریسک به واسطه الزام به تأیید پذیری نامتقارن برای افشای اخبار خوب و بد ریسک، خطر ریزش قیمت سهام را کاهش می دهد. همچنین در شرایطی که عدم تقارن اطلاعاتی بالا باشد نقش محافظه کاری در افشای ریسک در محدود کردن انگیزه های مدیران برای انباشت اخبار منفی و جلوگیری از ریزش قیمت سهام افزایش پیدا می کند.
پرونده مقاله
در شرکت هایی که افشای ریسک آنها محافظه کارانه است برای افشای اخبار خوب مرتبط با ریسک تأییدپذیری بیشتری لازم بوده و برای افشای اخبار بد ریسک، استاندارد پایین تری از تأییدپذیری لازم است. هدف از این پژوهش، ارائه مدلی برای سنجش محافظه کاری در افشای ریسک با در نظر گرفتن ویژگ چکیده کامل
در شرکت هایی که افشای ریسک آنها محافظه کارانه است برای افشای اخبار خوب مرتبط با ریسک تأییدپذیری بیشتری لازم بوده و برای افشای اخبار بد ریسک، استاندارد پایین تری از تأییدپذیری لازم است. هدف از این پژوهش، ارائه مدلی برای سنجش محافظه کاری در افشای ریسک با در نظر گرفتن ویژگی های خاص شرکت ها می باشد. جامعه آماری پژوهش، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و دوره زمانی پژوهش از ابتدای سال 1388 تا پایان سال 1397 می باشد. برای این منظور و با استفاده از رابطه نامتقارن بین ریسک نامطلوب و لحن افشای ریسک، مدلی برای سنجش محافظه کاری در افشای ریسک ارائه شد. برازش این مدل نشان داد که مدیران شرکت ها در افشای ریسک های شرکت محافظه کارانه عمل می کنند. همچنین به منظور ارائه مدلی برای سنجش محافظه کاری در افشای ریسک برای یک شرکت در یک دوره زمانی خاص، پس از آزمون های لازم برای تشخیص ویژگی های تأثیرگذار بر محافظه کاری در افشای ریسک، سه ویژگی اهرم مالی، فرصت های رشد و مالکیت نهادی به مدل اولیه سنجش محافظه کاری اضافه شد و این مدل بر اساس ویژگی های خاص شرکت ها تعدیل گردید. برازش این مدل نشان داد که اهرم مالی و فرصت های رشد، محافظه کاری در افشای ریسک را افزایش داده و مالکیت نهادی منجر به کاهش محافظه کاری در افشای ریسک می شود.
پرونده مقاله
هدف از این پژوهش بررسی اثر مفاهیم گزارشگری مالی بر سطح افشای ریسک در گزارشگری مالی سالانه در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این پژوهش، برای بررسی مفاهیم گزارشگری مالی از چهار شاخص (کیفیت گزارشگری مالی، سطح راهبری شرکتی، کیفیت حسابرسی و افشای مسئ چکیده کامل
هدف از این پژوهش بررسی اثر مفاهیم گزارشگری مالی بر سطح افشای ریسک در گزارشگری مالی سالانه در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این پژوهش، برای بررسی مفاهیم گزارشگری مالی از چهار شاخص (کیفیت گزارشگری مالی، سطح راهبری شرکتی، کیفیت حسابرسی و افشای مسئولیت اجتماعی شرکت) استفاده شده است. برای این منظور فرضیه‎هایی تدوین و اطلاعات مربوط به شرکتهای عضو بورس اوراق بهادار برای دوره زمانی بین سالهای 1388 تا 1397 مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش با توجه به شرایط در نظر گرفته به منظور انتخاب نمونه، شامل 140 شرکت که به روش حذف سیستماتیک انتخاب شد. الگوی رگرسیون پژوهش با استفاده از روش دادههای تابلویی با رویکرد اثرات ثابت بررسی و آزمون شد. نتایج نشان داد در میان مفاهیم گزارشگری مالی، شاخص کیفیت گزارشگری مالی، راهبری شرکتی و کیفیت حسابرسی با توجه به افزایش سطح نظارت، شفافیت و افشای مناسب اثر مثبت معناداری بر افشای ریسک در گزارشگری مالی سالانه دارند و سبب افزایش سطح افشای ریسک در گزارشگری مالی سالانه میشوند. از سوی دیگر، نتایج موید آن است که شاخص افشای مسئولیت اجتماعی شرکت اثر معناداری بر افشای ریسک در گزارشگری مالی سالانه ندارد.
پرونده مقاله
شرکتها برای رشد و توسعه خود نیازمند سرمایهگذاری هستند. مطابق فرضیه قراردادهای کارا مدیران باید از بین طرحهای مختلف سرمایهگذاری، سرمایهگذاری بهینه را انتخاب کنند. پژوهشهای پیشین به بررسی رابطه عوامل مختلف سطح شرکت مانند ساختار سرمایه و کیفیت گزارشگری مالی با کارایی چکیده کامل
شرکتها برای رشد و توسعه خود نیازمند سرمایهگذاری هستند. مطابق فرضیه قراردادهای کارا مدیران باید از بین طرحهای مختلف سرمایهگذاری، سرمایهگذاری بهینه را انتخاب کنند. پژوهشهای پیشین به بررسی رابطه عوامل مختلف سطح شرکت مانند ساختار سرمایه و کیفیت گزارشگری مالی با کارایی سرمایهگذاری پرداختهاند اما در خصوص تأثیر افشا عوامل ریسک شرکتها توجه کمی شده است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر افشای ریسک بر کارایی سرمایهگذاری شرکتهاست. مطابق مبانی نظری و پژوهشهای پیشین انتظار میرود بین افشای ریسک و کارایی سرمایهگذاری شرکتها رابطه معناداری باشد. برای محاسبه شاخص افشای ریسک شرکتها از روش تحلیل محتوی دستی استفادهشده است و شاخص افشای ریسک از طریق طبقهبندی ریسکهای افشاشده شرکتها در قالب چهار زیرمجموعه کلی ریسکهای مالی، عملیاتی، قوانین و مقررات و استراتژیک و با استفاده از مدل میهکنن (2012) محاسبهشده است. همچنین برای سنجش کارایی سرمایهگذاری از مدل چن و همکاران (2014) استفادهشده است. نمونه تحقیق شامل 60 شرکت برای بازه زمانی 1388 تا 1395 است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که افشای ریسک بر کارایی سرمایهگذاری شرکتها تأثیر مثبت و معناداری دارد یعنی با افزایش افشای ریسک، کارایی سرمایهگذاری شرکتها افزایش مییابد.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد