زمینه و هدف: علیرغم استفاده از سلولهای بنیادی در درمان بیماریها به خصوص بیماریهای قلبی ابهامات زیادی درباره چگونگی اثر سلولها و ترشحات آنها باقیمانده است. بنابراین، هدف از این مطالعه بررسی اثر ترشحات سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان در انفارکتوس میوکارد در خرگوشهای نر میباشد. روش بررسی: دراین مطالعه 30 سر خرگوش نر بالغ به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند (n=10) و انفارکتوس میوکارد در دو گروه ایجاد شد و در یک گروه تزریق سوپ سلولی به میوکارد خرگوشهای مبتلا به انفارکتوس میوکارد انجام گرفت. سپس در هفتههای اول، چهارم و هشتم پارامترهای قلبی HF, EF توسط اکوکاردیوگرافی اندازهگیری شد. پس از سنجش فاکتور TNF-α در سرم، بافت قلب خارج شد و میزان رگزایی و فیبروز بررسی شد. یافتهها: در گروه تیمار شده با ترشحات سلولهای بنیادی به طور معناداری پارامترهای قلبی (FS ، EF ) و آنژیوژنزیس افزایش یافت و کاهش میزانTNF-α ، بافت فیبروزه قلبی نسبت به گروه انفارکتوس میوکارد معنادار بود(P<0.05) . نتیجهگیری: با توجه به بهبود بافت قلب و پارامترهای قلبی در این مطالعه به نظر میرسد ترشح سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق شده از مغز استخوان، اثرات درمانی بر انفارکتوس میوکارد دارد.
پرونده مقاله