بروموس یکی از مهمترین علفهای هرز مزارع گندم در استان سیستان و بلوچستان است که سالیانه خسارت بالایی به محصول گندم وارد مینماید. بهمنظور دستیابی به دزهای کاهشیافته علفکش دومنظوره متسولفورون متیل + سولفوسولفورون (توتال) در مراحل ابتدایی رشد گندم و مقایسه آن با سایر چکیده کامل
بروموس یکی از مهمترین علفهای هرز مزارع گندم در استان سیستان و بلوچستان است که سالیانه خسارت بالایی به محصول گندم وارد مینماید. بهمنظور دستیابی به دزهای کاهشیافته علفکش دومنظوره متسولفورون متیل + سولفوسولفورون (توتال) در مراحل ابتدایی رشد گندم و مقایسه آن با سایر دزها در مراحل پنجهزنی و پس از آن این طرح در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 18 تیمار و سه تکرار اجراء شد. تیمارها شامل زمان سمپاشی در چهار مرحله براساس مراحل رشدی گندم 1- سه برگی و 2 - پنج برگی 3- پنجه زنی 4- ساقه رفتن و دز علفکش توتال شامل دز توصیه شده (45 گرم در هکتار)، 75 درصد دز توصیه شده (33 گرم درهکتار)، 50 درصد دز توصیه شده (23گرم درهکتار)، 25 درصد دز توصیه شده (12 گرم درهکتار) وعلفکش سولفوسولفورون (آپیروس) بهعنوان علفکش استاندارد در مرحله پنجهزنی گندم برای کنترل بروموس و شاهد (بدون سمپاشی) انجام شد. ارزیابیهای مختلف شامل تعیین وزن خشک بروموس در 30 و 60 روز پس از اعمال تیمارها و در زمان بر داشت گندم نیز عملکرد دانه محاسبه گردید. علاوهبر آن خسارت وارده به بروموس و گندم با استفاده از روش نمرهدهی چشمی صورت گرفت. براساس نتایج بهدست آمده تیمار شش یعنی 75 درصد دز توصیه شده توتال (33 گرم درهکتار) در مرحله 5 برگی گندم که هیچ خسارتی در گندم مشاهده نگردیده است و بهعنوان بهترین تیمار شناخته شد.
پرونده مقاله