رقابت علفهای هرز با چغندرقند برای منابع ضروری، نهایتاً بر عملکرد و کیفیت چغندرقند تأثیر میگذارد؛ بنابراین، اعمال اقدامات مؤثر کنترل علفهای هرز جهت حفظ عملکرد و کیفیت مطلوب چغندرقند بسیار حیاتی است. مطالعه حاضر بهمنظور ارزیابی تأثیر روشهای مختلف کشت شامل کشت بذر در چکیده کامل
رقابت علفهای هرز با چغندرقند برای منابع ضروری، نهایتاً بر عملکرد و کیفیت چغندرقند تأثیر میگذارد؛ بنابراین، اعمال اقدامات مؤثر کنترل علفهای هرز جهت حفظ عملکرد و کیفیت مطلوب چغندرقند بسیار حیاتی است. مطالعه حاضر بهمنظور ارزیابی تأثیر روشهای مختلف کشت شامل کشت بذر در زمان معمول، کشت تأخیری بذر و کشت نشائی بر کنترل مؤثر علفهای هرز و کاهش عملکرد کمی و کیفی، بهصورت طرح کرتهای خردشده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار طی دو سال زراعی متوالی 1400 و 1401 در کرج انجام شد. نتایج نشان داد که سالهای مختلف بهطور چشمگیری بر عملکرد و کیفیت محصول تأثیر گذاشته است. برهمکنش بین سال و روش کشت، اثر قابل توجهی را بر درصد قند ملاس، محتوی پتاسیم و نیتروژن آمینه نشان داد. اثر اصلی کنترل علف هرز تنها بر وزن تر علفهای هرز تأثیرگذار بود. برهمکنش آن با شرایط محیطی سال بر صفات عملکرد ریشه، درصد قند ناخالص، سدیم، پتاسیم، نیتروژن آمینه، عملکرد شکر سفید، راندمان استحصال شکر، درصد قند ملاس و شاخص سطح برگ و با شیوه کشت و شرایط سال بر صفات درصد قند ناخالص، محتوی پتاسیم، راندمان استحصال شکر و درصد قند ملاس تأثیر معنیداری داشت. در این میان، کنترل علفهای هرز به شیوه وجین دستی، کنترل شیمیایی با ترکیب علفکشهای پروگرس، پیرامین و سوپر گالانت و ترکیب مشابه بدون تکرار در شیوه کشت نشایی، منجر به کنترل بهتر علفهای هرز و در نتیجه عملکرد مناسب چغندرقند شد. در مجموع، نتایج نشان داد که کنترل علفهای هرز نقش مهمی در تعیین عملکرد کمی و کیفی چغندرقند دارد.
پرونده مقاله
بروموس یکی از مهمترین علفهای هرز مزارع گندم در استان سیستان و بلوچستان است که سالیانه خسارت بالایی به محصول گندم وارد مینماید. بهمنظور دستیابی به دزهای کاهشیافته علفکش دومنظوره متسولفورون متیل + سولفوسولفورون (توتال) در مراحل ابتدایی رشد گندم و مقایسه آن با سایر چکیده کامل
بروموس یکی از مهمترین علفهای هرز مزارع گندم در استان سیستان و بلوچستان است که سالیانه خسارت بالایی به محصول گندم وارد مینماید. بهمنظور دستیابی به دزهای کاهشیافته علفکش دومنظوره متسولفورون متیل + سولفوسولفورون (توتال) در مراحل ابتدایی رشد گندم و مقایسه آن با سایر دزها در مراحل پنجهزنی و پس از آن این طرح در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 18 تیمار و سه تکرار اجراء شد. تیمارها شامل زمان سمپاشی در چهار مرحله براساس مراحل رشدی گندم 1- سه برگی و 2 - پنج برگی 3- پنجه زنی 4- ساقه رفتن و دز علفکش توتال شامل دز توصیه شده (45 گرم در هکتار)، 75 درصد دز توصیه شده (33 گرم درهکتار)، 50 درصد دز توصیه شده (23گرم درهکتار)، 25 درصد دز توصیه شده (12 گرم درهکتار) وعلفکش سولفوسولفورون (آپیروس) بهعنوان علفکش استاندارد در مرحله پنجهزنی گندم برای کنترل بروموس و شاهد (بدون سمپاشی) انجام شد. ارزیابیهای مختلف شامل تعیین وزن خشک بروموس در 30 و 60 روز پس از اعمال تیمارها و در زمان بر داشت گندم نیز عملکرد دانه محاسبه گردید. علاوهبر آن خسارت وارده به بروموس و گندم با استفاده از روش نمرهدهی چشمی صورت گرفت. براساس نتایج بهدست آمده تیمار شش یعنی 75 درصد دز توصیه شده توتال (33 گرم درهکتار) در مرحله 5 برگی گندم که هیچ خسارتی در گندم مشاهده نگردیده است و بهعنوان بهترین تیمار شناخته شد.
پرونده مقاله
نیشکر دارای یک مرحله رویشی حساس به رقابت علفهای هرز میباشد که حدود سه تا شش هفته از زمان کاشت در فصل گرم میباشد. کنترل علفهای هرز در ابتدای فصل رشد نیشکر قبل از بسته شدن کانوپی نیشکر ضروری میباشد. به منظور بررسی تراکم، وزن خشک و شاخص EWRC علف‎های هرز پهن برگ و چکیده کامل
نیشکر دارای یک مرحله رویشی حساس به رقابت علفهای هرز میباشد که حدود سه تا شش هفته از زمان کاشت در فصل گرم میباشد. کنترل علفهای هرز در ابتدای فصل رشد نیشکر قبل از بسته شدن کانوپی نیشکر ضروری میباشد. به منظور بررسی تراکم، وزن خشک و شاخص EWRC علف‎های هرز پهن برگ و باریک برگ پس از استفاده از علفکش پندیمتالین EC33% (تیتان) به صورت پیش رویشی با هدف برقراری تناوب در مصرف علفکش‎ها در مزارع نیشکر، آزمایشی در سال زراعی 1402-1401 در شرکت کشت و صنعت نیشکر دهخدا در شهرستان اهواز در استان خوزستان به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی انجام شد. بررسی صفات شامل میانگین تراکم و وزن خشک علفهای هرز پهن برگ، باریک برگ در پنج متر مربع، و شاخص EWRC علفهای هرز پهن برگ و باریک برگ در تاریخهای 1/12/1401 و 11/1/1402 انجام شد. این آزمایش با شش تیمار و سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد (بدون سمپاشی)، پندیمتالین (تیتان) چهار لیتر در هکتار، پندیمتالین سه لیتر در هکتار، پندیمتالین سه و نیم لیتر در هکتار، پندیمتالین سه لیتر در هکتار + سنکور یک کیلوگرم در هکتار، آترازین دو کیلوگرم در هکتار + سنکور دو کیلوگرم در هکتار (مرسوم مزرعه) بودند. نتایج نشان دادند تیمارهای مختلف روی صفات اندازه گیری شده در سطح احتمال یک درصد اثر معنی‎دار داشتند. با توجه به مجموع نتایج و همچنین لزوم برقراری تناوب در سموم مصرفی، استفاده از علفکش پندیمتالین با دوز سه و نیم تا چهار لیتر در هکتار به خصوص در مزارع دیر برداشت پیشنهاد می‎شود.
پرونده مقاله
فضاهای سبز شهری بهعنوان یکی از عناصر اصلی زیبایی در شهرها مطرح است. بهمنظور بررسی تأثیر علفکشهای مختلف بر کنترل قاصدک در چمن فضای سبز، آزمایشی در گلخانه و فضای سبز دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1400 انجام شد. برای این منظور ابتدا در آزمایش غربالگری نه علفکش پهنبرگکش چکیده کامل
فضاهای سبز شهری بهعنوان یکی از عناصر اصلی زیبایی در شهرها مطرح است. بهمنظور بررسی تأثیر علفکشهای مختلف بر کنترل قاصدک در چمن فضای سبز، آزمایشی در گلخانه و فضای سبز دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1400 انجام شد. برای این منظور ابتدا در آزمایش غربالگری نه علفکش پهنبرگکش و دومنظوره در دزهای 25/0، 5/0، 1و 2 برابر دز توصیه شده به همراه شاهد (عدم کاربرد علفکش) در محیط گلخانه روی گیاهچههای قاصدک بررسی شد. پس از تجزیه آماری دادههای حاصل از این مرحله، شش علفکش بروموکسینیل، یو46، اتللو، دیالن، آتلانتیس و توتال انتخاب و در دزهای (5/0، 1، 2) برابر دز توصیه شده به همراه شاهد (0) در شرایط طبیعی در فضای سبز آلوده به قاصدک در کرتهایی به ابعاد 1 متر مربع (1×1) در سه تکرار استفاده شد. در شرایط طبیعی، کاربرد بروموکسینیل و یو46 وزن خشک قاصدک را نسبت به شاهد بیش از 50 درصد کاهش داد. میزان خسارت چشمی روی چمن در علفکشهای یو46، بروموکسینیل، دیالن، آتلانتیس و توتال کمتر از 20 درصد بود. در تیمار کاربرد 2 برابر دز توصیه شده سه علفکش بروموکسینیل، یو46، آتلانتیس کمترین تراکم قاصدک وجود داشت که در مقایسه با شاهد (دز 0) بهترتیب 37، 50 ،37 درصد کمتر بود
پرونده مقاله
به منظور ارزیابی کارایی علفکش پروسولفوکارپ (باکسر 80 درصد، EC) در کنترل علفهایهرز گندم در فارس (داراب)، آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 1400-1401 اجرا شد. تیمارهای شامل (تیمار 1 تا 9) کاربرد علفکش باکسر به مقدار 3، 5/3 و 4 لیتر در هکت چکیده کامل
به منظور ارزیابی کارایی علفکش پروسولفوکارپ (باکسر 80 درصد، EC) در کنترل علفهایهرز گندم در فارس (داراب)، آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 1400-1401 اجرا شد. تیمارهای شامل (تیمار 1 تا 9) کاربرد علفکش باکسر به مقدار 3، 5/3 و 4 لیتر در هکتار قبل از خاک آب (آب اول)، بعد از خاک آب و زود پس رویشی در مرحله ۱ تا 3 برگی گندم، (تیمار 10) پینوکسادن (اکسیال ، 5 درصد EC)+ بروموکسینیل+ امسیپآ (برومایسید امآ 40 درصد، EC) به ترتیب به مقدار 2/1 لیتر+ 5/1 لیتر در هکتار، (تیمار 11) مزوسولفورون+یدوسولفورون+ دیفلوفنیکان (اُتللو 6 درصد، OD) به مقدار 6/1 لیتر در هکتار، (تیمار 12) دیکلوفوپ متیل (ایلوکسان 36 درصد، EC)+ تریبنورون متیل (گرانستار 75 درصد، DF) به ترتیب به مقدار 5/2 لیتر + ۲۰ گرم در هکتار، (تیمار 13) متریبوزین (سنکور 70 درصد، WP) به میزان ۸۰۰ گرم بصورت تقسیط شده (۴۰۰ گرم در هکتار در مرحله ۱ تا ۲ برگی و ۴۰۰ گرم در مرحله پنجه زنی گندم)، (تیمار 14) شاهد وجین دستی بود. چچم با فراوانی 39 درصد بیشترین فراوانی نسبی در آزمایش داشت. نتایج نشان داد که تیمارهای علفکش تراکم و وزن خشک علفهایهرز پیچک، چچم، یونجهزرد و گلرنگ به طور معنیدار کاهش و وزن هزار دانه، دانه در خوشه، خوشه در متر مربع، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک به طور معنیدار افزایش دادند. کاربرد پیش رویشی علفکش باکسر مطلوبتر از کاربرد آن به صورت زود پسرویشی بود. به-طوریکه با کاربرد باکسر (4 لیتر در هکتار، قبل از آب)، وزن خشک چچم، یونجهزرد و گلرنگ را به ترتیب 72، 67 و 85 درصد کاهش یافت. علفکش سنکور کارایی مطلوبی در کنترل چچم (82 درصد) داشت و عملکرد دانه (5/6 تن در هکتار) را نسبت به شاهد به ترتیب 35 درصد افزایش داد. کارایی علفکش سنکور و باکسر (4 لیتر در هکتار، قبل از آب) در کنترل چچم مطلوب تر از سایر علفکشهای بود.
پرونده مقاله
این پژوهش به¬صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آموزشی و تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1400 انجام شد. عامل اصلی شامل کولتیواتور در سه سطح: بدون کولتیواتور، یک¬بار و دو بار کولتیواتور و عوامل فرعی شامل ترکیب تیماری کاربرد پس¬ چکیده کامل
این پژوهش به¬صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آموزشی و تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1400 انجام شد. عامل اصلی شامل کولتیواتور در سه سطح: بدون کولتیواتور، یک¬بار و دو بار کولتیواتور و عوامل فرعی شامل ترکیب تیماری کاربرد پس¬رویشی علف¬کش¬های آترازین (WP 80%) با سه سطح صفر، یک و دو کیلوگرم در هکتار و توفوردی ام. سی. پی. ای (SL 5/67%) با سه سطح صفر، 750/0 و 5/1 لیتر در هکتار بهصورت فاکتوریل بود. بر اساس نتایج حاصله، حساس¬ترین علف¬های هرز پهن¬برگ به توفوردی ام. سی. پی. ای سلمه و توق بودند، در صورتی که علف¬های هرز خرفه، تاجخروس رونده، تاجخروس ریشه قرمز و داتوره حساسیت کمتری داشتند. در بین علف¬های هرز باریکبرگ نیز سوروف نسبت به آترازین حساس بود، در صورتی که علف¬های هرز دمروباهی کشیده و علف خرچنگ مقاومت ذاتی داشتند. اثر کولتیواتور، آترازین و توفوردی ام. سی. پی. ای بر وزن خشک ذرت در سطح یک درصد معنی¬دار بود، بهطوری که با افزایش تعداد کولتیواتور در هکتار وزن خشک ذرت افزایش یافت. آترازین به مقدار یک کیلوگرم در هکتار موجب افزایش معنی¬دار وزن خشک ذرت شد، در حالی که افزایش مقدار آترازین کاهش وزن خشک کل محصول را باعث شد. افزایش مقدار مصرف توفوردی ام. سی. پی. ای نیز وزن خشک کل ذرت را بهصورت معنی¬داری افزایش داد. در مجموع، کاربرد دو بار کولتیواتور، یک کیلوگرم آترازین و 5/1 لیتر توفوردی ام. سی. پی. ای در هکتار، به ترتیب موجب 21، 29 و 42 درصد افزایش در وزن خشک کل ذرت نسبت به تیمار شاهد شد.
پرونده مقاله