بروموس یکی از مهم‌ترین علف‌های هرز مزارع گندم در استان سیستان و بلوچستان است که سالیانه خسارت بالایی به محصول گندم وارد می‌نماید. به‌منظور دستیابی به دزهای کاهش‌یافته علف‌کش دو‌منظوره مت‌سولفورون متیل + سولفوسولفورون (توتال) در مراحل ابتدایی رشد گندم و مقایسه آن با سایر چکیده کامل
بروموس یکی از مهم‌ترین علف‌های هرز مزارع گندم در استان سیستان و بلوچستان است که سالیانه خسارت بالایی به محصول گندم وارد می‌نماید. به‌منظور دستیابی به دزهای کاهش‌یافته علف‌کش دو‌منظوره مت‌سولفورون متیل + سولفوسولفورون (توتال) در مراحل ابتدایی رشد گندم و مقایسه آن با سایر دزها در مراحل پنجه‌زنی و پس از آن این طرح در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 18 تیمار و سه تکرار اجراء شد. تیمارها شامل زمان سمپاشی در چهار مرحله براساس مراحل رشدی گندم 1- سه برگی و 2 - پنج برگی 3- پنجه زنی 4- ساقه رفتن و دز علف‌کش توتال شامل دز توصیه شده (45 گرم در هکتار)، 75 درصد دز توصیه شده (33 گرم درهکتار)، 50 درصد دز توصیه شده (23گرم درهکتار)، 25 درصد دز توصیه شده (12 گرم درهکتار) وعلف‌کش سولفوسولفورون (آپیروس) به‌عنوان علف‌کش استاندارد در مرحله پنجه‌زنی گندم برای کنترل بروموس و شاهد (بدون سمپاشی) انجام شد. ارزیابی‌های مختلف شامل تعیین وزن خشک بروموس در 30 و 60 روز پس از اعمال تیمارها و در زمان بر داشت گندم نیز عملکرد دانه محاسبه گردید. علاوه‌بر آن خسارت وارده به بروموس و گندم با استفاده از روش نمره‌دهی چشمی صورت گرفت. براساس نتایج به‌دست آمده تیمار شش یعنی 75 درصد دز توصیه شده توتال (33 گرم درهکتار) در مرحله 5 برگی گندم که هیچ خسارتی در گندم مشاهده نگردیده است و به‌عنوان بهترین تیمار شناخته شد.
پرونده مقاله
به منظور شناسایی بهترین روش و زمان کاربرد علف‌کش در کنترل بروموس (Bromus japonicus) آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و با 3 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل (1) کاربرد 3 علف‌کش پس‌رویشی مت‌سولفورون متیل + سولفوسولفورون (45 گرم ماده مؤثر در هکت چکیده کامل
به منظور شناسایی بهترین روش و زمان کاربرد علف‌کش در کنترل بروموس (Bromus japonicus) آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و با 3 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل (1) کاربرد 3 علف‌کش پس‌رویشی مت‌سولفورون متیل + سولفوسولفورون (45 گرم ماده مؤثر در هکتار)، (2) سولفوسولفورون (6/26 گرم ماده مؤثر در هکتار) و پینوکسادن (450 میلی‌گرم ماده مؤثر در هکتار) و (3) سه زمان کاربرد علف‌کش شامل پیش از پنجه‌زنی، در زمان پنجه‌زنی و پس از پنجه‌زنی گندم بودند. وزن خشک بروموس و گندم طی هر سه مرحله سمپاشی، 30 و 60 روز پس از سمپاشی و در هنگام برداشت به همراه عملکرد دانه اندازه‌گیری شد. تیمارهای مت‌سولفورون متیل + سولفوسولفورون و سولفوسولفورون هم در زمان کاربرد پیش از پنجه‌زنی و هم در زمان پنجه‌زنی گندم بیشترین میزان کاهش زیست‌توده بروموس و افزایش عملکرد دانه گندم را نشان دادند. با کاربرد علف‌کش پس از پنجه‌زنی گندم کاربرد علف‌کش‌های مذکور در کنترل بروموس به شکل مشابه کاهش مشاهده شد و با به تأخیر انداختن زمان سمپاشی از عملکرد گندم نیز کاسته شد. بر اساس نتایج این مطالعه، دو علف‌کش مت‌سولفورون متیل + سولفوسولفورون و سولفوسولفورون در مراحل اولیه رویش گندم و علف‌هرز برای کنترل مؤثر بروموس پیشنهاد می‌شود.
پرونده مقاله
