تاثیر سواد مالی، فناوری مالی و سرمایه فکری بر عملکرد در شهرداری ساوه

محورهای موضوعی : مطالعات مدیریت شهری

مجید مرادی ¹ , معصومه احمدیه ²

1 - دکتری حسابداری از دانشگاه مازندران- استادیار حسابداری موسسه آموزش عالی ناصر خسرو، ساوه، ایران [e-mail] (نویسنده مسئول)
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری موسسه آموزش عالی ناصر خسرو، ساوه، ایران [e-mail]

تاریخ دریافت : 1401/07/15 تاریخ پذیرش : 1401/09/15 تاریخ انتشار : 1401/09/01

کلید واژه: سرمایه فکری, سواد مالی, فناوری مالی, عملکرد شهرداری‌ها,

چکیده مقاله :

مقدمه و هدف پژوهش: هدف اصلی سازمان‌ها، ارتقاء عملکرد و رسیدن به سطحی از تعالی و پایداری به منظور حفظ بقا، رشد، سود آوری و مرتفع ساختن نیازهای جامعه است، شهرداری‌ها نیز از این قاعده مستثنی نبوده و مدیران آن در پی دست یابی به شیوه‌ها و اصولی کاربردی برای ارائه خدمات متنوع و با کیفیت به شهروندان، مسافران و گردشگران هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر سواد مالی، فناوری مالی و سرمایه فکری بر عملکرد شهرداری ساوه انجام شد.روش پژوهش: روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات میدانی است. جامعه آماری پژوهش شامل 150 نفر از کارکنان شهرداری ساوه می‌باشد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 108 نفر تعیین و نمونه‌ها به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‌های تحقیق از روش میدانی استفاده شد که ابزار تحقیق آن پرسشنامه بود. برای سنجش سواد مالی از پرسشنامه سواد مالی طراحی و اعتبار سنجی شده توسط معین الدین (1390) ، برای سنجش فناوری مالی از پرسشنامه مهدی سمایی و سید جعفر موسوی (1397)، برای سنجش سرمایه فکری از پرسشنامه استاندارد بنتیس و همکاران (1998) و برای جمع آوری داده‌های عملکرد شرکت از پرسشنامه استاندارد کاپلان و نورتون (2005) کارت امتیازی متوازن استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار PLS انجام شد.یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که سواد مالی بر عملکرد تأثیر مثبت دارد. فناوری مالی بر عملکرد تأثیر مثبت دارد. سرمایه فکری بر عملکرد اثر مثبت دارد.نتیجه گیری: در شهرداری‌ها بـا افـزایش و بهبود سرمایه فکری می‌توان عملکرد مالی را ارتقاء بخشید. همچنین نتایج نشان می‌دهد که بعد از سرمایه به کار گرفتـه شـده فناوری مالی، سواد مالی بیشترین ارتباط را با عملکرد شهرداری‌ها دارد.

چکیده انگلیسی:

The purpose of this study is to investigate and provide a model of the impact of environmentally friendly behavior of employees on environmental performance. The current research is applied in terms of purpose and descriptive survey in terms of nature and method, which was conducted in a retrospective manner. The statistical population of the research is all the personnel of the football federation, 153 people, who were examined as a total number. The research tool is the standard questionnaires of green human resources management (Sakhawalkar and Tadani, 2013). Amos software was used for analysis and relationships between variables. The results showed that green human resource management is effective on employees' environmentally friendly behavior and environmental performance, and the obtained model has sufficient fit. Therefore, environmental management methods affect the organizational commitment of employees. Managers should hire people with appropriate skills and abilities to create green knowledge learning areas in the organization. Provide green culture training opportunities for employees and expose employees to various training programs.  

منابع و مأخذ:

احمدی. اعظم. 1394. تاثیر مدیریت سبز در توسعه پایدار و کارایی ادارات و نهادهای دولتی و نقش دیوان محاسبات کشور در نظارت آن، کنفرانس جهانی افق‌های نوین در علوم انسانی، آینده پژوهی و توانمند سازی

درویشی. یوسف.، 1400، بررسی و ارزیابی تاثیر پارامترهای اقلیمی بر شکل‌گیری معماری ساختمانها جهت مدیریت بهینه گرمایش و سرمایش ساختمانهای شهری، نگرشهای نو در جغرافیای انسانی، سال چهاردهم، شماره اول، 125-101 صص.

علمی. محمود.، 1399. عوامل اجتماعی مرتبط با مشارکت شهروندان تبریز در روند تئسعه پایدار شهر، فصلنامه نگرشهای نو در جغرافیای انسانی، سال 13، شماره سوم، 21 ص.

Ardito, L., & Dangelico, R. M. (2018). Firm environmental performance under scrutiny:The role of strategic and organizational orientations, Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 25,426-440

Jafari, Afshin. (2020). Recognizing the environmental aspects of the "right to sustainable development" for the protection of Iran's environment. Journal of New Attitudes in Human Geography, 12 (4), 454-467. (in persian).

Fattahi, Nasser, Ebrahimi Jamnani, Leila, Haghzad, Ameneh, Bozorgmehr, Kia. (1399). The effect of social participation factors of citizens and tourists in order to protect the environment in coastal cities (Case study of Mahmoud Abad city). Journal of New Attitudes in Human Geography, 12 (4), 256-274. (in persian).

Farokhi, Mojtaba. Nasr Esfahani, Ali. Safari, Ali. (2017). Providing a framework for green human resource management in the steel industry. Quarterly Journal of Human Resource Management Research, Imam Hossein University (AS) (Ninth Year, No. 4 (Serial No. 97,) Winter 6931: 629-60. (in persian).

Rahmani Tirkalaei, Hossein. (1399). The Role of Ethics in Environmental Protection and Sustainable Geographical Development: A Case Study of Mazandaran Province. Journal of New Attitudes in Human Geography, 12 (4), 386-405. (in persian).

Rastegar Abbas Ali, Roo Mehdi style, Maleki Minbash Razgah Morteza, Bagheri Qarabolagh * Hooshmand (2020) The impact of green human resource management on the environmental performance of hotel staff. Journal of Social Studies in Tourism, Seventh Year No. 2.Pages: 127-148. (in persian).

Rouhani, Afsaneh, Taybi Thani, Seyed Mostafa, Bahmanpour, Hooman, Morsal, Baqer. (1398). Risk assessment of Shemiranat outdoor sports spaces in Tehran in relation to air pollution and providing environmental management management solutions. Journal of New Attitudes in Human Geography, 11 (2), 355-370. (in persian).

Rawashdehو Adnan M.. (2018)The impact of green human resource management on organizational environmental performance In Jordanian health service organizations. Management Science Letters 8 (2018) 1049–1058. homepage: www.GrowingScience.com/msl.

Roscoe, S., Subramanian, N., Jabbour, C. J., & Chong, T. (2019). Green human resource management and the enablers of green organisational culture: Enhancing a firm's environmental performance for sustainable development, Business Strategy and the Environment, 12(3):34-49. 34.

Sadeghi, Morteza, Kabirabadi, Ghazaleh, Amiri, Hashem. (1399). Strategies for dealing with the effects of climate change and greenhouse gases on Iran's environment from the perspective of international law and Iranian law. Journal of New Attitudes in Human Geography, 12 (4), 298-324. (in persian).

Seidi Aqilabadi, Fatemeh; Ahmad Nouri; Ali Seidi Aghilabadi and Zahra Seidi Aghilabadi, 2009, The Impact of Green Human Resource Management on Environmental Performance and Environmental Friendly Behavior of Employees, Twenty-seventh Annual International Conference of the Iranian Society of Mechanical Engineers, Tehran, Iranian Association of Mechanical Engineers, https: //www.civilica.com/Paper-ISME27-ISME27_589.html(in persian)

Sepahvand, Reza, Saedi, Abdollah, Momeni Mofrad, Masoumeh, 1397, Designing a green human resource management model in sports organizations using interpretive structural modeling approach. Human Resource Management in Sport, 6 (1), 17-34.Yusoff, Y. M., & Nejati, M. (2017). A Conceptual Model of Green HRM AdoptionTowards Sustainability in Hospitality Industry. In Driving Green Consumerism Through Strategic Sustainability Marketing. IGI Global. 51. (in persian)

Sanjay Kumar Singha, Manlio Del Giudiceb,c,d , Roberto Chiericie , Domenico Graziano.(2020). Green innovation and environmental performance: The role of green transformational leadership and green human resource management. Technological Forecasting and Social Change.Volume 150, January 2020, 119762. https://doi.org/10.1016/j.techfore.2019.119762

Namani, Ahmad, Taybi sani, Seyed Mostafa, Fahimi Nejad, Ali, Morsal, Baqer. (1398). Environmental risk assessment of sports complexes in relation to air pollutants (Case study: Northeast of Tehran). Journal of New Attitudes in Human Geography, 11 (2), 164-179. (in persian).

Ojo, A. O., & Raman, M. (2019). Role of Green HRM Practices in Employees' Proenvironmental IT Practices. In World Conference on Information Systems and Technologies (pp. 678-688). Springer, Cham. 26.

Yong Joong Kima , Woo Gon Kima , Hyung-Min Choia,, Kullada Phetvaroonb.(2019). The effect of green human resource management on hotel employees’ ecofriendly behavior and environmental performance International Journal of Hospitality Management.Volume 76, Part A, January 2019, Pages 83.

WantaoYu,RobertoChavez,MengyingFeng,Chee,YewWong,BrianFynes.(2020) Green human resource management and environmental cooperation: An ability-motivation-opportunity and contingency perspective.International Journal of Production EconomicsVolume 219, January 2020, Pages 224-235. https://doi.org/10.1016/j.ijpe.2019.06.013.

Yuan Ma , Qiang Zhang, Hua Yin.(2020). Environmental management and labor productivity: The moderating role of quality management. Journal of Environmental Management.. https://doi.org/10.1016/j.jenvman.2019.109795.

aid, A. A., Jaaron, A. A., & Bon, A. T. (2018). The impact of green human resource management and green supply chain management practices on sustainable performance: Aempirical study, Journal of cleaner production, 204: 965-979. 53.

Yale. 2022. EPI results, environmental performance index, https://epi.yale.edu/epi-results/2022/component/epi