• صفحه اصلی
  • مدیریت بیماری پژمردگی گوجه فرنگی ناشی از Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici با استفاده از تلفیق سیلیکون و Pseudomonas fluorescens (CHAO) و بررسی فعالیت آنزیم PAL (فنیل آلانین آمونیالیاز)

اشتراک گذاری

آدرس مقاله


کد مقاله : 481 بازدید : 89 صفحه: 13 - 26

نوع مقاله: پژوهشی

مدیریت بیماری پژمردگی گوجه فرنگی ناشی از Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici با استفاده از تلفیق سیلیکون و Pseudomonas fluorescens (CHAO) و بررسی فعالیت آنزیم PAL (فنیل آلانین آمونیالیاز)

محورهای موضوعی : دو فصلنامه تحقیقات بیماریهای گیاهی

مریم توکل نورآبادی 1 , نوازاله صاحبانی 2 , حسن رضا اعتباریان 3

1 - دانشجوی کارشناسی ارشد، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2 - دانشیار گروه گیاهپزشکی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
3 - استاد گروه گیاهپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر ری، شهر ری، ایران

تاریخ دریافت : 1393/06/04 تاریخ پذیرش : 1393/06/04 تاریخ انتشار : 1393/03/01

کلید واژه: سیلیکون, (Pseudomonas fluorescens (CHAO, Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici,

چکیده مقاله :

در این تحقیق اثر کاربرد سیلیکون و باکتری (Pseudomonas fluorescens (CHAO روی بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجه فرنگی ناشی از قارچ Fusarium oxysporum f. sp. lycopersiciو القای مقاومت میزبان در مقابل پاتوژن مورد بررسی قرار گرفت. اثر غلظت­های مختلف سیلیکون ( 7-1 میلی مولار) بر رشد Pseudomonas fluorescens و Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici آزمایش شد. نتایج نشان داد که همه غلظت­های سیلیکون روی رشد باکتری اثر منفی داشتند، اما تا غلظت 5 میلی مولار بر روی قارچ تاثیر منفی نداشت ولی در غلظت 6 و 7 میلی مولار با شاهد اختلاف معنی داری داشتند. بر اساس تاثیر سیلیکون بر روی رشد باکتری، غلظت 3 میلی مولار برای کارهای گلخانه ای انتخاب شد. این آزمایش به روش کاربرد باکتری و سیلیکون قبل از آلودگی با قارچ عامل بیماری صورت گرفت. نتایج آزمایشات گلخانه ای نشان داد که تیمار خاک با باکتری و سیلیکون به صورت هوایی بیش­ترین تاثیر را بر روی کاهش شاخص­های بیماری و افزایش رشد گیاه داشت. هم­چنین فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز در تیمار کاربرد تلفیقی باکتری و سیلیکون به صورت هوایی در مقایسه با کاربرد هر کدام به تنهایی و نیز گیاه شاهد سالم و آلوده افزایش پیدا کرده بود. بالاترین مقدار فعالیت این آنزیم 5 روز بعد از کاربرد سیلیکون و باکتری بود. استفاده از سیلیکون به عنوان محرک شیمیایی و باکتری Pseudomonas fluorescensبه عنوان عامل کنترل بیولوژیک و نیز افزایش دهنده­ی رشد گیاه، می­توان یک اقدام مفید و امید بخش برای کنترل عوامل بیماری زای گیاهی از قبیل Fusarium oxysporum f. sp. lycopersiciباشد.

چکیده انگلیسی:

In this research combined application of Pseudomonas fluorescens and Silicon against Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici and induction of resistance in tomato against pathogen was studied. Effect of different concentrations of silicon (1-7 mM) on growth of F. oxysporum f. sp. lycopersici and P. flourescens was measured. The results showed that all concentrations of silicon had adverse effect on growth of P. fluorescens. Silicon upto 5mM concentration had no effect on the growth of F. oxysporum f.sp. lycopersici, but at concentrations of 6 and 7 mM, growth of the fungus was significantly affected compared with control. Due to the negative effect of silicon on growth of P. fluorescens, 3mM concentration of silicon was selected for greenhouse studies. Greenhouse experiments showed that treatment with P. fluorescens as soil application and silicon as aerial application had the greatest effect on reducing disease indexes and increasing plant growth. Also maximum activity of Phenyl Alanin Amonialyase occurred on the 5th day after combined applications of silicon (as aerial) and P. fluorescens (as soil drench). Use of silicon as an inducer of resistance and P. fluorescens as biocontrol agent and plant growth enhancer can be effective method for control of soil borne plant pathogens such as F. oxysporum f. sp. lycopersici

منابع و مأخذ:


  1. Bera S and Purkayastha RP. 1999. Multicomponent coordinated defence respons of rice to Rhizoctonia solani causing sheat blight. Current Science76: 1376–1384.
    2.
  2. Cai KZ, Gao D, Chen J and Luo S. 2009. Probing the mechanism of silicon mediated pathogen resistance. Plant Signal and Behavior 4: 1–3.
    3.
  3. De Boer M., vander Sluis I, van Loon LC and Bakker PAHM. 1999. Combining fluorescent Pseudomonas spp. strain to enhance suppression of fusarium wilt of radish. European Journal of Plant Pathology 105: 201–210.
    4.
  4. Dowling DN and O’Gara F. 1994. Metabolites of Pseudomonas involved in the biocontrol of plant disease. Trends in Biotechnology 12: 133–144.
    5.
  5. Etebarian HR, Sholberg PL, Eastwell KC and Sayler R. 2005. Biological control of apple blue mold with Pseudomonas fluorescens. Canadian Journal of Microbiology 51: 591–598.
    6.
  6. Jetiyanon K and Kloepper JW. 2002. Mixtures of plant growth promoting rhizobacteria for induction of systemic resistance against multiple plant diseases. Biological Control 24: 285–291.
    7.
  7. Keel C, Weller DM, Natsch A, De´fago G, Cook RJ and Thomashow LS. 1996. Conservation of the 2, 4-diacetylphloroglucinol biosynthesis locus among fluorescent Pseudomonas strains from diverse geographic locations. Applied and Environmental Microbiology 62: 552–563.
    8.
  8. Kloepper JW and Beauchamp CJ. 1992. A review of issues related to measuring colonization of plant roots by bacteria. Canadian Journal of Microbiology 38: 1219–1232.
    9.
  9. Kloepper JW, Ryu CM and Zhang S. 2004. Induced systemic resistance and promotion of plant growth by Bacillus spp. Phytopathology 94: 1259–1266.
    10.
  10. Leeman M, Vanpelt JA, Hendrick MJ, Scheffer RJ, Bakker PAHM and Schippers B. 1995. Biocontrol of fusarium wilt of raddish in commercial green house triales by seed treatment with Pseudomonas fluorescens wcs347. Phytopathology 85: 1301–1305.
    11.
  11. Li YC, Bi Y, Ge YH, Sun XJ and Wang Y. 2009. Antifungal activity of sodium silicate on Fusarium sulphureum and its effect on dry rot potato tubers. Journal of Food Science 74: 213–218.
    12.
  12. Liang YC, Sun WC, Si J and Romheld V. 2005. Effects if Foliar- and root- applied silicon on the enhancement of induced resistance to powdery mildew in Cucumis sativus. Plant Pathology 54: 678–685.
    13.
  13. Liu L, Kloepper JW and Tuzun S. 1995. Induction of systemic resistance in cucumber against bacterial angular leaf spot by plant growth-promoting rhizobacteria. Phytopathology 85: 843–847.
    14.
  14. Mwangi M. 2003. Mechanisms of action in biological control of Fusarium oxysporum f.sp lycopersici in tomato using rhizobacteria [PhD]. [Bonn (Germany)]: University of Bonn.
    15.
  15. Nandakumar R, Viswanathan R, Babu S, Sheela J, Raghuchander T and Samiyappan R. 2001. A new bio-formulation containing plant growth promoting rhizobacterial mixture for the management of sheath blight and enhanced grain yield in rice. Biological Control 46: 493–510.
    16.
  16. Oka Y, Cohen Y and Speigel Y. 1999. Local and systemic induced resistance to the root knot tomato by DL– O-amino-n-butyric acid. Phytopathology 89: 1138–1143.
    17.
  17. Ramamoorthy V, Raguchander T and Samiyappan R. 2002. Enhancing resistance of tomato and hot pepper to Pythium diseases by seed treatment with fluorescent pseudomonads. European Journal of Plant Pathology 108: 429–441.
    18.
  18. Ramanathan A, Shanmugam V, Raguchander T and Samiyappan R. 2002. Induction of systemic resistance in ragi against blast disease by Pseudomonas fluorescens. Annals of Plant Protection Sciences 10: 313–318.
    19.
  19. Raupach GS and Kloepper JW. 1998. Mixtures of plant growth promoting rhizobacteria enhance biological control of multiple cucumber pathogens. Phytopathology 88: 1158–1164.
    20.
  20. Sahebani N. 2004. Interaction M. javanica with Fusarium oxysporum f.sp lycopersici and evaluation some defence biochemical mechanisms [PhD]. [Tehran (Iran)]: University of Tehran.
    21.
  21. Silva RV, Oliveira RDL, Nascimento KJT and Rodrigues FA. 2010. Biochem Mical responses of coffee resistance against Meloidogyne exigua mediated by silicon. Plant Pathology 59: 586–593.
    22.  

22.  Van Loon LC. 2007. Plant responses to plant growth-promoting rhizobacteria. European Journal of Plant Pathology 119: 243–254.
 
23.  Van Loon LC, Bakker PAHM and Pierterse CMJ. 1998. Systemic resistance induced by rhizosphere bacteria. Annual Review of Phytopathology 36: 453–483.

  1. Vandenbergh PA, Gonzalez CF, Wright AM, and Kunka BS. 1983. Iron- chelating compounds produced by soil pseudomanads: correlation with fungal growth inhibition. Applied and Environmental Microbiology 46: 128–132.
    2.
_||_

مقالات مرتبط

حقوق این وب‌سایت متعلق به سامانه مدیریت نشریات دانشگاه آزاد اسلامی است.
حق نشر © 1403-1400

صفحه اصلی| عضویت/ ورود| درباره سند| تماس با ما|
[English] [العربية] [en] [ar]