ارائه مدل بهینه سازی تصمیم‌گیری سبد سهام بر مبنای مدل‌های کاپولا و گارچ در بورس اوراق بهادار تهران

محورهای موضوعی : مدیریت

سمیه راسخ ¹ , امیر محمدزاده ² , محسن صیقلی ³

1 - دانشجوی دکتری مهندسی مالی دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.
2 - دانشیار گروه مهندسی مالی دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
3 - استادیار گروه مهندسی مالی دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.

تاریخ دریافت : 1402/05/31 تاریخ پذیرش : 1402/09/11 تاریخ انتشار : 1402/06/01

کلید واژه:

چکیده مقاله :

در پژوهش حاضر به ارائه مدل بهینه سازی تصمیم‌گیری سبد سهام بر مبنای مدل‌های کاپولا و گارچ در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده‌ها در گروه پژوهش‌های توصیفی- همبستگی قرار دارد. هم چنین، نمونه آماری پژوهش شامل 50 شرکت فعال تر در سه ماهه چهارم سال 1399 می‌باشند که برای این منظور اطلاعات بازده ماهانه سهام این شرکت‌ها طی دوره زمانی 10 ساله بین سال‌های 1390 الی 1399 مورد مطالعه قرار گرفت و از این رو تعداد 120 ردیف مشاهده برای هر شرکت مبنای تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهند که مدل ARMA-GARCH- Capula از کارایی لازم برای بهینه سازی تصمیم‌گیری سبد سهام برخوردار است. علاوه بر این، کارایی پورتفوی حاصل از مدل GARCH- Capula بیشتر از پورتفوی اوزان یکنواخت می‌باشد. ضمن اینکه مدل GARCH-Capula بیشترین کاهش ریسک پورتفوی را در بین مدل‌های مورد بررسی داراست.

چکیده انگلیسی:

Therefore, in the present study, a model for stock portfolio optimization based on a combination of GARCH-copula models in the Tehran Stock Exchange was presented. The present study is in the group of descriptive-correlational researches in terms of practical purpose and data collection method. Also, the statistical sample of the study includes 50 more active companies in the fourth quarter of 1398. For this purpose, the monthly stock return information of these companies was studied over a period of 10 years between 2011 to 2020, and therefore the number 120 rows of observations for each company are the basis of the analysis. The findings of this study show that that the Garch-Copola EVT method has the necessary efficiency to form a portfolio. In terms of risk criteria, it can be seen that this method has presented the lowest risk among the existing methods, and these results confirm the relationship between risk and return in investment activities. Although in this method, a smaller return is obtained than other methods, but the risk will be lower for the investor. Therefore, it can be accepted that this method has been effective in order to optimize the stock portfolio. Comparing the performance of this method with the uniform weights method, it can be seen that the Sharpe ratio in the portfolio with uniform weights was significantly larger than this ratio in the Garch-Copola portfolio. Therefore, it seems that in terms of Sharpe's criterion, the uniform weights method performed better than the proposed method and this method did not have an acceptable efficiency in improving the performance of the portfolio compared to the uniform weights method. Although based on the Sharpe criterion, this method has shown the worst performance among the portfolio formation methods, but in terms of the risk criterion, it can be seen that the risk of this portfolio is significantly lower compared to other methods. Therefore, it can be accepted that the formation of the portfolio using the Garch-Copola EVT method has been able to reduce the portfolio risk compared to other methods.