زمینه و هدف:گلیفوزیت با نام تجاری رانداپ به عنوان علف کشی از خانواده اسید فسفونیک(نمک آمین ایزوپروپیل) به عنوان یک سم سیستمیک برای کنترل تمام گیاهان هرز به کار می رود. در این مطالعه اثر آن بر ساختار بافتی تخمدان و اووژنز در موش صحرایی بالغ بررسی گردید.روش کار:50 سر موش چکیده کامل
زمینه و هدف:گلیفوزیت با نام تجاری رانداپ به عنوان علف کشی از خانواده اسید فسفونیک(نمک آمین ایزوپروپیل) به عنوان یک سم سیستمیک برای کنترل تمام گیاهان هرز به کار می رود. در این مطالعه اثر آن بر ساختار بافتی تخمدان و اووژنز در موش صحرایی بالغ بررسی گردید.روش کار:50 سر موش صحرایی بالغ ماده نژاد ویستار با وزن تقریبی 15200 گرم انتخاب و به پنج گروه 10 تایی در قالب گروههای کنترل، شاهد، تجربی 1، تجربی 2 و تجربی 3 تقسیم شدند. گروه کنترل هیچ گونه حلال یا دارویی دریافت نکرد. گروه شاهد روزانه یک بار 2/0 سی سی سرم فیزیولوژی و به گروه های تجربی 1، 2 و 3 یک بار در روز به ترتیب مقادیر 50،100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن سم گلیفوزیت رقیق شده طی 14 روز به صورت درون صفاقی تزریق و پس از تشریح و جداسازی تخمدان موشها، مقاطع بافتی از نظر تعداد فولیکول ثانویه، گراف، جسم زرد و آترزی مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها:یافته های پژوهش حاضر نشان داد که گلیفوزیت گرچه بر وزن تخمدان تأثیر معنی داری نداشته است ولی تعداد فولیکول ثانویه، گراف، جسم زرد و آترزی را در مقایسه با گروه کنترل افزایش داده است(05/0p). از طرفی فولیکول های اولیه در گروه های تجربی 2 و 3 افزایش معنی داری در مقایسه با گروه های شاهد و کنترل داشت(05/0pنتیجه گیری:گلیفوزیت می تواند باعث تغییراتی در تعداد فولیکول های تخمدان و ایجاد اختلال در فرآیند اووژنز گردد.
پرونده مقاله
زمینه و هدف:دیازینون یک سم ارگانوفسفره است که به عنوان آلاینده محیطی موجب استرس اکسیداتیو می شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر حفاظتی دوره برنامه تمرینی همراه با عصاره مریم گلی بر آسیب های بافت کبد حاصل از دیازینون انجام شد.روش کار:در این مطالعه 35 سر موش صحرایی نژاد و چکیده کامل
زمینه و هدف:دیازینون یک سم ارگانوفسفره است که به عنوان آلاینده محیطی موجب استرس اکسیداتیو می شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر حفاظتی دوره برنامه تمرینی همراه با عصاره مریم گلی بر آسیب های بافت کبد حاصل از دیازینون انجام شد.روش کار:در این مطالعه 35 سر موش صحرایی نژاد ویستار به طور تصادفی به پنج گروه مساوی شامل گروه کنترل، دیازینون، دیازینون-عصاره، تمرین-دیازینون، تمرین- عصارهدیازینون تقسیم شدند. عصاره مریم گلی با دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 4 هفته و دیازینون با دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم برای یک بار به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. 24 ساعت بعد از آخرین تزریق موش ها کشته شد. پس از خون گیری از قلب سرم خون برای ارزیابی آنزیم های ASTو ALTبه روش رادیو ایمونواسی مورد استفاده قرار گرفت. بافت کبد برای مطالعات بافت شناسی از بدن خارج و نمونه برداری گردید. داده ها با آنالیز واریانس و آزمون دانکن تحلیل شدند.یافته ها:تعداد هپاتوسیت ها و مویرگ های سینوزوئیدی در گروه دیازینون نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری نشان داد(05/P) و تعداد سلول های کوپفر و میزان آنزیم های ALTو ASTسرم خون افزایش معنی داری داشت. اما در تیمار عصاره و تمرین به طور معناداری تعداد هپاتوسیت و مویرگ های سینوزوئیدی افزایش و افزایش سلول های کوپفر و میزان ALTو ASTالقا شده توسط دیازینون مهار شد(05/P). هم چنین تغییرات بافت شناسی در گروه دیازینون مشاهده گردید ولی در گروه های عصاره، تمرین و ترکیبی از آنان تغییرات بافتی قابل ملاحظه ای مشاهده نگردید.نتیجه گیری:عصاره مریم گلی و تمرین سبب بهبود وضعیت آنتی اکسیدانی بدن، کاهش استرس اکسیداتیو در برابر دیازینون میشود.
پرونده مقاله