مقایسه عملکرد و برخی صفات مورفولوژیک ژنوتیپ‌های امید‌بخش ذرت علوفه‌ای در استان تهران
محورهای موضوعی : پژوهش های زراعی در حاشیه کویرحمیرا عباسی مشرفی 1 , بهنام زند 2 , سید محمدجواد میرهادی 3 , فرهاد عزیزی 4
1 - گروه زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران- ایران
2 - استادیار مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ورامین – ایران
3 - گروه زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران- ایران
4 - - استادیار موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر سازمان تحقیقات ، آموزش ئ ترویج کشاورزی ،کرج - ایران
کلید واژه: ذرت, عملکرد پروتئین, علوفه, ژنوتیپ امید‌بخش,
چکیده مقاله :
به منظور بررسی مقایسه عملکرد و برخی صفات مورفولوژیک ژنوتیپ های امید بخش ذرت علوفه ای در استان تهران، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در سال 1394 اجـرا شد. در این آزمایش 17 ژنوتیپ امید بخش مورد بررسی قرار گرفت. صفات اندازه گیری شده شامل قطر ساقه، ارتفاع بلال از سطح زمین، طول بلال، شاخص سطح برگ، تعداد برگ، عملکرد علوفه تر و خشک، درصد پروتئین و عملکرد پروتئین بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین ژنوتیپ های امید بخش در سطح احتمال یک درصد از نظر شاخص سطح برگ، عملکرد علوفه خشک، درصد پروتئین و عملکرد پروتئین و در سطح احتمال پنج درصد از نظر عملکرد علوفه تر تفاوت وجود داشت. از نظر مقایسه میانگین تفاوت معنی داری بین ژنوتیپ های امید بخش در ارتفاع بالا ترین بلال از سطح زمین مشاهده نگردید. بیش ترین شاخص سطح برگ به میزان 22/8 از ژنوتیپ 10 (K166b×K18) حاصل شد. حداکثر تعداد برگ با متوسط 25/12 برگ در ژنوتیپ 15 (2-CHTSEY, 2002/1389/61×K18) و حداکثر قطر ساقه به میزان 99/1 سانتی متر از ژنوتیپ 12 (KLM77007/7-3-1-2-2-1-1× K18) به دست آمد. بالا ترین عملکرد علوفه ی تر به مقدار 64/38 تن در هکتار در ژنوتیپ 11 (K47/2-2-1-3-3-1-1-1×K19) و عملکرد علوفه خشک به مقدار 73/11 تن در هکتار در ژنوتیپ 17 (SB73×MO17) مشاهـده شـد. همچنین بیش ترین درصد پروتئین به میزان 7/9، 75/9 و 77/9 درصد به ترتیب مربوط به ژنوتیپ های 11 (K47/2-2-1-3-3-1-1-1×K19)، 12 (KLM77007/7-3-1-2-2-1-1×K18) و 14 (K47/2-2-1-2-1-3-1-1×K18) و بیش ترین عملکرد پروتئین به مقدار 11/1 و 09/1 تن در هکتار مربوط به ژنوتیپ های 11 (K47/2-2-1-3-3-1-1-1×K19) و 17 (SB73×MO17) بود. با توجه به نتایج به دست آمده مناسب ترین ژنوتیپ برای منطقه تهران، ژنوتیپ های 11 و 17 می باشد.
In order to investigate the comparing, the yield and some morphological characteristics of forage corn promising genotypes in Tehran province, an experiment in a randomized complete block design with four replications in 2015 was conducted. In this experiment, 17 promising genotype were evaluated. The measured characteristics was included stem diameter, ear height from the ground, ear length, leaf area index, leaves number, fresh and dry forage yield, protein content and protein yield. The variance analysis results showed that there was difference between the promising genotypes at one percent probable in the possibility of leaf area index, dry forage yield, protein content and protein yield and at five percent probable in the possibility of fresh forage yield. In terms of mean comparison, there was difference between promising genotypes at the highest ear height from the ground was not observed. The most leaf area index in genotype 10 (K166b×K18) was obtained. The most number of leaves per genotype 15 (KLM77007/7-3-1-2-2-1-1× K18 (and the most stem diameter in genotype 12 (KLM77007/7-3-1-2-2-1-1× K18 (was obtained. The most fresh forage yield in genotype 11) K47/2-2-1-3-3-1-1-1×K19 (and dry forage yield in genotype 17 (SB73×MO17 (was observed. Also the most protein percent is related to the (K47/2-2-1-3-3-1-1-1×K1 (, 12 (KLM77007/7-3-1-2-2-1-1×K18 (and 14 (K47/2-2-1-2-1-3-1-1×K18 (and the most protein yield is related to the genotypes 11 (K47/2-2-1-3-3-1-1-1×K19( and 17 )SB73×MO17(.
_||_