اسانس ها به عنوان محرک های رشد، نقش مهمی در بهبود فلور میکروبی و خصوصیات مورفولوژیکی روده و سیستم ایمنی در جوجه های گوشتی دارند. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تاثیر اسانس آویشن و کاکوتی بر فلور میکروبی روده در جوجههای گوشتی بود. بدین منظور 468 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس چکیده کامل
اسانس ها به عنوان محرک های رشد، نقش مهمی در بهبود فلور میکروبی و خصوصیات مورفولوژیکی روده و سیستم ایمنی در جوجه های گوشتی دارند. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تاثیر اسانس آویشن و کاکوتی بر فلور میکروبی روده در جوجههای گوشتی بود. بدین منظور 468 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس- 308، با سه ترکیب اسانسی آویشن، کاکوتی و مخلوط آویشن و کاکوتی، در دو شکل استفاده (در آب و در خوراک) و در دو سطح (15/0 و 3/0 درصد جیره) در 13 تیمار با 3 تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار، از سن 10 تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. در سن 42 روزگی دو قطعه جوجه از هر تکرار انتخاب و بعد از 12 ساعت گرسنگی دادن، کشتار شدند. سپس قطعهای از ایلئوم هر پرنده جهت شمارش جمعیت میکروبی به آزمایشگاه ارسال شد. شمارش کلی باکتریهای کلی فرم و لاکتوباسیلوس در مورد هر نمونه انجام شد و نتایج با نرم افزار SPSS تحلیل گردیدند. شمارش کلی باکتریهای کلی فرم در گروههای تغذیه شده با 3/0 درصد مخلوط آویشن و کاکوتی کمترین مقدار بود، ولی با گروه شاهد اختلاف معنیداری را نشان ندادند. شمارش کلی لاکتوباسیلوس در گروه تغذیه شده با 3/0 درصد مخلوط آویشن و کاکوتی در دان، بیشترین تعداد را نشان داد که در مقایسه با گروه شاهد اختلاف معنیداری داشت (05/0>p). به طورکلی، تفاوت معنیداری از نظر روش مصرف آویشن و کاکوتی در بین گروههای آزمایشی مشاهده نشد. نتایج مطالعه نشان داد افزودن اسانس 3/0 درصد مخلوط آویشن و کاکوتی به جیره غذایی جوجههای گوشتی میتواند در بهبود میکروفلور مفید (لاکتوباسیلوس) و کاهش باکتریهای مضر (اشریشیاکولای) ایلئوم در این جوجه ها موثر باشد.
پرونده مقاله
این مطالعه جهت ارزیابی اثرات جیرههای با سطوح مختلف انرژی بر عملکرد مرغهای تخمگذار انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با تعداد 256 قطعه مرغ تخمگذار سویه تجاریهای- لاینW-36 در 4 تیمار و 4 تکرار (با تعداد 16 قطعه مرغ تخمگذار در هر تکرار) انجام شد. تیمارها ش چکیده کامل
این مطالعه جهت ارزیابی اثرات جیرههای با سطوح مختلف انرژی بر عملکرد مرغهای تخمگذار انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با تعداد 256 قطعه مرغ تخمگذار سویه تجاریهای- لاینW-36 در 4 تیمار و 4 تکرار (با تعداد 16 قطعه مرغ تخمگذار در هر تکرار) انجام شد. تیمارها شامل جیره (1) با سطح انرژی توصیه شده توسط NRC سال 1994 (شاهد)، جیره (2) با سطح انرژی قابل متابولیسم 10 درصد بیشتر از انرژی قابل متابولیسم توصیه شده توسط NRC سال 1994، جیره (3) با سطح انرژی 10 درصد کمتر از انرژی قابل متابولیسم توصیه شده توسط NRC سال 1994 و جیره (4) با سطح انرژی قابل متابولیسم 15 درصد کمتر از انرژی قابل متابولیسم توصیه شده توسط NRC سال 1994 بود که به مدت 10 هفته (از سن 41 تا 51 هفتگی) مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که میزان خوراک مصرفی بین تیمارها اختلاف معنیداری داشته است (05/0>p). بیشترین میزان خوراک مصرفی (5/130 گرم) مربوط به جیره (4) با سطح انرژی قابل متابولیسم 15 درصد کمتر از مقدار توصیه شده توسط NRC سال 1994 مشاهده گردید. بین تیمارها از لحاظ هزینههای غذایی نیز تفاوت معنیداری مشاهده گردید (05/0>p). کمترین هزینه خوراک به ازای هر کیلوگرم تخممرغ تولیدی (5705 ریال) را از لحاظ عددی جیره (4) با سطح انرژی قابل متابولیسم 15 درصد کمتر از انرژی توصیه شده توسط NRC به خود اختصاص داد. تفاوت معنیداری در خصوص صفات تخممرغ در بین تیمارهای مختلف آزمایشی مشاهده نگردید. نتیجهگیری میشود که استفاده از جیره (4) با سطح انرژی قابل متابولیسم 15 درصد کمتر از انرژی قابل متابولیسم توصیه شده توسط NRC در مرغهای تخمگذار بدون تأثیر بر روی صفات تخممرغ، میتواند باعث کاهش هزینههای تغذیهای گردد.
پرونده مقاله
چکیده
این آزمایش جهت مطالعه اثر استفاده از سطوح مختلف اوره به همراه ملاس در جیرههای غذایی مرغهای تخمگذار بر عملکرد و برخی از صفات تخممرغ و فراسنجههای خونی در مرحله آخر تخمگذاری انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل 2 × 3 شامل سه سطح اوره (25/0، 5/0 و 75/0 در چکیده کامل
چکیده
این آزمایش جهت مطالعه اثر استفاده از سطوح مختلف اوره به همراه ملاس در جیرههای غذایی مرغهای تخمگذار بر عملکرد و برخی از صفات تخممرغ و فراسنجههای خونی در مرحله آخر تخمگذاری انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل 2 × 3 شامل سه سطح اوره (25/0، 5/0 و 75/0 درصد) و دو سطح ملاس (0 و 3 درصد) در قالب طرح کاملاً تصادفی با تعداد 216 قطعه مرغ تخمگذار سویه های- لاین (W-36) از سن 62 تا 74 هفتگی در 6 تیمار و 3 تکرار (با 12 قطعه مرغ در هر تکرار) انجام گردید. جیرههای آزمایشی شامل: جیره (1) 25/0 درصد اوره + 0 درصد ملاس، جیره (2) حاوی 25/0 درصد اوره + 3 درصد ملاس، جیره (3) حاوی 5/0 درصد اوره + 0 درصد ملاس، جیره (4) حاوی 5/0 درصد اوره + 3 درصد ملاس، جیره (5) حاوی 75/0 درصد اوره + 0 درصد ملاس و جیره (6) حاوی 75/0 درصد اوره + 3 درصد ملاس بودند. نتایج حاصله نشان داد که استفاده از اوره به مقدار 5/0 درصد و ملاس به مقدار 3 درصد در جیرههای غذایی مرغهای تخمگذار سبب بروز اختلاف معنیدار در صفات عملکردی، خصوصیات کیفی تخممرغ نشد و تنها باعث کاهش معنیدار گلوکز خون گردید (05/0>p). استفاده از اوره و ملاس در سطوح فوق الذکر باعث کاهش مقادیر قابل توجّهی از کنجاله سویای مورد استفاده در جیرههای غذایی شده و موجب صرفه جویی در هزینههای تغذیهای میشود.
پرونده مقاله
این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات گیاهان دارویی گزنه، پونه و کاکوتی بر عملکرد، کیفیت لاشه و فراسنجههای بیوشیمیایی و ایمنی خون جوجههای گوشتی انجام گردید. در این آزمایش تعداد 288 قطعه جوجه گوشتی سویة راس- 308 (مخلوط نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 تیمار و 3 چکیده کامل
این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات گیاهان دارویی گزنه، پونه و کاکوتی بر عملکرد، کیفیت لاشه و فراسنجههای بیوشیمیایی و ایمنی خون جوجههای گوشتی انجام گردید. در این آزمایش تعداد 288 قطعه جوجه گوشتی سویة راس- 308 (مخلوط نر و ماده) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 تیمار و 3 تکرار (هر تکرار دارای 12 قطعه جوجه) از سن 1 تا 42 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. گروههای آزمایشی شامل: 1) شاهد (جیره بدون استفاده از گیاهان دارویی)، 2) جیرة حاوی 5/1 درصد گزنه، 3) جیرة حاوی 5/1 درصد پونه، 4) جیرة حاوی 5/1 درصد کاکوتی، 5) جیرة حاوی 5/1 درصد گزنه و پونه، 6) جیرة حاوی 5/1 درصد گزنه و کاکوتی، 7) جیرة حاوی 5/1 درصد پونه و کاکوتی و 8) جیرة حاوی 5/1 درصد گزنه، پونه و کاکوتی بودند. نتایج حاصله نشان داد که استفاده از سطوح مختلف گیاهان دارویی گزنه، پونه و کاکوتی دارای اثرات معنیداری بر عملکرد، کیفیت لاشه و فراسنجههای بیوشیمیایی خون میباشد (05/0>p). بر این اساس، بالاترین مقدار خوراک مصرفی (15/89 گرم) در گروه شاهد و کمترین مقدار آن (11/80 گرم) در گروه آزمایشی 6، کمترین درصد چربی بطنی (03/3) در گروه آزمایشی 5، بالاترین درصد سینه (54/33) در گروه آزمایشی 7، کمترین میزان کلسترول خون (97/100 میلی گرم بر دسیلیتر) در گروه آزمایشی 3 و پایینترین سطح تریگلیسرید خون (27/38 میلی گرم بر دسیلیتر) در گروه آزمایشی 8 مشاهده گردید. نتیجه گیری میشود که استفاده از گیاهان دارویی گزنه، پونه و کاکوتی و مخلوطهای آنها دارای اثرات مثبتی بر عملکرد، کیفیت لاشه و فراسنجههای بیوشیمیایی خون در جوجههای گوشتی میباشد.
پرونده مقاله
این آزمایش به منظور بررسی و مقایسه اثرات استفاده از پروبیوتیک، اسید آلی و مخلوط چند گیاه دارویی بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ و فراسنجههای بیوشیمیایی و ایمنی خون مرغهای تخم گذار انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با تعداد 192 قطعه مرغ تخمگذار سویه های- لاین (W چکیده کامل
این آزمایش به منظور بررسی و مقایسه اثرات استفاده از پروبیوتیک، اسید آلی و مخلوط چند گیاه دارویی بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ و فراسنجههای بیوشیمیایی و ایمنی خون مرغهای تخم گذار انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با تعداد 192 قطعه مرغ تخمگذار سویه های- لاین (W36) از سن 37 تا 49 هفتگی در 4 تیمار و 4 تکرار و هر تکرار با 12 قطعه مرغ تخمگذار شامل تیمار شاهد (بدون استفاده از پروبیوتیک، اسید آلی و مخلوط چند گیاه دارویی)، تیمار 2) حاوی 005/0 درصد پروبیوتیک پروتکسین، تیمار 3) حاوی 2/0 درصد اسید پروپیونیک و تیمار 4 حاوی 2 درصد (5/0 درصد از هر گیاه) از مخلوط گیاهان دارویی (آویشن، گزنه، پونه و کاکوتی) به مدت 12 هفته انجام گردید. نتایج حاصله نشان داد که استفاده از پروبیوتیک، اسید آلی و مخلوط چند گیاه دارویی دارای اثرات معنیداری بر عملکرد و صفات کیفی تخم مرغ میباشد (05/0>p). بر این اساس، حداکثر مقدار تولید تودهای تخم مرغ (38/51 گرم) و بهترین ضریب تبدیل غذایی (04/2) در گروه آزمایشی 3 و بالاترین شاخص رنگ زرده (5/4) در گروه آزمایشی 4 با کاربرد مخلوط گیاهان دارویی (آویشن، گزنه، پونه و کاکوتی) حاصل گردید. تفاوت معنیداری در بین گروههای مختلف آزمایشی در رابطه با فراسنجههای بیوشیمیایی و ایمنی خون مشاهده نشد. با توجّه به دادههای حاصله استفاده از پروبیوتیک، اسید آلی و مخلوط چند گیاه دارویی باعث بهبود عملکرد و کیفیت تخم مرغ در مرغهای تخمگذار میگردد.
پرونده مقاله
این آزمایش جهت ارزیابی اثرات مخلوطهای مختلف گیاهان دارویی آویشن، نعناع و مرزه بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ، پارامترهای بیوشیمیایی و ایمنی خون در مرغهای تخم گذار انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با تعداد 192 قطعه مرغ تخمگذار، در 4 تیمار شامل تیمار شاهد که در آ چکیده کامل
این آزمایش جهت ارزیابی اثرات مخلوطهای مختلف گیاهان دارویی آویشن، نعناع و مرزه بر عملکرد، کیفیت تخم مرغ، پارامترهای بیوشیمیایی و ایمنی خون در مرغهای تخم گذار انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با تعداد 192 قطعه مرغ تخمگذار، در 4 تیمار شامل تیمار شاهد که در آن از گیاهان دارویی استفاده نشده بود، تیمار 2) حاوی 2 درصد مخلوط گیاهان دارویی (آویشن 25%، نعناع50% و مرزه 25%)، تیمار 3) حاوی 2 درصد مخلوط گیاهان دارویی (آویشن 50%، نعناع 25% و مرزه 25%) و تیمار 4) حاوی 2 درصد مخلوط گیاهان دارویی (آویشن 25%، نعناع 25% و مرزه 50%) با 4 تکرار و 12 قطعه مرغ در هر تکرار در هر تکرار به مدت 12 هفته انجام گردید. نتایج نشان داد که استفاده از مخلوطهای مختلف گیاهان دارویی دارای اثرهای معنیداری بر عملکرد، پارامترهای بیوشیمیایی و درصد و نسبت سلولهای ایمنی خون مرغهای تخمگذار میباشد (05/0>p). نتیجهگیری میشود که استفاده از مقدار 2 درصد مخلوط سه گیاه دارویی فوق الذکر مطابق گروه آزمایشی 3، موجب بهبود عملکرد و پارامترهای بیوشیمیایی سرم خون و سطح ایمنی مرغهای تخم گذار میگردد.
پرونده مقاله