تأثیر آموزش مبتنی بر افزایش آگاهی از آسیبهای حاصل از روابط آسیبزای دختر و پسر بر نگرش دانشآموزان دختر دوره متوسطه
محورهای موضوعی : تربیتیهما شیخدارانی 1 , حسینعلی مهرابی 2 , محمدباقر کجباف 3 , محمدرضا عابدی 4
1 -
2 -
3 -
4 -
کلید واژه: آسیبهای روانی ـ اجتماعی, آسیبهای اجتماعی, آسیبهای روانی ـ عاطفی و مشکلات تحصیلی, پیشگیری از روابط آسیبزا, نگرش نسبت به روابط دختر و پسر,
چکیده مقاله :
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش مبتنی بر افزایش آگاهی از آسیبهای ناشی از روابط آسیبزای دختر و پسر بر نگرش دانشآموزان دختر مدارس دوره متوسطه شاهینشهر بود. پژوهش در قالب طرح پژوهشی نیمهآزمایشی از نوع دو گروهی همراه با پیشآزمون، پسآزمون و پیگیریِ یکماهه انجام گرفت. جامعه آماری کلیه دانشآموزان دختر پایه اول و دوم متوسطه شاخه نظری بودند و نمونهگیری به شیوه تصادفی خوشهای بر مبنای کلاس انجام گرفت. آزمودنیها بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. آزمودنیهای گروه آزمایش طی یک دوره شش جلسهای 90 دقیقهای مداخلات آموزشی را دریافت کردند و گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکرد. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه محققساخته «نگرش نسبت به روابط دختر و پسر» با پنج خردهمقیاس و 41 گویه بود که به بررسی نگرش دانشآموزان دختر نسبت به روابط دختر و پسر میپرداخت. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس چند متغیره با کنترل نمرات پیشآزمون نشان داد در مجموع آموزش پیشگیری از روابط آسیبزا باعث ایجاد تغییر نگرش در دانشآموزان در مرحله پسآزمون و پیگیری شده است. همچنین نتایج نشان داد این آموزشها در دانشآموزان دختر باعث بهبود نگرش آنها در حیطههای «آسیب به زندگی مشترک آینده» و «آسیب به روابط خانوادگی» شده است (05/0P < ). این تغییر در حیطه «آسیبهای اجتماعی» فقط در مرحله پسآزمون ایجاد شد. همچنین این مداخله بر نگرش آنان در حیطههای «آسیبهای عاطفی، روانی» و «مشکلات تحصیلی» تأثیر معناداری نداشت.
The aim of this research was to investigate the effectiveness of information dissemination training about consequences of girls-boys harmfull relations on attitude of girl's students of high school's students of shahinshar city toward sons and girls relationships. For this purpose using a semi-experimental research methd whith two group, pre-test, post-test and one month follow- up was conducted. Staistical population was consisted of total female highscool students in first and second grade. Research sample was selected through clastering sampleing methode on the basis of grade and assigned to euprimental and contrel grops. Experimental group received prevention of harmful relationships training intervention for six houre session. The measurement of this research was attitude toward relationships of sons and girls questionnaire developed by the researcher. This item questionnaire has five subscales. Scoring method of this questionnaire was in “I agree”, “I disagree” format. Questionnaire reliability was computed through coefficient correlation and fundemental factorss were determined through factorial analysis. The results of multivariate variance controling pretest scores showed that overall prevention of harmful relationships training has caused attitude change in students in post-test and follow-up points. The results showed that training has caused attitude improvement toward “harm for future marital life” and harm for “family relationships” categores in female students but this change in “social harms” has occurred only in post-test point and was not permanent in follow-up point also this intervention had no significant effect on attitudes toward “psychological-emotional harms” and “academic problems”.