ارزیابی نقش میزان تعلق مکانی روستائیان در توسعه گردشگری (مطالعه موردی: روستاهای شهرستان جوانرود)
محورهای موضوعی : مطالعات برنامه ریزی روستایی و عشایریمسعود صفری علی اکبری 1 * , بهمن شفیعی 2
1 - استادیار
2 - دانشگاه اصفهان
کلید واژه: تعلق مکانی, گردشگری, روستا, شهرستان جوانرود.,
چکیده مقاله :
هر فردی برای سفر و گردشگری در یک مکان، نیاز دارد به آن مکان تعلق پیدا کند و این حس تعلق سبب می شود ادراک کلی از یک مکان برای هر گردشگری صورت پذیرد. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی نقش میزان تعلق مکانی روستائیان در توسعه گردشگری می باشد. این پژوهش را می توان یک نوع پژوهش کاربردی – توسعه ای دانست و روش مطالعه توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری مورد پژوهش شامل کلیه سرپرستان خانوار نقاط روستایی شهرستان جوانرود به تعداد 4812 نفرمی باشند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد 358 نفر به شیوه تصادفی در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه با 45 سوال در چهار متغیر (تعلق کاربردی، تعلق عاطفی و تعلق اجتماعی و توسعه گردشگری) به ترتیب با 5، 6، 8، 6، 8 و 12 سوال می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار spss 22 و AMOS و آزمون کولموگروف-اسمیرنف، معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج بیانگر آن است که تعلق کاربردی بر توسعه گردشگری روستایی با ضریب تاثیر 0.38، تعلق عاطفی بر توسعه گردشگری روستایی با ضریب تاثیر 0.16، تعلق ادراکی بر توسعه گردشگری روستایی با ضریب تاثیر 0.44، تعلق اجتماعی بر توسعه گردشگری روستایی با ضریب تاثیر 0.56، تعلق هویتی بر توسعه گردشگری روستایی با ضریب تاثیر 0.21 تاثیر دارد. بر این اساس تعلق عاطفی بر توسعه گردشگری با ضریب تاثیر 0.16 دارای کمترین تاثیر و تعلق اجتماعی بر توسعه گردشگری روستایی با ضریب تاثیر 0.56 بیشترین تاثیر را داشته است.
Every person needs to belong to that place for travel and tourism in one place, and that sense of belonging makes the overall perception of one place for every tourist possible. The purpose of the present study is to evaluate the role of rural location in tourism development. This research can be considered as a type of applied-developmental research, and is a descriptive-analytical study. The statistical population of the study consisted of 5200 household heads of rural areas of javanrood. Sample size was selected based on Cochran formula, with 358 randomly selected individuals. The research instrument was a questionnaire with 45 questions, in four variables (functional, emotional and social belonging and tourism development), with 5, 6, 8, 6, 8 and 12 questions, respectively. For data analysis, SPSS 22 and AMOS software, and Kolmogorov-Smirnov test, structural equations were used. The results show that, applied attribution on rural tourism development with an impact factor of 0.38, emotional attachment on rural tourism development, with an impact factor of 0.16, perceptional affiliation on rural tourism development, with an impact factor of 0.44, social belonging on rural tourism development, with a factor of 0.16. The effect of 0.56, identity belonging to the development of rural tourism, has an impact factor of 0.21. Accordingly, emotional attachment had the lowest impact on tourism development, with a factor of 0.16, and social attachment had the most effect on rural tourism development, with an impact factor of 0.56.