نقش و جایگاه صدیق در جماعت حسیدی
محورهای موضوعی : مسیحیت
1 - ندارد
کلید واژه: یهودیت, حسیدیسم, صدیق, حسید,
چکیده مقاله :
حسیدیسم، آخرین جنبش عرفانی در تاریخ یهودیت است که در نیمۀ دوم قرن هیجدهممیلادی ظهور و گسترش یافت . صدیق، محور و کانون جماعت حسیدی، و بارزترین وجهتمایز عرفان حسیدی از دیگر گرایش های عرفانی در فرهنگ یهو د است . در عرفان حسیدیصدیق انسان کامل و واسطۀ بین خداوند و حسید یا مرید می باشد، به این معنا که برایگناهان مریدان خود شفاعت می کند، دعاها و عبادات آنها را به بارگاه خداوند انتقال می دهدو از سوی دیگر فیض و رحمت الهی نیز از طریق او به مریدان می رسد. پس صد یق پیر ورهبر است . البته رفتار و کردار او بیشتر از تعالیم و موعظه های او مورد توجه حسیداناست. صدیق از قداست فراوان و شخصیتی فرّه مند برخوردار است که نتیجۀ مقام معنوی وقرب او به بارگاه الوهی است، نه دانش او دربارۀ تورات و شریعت.
Hasidism, the last mystical movement in Judaism, emerged anddeveloped in the second half of the 18th century C.E. Tsaddiq or Zaddikis the cornerstone of Hasidic community and as a concept, it is thedistinguishing quality of Hassidic mysticism compared with otherJewish mystical trends. In Hasidism, Zaddik is a perfect man whointercedes with god on behalf of his followers and conveys theirprayers to Him. He is believed to be a channel from God to men,through which the divine grace flows and brings blessings to hisfollowers. Zaddik is the teacher and spiritual leader of the community.His followers pay more attention to his acts and behavior than what heteaches and preaches. Zaddik is believed to be highly holy and enjoys acharismatic personality, which is not resulted from his knowledge ofTorah and religious precepts, but from his spiritual state and hisproximity to god.