ماهی شوریده دهان سیاه (Atrobucca nibe) به عنوان یک ذخیره جدید و ارزشمند در آبهای عمیق دریای عمان تلقی میگردد. در این مطالعه از اندازههای غیربازاری این ماهی به صورت دستی سوریمی و ژل کامابوکو تهیه گردید و تغییرات خصوصیات فیزیکی و ریز ساختاری آنها در شرایط انجماد به مد چکیده کامل
ماهی شوریده دهان سیاه (Atrobucca nibe) به عنوان یک ذخیره جدید و ارزشمند در آبهای عمیق دریای عمان تلقی میگردد. در این مطالعه از اندازههای غیربازاری این ماهی به صورت دستی سوریمی و ژل کامابوکو تهیه گردید و تغییرات خصوصیات فیزیکی و ریز ساختاری آنها در شرایط انجماد به مدت 6 ماه نگهداری در سردخانه بررسی شد. با افزایش مدت زمان نگهداری شاخص سفیدی از 20/0±24/66% به 23/0±11/60% و قدرت تشکیل ژل از 583/56±53/583 به 518/31±60/303 سانتیمتر×گرم در ماه ششم نگهداری افت نمود. بیشترین محتویات تحت فشار نمونه ژل کامابوکو (268/0±42/7%) در ماه ششم نگهداری حاصل شد (05/0p<). امتیاز کیفی قابلیت تاشدن ژل سوریمی با افزایش زمان نگهداری به 500/0±75/3 کاهش یافت. افزایش زمان نگهداری سبب پدیدار شدن ساختارهای پروتئینی درشت و نامنظم در شبکه پروتئینی سوریمی شد. به طور معنیداری میانگین تعداد پلیگونالهای سوریمی با افزایش زمان نگهداری از 280±15038 به 564±10399 عدد در میلیمترمربع کاهش یافته و مساحت آنها از 9/0±27 به 5/4±84 میکرومترمربع افزایش یافت (05/0p<). نتایج نشان داد به رغم افت نسبی خواص عملکردی پروتئینهای سوریمی در اثر دناتوره شدن طی زمان نگهداری در سردخانه، سوریمی تولیدی هنوز قابل پذیرش و استفاده خواهد بود.
پرونده مقاله
در این مطالعه برخی جیرههای اکسترود کارخانههای تولیدکننده غذای ماهی در استان چهارمحال و بختیاری با هدف تعیین شاخصهای رشد و ترکیبات لاشه ماهی قزل آلا رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت. از این رو 3600 قطعه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (وزن اولیه 4/2±80 گرم) در یک د چکیده کامل
در این مطالعه برخی جیرههای اکسترود کارخانههای تولیدکننده غذای ماهی در استان چهارمحال و بختیاری با هدف تعیین شاخصهای رشد و ترکیبات لاشه ماهی قزل آلا رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت. از این رو 3600 قطعه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (وزن اولیه 4/2±80 گرم) در یک دوره پرورش به مدت 130 روز در طرح کاملا تصادفی با چهار نوع خوراک صنعتی 1، 2، 3 و 4 در سه تکرار در نظر گرفته شد. تعداد 10 قطعه ماهی (3/7±7/294 گرم) در پایان آزمایش از هر تکرار به صورت تصادفی انتخاب و ترکیبات شیمیایی (شامل پروتئین، چربی، خاکستر و رطوبت) لاشه آنها تعیین گردید. نتایج نشان داد که میانگین وزن کل و افزایش وزن روزانه ماهیان تیمار 1 به طور معنی داری (05/0p<) بالاتر از سایر تیمارها بود. پایینترین ضریب تبدیل غذایی به طور همزمان در تیمارهای یک و سه مشاهده شد و تفاوت آنها با سایر تیمارها معنی دار بود (05/0p<). بیشترین و کمترین درصد پروتئین لاشه به ترتیب در تیمارهای 1 و 2 مشاهده شد (05/0p<)، اما از نظر میزان چربی لاشه اختلاف معنیداری بین تیمارها مشاهده نشد. بیشترین و کمترین مقادیر درصد خاکستر لاشه به ترتیب در تیمارهای یک و دو مشاهده شد (05/0p<). تیمارهای 1 و 4 به ترتیب دارای بیشترین و کمترین درصد کلسیم و فسفر بود (05/0p<). به طور کلی عملکرد جیره کارخانههای صنعتی تولیدکننده خوراک ماهی در استان احتمالا با توجه به تفاوت در مقدار پروتئین خام و سایر ترکیبات غذایی روی رشد و ترکیب لاشه ماهیان اثرات متفاوتی میگذارند.
پرونده مقاله
آلودگی ماهی و فرآوردههای آن به باکتریهای بیماریزا همچون لیستریا تهدیدی برای مصرفکنندگان به شمار میرود. هدف این مطالعه، بررسی میدانی میزان وقوع Listeria monocytogenes در ماهیان قزل آلای عرضه شده به صورت تازه در بازارهای محلی شهرکرد بود. همچنین حساسیت آنتی بیوتیکی گو چکیده کامل
آلودگی ماهی و فرآوردههای آن به باکتریهای بیماریزا همچون لیستریا تهدیدی برای مصرفکنندگان به شمار میرود. هدف این مطالعه، بررسی میدانی میزان وقوع Listeria monocytogenes در ماهیان قزل آلای عرضه شده به صورت تازه در بازارهای محلی شهرکرد بود. همچنین حساسیت آنتی بیوتیکی گونههای جدا شده لیستریا ﺑﻪ روش اﻧﺘﺸﺎر دیسکی از بین 13 آنتیبیوتیک انجام شد. برای این منظور، تعداد 100 عدد ماهی بهصورت تصادفی از بازارهای فروش تازه ماهی شهرکرد جمعآوری و با استفاده از روشهای متداول شامل کشت و جداسازی بیوشیمیایی آلودگی احتمالی به گونه های جنس Listeria شناسایی گردید. چهار جدایه (Isolate) لیستریا از مجموع 100 نمونه ماهی جداسازی شد که 3 جدایه متعلق به گونه L. monocytogenes و یک مورد L. inovaii بود. تمام چهار جدایه از بالاترین حساسیت آنتی بیوتیکی نسبت به 5 آنتیبیوتیک مشتمل بر کوتریموکسازول، تتراسایکلین، جنتامایسن، اریترومایسن و ونکومایسن را نشان داده (100 درصد حساسیت) و در مقابل تمام سویهها نسبت به اکساسیلین مقاومت نشان دادند. با توجه به اینکه گونه L. monocytogenes یکی از باکتری های بیماریزای مهم انسانی است، بنابراین ماهیان می توانند یک خطر بالقوه از نظر آلودگی با گونههای مختلف لیستریا باشند.
پرونده مقاله