اثر مصرف خاکی آهن و سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه‌ی گندم در تاریخ‌های مختلف کاشت
محورهای موضوعی : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهیهاجر ایزدی 1 , حمیدرضا بلوچی 2 , سمیه شبانی 3
1 - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان
2 - استادیار دانشگاه یاسوج
3 - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات فارس
کلید واژه: عناصر ریز مغذی, سکوسترین, سولفات روی,
چکیده مقاله :
با توجه به گسترش جهانی کمبود عناصر کم مصرف در اراضی زیر کشت غلات، تعیین سطح، زمان و روش مناسب مصرف این نهاده‌ها جهت افزایش عملکرد بسیار مهم می‌باشد. به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و کاربرد خاکی عناصر ریزمغذی آهن و سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 89-1388 در منطقه ارسنجان فارس انجام شد. تاریخ‌های کاشت 30 آبان، 15 و 30 آذر به عنوان فاکتور اصلی و کودهای ریزمغذی در سطوح بدون استفاده از کود، 10 و 20 کیلوگرم در هکتار سکوسترین آهن، 40 و 80 کیلوگرم در هکتار سولفات روی به عنوان فاکتور فرعی انتخاب شد. با افزایش 20 کیلوگرم در هکتار سکوسترین آهن در زودترین تاریخ کاشت، عملکرد دانه، تعداد سنبله، وزن هزار دانه، تعداد دانه در سنبله و عملکرد بیولوژیک گندم به ترتیب 2/4، 6/1، 3/1، 2/2 و 4/1 برابر نسبت به تأخیر کاشت یک ماهه و عدم مصرف کودهای ریزمغذی افزایش یافت. همچنین نتیجه‌ای مشابه با استفاده از 80 کیلوگرم در هکتار سولفات روی به دست آمد. با مصرف بیشتر کودهای ریزمغذی در کشت‌های دیرتر می‌توان صدمات حاصله به عملکرد در اثر تأخیر کاشت را تا حدودی جبران نمود.
Because of the lack of micro fertilizer in farm grain tillage, determining suitable level, time, and method to improve agriculture, is very important. To investigate sowing date and the effect of the micro nutrient (Fe and ZnSO4) on wheat grain yield and yield components, a split plot experiment was conducted based on Randomized Complete Block Design with three replications in Arsanjan region in 2009-2010. Sowing date (21 November, 6 and 21 December) was intended as main factor and control level without use of micro fertilizer and 10, 20 Kg Fe and 40, 80 Kg ZnSO4 as the secondary factor. Adding Fe in sooner sowing date, number of grain in spike, number of spike in square meter, grain yield and biologic yield, increased 4.2, 1.6, 1.3, 2.2 and 1.4 times respectively increased comparing with one month sowing delayed and not using micro fertilizer. Also, similar results were obtained by using 80 kg/ha ZnSO4. More consumption of micronutrient fertilizers in later sowing to some extent can compensate damage resulted from planting delays. mso-boo�G kOHw�� �'>، عملکرد دانه، تعداد سنبله، وزن هزار دانه، تعداد دانه در سنبله و عملکرد بیولوژیک گندم به ترتیب 2/4، 6/1، 3/1، 2/2 و 4/1 برابر نسبت به تأخیر کاشت یک ماهه و عدم مصرف کودهای ریزمغذی افزایش یافت. همچنین نتیجه‌ای مشابه با استفاده از 80 کیلوگرم در هکتار سولفات روی به دست آمد. با مصرف بیشتر کودهای ریزمغذی در کشت‌های دیرتر می‌توان صدمات حاصله به عملکرد در اثر تأخیر کاشت را تا حدودی جبران نمود.